Rechtzittend in mijn bed pak ik mijn laptop om mijn ervaring op te schrijven. Wat heb ik eigenlijk meegemaakt gisteravond? Wat kan ik mij nog herinneren en hoe kan ik dit in godsnaam beschrijven?
12 uur eerder (21u00)
Ik ga met drie vrienden naar een gaaf thuisfeest. We nemen alle vier een dosis van 100 mg 4FA. We hebben een topavond met vrienden onder elkaar, zoals je al gauw hebt met 4FA of MDMA. Dit gedeelte sla ik over, omdat het een typische 4FA-avond is en daar zijn al genoeg reports over.
8 uur eerder (01u00)
Het feest is bijna op zijn einde gekomen, of in ieder geval voor mij. Voordat ik ga komt de gram MXE, die ik eerder die dag binnen heb gekregen, naar boven drijven als onderwerp van gesprek. Ik besluit nog heel even te blijven om samen met mijn vrienden een lichte dosis (30mg) MXE te proberen. Voor ons allen is het de eerste keer. Tegelijk snuiven we het goedje op en kijken elkaar aan als het kwaad is geschied. De een reageert er wat heftiger op dan de ander. Waar twee vrienden van mij in zichzelf gekeerd zijn, daar voel ik me vooral opgewekt en vrolijk. Lichtelijk spacy, maar er is eigenlijk niet zo veel aan de hand. Na een uur besluit ik dat het mooi is geweest en ga ik naar huis. Van het weekend staat er weer genoeg op de agenda, dus nu kan ik beter mijn krachten even sparen.
±6,5 uur eerder (tussen 02u00 en 02u30)
Ik lig in bed met wijdopen ogen. Het plafond doet me niets vanavond en staart net zo hard terug. Ik merk dat ik een loop in mijn gedachte begin te ontwikkelen en daar baal ik van. Het houdt niet op, en ik besluit om meteen weer uit bed te gaan. Bij het opstaan valt mijn oog op het zakje MXE dat uit mijn broek is gevallen. Onder het motto: 'Als je toch wakker bent kan je er net zo goed het beste van maken' weeg ik 30 mg voor mezelf af en snuif deze op, zonder een enkele verwachting.
6 uur eerder (03u00)
Ik zit op een stoel in mijn kamer te wachten op het onbekende. Mijn gedachtestorm is gaan liggen en heeft plaats gemaakt voor nieuwsgierigheid en lichte spanning. Nadeel van deze situatie: Ik heb niks te doen. Ik zit doelloos op mijn stoel. Na een paar minuten besluit ik weer in bed te gaan liggen. Daar merk ik op dat mijn kussens hoger lijken dan normaal. Het voelt alsof ik op een enorme stapel met alleen maar kussens ben gaan liggen, en ik verlies mij er in. Dit is het startsein van mijn trip.
Zonder dat ik me er bewust van ben bevind ik mij in een donker en abstract landschap. Ter illustratie zou je kunnen denken aan een donker bos van Lord Of The Rings (totaal niet mijn genre, maar zo zag mijn omgeving er nu eenmaal uit) met als groot verschil, dat in mijn landschap alles glad, vierkant of rond was. Alsof alles (bomen, wolken, wegen) van zwart plastic gemaakt was. Ik had het idee dat ik in de diepste onderwereld van de aarde terecht was gekomen. Ik zag beelden van goedkope porno voorbijschieten en ik zag mensen met een iq lager dan een visstick elkaar bedriegen en met elkaar op de vuist gaan. Ook hoorde ik mijn vriendin huilen en ik zag haar. Ze huilde omdat ik was overleden. Dit was niet echt fijn, en het moment dat ik besefte dat ik zwaar aan het trippen was. Met dat besef merkte ik dat ik het kon sturen. Ik probeerde aan positieve dingen te denken, en ik zag nog een keer mijn vriendin, maar ditmaal lachend omdat ze gelukkig was en mij weer na een lange tijd zag. Het landschap waarin ik mij bevond kreeg een witte gloed over zich heen.
Ik deed mijn ogen open omdat ik benieuwd was of ik iets in mijn kamer kon zien. Ik zag mijn stapel kleren veranderen in een groot beest (krokodil-achtig) die een hap nam uit mijn bed. Als ik het zo schrijf dan klinkt het angstaanjagend, maar ik moest er om lachen. Het beest zag er niet realistisch uit en het besef van mijn trip maakte het dat ik alles kon accepteren zoals het was. Wat volgde was een onrustig gevoel waardoor ik niet stil kon blijven liggen, gemengd met een fascinatie voor wat er allemaal om me heen gebeurde. Ik keek naar mijn donkere muur en zag het veranderen in een tafereel a la 'Sterrenacht' van van Gogh. Er verschenen ronde vormen die in 'toetsen' aangebracht leken te zijn. Ze waren zwart, wit en donkerblauw, maar soms gaven ze heel even fluoriserend licht. Ik deed mijn ogen een minuut dicht, en toen ik ze weer opende zag ik geen muur meer, maar keek ik opeens uit over de woonkamer vanuit een standpunt dat ergens in een hoek van het plafond zit. Ik begreep er niks van maar ik nam he cadeau dat mij werd toegereikt aan. Toen ik de bank van de woonkamer (in werkelijkheid mijn muur) aan wilde raken, merkte ik dat mijn vingers gevoelloos waren.
Ik begon erg moe te worden en besloot om te proberen wat slaap te vatten. Dat lukte gelukkig zonder al te veel moeite. Ik heb 5 uur slaap gepakt en werd vrij uitgerust wakker. Na 4FA kan ik nogal zweterig en nukkig wakker worden, maar dit was nu niet het geval. Ik besloot om meteen op te schrijven wat ik had meegemaakt. Het voelde als een droom, dus ik was bang het weer kwijt te raken in mijn geheugen. Wat volgde is dit report, die overigens niet compleet is. Ik heb nog talloze andere prachtige dingen gezien. Van gekke bloemen tot aan niet bestaande dieren. Ik kan mij alleen niet alles glashelder herinneren. Vanaf het moment dat ik besefte dat ik aan het trippen was, kwam er een fijne gloed over mijn gedachten waardoor het niet zozeer euforisch werd, maar eerder fascinerend. Ook heb ik ergens in de nacht een diepe filosofische gedachte gehad over mijn bestaan en vooral de nietigheid daarvan. Ik voelde me nederig tegenover de wereld en het heelal en ik besefte me dat ik nog geen 0,000001% van 'het bestaan' ben. Leven en dood leken de thema's te zijn van mijn trip. Een mooi inzicht waarvan ik blij ben dat ik hem heb gehad. De abstracte vorm van mijn trip heeft mij (tijdens en na de trip) laten denken over het heelal als geheel en het hiernamaals. Ik ben niet religieus, maar de inzichten van vannacht waren zo complex en abstract dat ik mij waande in een gebied tussen hemel en hel.
Alles bij elkaar ben ik blij dat mijn gedachtegang nu weer 'gesorteerd' is en ik weer even simpeler ben dan vannacht. Ik ben blij met de inzages die ik heb gekregen, maar ik voorzie dit soort trips niet frequent terugkomen. Ik vond het fijn en angstaanjagend tegelijk, en heb hierdoor besloten dat MXE een stofje wordt die ik (net als psychedelica) maar eens in de zoveel tijd neem. Ik ben benieuwd hoe het geweest zou zijn als ik nuchter dezelfde hoeveelheid MXE had genomen, maar dat is iets om voor later te bewaren. Voor degenen die MXE voor een eerste keer willen gebruiken, kan ik (met mijn geringe ervaring) adviseren om het te doen op een avond waarop er de tijd, ruimte en rust voor is. Achteraf gezien vind ik het jammer dat ik moe werd en ik opgesloten zat in een huis waar ik met anderen rekening moest houden. Wie weet wat het me nog meer had kunnen brengen.
Vanuit de zwarte en de witte wereld groet ik u!
The Dude
