waar? bij Rv en Ja's huis
wanneer? Vrijdag 25 februari 2011
Na een geslaagde editie van Blizzurd in zwolle had ik met een aantal vriendin van mijn vriendin besloten om te gaan truffeltrippen. Heel gedoe om het nog te regelen, omdat het veel te koud was om buiten te doen, maar uiteindelijk had ik dan toch wel de locatie. Helaas leek ik ziek te worden en vond mijn vriendin dat ik maar af moet zeggen, wat ik toen toch maar gedaan had. Echter, door mijn ingrijpen werd ik toch niet bijzonder ziek en was op de donderdag al weer beter. Toch nog snel weer gekeken of er toch nog een groepje geregeld kon worden en toen bleek dat men al een nieuwe locatie had gevonden:)
Mooi, volgende dag met mijn I maar naar de shop gegaan en onderweg kwamen wij Ja en D tegen en werd het zo een gezellig uitje naar de shop (die zij eigenlijk niet eens konden vinden). Eenmaal binnen bleken er alleen nog maar Atlantis truffels te zijn in porties van 15g. Opzich niet zo'n probleem, maar ik had nog maar 1 keer paddo's gedaan en dat was alweer een jaar geleden. Gelukkig wilde I niet zoveel en zouden we de portie delen. Door de grote hoeveelheid die we met z'n vieren meenamen kregen we ook alle vier nog een gratis clear shot. Een shotflesje met beangstigend veel caffeine erin:P Hierna zijn ik en I snel even wat gaan eten (het was 3 uur 's middags) zodat we niet meer hoefden te eten tot 8 uur als het begon.
Na een gezellige middag met mijn vriendin zijn we naar het huis gegaan. Voor de verandering eens met 2 fietsen, omdat ik dacht dat ik niet zo goed zou kunnen fietsen na het gebruik
(Dit bleek enigszins waar.) Eenmaal gearriveerd was de rest er al en zaten ze met z'n allen die mislukte dateshow te kijken, deze keer moesten de mannen de vrouw goedkeuren, wat tot veel grappen leidde, want de mannen zijn natuurlijk lang niet zo kieskeurig als de vrouwen 
Toen ging de tv uit en begonnen we ons maar klaar te maken voor een leuk avondje. Vrijwel iedereen nam het met chocolade vla omdat ze de smaak niet lekker vonden. In maakte echter thee, omdat ie dat het chillst vond opkomen zei hij. Ikzelf heb eerst maar even gekeken hoe smerig de truffels zouden zijn en nam er 1 los. Dat viel me best mee, niet vies, maar ook niet smerig en de nasmaak viel ook echt mee. Snel de portie even verdeelt in ongeveer 5g voor I en 10g voor mij. Ik verwachtte er trouwens niet zoveel van, omdat ik op de paddestoelen destijds ook niet zoveel voelde, op een magisch moment op het hoogtepunt na, toen ik regenboogstrepen achter mijn handen aan zag en 10 minuten mijn handen in trance op en neer bewoog.
Na een klein half uur werd I ineens ontzettend misselijk en is ze naar de WC gegaan. Toen ze na een minuutje of 5 nog niet terug was ging ik even kijken of ik haar kon helpen, maar ze was al klaar. Ze keek teleurgesteld en zei "ik ga er denk ik niets van voelen, want de truffels liggen nu in het riool". Nouja, ze voelde zich in ieder geval wel weer beter.
Niet kort daarna begon ik me misselijk te voelen toen de eerste effecten licht begonnen in te kicken. De kaarsjes die ik aan had gezet leken een stuk feller en ik werd ontzettend giechelig om onzinnige dingen. Ook maakte ik nauwelijks dingen af, dan had ik dorst, nam ik 1 slok, dan had ik geen dorst meer en wilde ik eten etc. etc. De misselijkheid heb ik mezelf overheen gezet en die was dan ook na enkele momentjes weg.
Naast mij hing een enorme zelfgeschilderde poster van Ja van Bob Marley met verschillende kleuren. Echter ik heb de hele avond lang elke keer extra kleuren gezien en toen ik alle kleuren ontdekt had overheerste er elke keer een andere gloed als ik keek:) dat vond ik toch wel een leuke doorlopende lijn van de avond. De tafel was ondertussen ook een flinke rotzooi geworden en door de grote hoeveelheid aan half afgelikte lollies en halve bakjes vla en weet ik veel wat leek de tafel behoorlijk vol met leven te zitten, want alles bewoog ook.
Toen de truffels volledig leken te werken begon ik mezelf te richten op de effecten. Op het ritme van de muziek bewoog de hele kamer, maar ik kon niet uitmaken welke kant op. Rechts, links, van me af, naar me toen, draaiend. Alles gebeurde tegelijk en ik werd hier eerst wat misselijk van, maar toen ik me volledig overgaf aan het gevoel verdween die misselijkheid meteen weer en was het weer hartstikke fijn. Daarna toch maar eens closed-eyes visuals willen zien. Hoppa, ogen dicht gedaan en wow!
Dat was meer dan ik had verwacht. Ik had mijn handen voor mijn gezicht gedaan toen ik mijn ogen dicht deed en ik zag mijn handen gewoon, in regenboogkleuren als een soort van neonlamp die je ook wel als bordjes hebt als iets open is, maar dan heel veel bij elkaar. Dit leek tegelijkertijd door een duistere woestijn te vliegen, ookal zag ik niets, ik wist heel zeker dat wat ik zag was dat mijn handen ergens over heen vlogen in mijn gedachten.Toen het ondertussen alweer 11 uur was zag ik mijn vriendin wat verveeld zitten. Ik ging haar maar "lastig vallen" door bij haar te komen zitten. De aanraking was toch wel heel erg fijn en ik weet zeker dat ik het ook heel erg zou kunnen waarderen met haar alleen, maar juist omdat zij er wat verveeld bij zat, omdat ze nauwelijks iets voelde werd ik toch een beetje ongemakkelijk. Ze verzekerde me dat het goed was, maar ik wist beter, maar liet het toen maar voor wat het was. Ik ging lekker liggen op de bank met mijn hoofd op haar schoot (de helft van de mensen was naar buiten gegaan omdat ze de lichtjes wilden zien) en na verloop van tijd voelde het alsof ik 1 was met haar. Niet alsof we echt vast zaten aan elkaar, maar wel alsof er een soort onzichtbare band tussen ons in zat. Bijna precies het gevoel dat ik had het eerste moment dat ik doorhad dat ik verliefd was
hihi. Een erg fijn gevoel. Hoewel ik wel allemaal gedachten had en deze eigenlijk niet durfde te uiten. De setting was niet geheel geslaagd daarom. De mensen waar ik mee was, zijn nou niet bepaalt de mensen waarmee je hele diepe gesprekken gaat voeren en ik wilde me ook niet afzonderen samen met mijn vriendin, dus daar heb ik me even doorheen moeten slepen.Rond 2 uur zijn ik en mijn vriendin maar naar mijn huis gegaan, het leek wat uitgewerkt te zijn en iedereen lag toch maar wat brak op de grond/bank/bed. Lekker naar huis gefietst, constant afgeleid door vreemde dingen. Eerst zag ik een eend, toen zagen we 2 konijntjes, toen een zwaan en heel apart, iets later, midden in de stad zagen we een hermelijn/fret-achtig beest. We fietsen ondertussen langs het Lubeckplein (Zwolle) en daar is een groot gebouw met een soort van uitstekende kubus-achtige vorm. Deze leek op de een of andere manier heel mooi vormgegeven, een apart gevoel/zicht.
Thuis hebben we even wat gedronken, want we hadden allebei een hele droge mond. Hier kwam ik op 2 rare conclussies: de hond was een leeg object dat alleen op impulsen reageerde, terwijl de kat een trippend pluisbolletje was
hoe ik eraan kwam, weet ik niet meer, maar ik vond het grappig en mijn vriendin vond het blijkbaar erg grappig om mijn gedachtegangen te zien. Zeker toen de kat een spin te pakken had en deze, pootje voor pootje op aan het eten was. Ik pakte de spin af (gemeen van me ja) en dat beest leek zo enorm, terwijl ik wist dat ie kleiner was dan mijn vingertop. Ik riep dat dan ook waarop mijn vriendin zei dat ik nog aan het trippen was en me geen zorgen moest maken. Toen was de spin ineens niet zo groot meer, maar ik moest hem wel even goed vermoorden, omdat ik anders geen gemoedsrust had (het beestje had nog maar 1 poot en bewoog niet meer, was waarschijnlijk al dood, maargoed).Toen een kleine emotionele uitbarsting gehad. Ik zat er nog steeds mee dat mijn vriendin niet gewoon zei dat ze zich verveelde en ik begon te huilen terwijl ik dit uitte wat zij ontzettend schattig vond en vervolgens precies verteld heeft hoe ze het ervaren had. Wat mij toch weer gelukkig maakte:)
De volgende dag heb ik NIETS uitgevoerd en wilde ik ook helemaal niets doen. Eetlust was er ook niet, dus heb me maar volgepropt. Raar einde eigenlijk, maar ik vond het toch weer een leuke ervaring. Veel geleerd deze keer.
