26 apr 2008
Drugs: NN-DMT
Dosis: 80mg
Sitters: 0
Tripgenoot: Freakje
Mijn maat en ik nemen altijd samen DMT, dus nu ook. Altijd nemen we samen dezelfde hoeveelheid.
Ik lag op mijn vertrouwde plekje en had mijn twister pijp in mijn hand. Deze was gevuld met een laagje as, 80mg DMT en weer een laagje as. We keken elkaar aan.....en dat is dan ook meestal het startsein om te beginnen. Ik stak mijn twister aan en rookte de DMT. Ik wachtte tot mijn longen bijna gevuld waren, liet met mijn vinger het klapboem gat los en suckte hem leeg. Ik hield mijn adem in en voelde hem al flink opkomen. Ik blies uit en rookte nog een keer. Ik hield mijn adem weer in. Legde de twister op de tafel en ging achterover liggen op de bank. Ik blies het restant rook uit.....and then it hit me. Ik zag een tunnel met aan het einde een wit vierkant. Ik werd erin gezogen en kreeg een total breakthrough. Ik kwam in een grote oranje kamer waar ik al eerder in was geweest. Ik stond exact op dezelfde plaats met weer dezelfde houding als daarvoor. Ik zag alles vanuit een first person view en tegelijkertijd een overall perspective view. Ik keek naar mijn lijf en ik keek naar mijn handen en verbaasdde me net als de vorige keer hoe echt deze realiteit was. Het is net alsof je daar echt met je lichaam bent. Alleen stond ik daar met de wetenschap wat er zou gaan gebeuren en dat gebeurde ook net als in een trip eerder. Mijn handen vielen in platte stukjes uiteen. Dit waren platte rechthoekjes, ze zagen er digitaal-achtig uit en ze waren doorzichtig. Vanaf mijn vingertoppen naar de rest van mijn handen en zo weer door begonnen mijn armen uit elkaar te vallen. Ik zag de stukjes in de rondte door de oranje kamer vliegen. Mijn hele lichaam viel uit elkaar en ik zag niet langer meer een first person view. Ik had nu een overall perspective view en zag alle stukjes rond vliegen als een zwerm vliegen. Ik vloog naar een andere oranje kamer en weer door naar een andere oranje kamer. Daar vlogen alle stukjes rond en kwamen vervolgens terecht in een vierkante bak. Toen werd mij de vraag gesteld of ik door wilde of niet. Ik wilde door met gemengde gevoelens. De stem zei: “dus je wilt zien?”.
In eerdere ervaringen ben ik in de maling genomen door een mannelijke entiteit, met links van mij steeds een vrouwelijke gids die het voor me op nam en dingen zei zoals: "Ach, laat hem toch" en "Hij wil zo graag" Deze entiteit kreeg ik nu te zien.
Ineens was ik op een balkon in een andere realiteit. Ik zag een onaardse buitenlucht met de kleuren geel en weer het overheersende oranje. Ik stond daar gewoon ècht, net alsof ik op de aarde stond. Er stond een oudere man voor me met wit haar en een baard, een hogere levensvorm, een god. Deze god begon een voorstelling te geven. Hij maakte gebaren met zijn armen en ik zag verschillende lagen realiteit verschuiven, heen een weer. Alles zag ik met een overall perspective view. Ik zag een soort van blijdschap in de man, van wat hij allemaal kon. Het was alsof dit de control-room was van God. Een van de realiteiten schoof vlak langs me heen en ik voelde de materie, een soort plastic-achtige materie. Hij liet mij transporteren naar een andere dimensie en weer terug. Hij liet mij veranderen in een hoopje stof, en weer terug in normale vorm. Ik was vet onder de indruk van wat deze god allemaal met mij kon doen. Hij had er flink plezier in dat ik onder de indruk was. Ik was zo onder de indruk dat ik het bijna niet meer leuk vond. Hij had mij in zijn macht, hij kon alles met mij doen. Hij deed mij oplossen tot niets en weer terug. Toen vroeg hij mij wat ik wilde. Ik zei:”Ik wil terug naar huis”. ”Maar wat als er geen thuis meer is?”, zei hij op een laconieke manier. Hij liet alles verdwijnen, er was helemaal niets meer. Ik voelde me hopeloos.
Ineens zat ik weer terug in mijn lichaam. Ik was blij.. Ik keek naar mijn maat, die op de bank lag. Alles was nog flink aan het bewegen van de hallucinaties en deed mijn ogen weer dicht om te genieten van de after- effects van de DMT. Dit was echt bizar, ging er door me heen. Een mooi staaltje van dat realiteit maar relatief is. Echt bizar, echt bizar...
Toch al redelijk wat ondertussen. 
Hilarische comment 
