Wat?
15 gram Dragon's Dynamite en 2 joints.
Waar?
Open plekje in het bos.
Wie?
Ik, A, P, P2, F, R.
Wanneer?
Om 4 uur 's nachts genomen.
Het plan
Ik zal beginnen bij het begin. Rond half 10 kwam ik aan bij P, hier zaten we met z'n allen in de schuur. Ons plan was simpel, om 4 uur eten we de truffels en gaan we fietsen. We zijn dan rond half 5 in het bos en beginnen te trippen zodra het gaat schemeren.Het was voor P2 als enige de eerste keer.
Uitvoering
We zaten om 4 uur op een bankje, allemaal truffels naar binnen te werken in combinatie met M&M's. Zodra iedereen klaar was fietsen we weg. Toen we op het plekje aankwamen was het nog donker, we pleurden al onze kleden neer en creëerden een eiland. Ik stak een jointje op en begon het effect af te wachten. Ik begon me al vrij snel lekker te voelen en merkte dat dit niet de wiet was.
De piek
Niet lang hierna begonnen de silhouetten van de bomen in beweging te komen. Toen de piek net begon op te komen begon het te schemeren, het werd heel snel lichter wat voor een mooi effect zorgde. Ik keek nog een tijdje naar de boomtoppen waarin ik allerlei patronen zag. Alles leek op een foto, probeer maar eens ''Shrooms trip'' in te typen bij google images. Overal waar ik keek leek het op een prachtige foto. Ik besloot nu om op pad te gaan. Ik deed m'n extra sokken aan en liep op sokken het bos in. Ik zag constant mensen in mijn ooghoeken, niet op een enge manier maar meer verbaasd over wat mensen nu in het bos zouden doen. Alles was heel mysterieus door het vage licht, ik deed Koan op dat tot nog meer mysterie leidde. Opeens schrok ik me helemaal dood, het was een persoon deze keer echt. Toen ik dichterbij kwam merkte ik dat het R was ik rende naar hem toe en bewonderde zijn gezicht. Ik zag 4 ogen en de rest van zijn gezicht vervormde ook een beetje. Hij wilde een andere kant op lopen, met mijn ontdekking dat rennen zo'n heerlijk gevoel gaf begon ik maar te rennen. (Ik heb een knie blessure en doe hierdoor al 5 jaar niet aan sport) Alles flitste voorbij, ik had minder tijd om van de visuals te genieten maar het voelde alsof ik keihard ging, heerlijk gevoel. Ik heb in deze 5 jaar nog geeneens zoveel gerend als tijdens de piek van deze trip.
Na de piek
De visuals begonnen al wat minder te worden, maar ik genoot nog steeds van beide OEV's en CEV's. Ik ging nu even met P wandelen, ik vertelde hem dat ik de truffel trip doorhad, dat ik snapte hoe het werkt en dat ik ook alle anderen snapte. Dit gevoel had ik ook echt, ik wist het geheim vertelde ik hem. Alles wat je moet doen is loslaten van de werkelijkheid. Het zijn net knopen die je nog vastbinden aan ''de echte wereld'' zodra je deze doorsnijd trip je optimaal. Hij was het compleet eens, we hebben nog een beetje rondgelopen en gepraat. (Ik had overigens m'n sokken uitgedaan en liep nu op blote voeten) Ik rende nu weer terug naar kamp, ik ging met A praten, hij vond het fijn dat ik bij hem kwam chillen. Ik had het gevoel dat hij niet helemaal optimaal ging, hij lag al z'n hele trip op het eiland ingewikkeld in een slaapzak. Na even te praten kon ik hem overhalen zijn sokken uit te doen, en samen met mij op blote voeten door het bos te lopen. Zodra hij opstond zag ik dat er een hele nieuwe wereld voor 'm opende. Na alles in de omgeving te hebben gezien, zag hij nu weer nieuwe dingen. Aan A vertelde ik ook over dat ik het snapte, over de werkelijkheid en hoe je een metaforische knoop moet doorhakken.
P2
P2 ging wat minder goed dan wij allemaal, dat is licht uitgedrukt, hij ging bad. Ik heb in een vorige trip F al uit een bad trip gehaald door met hem te praten over wat hij leuk vind, en probeerde dat ook met P2. Alleen het lukte niet, ik kende zijn hobby's niet en toen ik eindelijk iets had gevonden hielp het ook niet veel. Hij kende ons niet zo heel goed, ik denk dat dat de reden was dat hij bad ging. Maar na een tijdje toen iedereen aan het uitspacen was werd het blijkbaar ook wat rustiger in zijn hoofd en kon hij weer normaal nadenken.
Conclusie
Voor mij persoonlijk was dit een prachtige trip, de beste trip die ik tot nu toe heb meegemaakt zelfs. Ik voelde me een met de natuur en ben blij dat ik voor mijn gevoel ''het geheim'' heb gevonden tot een optimale trip. Mijn eerste keer was 10 gram Atlantis, tijdens deze trip had ik ook een vage chaos in mijn hoofd, net als de tweede keer. Sinds de tweede keer is deze chaos plotseling verdwenen. Ook een groot pluspunt tijdens het trippen. Ik vind het bijzonder dat ik door deze trip erachter ben gekomen dat ik geen last meer heb van mijn knie. Alhoewel, misschien was dat alleen tijdens de trip, heb het nog niet getest.
