25B-NBOMe trip:
Er is weinig bekend over deze RC. Tripreports varieren in dosering van 400ug (microgram) tot 1,5mg
ABSURD! SURREAAL! HILARISCH!
Dat zouden ongeveer de woorden moeten zijn om mijn trip te beschrijven.
set: Ik heb kennisgemaakt met deze RC door voor een maatje te tripsitten afgelopen weekend. Zijn trip was chaotisch omdat de setting een club party was. Het leek mij beter om deze trip alleen te houden, en dat heb ik ook gedaan. Voordat ik aan mijn trip begon heb ik iets vervelends te horen gekregen wat mij heeft geraakt, maar met de overtuiging dat deze mijn trip niet heel veel zou beinvloeden heb ik toch doorgezet en ben ik begonnen aan mijn trip.
setting: Thuis. Mijn huisgenoten slapen. Ik leg wat te eten en een aantal flessen water klaar. Verder heb ik een schrift, pen en stopwatch op mijn bureau liggen waar ik mijn trip mee vastleg.
+0:00 "1 blotter van 1000ug 25B-NBOMe buccaal toegediend" (tussen tandvlees en wang)
+0:10 "Ik moet mijn speeksel inhouden, want orale opname is ineffectief. Mijn tandvlees voelt verdoofd en een chemische smaak overheerst in mijn mond."
+0:13 "Golvingen in gezichtsveld. Dingen ademen. Alles lijkt te golven in helderheid. Tintelingen in ledematen, vooral in mijn handen. Maag voelt zich een beetje ongemakkelijk."
+0:17 "Ik voel me zweverig, giechelig. Lopen voelt als een pinguin-mars!" Hier loop ik een beetje rond in de kamer, ik giechel ongecontroleerd en ook zomaar.
+0:30 "Handen trillen. Ogen trillen, hersenen trillen. De verwarming trilt. K had gelijk! Alles is een vibratieeeeee!" Ik dans rond in de kamer. Het voelt alsof ik in een sprookjesbos zit met allerlei cartoons als vriendjes. Heel gek om je opeens zo kinderlijk te voelen.
+1:00 "Ik ben nu een half uurtje verder. Tijdsperceptie is er niet meer. Ruimte ook niet meer. Laat staan kleur en helderheid. WAUW! Ik ervaar dingen alsof ik ze voor het eerst meemaak. Een beetje angstig over dingen, maar zodra de kust veilig is ben ik nieuwsgierig. KLEUR! Het maakt niet eens uit! Het is maar een golflengte! Slechts de emotie van het licht op een specifiek moment." Kleuren golven in en uit elkaar. Ze lijken wel verlengden van elkaar te zijn. Vooral blauw en groen. Het lijkt ook alsof de golvende verandering van kleuren vooral uit mijn linkeroog komen. Hier heb ik een verdoofd gevoel, waarom weet ik niet.
Ik besluit Youtube te bezoeken en zoek een paar nummers uit om te beluisteren.
1:10 "Zo mooi! Muziek is toch zo iets moois!"
1:15 Het volgende nummer klinkt heeeel erg verstoord. De verschillende gitaar, drum en zangpartijen klinken allemaal door elkaar. Maar ik 'versta' wel alles. "Wat een absurditeit!! Alles loopt door elkaar. De muziek, wauw!" Ik zie tijdens het schrijven een gele omlijning van mijn vingers. Ik beschrijf het als een "boodschap van simpele vreugde, een zonnetje aan de hemel." "Ik begrijp het allemaal volkomen!. JEZUS MAN! Die solo was intens."
Ik ervaar hele simpele emoties als zeer intens. Het is heel makkelijk om mijn gemoedstoestand te veranderen. Als ik iets vervelends ervaar kan ik heel makkelijk overschakelen naar een prettige gedachte. Maar het is meer dan lastig om die vast te houden. Ik voel me een beetje machteloos. Eigenlijk doet het me heel erg denken aan hoe ik me als kleuter voelde.
1:30 "Alles voelt zo kinderlijk! Echt hilarisch herkenbaar ook. Met het licht uit lijkt alles net een sprookjesbos waar de spullen in mijn kamer allemaal vriendjes van me zijn.
Bob Marley is fucking hilarisch! en FELIX THE CAT OMG!"
1:39 (De blotter had een image van Felix the Cat, dus ik besluit een aflevering op Youtube op te zoeken) Gedurende deze aflevering heb ik de meest intense trip-ervaring ooit gehad. Als jullie interesse hebben, hier is de link:
http://www.youtube.com/watch?v=EwG-3vF9wxg Het was ZO hilarisch. Ik vond het echt ge-ni-aal! Ik werd elke paar seconden gecatapulteerd in een hele andere realiteit, waar alles mogelijk was en alles kon. Cartoons kijken was ZO LEUK vroeger! In mijn kindertijd vond ik het heerlijk om urenlang cartoons te kijken. Tijdens de trip was deze aflevering mijn realiteit. Ik heb enorm spijt dat ik er niet meer van heb bekeken.
Nog in een roes van blijdschap over het bekijken van deze aflevering schrijf ik heel groot in mijn schrift: HAHAHAHAHA (met als tijdstempel: "Fuck. Tijd. Jongen.")
Ik omlijn deze twee krabbels en schrijf erbij 'Fucking hilarisch.'
Nu realiseer ik me dat ik ongelofelijk kinderachtig bezig ben, en een schuldgevoel trekt over me heen. Ben ik drugs aan het gebruiken om mijn verstand als volwassene te verliezen? Nee toch? Ik besluit even een 'helder momentje' hebben en begin aan een nieuw tijdstempel.
2:25 "Even helder momentje"
2:26 "DUS!"
2:26;30 "nope.."
2:27 "hahahaha!"
2:28 "Oke oke. Even paar minuten recappen. Je mag zo weer de clown uithangen."
2:30 "De absurditeit is te absurd voor woorden. 'Absurd' is een absurd woord! Het is zo lastig om niet in elke mogelijke betekenis van elke ervaring op te gaan. Of emotie. Heee! Wacht nog even."
"Het hoeft allemaal niet chronologisch. Denk beter aan wat je NU ervaart!"
"Sky and Sand" van Paul Kalkbrenner. Ik hoor zware verstoring in vocals. Als een soort wah-wah pedaal. De muziek lijkt langzamer en sneller te gaan in golven. Raar.
De letter S is mooi
Alles moet dichter bij elkaar zijn. (Ik breng alle spullen op mijn bureau bij elkaar, in een kringetje omdat ik vind dat ze het dan allemaal 'gezellig' hebben.)
dan voelt alles veel beter
veel fijner.
Ik vraag me nu af of de katten thuis nog leven, dus ik neem een kijkje in de woonkamer. Ze leven en willen heel graag geknuffeld worden. Ik zet de TV aan en zap een paar keer. Het eerste wat ik tegenkom is een nieuwsbericht over de dienstregeling van de Fyra ergens. Maar het is ZO absurd! Ik kan niet geloven dat ze allemaal zo serieus doen over de trein. Alsof het allemaal een geintje is, maar de clue lijkt niet te komen.
Ik denk weer terug aan het vervelende nieuws wat ik eerder vandaag gehoord heb. Mijn gemoedstoestand verslechtert duidelijk, ik krijg neigingen de kamer op te ruimen. Mijn omgeving moet ook schoon zijn als mijn gedachten schoon willen zijn, dus ik besluit mijn kamer schoon te maken en wat af te wassen. Het gaat allemaal een beetje chaotisch, want ik voel dat er iets belangrijks opgeschreven moet worden in mijn schrift, maar ik weet niet wat dat precies zal zijn. Ik besluit ook een sfeerlamp uit de woonkamer mee te nemen om mijn kamer blauw te maken. Want blauw is een rustgevende kleur, dat zal mij helpen. Eenmaal klaar met het schoonmaken en installeren van de lamp begin ik te schrijven wat mij dwars heeft gezeten.
3:56 "Het grote avontuur! Moet ergens ophouden. Toch wel. Zo op papier lijkt dit een enorm anti-climax, maar het avontuur was ZO groot! Ik voelde me net een kind dat na heeele lange tijd weer buiten mocht spelen
"
Ik weet dat het niet heel verstandig was om op een emotioneel zwak niveau aan een trip te beginnen. Maar achteraf heb ik er geen spijt van. Ik heb iets heel belangrijks geleerd uit mijn kindertijd. Het is iets wat ik voor mezelf houd, maar de impact op me was groot.
enkele lichamelijke effecten:
- grotere pupillen
- tintelingen ledematen
- stijve kaken (mild)
- vasoconstrictie
- lichtelijk verdoofd gevoel achter linkeroog
- verdoofd gevoel in gehemelte en tandvlees