Homepage Drugs Trip Reports Verslaving Stimulanten Verdovende Middelen Tripmiddelen More...

Zamnesia banner   Drugs testen banner

Kambo en Ayahuasca

Voor al je psychedelische avonturen.

Kambo en Ayahuasca

Berichtdoor Amazing » vr jun 20, 2014 8:30 pm

Dit is een report van een weekend waarin ik deelgenomen heb aan een Kambo ceremonie en een Ayahuasca ceremonie. De Kambo was op zondag en de Ayahuasca was op maandag. Kambo is officieel geen psychedelica, maar omdat ik vind dat de ervaring zo verbonden is met die van de dag erna heb ik ze samen hier gepost.

Een Kambo ceremonie ziet er zo uit:

Op de dag van de ceremonie wordt gevast. Zo'n 20 minuten voor het aanbrengen van de Kambo begint de deelnemer met het drinken van 2 liter water. De medicijnman brandt gaatjes in de huid. Bij vrouwen op de linker enkel en bij mannen op de linker schouder. Dit is vaak een rij van een oneven aantal puntjes. Hierna wordt de dode huid eraf geschraapt. De medicijnman brengt dan puntjes van het kikkergif aan. Hierna wordt het medicijn geactiveerd door er water over te druppelen. Op dit moment voelt de deelnemer de effecten van de Kambo al. Bloed stroomt naar de huid. De hartslag wordt harder en gaat sneller. Dan begint de deelnemer te kotsen. Dit is vrij heftig door de twee liter water die er uit komt. Daarna legen verschillende klieren en organen zich. Ook is er een mogelijkheid op diaree. Deelnemers hebben de ervaring dood te gaan. Dit alles duurt ongeveer een uur en daarna begint de deelnemer zich weer beter te voelen. Veel mensen zeggen dat ze zich energieker en gezonder voelen in de maanden na een ceremonie.

Dag 1 - Kambo

Het is zondagmiddag rond 3 uur. We zitten bij Jeroen en Petra op het terras. De zon straalt en verwarmt me. De deelnemers en begeleiders kletsen vrolijk met elkaar. Jeroen is jarig en krijgt cadeautjes van een aantal reizigers. Veel zijn eerder geweest en hebben een vriendschap opgebouwd met het paar. Ik ben daar een van. Ik heb de afgelopen twee jaar een aantal ayahuasca ceremonies gedaan met Jeroen. Ik heb zelfs een paar keer geholpen met begeleiden. J&P doen ayahuasca en truffel ceremonies. De Kambo wordt geleid door een vriend van ze. Mauro.

Mauro is een medicijnman uit Brazilie. Hij reist al jaren over de hele wereld om Kambo en Ayahuasca te geven. Hij is een bijzondere man. Iemand wiens ogen alles zien zonder te oordelen. Iemand die echt contact met je maakt als je met hem spreekt. Iemand met een uitzonderlijk gevoel van humor. Hij lijkt in een continue staat van bliss.

Mauro en Jeroen trekken zich terug in de ceremonieruimte om daar voorbereidingen te treffen. De rest kletst nog wat terwijl we een licht kruidentheetje drinken. De meeste deelnemers, zo'n 8, hebben al eerder Kambo gedaan. Sommige zijn toch nerveus. Er word gepraat over de oogdruppels die we krijgen voor de ceremonie. Ik word er voor gewaarschuwd, ze schijnen erg onaangenaam te zijn. Ik maak lang oogcontact met M. We kijken elkaar in de ogen zoals alleen ervaren reizigers dit kunnen. Hij is er met zijn vrouw. De kinderen zijn opgevangen bij familie. Hij zegt vast te zitten in patronen en wil deze graag doorbreken. Wanneer ik vertel waarom ik er ben is hij sceptisch.

Ik ben er namelijk om de drie paden van mijn leven te verenigen. Mijn passies in het leven zijn gitaarspelen, gitaren bouwen en werken met Ayahuasca. Ik wil mijn leven zo inrichten dat ik deze drie kan combineren.

'Dus dat ga je zo maar even uitvogelen he?' Ik lach. Ik ben nu op een punt dat ik me geen zorgen meer maak om wat anderen vinden. We wensen elkaar veel plezier en sterkte.

We worden gevraagd de ceremonieruimte in te gaan. Mauro en Jeroen hebben matrassen op de grond gelegd tegen de muren. Een altaar is ingericht met kaarsen, veren, stenen, beeldjes en wierrook. Sommige mensen leggen wat op het altaar. Ik leg wat mooie steentjes neer. Mauro begint te praten. Hij spreekt zacht, ik moet echt concentreren om hem te verstaan. Hij spreekt over dankbaarheid, liefde, de schoonheid van het medicijn, over J&P. Enkele praktische zaken worden uitgelegd en de volgorde van de deelnemers wordt bepaald. Ik ga als tweede.

De oogdruppels. Mauro gaat rond met de speciale oogdruppels. Hij zegt dat het ook een krachtig medicijn is en dat we er niet tegen moeten vechten. Laat het medicijn toe in je lichaam is de boodschap. De oogdruppels doen ongelovelijk veel pijn. Dit is versterkt door het feit dat het je ogen zijn die zo zeer doen. Even wil ik in paniek raken maar dan weet ik de pijn te accepteren door diep te blijven ademhalen. De pijn is na 5 minuten compleet weg. Ik voel me opener dan voor de druppels.

Met de twee liter water in mijn buik ga ik bij Mauro zitten. We maken oogcontact. Hij heeft een enorme glimlach op zijn gezicht. We delen een knuffel. Hij begint met het sterilizeren van mijn schouder. Bij het prikken van het eerste gaatje probeer ik te zien wat hij doet. Hij raad me aan mijn ogen te sluiten en gade te slaan wat er in mij gebeurt. Het brandden van de gaatjes voelt als naaldenprikjes. Een lichte spanning begint zich te manifesteren. Ik voel vertrouwen in Mauro en de Kambo. De eerste puntjes worden aangebracht. Mijn hartslag wordt sterker en mijn huid wordt heel warm. Alle puntjes zijn nu aangebracht en er is water over gesprenkeld. Ik dank Mauro en keer terug naar mijn matras. Hier wacht Petra mij op. Ik rust mijn hoofd in haar schoot. Ik ga steeds dieper mijzelf in, mijn zintuigen nemen nog maar 10% waar. Hier ben ik, in mijzelf, samen met de misselijkheid en het kloppen van mijn hart. Energie stroomt door mijn lichaam. Ik geef mijzelf over. Dat veranderd in een mantra. 'Ik geef mij over. Ik geef mij over aan u. Ik vertrouw U Kambo. Ik geef me over aan u God' Ondertussen worden er icaro's gezongen en een ratel geschud. Het geluid komt net binnen en spreid zich daar uit. Als een soort super stereo effect. Ondertussen heb ik door dat ik niet ga kotsen. Dat is niet vreemd voor mij want meestal kots ik niet tijdens ayahuasca ceremonies. Maar het is belangrijk om te kotsen tijdens de Kambo. Mauro verschijnt aan mijn zij en doet iets met mijn schouder. Een nieuwe golf misselijkheid doet zich aan en nu weet ik dat ik wel moet overgeven. Het teiltje dat ik al tegen me aan had geklemd is in een paar seconden vol. Het water dat ik gedronken had is nu melkachtig wit geworden. Even rust en dan nog een golf. Deze keer van dieper uit mijn lichaam. Ik voel allerlei organen samenknijpen. Mijn lichaam doorgaat een grondige reiniging. Het gaat er ook aan de andere kant uit komen! Ik kruip snel naar de w.c. en laat ook daar liters gaan. Het bijft maar komen. Er is fysiek ongemak maar het gevoel van reiniging gaat daar gelukkig overheen. Ik keer weer terug naar mijn matras en moet daar nog een keer kotsen. Deze keer geen water meer maar een dikke rode vloeistof die smaakt naar batterij.

Nu word ik erg moe. Ik zak ineen op een matras en geef me over aan de moeheid die ik in de maanden voorafgaand aan de ceremonie al zo vaak gevoeld had. Deze moeheid valt niet meer te negeren en het hoeft ook niet. Een half uur lig ik voor pampus, slaap komt niet, mijn bewustzijn houdt zich vast aan de werkelijkheid van de ceremonieruimte. Op een gegeven moment gaat Jeroen gitaar spelen. We hebben samen al veel gespeeld tijdens ceremonies. Ik besluit mijn gitaar te pakken en in te vallen. We spelen en zingen een paar mooie nummers. Mijn gitaar weer weg en ik val weer half in slaap. Een van de reizigers komt bij me liggen. Zij heeft net het heftigste gedeelte van de reis gehad. Ik wrijf af en toe over haar rug om haar te steunen. Lepeltje lepeltje vallen we in slaap.

Een paar uur later worden we wakker. De ceremonie gaat afgesloten worden. Er is een begeleider bij gekomen. Deze deelt warme groentesoep en beboterd brood uit. Heel fijn om hiermee bij te komen.

Dag 2 - Ayahuasca

We melden ons weer in de ceremonieruimte. De opstelling is nu anders, de matrassen hebben plaats gemaakt voor kussens en stoeltjes. We zitten in een kring rond het altaar. De matrassen zijn achter in de ruimte gelegd. Mauro spreekt weer met die zachte stem. Zijn woorden brengen ons tot rust. We krijgen weer de oogdruppels, weer helse pijnen. Daarna een deelronde. Mijn medereizigers spreken hun intenties voor de reis uit. Mijn intenties zijn ongewijzigd. Drie paden bewandelen alsof ze een zijn.

Ons eerste glas. Ik heb de smaak van ayahuasca nooit vies gevonden. Het smaakt naar aards en vloerbaar drop. Mauro neemt uitgebreid de tijd om voor iedereen in te schenken. Eerst oogcontact, een grote glimlach, een buiging voor elkaar en dan een warme knuffel. Hij schenkt mij een driekwart vol kopje. In een teug opgedronken.

Dan is het wachten tot de effecten intreden. Mauro begint met zijn ratel te schudden en zingt een icaro. Nu begint het geluid de ruimte te vullen. Niet alleen de ceremonieruimte maar ook de ruimte van mijn innerlijke wereld. Ik word overvallen door die moeheid. Ik moet gaan liggen. Achter in de ruimte liggen 3 matrassen op elkaar. Mijn plekje voorlopig. De vertrouwde psychedelische gedachtenstromen komen op gang. Ik krijg prachtige patronen te zien. Erg subtiel maar heel complex en mooi. Dan keert mijn aandacht terug bij mijn intentie. Ik vraag de grootmoeder om antwoord op mijn vraag. Via de achterkant van mijn bewustzijn sluipt een antwoord binnen. Om antwoord te krijgen op mijn vraag moet ik nog drie glaasjes drinken. Als ik er toch ben... Op dit punt heb ik honderd procent vertrouwen in Ayahuasca. Ik neem mij voor drie keer naar het altaar te gaan en daar drie keer te drinken.

Het voelt goed het altaar te eren. Het altaar staat symbool voor alle mensen die aanwezig zijn. Het staat symbool voor de eerbied die we moeten hebben voor het heilige in onszelf, de mensheid en alle levende wezens. Het staat symbool voor God. Het is een stuk oeroude technologie die ons in staat stelt ons compleet open te stellen, ons compleet over te geven.

Ik wend me tot Mauro, die als een soort beschermer naast het altaar zit. Hij vraagt me: 'What can I serve you?'. Ik vertel hem dat ik drie kopjes ayahuasca moet drinken. Hij vraagt me: 'Are you with the Mother right now?'. De effecten van de ayahuasca zijn nu erg sterk. Ik neem even de tijd om te centreren en bevestig dat ik met de moeder(Grootmoeder Ayahuasca) ben op dit moment. Mauro schenkt me een kopje in. Hij zegt tegen me dat een drupje ayahuasca genoeg kan zijn. We doen de ceremoniele overdracht van de kop. Eerst houdt Mauro het kopje bij zijn hart, fluistert er een icaro in, dan voor het voorover gebogen hoofd, bij het voorhoofd. Dan buigt hij voor me en houdt het kopje voor me. Eerbiedig neem ik het kopje aan. Ik houd haar voor mijn hart tot mijn hart naar voren komt en de Ayahuasca een knuffel geeft. Dan voor mijn derde oog tot ik de Ayahuasca 'zie' met mijn derde oog. Daarna met gestrekte armen boven mijn hoofd met een gebed. Weer naarbeneden. Twee keer goed ruiken zodat ik connectie maak met de spirit. Dan een grote slok. Dit alles met zo'n groot mogelijke eerbied en mindfulness. Ik geef het kopje terug aan Mauro. 'Thank you.'

Terug op mijn plek voel ik me erg ver verwijderd van de groep. Ik vraag Jeroen bij me te komen zitten. Hij gaat met zijn rug tegen de stapel matrassen zitten. Ik knijp hem dankbaar even in zijn schouder. Nu zit ik er weer compleet in. Mijn ogen gesloten wordt ik meegenomen door intense visuals. De patronen bewegen zich op de muziek en op mijn gedachten. Ik wordt getrakteerd op een showtje. Daarna verlies ik een tijdje het bewustzijn. Als ik bijkom merk ik dat mijn bewustzijn zich aan de linker helft van mijn lichaam bevindt. Ik kijk als het ware primair uit mijn linkeroog. Als ik mijn lichaam visualiseer dan kijk ik altijd vanuit het perspectief van mijn linkeroog.

Tijd voor mijn tweede kopje. Ik kruip weer naar voren. Er zit al iemand bij het altaar, ik besluit het moment te respecteren en ga zitten op een kussen. Op dit moment voelt het alsof ik alleen maar bezig ben met andermans reis. Ik voel me niet eerlijk behandeld en wil dat het nu ook een keer om mij gaat. Een gevoel dat ik al vaker heb gehad in mijn leven. Dan wordt mijn aandacht getrokken door D, de man bij het altaar. Hij heeft mooie condorveren voor zich liggen. Hij begint plotseling te praten als een indiaan. Eerst was het grappig maar toen voelde ik de pure kracht van deze indiaan. D channelde de 'Chief' een grote medicijnman. Ik raak geemotioneerd door de golven van pure energie die D door de ruimte gooit. Hij wordt geroepen door een andere reiziger die het moeilijk heeft. Hij gaat naar haar toe en begin te chanten.

Mijn beurt bij het altaar. Ik buig diep voor haar. Ik neem de tijd om alle voorwerpen te zegenen. Spreek een gebed uit. Ik wend me tot Mauro. 'Ayahuasca?' Ik stem in, maar zeg hem dat een druppel genoeg is. Hij vraagt me hem te stoppen wanneer hij genoeg heeft ingeschonken. Een kwart kopje. Hij begint het kopje te zegenen. De schoonheid van situatie dringt tot me door. Dit is hoe de mensheid gered gaat worden. Door middel van dit soort ceremonies kan ieder hart en derde oog geopend worden. Tranen lopen over mijn wangen, ik ben diep geraakt. Mijn borstkas begint naar voren te komen, mijn houding perfect rechtop. Ik voel mijn hart compleet openen. Op dit moment is mijn bewustzijn gecentreerd. Ik neem nu alles vanuit het centrum van mijn ziel waar. Mauro reikt mij het kopje aan. Ik volg weer de handelingen van het vorige kopje, maar deze keer zo puur, zo dankbaar, zo eerbiedig. Tranen vloeien. Ik drink de ayahuasca alsof het het pure nectar van god is. Ik laat haar helemaal bij me naar binnen komen. Ik bied haar mijn lichaam en ziel aan om haar heilige plan mee uit te voeren. Ik kijk naar Mauro, recht zijn ziel in. Ik bedank hem voor zijn mooie werk. We geven elkaar een lange knuffel.

Ik keer weer terug naar mijn matras. Weer mooie visuals, vooral met ogen gesloten, maar minder sterk dan voorheen. Ik ben vaak sneller dan anderen al klaar met mijn reis. Ik heb daarbij altijd het gevoel dat mijn lichaam de ayahuasca als voedsel beschouwd, het opneemt en mij heelt. Daarbij de effecten sneller laat aflopen. Zelden kots ik van ayahuasca. Ook deze keer hoeft het niet. Ik kom nu wel in een moeilijker gedeelte van de reis. Ik wordt geconfronteerd met zaken die ik niet goed op orde heb. Vooral dingen die met school te maken hebben. Ik moet nog vanalles afmaken en inhalen. Als ik niet snel actie onderneem dan kan ik dit schooljaar weggooien, met alle financiele gevolgen van dien. Ook de rommel van mijn leefomgeving en de laksheid die ik heb bij opruimen komt langs. Dat nare gevoel van kijken naar een onderdeel van jezelf dat niet zo mooi is als je zou willen geeft me een zuur gevoel in mijn maag. Tegelijkertijd is er een toeschouwer die het allemaal niets uitmaakt, de toeschouwer die de bron van alles is. Die ziet dat ik er voor kies even niet de toeschouwer te zijn maar hetgene in mijzelf dat denkt dat hij vrije-wil heeft. Ik kies er voor vanaf nu de betere keuze te maken. Kies altijd voor de betere keus. Er is altijd een betere keuze. Het nare gevoel verdwijnt, ik heb de boodschap begrepen.

Mijn vierde kopje komt eraan. Waarom zou ik nog voor dat kopje gaan? Ik heb immers al dat prachtige derde kopje gedaan. Het kopje dat mij geleerd heeft hoe ik mijn drie paden moet bewandelen. Met de borst naar voren, een open hart, mindfulness, met het eren van het altaar. Als ik dit doe komt alles goed. Waarom dan nog een vierde? Een weten settelt zich in mij. Ik moet dingen gaan afmaken. Een van de grote problemen waar ik mijn hele leven al tegenaan loop is dat ik dingen die ik begin nooit afmaak. Ik saboteer mezelf, ik vind andere interesses. Als ik mijn paden wil bewandelen dan moet ik iedere stap maken en achter me laten. Het tweede kopje stond symbool voor de uitdaging aangaan en vertrouwen. Het derde voor volledige overgave. De vierde voor de cirkel compleet maken.

Ik ga weer naar Mauro en ontvang mijn laatste kopje. Weer een druppel graag. Ongeveer een kwart glaasje krijg ik. Ik bedank Mauro, wend me tot het altaar. Als ik daar klaar ben ga ik nog even naar Jeroen. Ik bedank hem, en geef hem een knuffel.

Alle matrassen zijn bezet op dit punt dus ik ga zitten op een stoeltje in het midden van de ruimte. Ik kijk even naar de andere reizigers. Ze liggen verspreid door de ruimte. De meeste lijken te slapen. Een enkel zit overeind. Een echtpaar ligt in een innige omhelsing. Jeroen en Zeb(een begeleider) doen het rapé ritueel (hoe dit in zijn werk ga lees je in de report van Anjuna, zie de link onderaan). Mauro komt voor het eerst tijdens de ceremonie van zijn plekje naast het altaar vandaan. Hij heeft een grote schelp waar een kooltje in brand mee. Deze zet hij bij mij in de buurt neer. Met alle aandacht begint hij een paar gedroogde bladeren te verkruimelen. De kruimels komen op het kooltje en geven een warme, volle, aangename geur af. Ik sluit mijn ogen en beland in wat ik alleen kan omschrijven als de 'ruimte' van de plant. Een andere dimensie waar je je door alle levende wezens heen kan bewegen. Waar je intieme kennis over hun spirit kan opdoen. Ik ontdek de enorme helende kracht van deze plant. Ik heb hem nu echter niet nodig. Maar het is een inzicht in hoe helende planten werken. Mauro geeft me ook een blad. Het blad is verassend vezelig. Ik denk opeens aan het potje zaagsel dat ik mee heb genomen. Het is stof dat ik opgevangen heb tijdens het bewerken van een gitaarbody. Het ligt nog in het woonhuis dus ik ga naar buiten toe.

De stalende zon heeft plaatsgemaakt voor een grijze hemel. De temperatuur is aangenaam koel en de wind lijkt op te pakken. Er zit vocht in de lucht. Genietend van dit moment verfrissing loop ik rustig naar het woonhuis. Als ik daar het potje uit mijn tas pak kom ik Petra tegen, die stilletjes in de keuken bezig is. Ze vraagt me hoe de ceremonie gaat. 'Het is weer prachtig' antwoord ik. We geven elkaar een lange knuffel. Wat kan Petra heerlijk knuffelen! Ik sluit mijn ogen. Prachtige liefdevolle fractals vormen zich in het rode licht dat zichtbaar is door mijn gesloten oogleden. Heerlijk. Ik keer weer terug naar de ceremonieruimte. Koele druppels vallen op mijn haar en shirt.

Het houtstof strooi ik over het kooltje. Het is witte limba. Ik adem de rook diep in. Het doet denken aan een vuurtje met denneappels, maar dan veel minder scherp en met een bijzonder zachtaardig en vriendelijk karakter. Ik beland niet in de ruimte van het hout, maar krijg wel een inzicht in de eigenschappen ervan. Ik leer een prachtige les over gitaarbouw: Het hout wil je vertellen over hoe het gevormd wil worden. Neem daar de tijd voor. Ik haal nu de elektrische body van de gitaar bij het altaar weg. Ik waardeer de vorm die ik gemaakt heb, ruik aan het hout, en klop om de toon te horen.

Een windvlaag waait de gordijnen open en licht stroomt naarbinnen. De ceremonie begint tot een eind te komen. Er worden instrumenten gepakt. Jeroen met gitaar, Mauro met een percussie instrument. J is percussionist en pakt een grote trommel. We spelen mooie muziek. Met als hoogtepunt een moddervette 12-maten blues. Op een gegeven moment blijf ik alleen over met mijn gitaar. Ik wordt gevraagd om te spelen. Still Got The Blues van Gary Moore, een paar mooie akkoorden en een improvisatie in E majeur. Donderslagen beginnen te klinken. Het is tijd om af te sluiten.

Iedereen spreekt over zijn/haar ervaringen, sommigen langer dan anderen, sommigen kunnen nog niet spreken. Ik vertel over het derde kopje. Dat het niet gaat over hoe veel je drinkt, maar over hoe open je hart is wanneer je het doet. Het fruit wordt gebracht en vindt gretig aftrek. Wat heerlijk om te eten na zo'n ervaring. Iedereen kletst nog wat na. Iets dat me opvalt is dat sommigen hun opvattingen over wat ik moet doen om mijn paden te bewandelen op mij proberen te leggen. Dit is niet erg, want misschien is het waar wat ze zeggen, maar omdat ik zo open sta is het mogelijk dat deze dingen mijn wezen binnenkomen zonder dat dit mijn echte waarheid is. Hiervoor wil ik alle toekomstige reizigers waarschuwen. Wat je zelf leert tijdens de ayahuasca is het belangrijkste, laat anderen niet hun beeld opdringen. Laat ook begeleiders hun dogmas niet opdrinken. Zelf als begeleider vind ik het erg lastig om niet zelf wijze lessen te gaan leren aan de reizigers. De ayahuasca doet dit zelf, en op het juiste moment.

Dag 3 en verder…

Het heeft een tijdje geduurd voordat ik mijn ervaring heb kunnen opschrijven. Ik kon steeds de woorden maar niet vinden. In het Engels ben ik vrij ver gekomen maar de woorden voelden leeg. Het is nu een maand na de ceremonie. Over de brandwondjes van de Kambo zijn een paar keer korstjes gegroeid. Ik heb het gevoel dat de Kambo mij veel fysieke en mentale energie heeft gegeven. Deze laatste maand heb ik zo veel achterstallig werk ingehaald. Veel afgemaakt. Hier ben ik erg blij mee. Ook ben ik veel rustiger geworden. Ik was altijd al een rustig type, maar nu is er een zenuwachtigheid van me af gevallen. Vooral de laatste week voel ik een ongelovelijke band met mijn acoustische gitaar. Het voelt alsof ik eindelijk echt mijn eigen smaak mee kan geven aan mijn spel.

http://drugsforum.info/tripreports-psychedelica/ayahuasca-de-openbaring-deel-i-the-end-of-suffering-t9606.html
Amazing
Newbie
Offline
 
Posts: 10
Geregistreerd: wo maart 26, 2014 9:02 am

Re: Kambo en Ayahuasca

Berichtdoor Anjuna » vr jun 20, 2014 8:48 pm

Mooi om eens wat over kambo te lezen, ik wist hier niet zo veel over. Fijn verwoord ook :hulde: Ik kan me goed inleven in je gevoelens tijdens de ayahuascaceremonie.
Anjuna
Offline
 

Re: Kambo en Ayahuasca

Berichtdoor Fennec » za jun 21, 2014 12:56 pm

Een geweldig tripreport! Ik wist zelf niet van het bestaan van de Kambo af, maar ben nu wel geïnteresseerd geraakt!
Ik zou graag ook zoveel willen leren bij een trip, het klinkt echt heel fijn intens.

Je hebt me geïnspireerd. Dank je daar voor ^^
We zijn stukjes wanhoop, bij elkaar geraapt door het universum

~ Me, high as fuck
Avatar gebruiker
Fennec
Belezen Gebruiker
Verbannen
 
Posts: 104
Geregistreerd: ma mei 12, 2014 6:24 pm
Woonplaats: Ergens in Drenthe, soms weet ik het zelf ook niet meer...

Re: Kambo en Ayahuasca

Berichtdoor Prototype » za jun 21, 2014 1:15 pm

Tof report!
Klinkt als een erg heftige maar mooie reis!
I'll make my own drugsforum! With blackjack and hookers!
In fact, forget the forum!
BEK HOUWE, NEUS VOLSTOUWE.

Frog schreef:Predatorprotomotherucking t rex
Avatar gebruiker
Prototype
Harder dan de rest
Donateur
Offline
 
Posts: 7490
Geregistreerd: do aug 01, 2013 11:57 pm
Woonplaats: The Void

Re: Kambo en Ayahuasca

Berichtdoor Maus » zo jun 22, 2014 3:15 pm

:hulde:
Maus schreef:Wees liev voor elkaar en leef in vrede :stoned:


Albert Einstein schreef:
Der hauptgrund für stress ist der tägliche kontakt mit idioten


Leo Gura from http://www.actualized.org schreef:
Society is an amusementpark for the ego to distract you from truth
Avatar gebruiker
Maus
RIP lieve Poseidon...
DF God
Offline
 
Posts: 10325
Geregistreerd: vr mei 18, 2012 10:53 am
Woonplaats: Vrijstaat www.drugsforum.info


  • Gelijkaardige topics
    Reacties
    Bekeken
    Laatste post

Keer terug naar Tripreports - Psychedelica

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 2 gasten

Royal Queen Seeds banner