Het thema van de tweede editie was 'Tripper', dus dat vond ik een gelegenheid die ik niet kon laten liggen! Wat tripmiddelen betreft kon ik op dat moment echter nergens meer aan komen, dus besloot ik bij een smartshop in Amsterdam de middag van tevoren maar 15gr Hollandia truffels te halen en die voor de ingang op te peuzelen. Truffelen op een rave, waarom de fuck niet! 15 Gram ben ik nog nooit bad op gegaan, dus dit zou ik wel kunnen hendelen... Toch? Eh...

22:30
Direct toen ik uit de bus stapte de truffels opgegeten, verpakking weggegooid en naar de club gelopen. Het feest werd gehouden in een kleine intieme club dus er was niks van een rij meer en kon gewoon door naar binnen lopen. Even ticket scannen, fouilleren, en 2 minuten later binnen. Toppie! Had nog wel een erg bitterzure smaak in m'n mond, dus maar even naar de WC om het weg te wassen... Gelijk schoot ik in de lach om alle decoraties daar.
Kattenbak:
Spoiler! :
Dit boven elk urinoir:
Spoiler! :
En in de hokjes...:
Spoiler! :
Ik besloot bij de garderobe ook m'n werkschoenen maar uit en in m'n tas te doen (vergeten sportschoenen mee te nemen, sukkel die ik ben) en daar op m'n sokken rond te lopen.
22:40 (t+0:10)
Het laatste stuk van bitface z'n set, zover ik me kan herinneren rustige techno, vrij minimal, wel lekker om mee te beginnen. Ik voelde me na enkele minuten al redelijk stoned worden. Dat is voor mij erg snel, als het zo snel inslaat is dat normaal voor mij een teken dat ik een flinke dosis opheb (in dit geval dus hele potente truffels). Normaal gesproken komt het langzaam en geleidelijk op, maar nu vanaf het eerste 'gevoel' duurde het maar een kwartiertje tot het me had overvallen.
23:00 (t+0:30)
Dilligas begon, een duo dat ze die avond speciaal uit Italië hadden geïmporteerd om hun wazige bassige tech house achtige muziek. Had ik erg naar uit gekeken, maar op dat moment voelde ik me niet helemaal 100% dus vertrok ik naar beneden om even wat water te drinken. Eenmaal terug bij de wc's bedacht ik me dat ik echt niet terug de mensenmassa in wilde (uiteindelijk zeker niet meer dan 100 mensen op dat moment, maar voor mij alsnog te druk). Ik ging in de hoek van de garderobe op een meubel zitten en probeerde me af te leiden met mijn telefoon (dit is uiteindelijk wel de reden geweest dat ik nog redelijk goed weet hoe laat alles ongeveer gebeurde!) Er werd nog gevraagd of ik wel ok was, maar ik zei "het gaat prima ik moet dit gewoon even uitzitten". Het ging helemaal niet prima, maar ik wilde mijn domme beslissing niet tot andermans problemen maken.
In de verte hoorde ik Dilligas, maar het was zo vervormd en zo ver weg dat ik het alleen maar registreerde als 'drukte' en 'onrust', een abstract kabaal... niet op de goede manier.
23:15 (t+0:45)
Ik was daar gaan zitten met het idee m'n piek uit te zitten, maar die had ik natuurlijk nog nieteens bereikt. Voor mijn gevoel heb ik daar een eeuwigheid gezeten terwijl ik me alleen maar vreemder en vreemder begon te voelen. Ik had nog wel grip op de realiteit genoeg om me voor te doen dat ik met m'n benen over elkaar aan het chillen was in dat hoekje. Maar om dat zo te houden, woedde in mijn hoofd wel een strijd. Een strijd om mijn gezonde verstand, zo voelde het voor mij. Allerlei doemscenarios over eeuwigheid kwamen op in mijn hoofd, en het menselijk bestaan was maar een kwaadaardige zieke grap die met ons uitgehaald werd. Een lijdensweg zonder betekenis. Iedereen hier vanavond maakte ook deel uit van die lijdensweg, en zocht hier hoognodige afleiding van de kwelling van hun normale bestaan. Ze hadden zich overgegeven aan het feit dat ze een nepleven zonder betekenis lijden en gaan hier gezamelijk naar de tering, de een nog strakker dan de ander. Holy shit wat had ik een depressieve trip...
Voortdurend werd ik gebombardeerd met "Zie je wel dat dit geen goed idee was" impulsen, maar goed daar schiet je ook niks mee op om je daar de hele tijd over van langs te blijven geven. Ok, dus hier zet ik me overheen, dit is achter me nu, doe ik niks meer aan. Maar hoe nu verder? Ik voelde me ziek zwak en misselijk, en ik realiseerde me dat ik die avond nergens in Amsterdam meer terecht kon (had niet genoeg geld om ff bij een hotel of hostel binnen te wandelen, noch was ik nuchter genoeg om dat opgezocht te kunnen krijgen). Ik wilde zo graag ergens rustig kunnen liggen. Dit deed me verder realizeren dat ik hier dus tot het eind van het feest (05:00 's nachts) vastzat, en daardoor raakte ik in paniek.
23:30: (t+1:00)
Ik had even een nuchter momentje en toen besloot ik een poging te wagen om er het beste van te maken. Ik liep naar boven naar de zaal en bij aankomst ging ik gelijk weer verder naar boven om in het rokershok te gaan zitten. Mij werd meteen een jointje aangeboden, maar ik bedacht me dat dat tijdens het bad gaan misschien niet zo'n goed idee is dus bedankte vriendelijk. Ik bedacht me dat ik hier Dilligas in ieder geval nog een beetje kon horen, maar uiteindelijk kwam het allemaal totaal niet aan in mijn hoofd. Ik voelde me rot, mijn gedachten stormden alle kanten op, en ik merkte ook nog dat ik vermoeid was en in begon te dutten. Ik ging dus heen en weer van wazige half-dromende mindfucks terug naar de chaos storm in dat rokershok.
0:00:(t+1:30)
Ik hoorde Geck-o, de gastheer, aankondigen dat Dilligas voorbij was en het nu de beurt was aan S1ingular - de electro house alias van Phuture Noize (voor de hardstyle luisteraars hier). Zelf was ik volledig van de kaart, spacete de pan uit, snapte er geen ene fuck meer van.

Hij: Hey man, je eigen drugs bij je deze keer zie ik?
Ik: Ja man, maar ga er wel flink bad van.
Hij: Waarvan.
Ik: Paddos man, dit was een slecht idee.
Hij: Oooh, hoe lang duurt dat?
Ik: Ik trip nog wel tot het eind van het feest.
Hij: Kun je het combineren met XTC anders?
Ik keek hem toen even argwanend aan, en dat moet er best raar uitgezien hebben. Ik voelde me alsof ik op het punt stond een deal te maken met de duivel. En ik gaf me gewonnen. Na ik wat los overgebleven kleingeld uit mijn broekzak naast hem op de grond had neergelegd, brak hij een kwart van een redelijk grote pil uit een gripzakje af. Ik gooide het gelijk achterover en kreeg het met moeite door m'n keel. Ik kondigde aan dat ik even naar de wc ging, en hij zei terug "Is goed man, laat me weten als je wat nodig hebt, een glas water of iets!".
Op de wc heb ik eerst een goede minuut in de spiegel gekeken voor ik me herinnerde dat ik water zou gaan drinken. Daarna een tijd op de toiletpot in het hokje zitten spacen, en ik was eigenlijk alweer totaal vergeten dat ik dat kwartje xtc had genomen.

0:15 (truffels t+1:45, mdma t+0:15)
Snapte er nog steeds geen ene fuck van. Op m'n telefoon kwamen opeens alle open tabbladen van apps tevoorschijn, en 1 daarvan was het 'Post je status' topic hier...
stuiterbal schreef:Extreem niet naar m'n zin op een feest.
Zo, dat is de wereld in.

0:30 (truffels t+2:00, mdma t+0:30)
Ik was inmiddels via Telegram in gesprek met m'n ex uit Amerika die ik had ingelicht over mijn situatie en hij hield me zo op afstand gezelschap. Het blijft een schat van een vent. Tijdens een eerdere trip was hij een soort waakhond voor mijn fragiele trippende geest, en nu stond hij ook weer voor me klaar. Sinds ik hem ken voel ik me veilig bij hem. Heel erg blij dat ik hem heb leren kennen. Dit bracht een hoop blije gevoelens en herinneringen in me op. Ik was allang blij eindelijk weer goeie vibes te pakken te hebben, dus ik liet het over me heenkomen... Jaaa, dankjewel, dit had ik nodig zeg! Ik ging vervolgens helemaal op in ons gesprek, terwijl het achteraf helemaal niet zoveel voorstelde, maar op dat moment was het me erg dierbaar.
0:45 (truffels t+2:15, mdma t+0:45)
Ik was zo opgegaan in het gesprek met mijn ex, dat ik me helemaal de pleuris schrok toen die gast van de xtc opeens weer naast me stond. "Kom mee naar S1ingular joh, dat is echt tof. Je gaat vanzelf lekker als je op die dansvloer staat, geloof mij nou maar!". Het begon inderdaad bij me te kriebelen! De beats in de verte werden terug mijn belevingswereld in gezogen, en ik realiseerde me opeens dat ik nu aan het hippy flippen was, iets dat ik al lang had willen doen! Ik bedankte mijn ex voor het gezelschap, en volgde de strakke duivel die uiteindelijk bleek mijn reddende engel te zijn. Op de trap liepen we langs volk dat langs kwam rennen en naar ons juichde en wij juichden terug en begonnen ook te rennen naar boven. Ik bruisde opeens van het enthousiasme en erergie, en er verscheen een enorme grijns op mijn gezicht.
In de zaal boven ben ik vervolgens heerlijk gaan dansen. Leek vast nergens op, maar het kon me geen fuck schelen. Ik voelde het geluid door me heen vloeien en ik liet het me sturen, dus als je kritiek op m'n dans had dan had je ook kritiek op de muziek van de DJ, vond ik.

De filosofiën van eerder op de avond kwamen weer terug. Tijdens het dansen doken er de gedachtes op dat het leven maar een zieke grap is, en wij als mens the butt end of the joke zijn. Maar dit kreeg opeens een heel andere lading! Ik was omringd door vrolijke gezichten, spontane uitbarstingen van liefde, iedereen feestte met elkaar en daagde elkaar uit om harder los te gaan. Ik werd ook door allemaal mensen benaderd die ik nog nooit had ontmoet waar ik daar opeens gesprekken mee had alsof ik ze allang kende. Een paar waren opgelucht dat ik weer lekker ging (blijkbaar was ik een enorme bummer voor de sfeer eerder, oeps haha!), en weer anderen vonden mij er niet uitzien als een feestganger. "Wat luister je normaal dan?" Ik luister alles joh, als er maar passie in zit! "Aaah heerlijk open-minded, hou ik van. Lekker feesten man!". Komt heeelemaal goed!

Wat ik nu zag was een zaal voor met winnaars. Als je toch al een nutteloos bestaan lijdt, kun je het net zo goed naar je zin maken! Samen met je medemensen lekker naar de klote gaan, jaaa!


M'n reddende engel kwam voorbij gefeest, en ik bedankte hem oprecht dat hij m'n avond heeft gered. Uiteindelijk blijkt dat we ook nummers uitgewisseld hebben, en ik weet dat hij deze zomer op een hoop dezelfde plekken als ik ben, dus dat is alvast fijn om te weten. Nieuwe contacten, toppie!
1:30 (truffels t+3:00, mdma t+1:30)
Tijd voor Geck-o, hoogtepunt van de avond!

Wat was dit heerlijk... Ik kan er verder weinig woorden aan vuilmaken. Geck-o is echt mijn favoriete muzikant, en zijn sets hebben een opbouw en verloop waar ik ook nuchter echt ontzettend vrolijk van kan worden. Er staan me hier ook geen specifieke dingen meer van bij. Ik was in mijn happy place. De chronologische volgorde is ook volledig weg hier. Ik laat me voortbewegen door de muziek en geniet van hoe gelukkig ik me voel.

Tijdens een ontzettend euforische breakdown in de muziek, moest ik toch even een traantje wegpikken. Ik was op mijn favoriete feest bij mijn favoriete artiest, ik ging lekker en de gebeurtenissen van eerder op de avond maakte mijn plezier van nu des te betekenisvoller. Hoe simpel geluk in het leven toch kan zijn. Zo ontzettend jammer dat ik daar normaal zo blind voor ben...
3:30 (truffels t+5:00, mdma t+3:30)
Geck-o's solo setje voorbij, en voor de laatste anderhalf uur was het nu tijd voor de classics! Thera vs. Geck-o, met klassiekers van het oude Therabyte label (hardtrance en tech house), en vroege Theracords releases die eigenlijk gewoon early hardstyle zijn, met zelfs redelijk wat industrial invloeden. Ik voelde me inmiddels redelijk nuchter, maar nog steeds wel erg energiek. De gated kicks galmden door het zaaltje als diepe doffe dreunen, en ik heb me echt scheel gestampt. Als laatste nummer werd natuurlijk Soul Train gedraaid, en het laatste grijntje serotonine dat ik kon opbrengen kwam vrij. Kippevel, euforie, en tijdens de climax met de hele zaal heerlijk losgegaan. Get on the train!

Ik kan niet anders dan ontzettend blij worden wanneer ik dat nummer hoor.

Aan het eind gaven de twee DJ's kaar een ontzettend lange stevige knuffel. De een had zijn carrière te danken aan de ander, en ze zijn duidelijk erg goed bevriend. De broederliefde spatte er vanaf, en de zaal barstte ook uit in applaus.

De strijd is over, and the good vibes won!

Ik wil weer terug!