Wie: Ik (vrouw, bijna 21 jaar) en mijn vriend "M" (24 jaar). Allebei vrij dun en lang van postuur.
Wat: 2cb in pilvorm, 20mg per stuk. In totaal hebben we 30mg pp genomen (1,5 pil).
Waar/setting: Bij mij thuis in mijn studentenkamer.
Wanneer: zaterdagavond/zondagochtend 9-feb-19
Ervaring: Ik heb hiervoor al meerdere keren 2cb gedaan. M heeft eens 2cb gedaan en ook een keer lsd. We hebben dus allebei al een beetje ervaring.
Report:
01:30uur
Ik ben alleen thuis en wacht op mijn vriend M. Hij komt vanuit werk naar mij toe maar zijn trein heeft vertraging. Deze tijd heb ik mooi benut om mijn kamer nog even schoon te maken. De vorige keer had ik met 2cb snel het gevoel dat alles rommelig en onoverzichtelijk was en daar werd ik wat onrustig van, dus leek het me een fijn gevoel om de boel nog even netjes te maken.
We hadden afgesproken dat M na werk zou appen om te beslissen of we het vanavond gingen doen of niet. Als M erg vermoeid zou zijn van werk zouden we het uitstellen naar een andere dag, want we wilden wel optimaal kunnen genieten van de ervaring. M zag het zitten om die avond te gaan trippen dus kwam hij mijn kant op.
Mijn vriend M en ik hadden al eerder samen 2cb gebruikt, maar toen waren er nog 5 anderen bij. Dat was erg leuk, maar we hadden toen weinig contact gehad omdat M erg op zichzelf aan het trippen was en ik meer met de andere mensen optrok. Toen we het hier later over hadden kwamen we op het idee om een keer met zijn tweeën 2cb te gaan gebruiken, zodat we echt samen konden trippen. Als een soort bonding-experience binnen onze relatie.
01:50
M staat voor mijn deur terwijl ik in de keuken pasta sta te maken. Ik voelde me wat flauwtjes en had besloten toch nog maar even wat te eten. M at een paar happen mee en ik besloot de 2cb gewoon tijdens het eten in te nemen. We namen allebei 1 pil. Nu maar afwachten!
Ter afleiding besluiten we een potje te gaan kaarten. We zitten allebei op een kussen op mijn tapijt en er staat milde een geurkaars aan. Ik verlies. Nog een potje. Ik merk dat het steeds moeilijker wordt om mijn hoofd bij het spel te houden. Ik hou mijn kaarten onhandig vast en moet zonder reden lachen om mijn eigen kaarten. Ik kijk Naar het stapeltje kaarten, met een geruite achterkant, en zie dat deze wat lijken te trillen. Vervolgens zegt mijn vriend dat hij de kaarten ziet trillen. Ik merk op dat we dus nu al op dezelfde golflengte zitten, want ik zag het ook.
Het trillen wordt erger en het potje kaarten geven we maar op. De kleuren van de kaarten lijken feller, mooier. We besluiten de kaarten door elkaar te wrijven, als een soort waaier liggen ze op de grond. De kaarten lijken een soort golfbeweging te hebben. Er zijn blauwe en rode kaarten. Ik sorteer ze tussen blauw en rood en maak er een ying yang figuur van op de grond. M vind dit mooi. Hij legt één blauwe kaart bij de rode kaarten en één rode bij de blauwe. "Kijk, dit zijn wij" zegt hij. De trip is van start.
02:30
Ik heb wat kleedjes gepakt en M heeft zich er in gewikkeld. Hij zit in kleermakerszit op de bank en kijkt om zich heen. "Ik moet nog wel even acclimatiseren" zegt hij. Dat snap ik wel. Mijn maag wordt gevoelig, ik boer mijn eten steeds op en twijfel of ik nou misselijk ben of niet. Dit heb ik altijd bij het begin van een 2cb trip, dus het maakt me niet onrustig. Ik weet dat het na een tijdje wegtrekt. Waarschijnlijk heeft dat bord pasta er ook mee te maken, want het was best een zware maaltijd.
De muren beginnen rustig te bewegen, alsof ze ademen. Ik zie de schaduwen in mijn kamer sterker worden en meebewegen, als zonnestralen door een bladerdek. Het voelt erg vredig aan allemaal.
De houten vloer in mijn kamer begint te leven. De randjes en kringen van het hout bewegen en glimmen een beetje. Het is net alsof het een extra laagje krijgt, het wordt driedimensionaal. M staat op om een plaatje van een mandala aan mijn muur te bekijken. Het is zo'n 3d placemat die ik heb ingelijst. Hij zegt dat het allemaal beweegt en dat het mooie kleuren krijgt (hij hoort zwart wit te zijn). Mijn kamer lijkt steeds mooier te worden. Het licht is gedempt en ik heb gekleurde kerstlichtjes hangen. De kleuren licht op de muur beginnen een eigen leven te leiden. Steeds als ik naar een punt in de kamer kijk verandert de kleur van de rest van de kamer mee, net alsof er discolichtjes in de hoeken van de kamer aan staan.
Alle oppervlakken waar ik naar kijk hebben een patroon, en dat patroon verandert als ik er langer naar kijk. M merkt op dat het op de muur net lijkt alsof er zonlicht op de golven van een kabbelende zee schijnt. Ik zie het ook, het is prachtig.
M merkt op dat de kamerplanten leven. Dit viel mij eerdere 2cb trips ook op (ik heb een keer 's zomers bladeren van bomen staan aaien omdat ik ze zo mooi vond bewegen) en sinds die eerdere trip ben ik ook steeds meer planten gaan kopen. Er staan nu 5 kamerplanten in mijn kamer en ze bewegen allemaal vredig met hun bladeren. De structuur van de bladeren is prachtig om van dichtbij naar te kijken, er komen allemaal figuurtjes in en het lijkt soms net alsof je een stuk blad onder de microscoop bekijkt en de bladgroenkorrels bijna kunt zien zitten.
03:00
M en ik besluiten te gaan tekenen. Het tekenen voelt erg nice en ik zie allemaal patronen. We beginnen erg melig te worden, het regent woordgrappen en de tekeningen zien er niet uit.
03:30
We vinden de effecten leuk, maar van ons mag het nog wel een tandje erger. We besluiten alle stukjes die nog in het zakje zitten in te nemen en lachen ons dood om het proces daar naartoe. Het is heel moeilijk om in te schatten hoe groot alle stukjes zijn en hoe we nou zorgen dat we allebei even veel nemen. Uiteindelijk hebben we er een liniaal bij gepakt om nog een beetje te snappen wat wat is en dit lukt. "Op naar de sterren" proosten we als we de overige stukjes naar binnen gooien.
We zetten een filmpje aan over de dood van de eerste Egyptenaren. Het heet "Death of the Firstborn Egyptians" Ik weet niet of het toegestaan is om youtube filmpjes te delen hier, vergeef me als ik tegen de regels in ga (ik kon het niet vinden in de forumregels dus ik ga er bij deze maar vanuit dat het mag)
We gaan helemaal stuk om de eerste paar seconden van het filmpje. De animatie is prachtig, en gaat gewoon door in de rest van mijn kamer. Ik lig half op mijn bed en voel opeens de Egyptische warmte op mijn huid, dit bleek later de verwarming te zijn die achter me stond maar dat maakte voor ons niet uit. De hele kamer paste zich aan aan Egypte. Warmere kleuren, Cleopatra op het plafond, helemaal geweldig. M vindt het allemaal hilarisch en ik ook. Ik maak een tekening geïnspireerd op het Egypte thema:
Het valt me op hoe droog de maan boven de woestijn getekend is en ik ga helemaal stuk van het lachen. Ik laat de maan aan M zien en hij gaat ook helemaal stuk. De lachkick die toen begon hebben we niet meer losgelaten tot de volgende ochtend.
M heeft een grap bedacht: Iemand kan je "bro" zijn maar ook je "maat" en daaruit volgde de "Bromaat". Hij was al bezig met het tekenen van een krop sla, maar uiteindelijk werd dit een tomaat, de bromaat wel te verstaan. Dit is 'm:
Zoals je ziet is hij schuin getekend over twee bladzijden van een schetsboek. De grote grap was dat we hem steeds dicht deden en dan half opende zodat de bromaat eruit sprong. We hebben hier letterlijk tot een uur of zes in de ochtend om gelachen.
Hij heeft in zijn hand een soort maan, jawel, de BROMAAN. Die staat natuurlijk weer in verband met de lelijke maan die ik boven Egypte had getekend.
Alles leek met elkaar in verband te staan. M, ik, Egypte, dat filmpje en de bromaat. Dit werd het thema van de hele nacht.
04:30
De tweede helft kickte in. De visuele trip werd heviger dan ik ooit met 2cb mee heb gemaakt. Tekeningen waren animaties, ik zag potloodstrepen als verf van het papier af druipen, meubels smolten in elkaar over en we vonden alles hilarisch. M en ik waren net een stel peuters die lol aan het maken waren. Ik wilde kleuren, ik wilde alles aanraken en voelen en op snoepjes sabbelen. Snoepjes waren erg lekker. Een aardbeisnoepje werd nu natuurlijk de "bromaardbei" en een oranje potlood was "broranje".
Het filmpje over de Egyptenaren hebben we denk ik meer dan 80 keer afgespeeld.
De snaren van mijn gitaar liepen weg door de hele kamer. Ik bleef lekker in de buurt zitten van de verwarming, want dan voelde ik de warmte van de zon op mijn huid. M voelde gras op zijn armen waaien, zijn haar. We discussieerden welke kleuren een tomaat allemaal had, want ook al leek een ding rood, van dichtbij had het waarschijnlijk stiekem veel meer kleuren.
We lachen ongecontrolleerd, alsof het diepste in mij aleen maar plezier maakte. Ik kon het plezier letterlijk voelen in mijn vingers, net als kleuren en geluid. Het was een heel vreemd maar zeer prettig gevoel, bij alles wat ik aanraakte met mijn vingertoppen voelde ik een bepaalde energie overschieten. Elke vezel van mijn lichaam had plezier.
05:00
We lachten lekker door. M moest pissen, en vanuit de andere kamer hoorde ik hem schaterlachen. Dan riep een van ons weer "Ja maar, BROMAAT" en dan gingen we weer stuk als een stel puberende schoolmeisjes. De hallucinaties zijn nogsteeds extreem. Waarbij 2cb meestal alleen bestaande oppervlakken verandert, maakt mijn brein nu ook dingen in het luchtledige. Ik vraag me af of dit is hoe lsd zou zijn? Maar ik betwijfel het. Ik zie stripfiguren dansen op boeken. Ik eet nog wat overgebleven happen pasta en ik vind de smaak heerlijk.
Het voelt alsof M en ik elkaar al 20 jaar kennen. Ik zie voor mijn gevoel zijn karakter, alsof we weer kinderen zijn. We lachen ons nogsteeds helemaal dood en M zegt steeds dat hij mij zo lief vindt en zo veel van mij houdt. We proberen te zoenen maar dat voelt raar. Ik heb het gevoel dat ik mijn eigen tong kan proeven. We gaan samen in de spiegel kijken en zien overal losse gebitten ogen en neuzen zweven. Ik heb het gevoel dat ik met mijn hand door de spiegel kan prikken.
06:00
We lachen nog steeds. M wil graag roken, maar we hebben geen sigaretten meer. Ik heb een vape dus ik zit wel goed. De bromaat grap gaat nog even hard als altijd. Ik maak een polaroid foto van M met zijn bromaat schetsboek en het is de beste foto die ik ooit van hem heb genomen. Heel spontaan, hij gaat stuk van het lachen met zijn bromaat. De visuele effecten beginnen langzaam wat minder te worden. Ik kijk naar buiten en het regent heel hard. Ik doe het raam open en voel de wind en de regen en geniet er intens van. M vind het prachtig hoeveel ik van de natuur hou. Ik vind hem prachtig. We doen erg lief tegen elkaar en tegelijkertijd lachen we ons nogsteeds kapot.
De effecten beginnen nu echt veel minder te worden. Ik merk dat ik erg moe ben. M gaat sigaretten halen en ik ga douchen.
De douche doet mij goed. Het gevoel van water op mijn huid maakt me erg rustig. M. Is terug en erg blij met zijn sigaretten. Hij heeft onderweg nog een filmpje gestuurd van de tomaten in de supermarkt en hij moest daar nogsteeeds erg om lachen. Ik had ook een tomaat op de douchedeur getekend toen ik alleen was.
Ik voelde me erg verbonden met M.
We waren erg moe en besloten te gaan slapen.
16:30
We zijn wakker geworden en nog wat slaperig, maar erg vredig. We hebben allebei heel erg veel honger en besluiten een frietje te halen op het station. We zijn allebei weer volledig nuchter en voelen ons goed, hoogstens een beetje moe. We praten nog enthousiast na over ons avontuur en bedenken dat we een trui willen laten drukken met de bromaat erop, als ons grapje.
M gaat naar huis en ik ook.
Het was een groot avontuur.
