Wie: J. (m, 23, 80kg) en ik (m, 26, 68kg)
Waar: Thuis (appartement op begane grond)
Wat: 15 gram Psilocybe Dutchii Hollandica Uncut per persoon
Wanneer: op een regenachtige zondagmiddag rond 14:00
Sinds mijn eerste pilletje van twee jaar geleden (wauw!), heb ik verschillende uppers geprobeerd. Mijn huisgenoot J. vond het tijd voor een nieuwe stap. Hij had al een aantal keren truffels geprobeerd en probeerde me over te halen om het avontuur aan te gaan. Al wekenlang probeerde ik het uit te stellen, omdat ik stiekem wat bang was voor wat ik te zien zou krijgen of zou kunnen ervaren. Wat zou er gebeuren als mijn gekke onderbewustzijn ineens zijn vrije loop krijgt? J. is iemand die zich volledig kan overgeven wat betreft drugs. Ik daarentegen heb daar wel eens wat moeite mee. Sinds mijn -voor-mijn-gevoel-bijna-dood-ervaring met spacecake, hoopte ik echt dat dit een positieve trip zou worden. Spannund!!
De eerste effecten
Anyways, J. brouwde zijn thee met 30 gram Psilocybe Dutchii en maakte hier twee beste koppen thee van. De smaak hiervan was niet eens zo vies, dus dat dronk lekker weg. Na ongeveer 30 tot 45 minuten vertroebelde mijn zicht enigszins en vond ik het lastig om aan te geven of dit een chill gevoel was of juist niet. Ik vroeg aan J. of dit het was.. Hij gaf aan dat het nu begint te werken. De objecten om mij heen waren wat aan het vervormen en kleuren werden scherper (ook werd ik met vlagen een beetje misselijk).
Ik voelde een bepaalde spanning in mijn lichaam toenemen en wist niet wat dit was. Het werd steeds extremer en extremer. Ik zei tegen J. dat ik in mijn lichaam een flinke dosis energie voelde. Ineens JOELDE ik het uit van zaligheid. Die energie die zich in mijn lichaam had verzameld zorgde er ineens voor dat ik als een klein kind begon de joelen als Geer en Goor. J. werd hiervan ook enthousiast en was blij dat mijn trip goed leek te gaan en joelde het ook uit. Vanaf dat moment werd de trip sterker en sterker en gingen we ´voor mijn gevoel´als twee verstandelijk gehandicapten verder...
Hoogtepunten van de trip
Naarmate de trip sterker werd, voelde ik mijn lichaam als het ware samensmelten met mijn woonkamer. Het was voor mij bijna niet meer mogelijk om diepte te herkennen. Elke beweging die ik deed bestond uit een soort en met samensmelting met de grond of de bank. Alles klopte ineens.
Ik joelde het weer uit van blijdschap. Omdat J. ook zo joelde, werd dit effect alleen maar versterkt. Mijn lichaam was in extase, ik voelde me GEWELDIG! We beschreven dit gevoel alsof ons lichaam een continu orgasme had. Zo´n enorme bodyload! Wauw.
Zo blij als een jonge hond
Mijn trip verliep in bepaalde fragmenten. Elke gebeurtenis of bezigheid was een apart hoofdstuk in een groot verhaal. Op gegeven moment gaf J. aan dat hij even buiten wilde kijken. Met zijn 2en gingen liepen we door de gang op weg naar de achterdeur waar zich een grote binnentuin bevindt met omringende appartementen. We schreeuwden het letterlijk uit van blijdschap, maar ook spanning. Ik voelde me zowaar een jong hondje die nog nooit eerder het daglicht had gezien. Terwijl ik J. aankeek schoot ik ontzettend in de slappe lach terwijl we met onze hoofden stiekem naar buiten keken. Ik probeerde een stap buiten te zetten. Hierbij steeg mijn lichamelijke energie echt de pan uit. Nog nooit was ik zo enthousiast geweest om het buitenlicht te zien. Omdat ik me wel bewust was dat we aan het trippen waren (en flink ook) durfde ik niet naar buiten en sloot de deur weer. De tocht naar de achterdeur heeft zich gedurende de avond ongeveer vier tot vijf keer herhaald. Elke keer was dit een geweldige ervaring vol extase.
De WC
Op gegeven moment had ik het gevoel (ik zal het niet in details vertellen) dat ik moest poepen. Ik lag op de bank en ik had het gevoel alsof ik reis ging maken. Onderweg naar de WC bekeek ik het laminaat waar ik overheen bonjourde. Fascinerend! Toen ik eenmaal op het toilet zat snapte ik werkelijk niet hoe het komt dat ik op het juiste moment ging zitten. Het was een prachtig gevoel dat mijn lichaam het zo perfect kon timen dat ik mijn behoefte op de WC kon doen
. Ook het WC-papiertje wat ik in mijn handen had was zo licht als een veertje en de figuurtjes op het velletje WC-papier waren ook erg fascinerend en vervormden telkens weer in een nieuw figuurtje. douchen
Op gegeven moment voelde me ik een beetje vies, dus ik zei dat ik ging proberen te douchen. Eenmaal aangekomen in de douche snapte ik werkelijk niet wat ik moest doen. Moest ik nu eerst mijn kleren uit doen of eerst de douche aan zetten? Ik besloot maar om eerst één kledingstuk uit te doen en het water een beetje aan te doen. Dan was het tenminste eerlijk verdeeld en kon het naar mijn idee niet fout gaan. Terwijl ik mijn boxer nog aan had, ging ik even onder het water staan. Maar voor mijn gevoel klopte het niet helemaal wat ik aan het doen was, en ging weer naar de woonkamer. Ik was helemaal nat en liep wat verstrooid rond en wist ook niet of ik mezelf nu mocht afdrogen of juist niet. Uiteindelijk toch maar gedaan en het gevoel dat ik mezelf afdroogde met een handdoek was hemels! De handdoek vloeide samen met mijn lichaam en het was wederom een goddelijk gevoel om die handdoek ook over mijn hoofd te halen.
Realiteit was steeds verder weg. Ik besefte me soms nog wel dat er ook een ´normaal´ leven was, maar op sommige momenten was het realiteitsbesef ver te zoeken. Het leven met truffels was zoveel mooier en interessanter
Joelen als Geer en Goor
De flinke bodyload zorgde er voor dat ik na elk geslaagd avontuur joelde als een kind. Ik kan me nog herinneren dat ik op gegeven moment een trui pakte met allerlei verschillende figuurtjes. Deze wilde ik aan doen. Op een of andere manier zat de trui in mijn gedachten helemaal in de knoop. Ik moest en zou deze puzzel oplossen. Volgens J. was ik letterlijk een kwartier lang bezig met de trui. Uiteindelijk was het slechts de mouw die binnenstebuiten zat. Het gevoel dat ik dit raadsel had opgelost was wederom euforisch en schreeuwend als een klein kind, deed ik de trui aan
. Op gegeven moment hadden we zin in een koekje. En echt waar: ik nam een hapje van een koek (zo´n koek met een buitenkant van deeg en een rode of oranje jelly binnenkant), en het was wederom goddelijk. Dat DIT zo LEKKER kan zijn. Het leven klopte en ik wilde niet meer ´wakker´ worden.Samenvatting: Ontzettende euforische trip, waarbij ik me voelde als een jonge hond en vaak de slappe lach kreeg met J. als ik me weer besefte dat dit een trip was en dat we ons als twee gehandicapten gedroegen. Qua visuals vond ik de trip meevallen, al zag ik wel vanalles vervormen en samensmelten en was elk object fascinerend. Mijn verwachting dat er wellicht monsters achter mij aan zouden zitten of dat er andere niet bestaande objecten zouden verschijnen, was niet het geval. Zou dit liggen aan dit type truffel? Of verschilt dit gewoon enorm per trip? Ik denk dat ik zelf zo was overweldigd door de ongelooflijke energiestroom in mijn lichaam, dat ik minder aandacht had voor de visuals.
Ik ben erg benieuwd naar de volgende keer, want zoals ik heb gehoord kan elke truffeltrip compleet verschillen.
leuk report
