Wanneer: Afgelopen woensdag
Wat: 30 gram atlantis truffels
Waarom: Zie preloog
Alvorens ik met mijn summiere tripreport begin wil ik mijzelf een klojo noemen om zoveel in mijn eentje te nemen
Verder is dit report meer een verhaal eromheen dan een beschrijving van de visuals en gedachten die ik heb gehad.
Preloog:
Afgelopen kerstvakantie had ik een 10x 15 gram atlantis truffelpack gekocht via internet. Deze 10 porties waren netjes vacuüm verpakt. Ik heb hiermee 2 keer lekker kunnen trippen met vrienden waarna 2 resterende porties bij mij in de koelkast verdwenen.
Afgelopen woensdag stelde mijn vriendin ineens de vraag of die truffels weggegooid moesten worden aangezien deze al bijna 3 maanden in de koelkast lagen. Ik als gierige Nederlander ging eerst opzoeken of deze eventueel nog houdbaar waren. Op de site waar ik ze gehaald had stond vermeld: 2 a 3 maanden houdbaar. Kantje boord dus
Ik was de dag erna toch vrij en had wel zin om een portie te nuttigen. Mijn vriendin wilde helaas niet meedoen aangezien zij bij de vorige truffeltrip was flauwgevallen. Toch bleef het idee van bedorven truffels in mijn hoofd spoken. Ik had dan ook besloten om er thee van te zetten en de truffels zelf links te laten liggen. Na een grondige inspectie op kleur en reuk heb ik een portie klein gesneden en in een mok met warm water gedaan. Deze heb ik 20 minuten laten trekken waarnaar ik de truffelstukjes eruit zeefde.
Het was inmiddels 7 uur. Ik had om 6 uur nog gegeten en ging er dan ook vanuit dat de “trip” niet zo zwaar zou zijn. Tijd voor consumptie! Ik had de thee om 10 over 7 in zijn geheel op. Het wachten kon beginnen…
Triptijd:
Het was inmiddels half acht en bedacht me ineens om even 2 jointjes te draaien. Tijdens het trippen gaat dat namelijk niet lukken. Zo gezegd zo gedaan. De tijd verstreek en merkte op een eurofonische stemming en kleine lachkick na helemaal niets. Dit kon 3 dingen betekenen: Het was bedorven, ik had de truffels moeten eten of het avondeten zat in de weg.
Ik besloot daarop samen met mijn vriendin maar een joint op te steken om het tripgevoel te triggeren (10 over 8). Al snel overstemde het stoned gevoel de truffels en ik voelde helemaal niets meer. Ik heb toen een drastische en onderschatte beslissing genomen. Ik heb van het andere portie ook thee gezet!
Dit maal heb ik de thee met truffels opgegeten (half 9). Ik wilde namelijk niet dat dit portie ook in een flop eindigde..
Het was 10 over half 9 toen ik ineens merkte dat de lampen feller werden. Ik wist meteen wat dit betekende.. Ik had te vroeg mijn conclusies getrokken! De muren werden ontdaan van hun oneffenheden en alles begon te golven. Het gevoel van een niet lichaamseigen stof kwam naar boven. Op dit omslagmoment vind ik truffels helemaal niets. Het voelt namelijk als een gif dat langzaam maar zeker je probeert te bedwelmen. Ik had mijn vriendin al gewaarschuwd dat het wel eens heel heftig kon worden na dit gevoel. Het 2de portie moest namelijk nog inslaan. Ze lachte me uit en wenste me veel plezier:P
We zaten samen op de bank en alles was mooi. Ik genoot van alles om mij heen en de meest eenvoudigste dingen konden mij doen verbazen. Er stond een yucca (spelling?) plant in de hoek die zijn bladeren intimiderend omhoog wuifde. Hij was de baas en ik was bang voor hem. Ik besefte dat ik hem maar met rust moest laten.
Ik ging op de bank liggen en staarde naar het plafond. Ik dreef in een golvend geheel in een soort grote viskom en liet mij in deze kom meevoeren naar mijn gedachten. Mijn vriendin wilde zelf ook wel weer wat plezier en besloot het 2de jointje aan te stekken. Ik nam een hijs en voelde de gore rook via de luchtpijp mijn longen in gaan. Het was ontiegelijk goor en ik kon de vuile rook letterlijk voelen knagen in mijn longen. Dit paste totaal niet in het harmonieuze plaatje en heb die joint dan ook niet meer aangeraakt.
Mijn vriendin vond dit zielig voor mij en kwam mij op leuken met lichtstaafjes. Woah! Wat kunnen die dingen mooi zijn. Het fluoriderende middel deed gewoon pijn aan mijn ogen. Zo hard straalde het. Ik wist het toen zeker; deze staafjes moesten het nieuwe betaalmiddel worden.
Het was inmiddels 12 uur en ik was nog steeds koning te rijk met mijn lichtstaafjes. Het 2de portie was duidelijk ingeslagen en zat totaal in mijn eigen wereld. Maar met een beetje afleiding van mijn vriendin was dit prima vol te houden. Tot dat..
Mijn vriendin had er genoeg van en wilde op bed gaan liggen. Ik kon dit wel begrijpen en ging met haar mee. Daar heb ik nog de hele tijd met haar lopen knuffelen en heb geprobeerd mijn mannetje te staan ( wat voor mijn gevoel goed lukte, de volgende dag hoorde ik het tegendeel:P) Ik zat continue in mijn eigen wereld. Bij iedere aanraking van mijn vriendin ontplofte er hartjes waaruit duizenden babyhartjes kwamen. Het was perfect.
Het was inmiddels 1 uur en ik zag dat me vriendin er duidelijk genoeg van had. Ik heb toen voorgesteld om de lampen maar uit te doen. Ze vond dit zelf eerst geen goed idee maar ik overtuigde haar dat ik het wel aan kon.
Het tegendeel bleek waar te zijn. Zodra het donker was waren de open visuals weg en vulde mijn gedachten zich met zwarte en negatieve schaduwen. Ik weet dat je snel in zo’n situatie gaat mindfucken en probeerde dit dan ook te ontwijken door stevig tegen mijn vriendin aan te kruipen.
Dit lukte aardig en ik kwam in een hele zware denkfase. Ik heb op de meest moeilijke vragen simpele antwoorden kunnen vinden (die ik nu weer allemaal vergeten ben:S) en dacht dat alles zo simpel was.
Toen begon de ellende. Het was inmiddels 2 uur en ik was nog zwaar aan het trippen. Echter is in je eentje trippen in het donker niet echt leuk en je gaat je vervelen. Ja vervelen in een trip kan dus blijkbaar. Door deze verveling ging ik mijn grenzen in mijzelf opzoeken. Ik dacht: Hoe zou het zijn om te mindfucken? Mindfuck ik nu? En nu? Zonder het te weten raakte ik in een spiraal om het woord mindfucken heen. Liep ik nu mezelf expres te mindfucken?
Ik peilde mijzelf de hele avond al door simpele tafel sommen (8x6 etc.) op te dreunen en merkte dat ik dat niet meer kon. Ik wist dat het nu goed fout zat. Ik vergat alles om me heen en ik wist niet meer waar ik was. Ik deed het nachtlampje aan en vroeg mezelf: Is dit mijn huis? Is dit mijn vriendin en wat doe ik hier? Ik wist niets meer. Ik wist niet meer wie ik was en dacht dat ik hier nooit meer uit zou komen.
Ik ben opgestaan en ben zwabberend naar onder gelopen om te plassen. Toen het licht aan ging op de wc werd alles weer warm. De mooie visuals kwamen weer terug en ik voelde me opgelucht. Toen ik terug naar boven liep kwam ik langs een keukenkastje en kreeg ineens een flits. Door die flits ben ik gaan kijken in het keukenlastje en vond daar witte chocolade eieren in een gouden papiertje en ze glinsterde zo mooi.
Ik wist het! Dit is het einde! Ik heb gulzig alle eitjes op gegeten en ben toen met een voldaan gevoel naar bed gegaan (teveel angry birds gespeeld?:P). Binnen 10 minuten lag ik te slapen…
Conclusie:
Uiteindelijk blijkt 30 gram goed te doen te mits je maar onder gezelschap bent. In je eentje trippen is velen malen zwaarder dan met andere. Als je samen bent leidt je elkaar steeds af waardoor je niet diep in je eigen wereldje gaat graven. In je eentje zit er geen rem op en kan het alle kanten op.
Dus 30 gram voor herhaling vatbaar? Ja.
Solo? Van mijn leven niet meer!
