Wie? Ik, P, To, Th, A, K
waar? Bij K thuis
wanneer? Dinsdag 9 maart 2011
Dosis? In totaal 50 gram, 35 gram Dragons dynamite en 15 gram Mushrocks.
Ik: 10 gram DD
P: 8 gram DD
To: 12 gram DD
K: 5 gram DD
A: 10 gram MR
Th: 5 gram MR
Achteraf gezien was het beter geweest om gewoon niet te trippen. We hadden het al een weekje afgesproken om dinsdag te trippen, gezellig allemaal samen. Maar de dag ervoor ging het thuis om wille van problemen mis. Noem het maar een big ass ruzie. Eigenlijk mocht ik niet weg, maar na veel aandringen bij moeder mocht ik toch even gaan. Van die tijd heb ik gebruik gemaakt om naar maastricht te gaan en voor iedereen de truffels te gaan halen, samen met To. Toen we uiteindelijk terugkwamen wachtte P aan de bushalte op ons, en Th stapte een paar haltes verder op, op de bus naar huis. Wachtend op die bus hadden P en To het geweldige idee om daar reeds de truffels in te nemen. Nog geen tien minuten later stonden ze daar. Het was To's tweede keer en hij begreep er nog niet zo heel veel van.
Eenmaal op de bus zei ik tegen Th dat ik hen drie een bushalte eerder zou afzetten, en dat K en zou komen halen om naar haar thuis te gaan. Ik zou een halte verder afstappen en moeder wijsmaken dat ik mijn camera was vergeten bij een vriend en dat ik pas laat thuis zou zijn, wat handig was, want om zes uur vertrokken zij richting een stoet in een paar kilometer verder.
Dus ging ik met de brommer naar K. Daar nam ik mijn truffels in, en ook Th en K hadden nu hun deel ingemaakt. Eerst voelde ik niet zoveel, voor drie kwartier. Maar het was leuk om de anderen zo te zien, het maakte me vrolijk. Wanneer mijn inslag is gebeurd weet ik niet meer precies.
Er waren al visuals en ik kon eigenlijk niet meer zo goed uit mijn woorden komen. Het was mijn moment (dat ik in elke trip heb) waarop ik zeg 'Ik snap er helemaal niets van', meestal omdat ik meestal trip in mijn hoofd en niet op wat ik zie. Plots ging mijn GSM, 1 oproep gemist. Niet lang daarna een sms 'we verwachten je thuis voordat we vertrekken'. Een ongelofelijke walm van paniek, onbeschrijfelijk. K, P en ik hebben ons samen gezet en alle drie samen tien minuten geprobeerd om nuchter te denken en een oplossing te vinden. Dat lukte uiteindelijk wonder boven wonder, want we konden niet eens meer recht lopen. Ik moest gelukkig niet naar huis, maar het had wel mijn trip beïnvloed en ik voelde me slecht. P merkte dit, en zei 'Kom, wij gaan ons in de zetel zetten', en hij nam zijn iPod mee.
Ongelofelijk vrolijke muziek. Onbeschrijfelijk. De kille blauw-groene kleuren verdwenen (want de kleuren waren zoals de kleuren in een slechte politietriller) en veranderde in zachtroze en gele tinten. Op een gegeven moment dacht ik dat er draden spanden door de kamer en dat er bloemen op de muur stonden die ronddraaide. Alles was mooi daar.
Plots kregen we een SMS van A 'hey joh, waar wonen jullie, dan kom ik'. Shit, helemaal vergeten. K is hem gaan halen en stond niet veel later weer binnen, terwijl wij gewoon in de zetel zaten, te lachen met de harige kat die echt superzacht voelde. To snapte niet wat we deden want hij zag de kat niet. Hij vond het maar onzin dat we iets onzichtbaar aaide en ging weg. Even later kwam hij terug met zijn fototoestel. 'KIJK WAT IK HEB GEMAAKT', en iedereen zag een ongeloelijk mooie foto, ik ben benieuwd hoe hij er straks uit gaat zien.
Al kwam uiteindelijk ook in de trip. Hij moet steeds kotsen van truffels, dus hadden we hem in de zetel gezet, een emmer naast hem, en een rustig muziekje opgezet.
Na een tijdje vroeg K 'Kom, we gaan op mijn kamer', toen ik me plots herinnerde hoe vet haa rkamer was. Ondertussen had ik me nog steeds zorgen gemaakt om mijn ouder, bad vibes, very bad. Maar eenmaal op haar kamer, was ik in de zevende hemel. Iedereen was zo 'WAUW KIJK DAT BEHANGPAPIER' 'KIJK HOEVEEL SPIEGELS' 'OH, EEN LAVA LAMP!' iedereen was gewoon in de zevende hemel, en toen P zijn iPod aansloot op de boxen was het compleet. Opnieuw kreeg ik de geel-roze bloemenvisuals. Ik had me onder een dekentje gelegd, mijn benen opgetrokken, want ik had het koud. To stond wat in de spiegel te kijken, waarna hij zich omdraaide en zei, 'Hey K, isd eze spiegel echt?' we hebben een hele tijd de slappe lach gehad hier om.
Uiteindelijk gingen we naar beneden, na een hele tijd, ik denk een half uurtje, want ik heb vaak op de klok gekeken, verbaasd dat het zó traag ging als ik nog nooit had meegemaakt. Beneden aangekomen zag ik dat To en P moesten vertrekken met de bus, nog steeds een beetje trippend. Uitendelijk waren we dus nog met vier, beneden in de zetel. In mijn hoofd werd het minder, de visuals waren wel nog mooi. Th had me een stuk kneedgom gegeven, dat ding was echt leuk. We hebben wat gelachen met tekenen, K, Th en Ik, terwijl Aleksei duidelijk ook in zijn hoofd tripte. Hij lag daar, en af en toe deed hij zijn ogen open en zei 'HOLY SHIT', keek verbaasd rond, en deed zijn ogen weer even vredig dicht.
Om acht uur besloot ik naar huis te gaan, tot ik me bedacht 'shit ik ben met de brommer'. Maar het moest, ik moest thuis zijn voor mijn ouders. Dus ging ik voorzichtig met de brommer naar huis. Het geronk van de brommer was onhoorbaar, ik hoorde elk blaadje rispelen en het leek alsof ik racete met de auto naast me, want hij haalde me maar niet in. Eenmaal thuis heb ik me voor de tv gelegd met een kopje thee, nog steeds niet in staat de tekst op tv te lezen.
Toen ik op de klok keek, en het negen uur was, heb ik me in bed gelegd; bang dat mijn ouders thuis kwamen en mijn doppen van ogen zagen (mijn ouders zijn nogal paranoia en het lijkt alsof ze iedere keer weten wanneer ik wat heb gepakt, en ik had geen zin om nu weer een excuus te zoeken. Misschien is het niet goed overgekomen in mijn uitleg, maar in mijn hoofd is er veel chaos, wanorde en angst geweest, depressieve gedachten, ik voelde me echt rotslecht). Ik heb nog tot 1uur wakker gelegen, in mijn eigen hoofd gekeerd.
Conclusie
Trip alleen als je weet dat je veilig bent, als je weet dat er geen verplichtingen zijn, en je de tijd van de wereld hebt.
Dit was eigenlijk echt bad, echt echt bad, maar achteraf, alles inbegrepen, boven op K haar kamer en beneden in de zetel met P zijn muziek, was het toch best mooi, vooral omdat ik bij de mensen was die ik het liefst heb.