Dit is mijn tweede tripreport, ik zal mijn best doen om te beschrijven wat er gisteren allemaal gebeurd is.
Wie: ik en nog 6 vrienden
Waar: bij 2 broers, zij hebben een oude vierkantshoeve waarvan een groot stuk onbewoond en leegstaand, op wat tafels, banken en stoelen na. Ook hebben zij een grote caravan ingericht als chillplekje; flatscreen er in, goede surround system, Playstation 3 met internetverbinding, muziekinstrumenten,… kortom, de IDEALE chill en tripplek. Ik kom hier dan ook graag.
Wat en hoe: 2 van de 7 mensen bleven nuchter als tripsitter, op (veel) weed na. Ik en nog 4 anderen zouden trippen. Ik moest zelf werken tot 23 uur, ben daarna meteen naar het huis vertrokken van de 2 broers. Mijn vrienden zaten daar al en waren al begonnen met trippen; S had 12 gram Psilocybe Hollandia op, K had 10 gram Psylocybe Atlantis op, H en ik hadden 15 gram Psilocybe Hollandia op en D had 15 gram Psilocybe tampanensis (philosopher’s stone) op.

Dit is hoe de trip voor mij gegaan is, hoe de anderen getript hebben ga ik hier niet beschrijven. In dit reportje gaan ook een paar foto’s staan. Deze foto’s zijn van het internet, wat er op te zien is, is dus NIET zelf getrokken en dus ook NIET echt zoals het was. Het zijn foto’s die een beeld weergeven van waar het op leek.
Het is vrijdagavond, ik ben klaar met werken en stap op mijn fiets richting mijn vriendengroep.
Ik kom aan en zie dat zij met zijn alle lekker rond het kampvuur zitten. S en D zijn al aardig uitgetript, H zit net op zijn piek en K heeft zijn truffeltjes net op. Ik neem mijn portie truffels bijna gelijk in, zodat de mijne net iets na die van K inkicken.
Er wordt wat gejammed met gitaren en mondharmonica’s en er wordt wat wiet gerookt aan het kampvuur. De sfeer zit er goed in.

Na een tijdje voelen K en ik dat onze truffels beginnen te werken. Onze tripsitters stellen voor om naar de caravan te gaan om samen met H (die op zijn piek zit nu) wat filmpjes te kijken op youtube via de playstation. Onze tripsitters zijn net als de meeste onder ons ervaren trippers die perfect weten welke filmpjes ze moeten opzetten om ons te amuseren.
Zo wisselen ze psychedelische filmpjes van tijd tot
tijd af met de meest grappige, absurde, mooie, epische of spannende filmpjes. De ene moment liggen we allemaal in een deuk van het lachen, de andere moment kijken we gefascineerd toe naar prachtige natuurfilmpjes. Ondertussen worden de jointjes die onze tripsitters voor ons rollen gretig doorgegeven, aangezien wij hier al lang niet meer toe in staat zijn.
Na een tijdje besluiten K en ik de caravan uit te gaan om op ‘avontuur’ te gaan. Een van de tripsitters gaat met ons mee, de andere blijft bij H die liever in de caravan blijft.
We verlaten de caravan en gaan richting het leegstaande deel van de hoeve. K en ik zitten ondertussen ook aan het begin van onze piek, we genieten van de visuals bij nacht, en doen er best lang over om het gebouw te bereiken omdat we constant zijn afgeleid.
Wanneer we eindelijk het gebouw bereiken hebben K en ik echt het gevoel dat we in een soort van spookhuis zitten, mede omdat er daar geen elektriciteit en dus ook geen licht was.
Onze tripsitter schijnt met zijn gsm (mobieltje) met zaklamp-applicatie en dit alles zorgt echt voor een spooky effect. Doordat de sfeer goed zit blijft het allemaal wel heel leuk en wordt het niet eng, wel spannend!
We ontdekken heel het huis en klauteren over dozen, paletten, oude zetels, tafels, trappen, … Kortom, we maken er een hele avonturen- / survival tocht van. Omdat het een heel oud huis is, kraakt de vloer, wat door het trippen echt een vreemd geluid geeft in mijn oren. Ik zie allemaal patronen op de muren, alles vervormt, alles pulseert, echt prachtig.


Echter, ook van dit hebben we na een tijdje genoeg, we besluiten weer naar een andere ruimte te gaan.
Nu komen we aan in een ruimte waar een tafeltje en een paar oude fauteuils staan. K en ik gaan elks in een zetel zitten / liggen / hangen en onze tripsitter zet wat muziek op. Ik sluit mijn ogen en heb de prachtigste closed eyes visuals. Zo zie ik wanneer er een liedje van Jimi Hendrix opstaat, Jimi Hendrix in silhouetvorm mij staan. Sterker nog, ik zie hem niet alleen, ik VOEL ook zijn aanwezigheid. Ik weet gewoon zeker dat hij er is. Ik geniet met volle teugen van dit moment.

Na een tijdje open ik mijn ogen, kijk ik naar de tripsitter en praat even met hem. Dan sluit ik mijn ogen weer, en ik doe een van de meest bizarre ontdekkingen van heel de avond; ik kan nog perfect zien, ook al heb ik mijn ogen dicht! Tenminste zo lijkt het. Ik zie de tripsitter nog voor mij staan en ik praat nog gewoon met hem. Ik probeer het nog eens. Ik open mijn ogen, kijk naar mijn tripsitter, sluit ze weer en ik zie nog altijd mijn tripsitter. Echt een WTF moment!
We besluiten weer naar een ander deel van de hoeve te gaan. In deze ruimte liggen een hoop kussens, matrassen, dekens, matjes,… Er staat ook een oude piano en een paar gitaren.
K en ik ploffen neer op de matrassen. Ik heb het gevoel alsof ik helemaal verdrink, ik maak zwembewegingen, ik druk mij zoveel mogelijk tegen de kussens aan en ik rol alle kanten op. Naast mij doet K precies het zelfde.
Onze tripsitter vraagt of hij wat muziek moet spelen op de piano of op de gitaar. K en ik vragen voor een mooi piano stukje. Ik ga op mijn buik liggen en sluit mijn ogen. Er wordt een heel mooi, rustgevend stuk gespeeld op de piano. Wat ik toen heb gevoeld, is het mooiste wat ik ooit heb meegemaakt. Ik krijg een gevoel dat onbeschrijfbaar is, een gevoel dat ik nog nooit eerder heb gevoeld, een gevoel dat ik echter wel weet te benoemen. Het was het meest intense geluk.
Ik kan mijzelf niet bedwingen, er verschijnt een brede glimlach op mijn gezicht, ik voel allemaal kriebels door heel mijn lichaam. Ik weet dat ik nog nooit zo gelukkig ben geweest. Dit alles wordt nog mooier, ik krijg de mooiste closed eyes visuals die ik ooit heb gezien. Er verschijnt een leeuwenhoofd voor mij, met daar achter de mooiste patronen, wolken, regenbogen, dit alles in kleuren die ik niet ken en in “Full HD”.

Vervolgens speelt de tripsitter nog wat andere liedjes die telkens voor een andere sfeer en dus ook telkens voor een andere emotie zorgen en andere visuals. Dit alles duurde te lang om allemaal neer te schrijven, maar ik zal er eentje beschrijven.
Hij speelde een treurig stukje op een gitaar en neuriede hier heel klaaglijk bij.
Het gevoel dat ik hierbij kreeg en de visuals die ik hierbij zag deden mij sterk denken aan het stuk uit de film Narnia, waarbij Aslan de leeuw zichzelf opoffert en sterft. (ik had iets met leeuwen die dag blijkbaar)
Maar ook aan deze kamer kwam een einde, we besloten terug naar de caravan te gaan.
Hier lachen we nog wat met zen allen, terwijl we zachtjes aan merken dat we terug in de realiteit terecht komen. Half nuchter, half trippend praten K en ik over onze ervaringen. We merken allebei dat we door het feit dat er verschillende ruimtes en kamers waren, we tijdens het trippen echt het gevoel hadden alsof we van ene wereld naar de andere wereld switchten / téléporteerden. We besluiten ook met het feit dat dit een trip was met heel veel emoties. Het trippen bestond voor een deel uit mooie visuals, zowel met ogen open als met ogen dicht, maar ook voor een groot deel uit het ervaren van zeer intense emoties. Dit door de sfeer die gecreëerd werd door de (live)muziek.
Ik kan voor mezelf besluiten dat dit een ideale trip was met een perfecte locatie, een perfecte dosis truffels, twee perfecte tripsitters en perfecte medetrippers. Ik weet één ding zeker, en dat is dat dit mijn mooiste trip ooit was.