Drakenvlieg laat niet los
Wat: een dot Bromo Dragonfly + 40mg 5-MeO-DMT + THC
Sterkte: onbekend
Waar: thuis en nadien in de natuur
Sitter: vanzelfsprekend bij een nieuwe stof
Al een tijdje in mijn bezit, maar om praktische redenen niet kunnen proberen: microdots Bromo Dragonfly.
Wat ik er al van las stond me zeer aan: een liefdevolle LSD-achtige trip, maar meer lineair natuurlijk.
+0u: ’s Morgens om 8u bij het ontwaken direct het rondje onder mijn tong gelegd. De werkingstermijn wordt meestal rond 24u geschat; reden genoeg om vroeg aan den arbeid te beginnen.
Na een kwartiertje voel ik een zeer lokale verdoving in mijn mond. Niet per se onaangenaam, maar wel duidelijk op te merken.
+1u: Na de douche is het naar Pink Floyd-analogie tijd voor Ernst’s Psychedelic Breakfast. Twee toastjes met kaas kunnen me niet begeren. Nog geen intoxicatie, wel een zekere misselijkheid die bij mij altijd gepaard gaat aan fenethylamines, en daar valt de BDF zeker onder.
Ik trek me terug uit de familiale drukte en plof in de zetel neer met een strip om mijn gedachten te verzetten. Hopelijk is dit van voorbijgaande aard…
+2u: zeer gradueel voel ik iets opzetten. Ik zou het vergelijken met een kwart zegel LSD. Gezien de lange werkingsduur van het middel is de opkomst zo gradueel dat je er echt op moet letten. Het overvalt je dus geenszins.
Tijd voor een wandeling. De straalheldere lucht verrast me, de tekeningen van stoepkrijt op straat krijgen extra reliëf,… er is onmiskenbaar een visueel effect. Geen draaiende visuals noch tracers, wel een esthetische pracht waar alles mee ondergedompeld is. We stappen naar het parkje waar de kinderen kunnen spelen. Onderweg blijf ik begeesterd van het herfstpalet dat we in de kleuren van de herfstbladeren zien. Alles baadt in een goudbruine schijn.
Mentaal voel ik me heel rustig. Niet het opgefokte enthousiasme dat LSD soms kan hebben, en zeer mild qua mentale inwerking.
+4u: Het voornaamste mentale effect dat ik merk is euforie, en dan niet de gemaakte euforie van MDMA (die soms wat nep kan overkomen), maar een goedlachse bui. De hele dag moppen getapt, tranen geweend tijdens lachsalvo’s.
Hoe LSD zich verhoudt tot paddo’s qua stuurbaarheid en venijnigheid, zou verhoudt Bromo DF zich dan weer tot LSD. Het is zeer mild en aangenaam. Een nevel die zo geleidelijk opzet dat je het haast niet merkt.
Eten lukt niet. Het smaakt me ook niet. Ik vermoed dat het dan wel een hongeronderdrukkend effect heeft.
+6u: Ik zou dit wel als een piek kunnen omschrijven, maar gezien die extreem trage en milde opkomst heb ik geen zekerheid. Mijn pupillen staan er althans naar. Maar ik ben nu al zo lang aan het trippen en het heeft zich zo traagjes aangeboden dat je referentiekader serieus in de war zit.
+8u: Dit duurt nu al zo lang en bovendien heb ik me de werking zo eigen gemaakt dat ik me de vraag stel wat het zou zijn om eeuwig onder de hoede van de Drakenvlieg te leven. Hoe zou zo’n gebromeerd leven eruit zien? Niet uit angst dat ik hier niet uit geraak; het is juist zo mild dat je er gewoon onder kan functioneren.
De mildheid is sterk geprononceerd. We gaan door de druilerige regen fietsen en raken wat later verzuild in een volkscafé. Sociale interacties verlopen echt ‘gewoon’. Onder paddo’s of LSD wil ik liefst zo weinig mogelijk nuchtere mensen zien – beseffend wat ik allemaal kan uitkramen – maar de Drakenvlieg leent zich goed voor bezoekjes, vlotte babbels. Enkel mijn pupillen zouden me verraden. Which is nice.
+12u: Het plateau ligt achter me. Gezien de mildheid mag het nu best wel ietsje meer zijn. Zelfs het afwegen van de bruinige kleverige 5-MeO-DMT pasta verloopt naadloos, zulke fijne motoriek wordt me meestal niet gegund onder sterkere tripmiddelen.
The Machine doet zijn werk. Op een zitvak met Air op de achtergrond trek ik zachtjes aan de fles. Twee grote teugen, veel milder dan N,N-DMT qua smaak en ook qua effect. Ik word helemaal weggeblazen. Zelfs als ik mijn ogen open, baadt de kamer in een geelgroene, vale kleur. De CEVs zijn ongelofelijk imponerend. Platen geometrische figuren met prachtige ingevulde kleuren wisselen elkaar af. Ik heb geen enkel referentiepunt om dit onaardse schouwspel te beschrijven. Voor een vol kwartier laat ik ze de revue passeren en kan enkel “wauw” uitstamelen. Mijn tripsitter is bezorgd omdat deze DMT-excursie veel langer duurt dan gewoonlijk. Mijn hoofd kraakt. Ik voel een grote druk onder mijn hersenpan, alsof twee lagen tegen elkaar wrijven en een smeervloeistof het laat afweten. Dat verdwijnt zodra ik mijn hoofd draai.
Even opmerkelijk als de DMT-visioenen is toch wel het mentale effect dat nadien bijblijft. Je bent van je sokken geblazen, licht euforisch, gelukzalig nog aan het nagenieten.
+15u: een CSI-aflevering verzet mijn geest en tijdens rook ik nog even een joint ter bevordering van de nachtrust.
Slapen is helaas niet gelukt. Ik voelde nochtans niet de overdonderende hersenactiviteit als tijdens de nasleep van LSD, ook lichamelijk voelde ik me heel ontspannen. Maar de Drakenvlieg liet nu eenmaal niet los. De thc-effecten heb ik nog weten uitwerken, en tegen 3u ’s morgens ben ik eindelijk in slaap gevallen.
De volgende dag geen kater, natuurlijk wel oververmoeid en een lichte hoofdpijn.
Ik kan geen uitsluitsel bieden qua sterkte, maar een kennis heeft in het verleden eerst één en later twee zulke dots geprobeerd. Er circuleren blijkbaar twee verschillende batches van dit middel, met sterk afwijkende dosissen.
Sterktegewijs zou ik volgende keer de dosis willen verdubbelen. Op geen enkel moment voelde het onaangenaam, zelfs veel milder dan het al stekelloze LSD.
Gezien de zeer afgevlakte ‘piek’ mag het best ietsje meer zijn. Nadeel is dan wel dat de duur nóg meer uitgerokken wordt en je voor minimum 36u vast hangt aan de Drakenvlieg. A bit too much.
Om echt door te trippen lijkt dit middel zich goed te lenen tot combo’s met THC, N2O en misschien zelfs Ketamine na de piek. Ik weet niet of het verstandig is er nog een fenethylamine bvb. een 2C-… door te draaien. Misschien dat de Drakenvlieg zich dan vervaarlijker vertoont.
Zeer tevreden dus. Geschikt voor een festival, een reis, misschien minder geëigend voor een druilerige zondagnamiddag. Gezien de lange werkingsduur enkel geschikt voor studenten en ander werkschuw tuig.
Qua visuele effecten en ook qua mentaal contemplatieve effecten doet het zeker onder voor LSD of paddo’s, maar de stof heeft echt wel wat. Hoewel dit zeer mild bleef, bleef het ook interessant en aangenaam. Wat mij betreft mag de Drakenvlieg heus nog eens langs vliegen, maar dan bij voorkeur op een vakantiedag.
Geen diepgaande wereldse filosofieën, geen verwarring noch angst. Dit is blijkbaar een trip report zonder kantjes geworden, en dat mag ook wel eens.
Hij heeft op het oude DF nog wel wat andere mooie reports staan, waarvan er enkele door Sublimo hierheen naartoe zijn overgeplaatst, zoals deze.
