Ook al geplaatst op drugsforum.nl
Dit gebeurde afgelopen weekend en ik moet het ergens kwijt. Ik hoop dat het niet al te warrig is geschreven.
Ik eet nooit, NOOIT meer hasjmuffins. Damn..
Om te beginnen: Vriend 1 en 2 wilden al een poosje Ketamine proberen. Vriend 3, 4 en ik besloten daarbij te tripsitten. Het leek ons alleen wel wat minder tof om compleet nuchter te zijn terwijl 1 en 2 aan het spacen waren, en dus besloten we hasjmuffins te maken voor de sitters. Vriend 1 had wat hasj gekocht, dit sneden we in minuscule stukjes en 1 en 4 brouwden hier de muffins van.
Gezien ik nogal klein, licht en vrouw ben besloot ik rustig aan te doen en de helft van een muffin te nemen. 3 en 4 konden wel wat meer hebben en aten 'm helemaal op. We voelden 'm heel langzaam een beetje inkicken, en nadat ik merkte dat ik maar een béétje stoned was at ik de rest van de muffin ook maar op.
Ondertussen waren 1 en 2 al begonnen aan de Keta. Eerst 30 mg, wat hen prima beviel maar waarmee ze nog wel aardig nuchter bleven. Opnieuw gingen ze lijntjes leggen, nu ieder 60 mg (correct me if i'm wrong, ik weet 't niet meer zeker en je merkt zo wel waarom).
Het was 11 uur in de avond toen ze hun tweede lijntje legden. En wat deden ze er traag over... Na wat voor mij voelde als een kwartier keek ik weer op de klok: twee over elf. Huh? En om eerlijk te zijn, dat effect van die muffin begin ik nu ook wel érg goed te voelen..
Nadat 1 en 2 dan -naar mijn gevoel- eindelijk dat tweede lijntje hadden gesnoven, besefte ik dat de hasj compleet verkeerd was gevallen. Ik sprak dit uit, waarop vriend 1 bijna paniekerig riep waarom ik dit in godsnaam niet zei vóórdat hij dat tweede lijntje had gesnoven. Ik kreeg er intussen bijna geen woord meer uit.
Nog geen minuut later rende vriend 3, die naast me op de bank zat, naar de wc (ondertussen door vriend 1 nageschreeuwd "kijk uit voor de bank, kots niet op de bank! Mijn moeder vermoordt me!"). Vriend 3 weegt letterlijk het dubbele van mij en had evenveel op: ik zag het dus somber in. Vriend 4, die aan de andere kant naast me zat, vroeg hoe het met me ging. Ik keek op en schrok me dood toen ik in zijn lijkbleke gezicht keek. Ik besloot met een emmer (die naar mijn gevoel uit het niets ineens in mijn armen lag) naar de andere kant van de woonkamer te schuiven om de bank veilig te stellen.
Vriend 4 snapte maar niet hoe dit in godsnaam gekomen was. Hij had tenslotte maar de helft van de hasj in het beslag gedaan! Waarop vriend 1 het zakje waar de hasj in zat pakte. Leeg. Het zakje was leeg. "Ik dacht dat je dit vergeten was erin te doen, dus dat heb ik even gedaan", legde vriend 1 uit..
Yep. We hadden dubbel zoveel hasj binnengekregen. En dan te bedenken dat de muffins van vriend 4 sowieso al niet erg licht waren!
Ik besefte dat de enige manier om me beter te voelen was de hasj zo snel mogelijk uit mijn lichaam te krijgen. Ik wilde niet, maar er was niks beters. Ik kokhalsde en de rest ging vanzelf.
Ik voelde me even beter, maar daarna was het echt beroerd. Mijn lichaam schokte alsof ik een stroomstoot kreeg, ik kon mijn ogen niet openhouden maar werd misselijk als ik ze te lang dichtdeed en ik zakte meerdere keren weg. Eerst in een slaap, maar later werden die dutjes zo diep dat ik vermoed dat ik een tijdje buiten bewustzijn ben geweest. Met een enorme schok werd ik telkens weer wakker en was dan even een minuutje of wat weer iets meer helder. Om vervolgens doodziek (zo voelde het echt) de controle over mijn lichaam te verliezen.
Ik zat daar, tegen de muur met die emmer in mijn armen, met alle macht mijn lichaam proberen te bedwingen en ik besefte hoe hachelijk deze situatie was: vriend 1 en 2 aan de Keta maar toch zo goed mogelijk ondertussen ons in de gaten houden; vriend 3 die intussen de keuken had gevonden en daar boven het aanrecht hing, vriend 4 die ook de wc had gehaald en na het kotsen daarin de vloer in de gang had ontdekt en daarop een dutje deed, en ik halfwakker tegen de muur. Ziek, zwak, misselijk, trippend: dat waren we.
Nadat de 60 mg was uitgewerkt hebben 1 en 2 vriend 4 naar boven gebracht. Dit probeerden ze later met mij ook maar ik was nog steeds te beroerd om te bewegen. Opnieuw besefte ik dat, als ik nog wat anders wilde vanavond dan op de vloer zitten, ik toch echt weer wat stukjes muffin eruit moest kotsen. En zo geschiedde. Daarna ging het goed genoeg om me boven te krijgen, waar ik nog even gepraat heb met 1 en 2 maar daarna toch wel snel in slaap viel.
Een heerlijke slaap, merkte ik de volgende ochtend. Ik was als eerste wakker en kon me rustig opfrissen (ik bedoel, het is niet dat ik die avond rustig mijn tanden had gepoetst na het kotsen ofzo) en stapte al gauw op de trein naar huis. Ik bleef me de rest van de dag wat wazig voelen, maar het voelde vooral alsof ik twee wijntjes gedronken had (die voor iemand van 1.60m en 50 kg best aankomen).
Overigens: Vriend 3 was niet meer naar boven te krijgen en had op de bank geslapen (die geloof ik volledig schoon is gebleven). Vriend 4 was de hele volgende dag nog kotsmisselijk omdat hij niks van de muffin eruit heeft kunnen kotsen. Vriend 1 en 2 hebben die avond om de beurt Keta genomen, zodat de ander kon tripsitten.