Intro
Man man man wat zat ik naar dit feest uit te kijken. Amsterdam Dance Event is sinds een paar jaar dé week van goede muziek, mooie mensen en heerlijke feestjes. Sinds ik begin dit jaar fulltime ben gaan werken, leefde ik ook echt naar de datum van het feest der feesten toe: Awakenings Drumcode op 19 oktober. Ruim 3 maanden geleden was ik een van de eersten die een kaartje had gekocht, zodat ik zeker was dat ik erbij kon zijn. Adam Beyer, Joseph Capriati, Len Faki... de echte techno-helden waren allemaal op 1 feest te vinden! Ik kon mn geluk niet op. Dit zou sowieso een legendarische avond worden!
Het begin van de avond
Met een grote groep vrienden ging ik eerst voor het feest wat eten in een café in Amsterdam. De groep was erg vrolijk en in opperbeste stemming, iedereen had lang uitgekeken naar dit feest en sommigen waren al behoorlijk zenuwachtig voor wat ze te wachten stond. Zo ook ik. Het was inmiddels alweer 3 maanden geleden sinds ik mijn laatste feestje had gehad en ik was redelijk vergeten hoe het voelde om onder invloed te zijn. Voor ik wegging had ik een zakje klaargemaakt met 4-fmp, 2cb en XTC pilletjes. Ook had ik er wat vitaminepillen bij gedaan. Eenmaal uitgegeten liepen we naar de Gashouder fabriek toe waar Joel Mull een kwartiertje geleden begonnen was met draaien. De security was prima te omzeilen en eenmaal binnen waren we gelijk op ons gemak. Een aantal vrienden gooiden meteen wat 4-fmp naar binnen, maar ik wilde niet al te snel beginnen want de avond zou nog 11 uur duren. Joel Mull draaide lekker en de stemming begon er steeds meer in te zitten.
Ida Engberg & Adam Beyer
Om half 1 was Ida Engberg lekker aan het draaien. Het viel iedereen op dat er al stevig gedraaid werd, terwijl het echte beukwerk pas later op het programma stond. Dit beloofde veel goeds! Ik gooide om half 1 een capsule met 4-fmp naar binnen. Het idee was dat ik om een uurtje of 5, als Joseph Capriati zou spelen, het lekkerst zou gaan. Na ongeveer een uur begon de 4-fmp te werken. De energie gierde door mijn lichaam en ik voelde me extreem goed, ik werd heel sociaal en ontzettend vrolijk! Met de groep had ik veel contact en we maakten continu grapjes, en de vrolijke vibe werd door mensen om ons heen opgepikt. Onze groep groeide zo uit tot een monstergroep van ongeveer 40 mensen die bij ons aanhaakten en wat onwijs gezellig was. Er waren ook opvallend veel knappe meisjes in de buurt waar ik kennis mee maakte. Ik heb zo'n wonderbril waardoor je alle laserstralen extra intens meemaakt die altijd een groot succes is op dit soort feestjes, en ik liet graag mensen ervan genieten. Op een gegeven moment zag ik een super knap meisje, haar blonde haar in een paardestaart en ze had een prachtig gezicht. Ze was onder de indruk van mijn bril en nadat ik een praatje met haar maakte hadden we samen besloten wij dat we elkaars date zouden zijn van de avond. Na haar een massage te hebben gegeven heb ik nog even heerlijk met haar gezoend, voordat ze weer haar eigen weg op ging met haar vriendinnen. Dit verhoogde mijn feeststemming alleen nog maar meer natuurlijk en ik was klaar om hard te gaan knallen! Adam Beyer was inmiddels begonnen, vuurpijlen schoten de zaal door en gigantische ballen met Drumcode erop werden de zaal in geschoten. Het feest was nu opeens écht los en de vaart werd erin gezet. Beyer draaide strak, echt lekker opbouwend tot een meesterlijk slotstuk waar iedereen erg van onder de indruk was. Rond half 3 beet ik een halfje af van een gele mario bullit, en die begon vrij snel in te slaan. Ik was alweer vergeten hoe het voelde, maar ik kon alleen maar denken: "DAMN wat is dit spul cool!! Wat is DIT gaaf!! Wat een geweldig feest is dit!" Warmte overviel me, ik liep continu naar mijn vrienden toe en knuffelde ze en gaf non-stop massages. Hoe verbonden je je voelt met andere mensen is echt wonderlijk, de connectie die je hebt met de mensen om je heen wordt blootgelegd en je komt steeds dichter bij elkaar.
En TOEN
Half vijf. Het feest was in volle gang. Alan Fitzpatrick draaide een verrassend lekkere set, maar ik had al mijn pijlen gericht op Joseph Capriati. Dit zou dé held van de avond worden, zo dacht ik van tevoren. Een vriend van mij stelde voor om 2cb te nemen, en dat leek me eerlijk gezegd een heel goed idee. Enige ervaring had ik wel met 2cb, en in combinatie met xtc leek het me een fantastische combinatie. Mijn MDMA-rush was nog volop in gang toen mijn 2cb pilletje naar binnen ging, en rond 5 uur begon het ultieme spektakel. Joseph Capriati kwam op. De zaal werd donker. Het geluid begon zachtjes en het voelde alsof er iets uit de duisternis kwam aangerend. De spanning was om te snijden en ik kreeg een kriebelend gevoel in mn buik, ik kon mn ogen niet van het podium afhouden. Van het ene op het andere moment KNALDE Joseph Capriati zijn begintrack erin en de zaal ging compleet uit zijn dak. Diepe, zware techno kwam er van alle kanten en ik stond met stomheid geslagen te kijken naar wat er gebeurde. De muziek leek wel bovennatuurlijk en mijn hele lichaam werd erdoor gegrepen. Het podium veranderde in een soort ruimteschip, ik zag prachtige wolken in de lasers en overal bloemen op het podium. De MDMA versterkte de muziek volledig. Ik ging er helemaal in op, mijn lichaam kon niet anders dan dansen op de ongelooflijke beats die Capriati aan het draaien was. Wát een show! Meer vuurwerk, meer vuur, meer vonken, meer rookmachines, meer lasers en vooral meer slingers en shit die de zaal in gingen.
Ik ging compleet uit mijn dak. Na al die maanden van voorbereiding had ik gehoopt dat het een fantastisch feest zou worden, maar dit had ik nooit verwacht. Ik werd meegesleept door het hele repertoire van Capriati. Ik WAS techno! Het voelde alsof ik eindelijk had gevonden waar ik al jaren naar op zoek was, een ultiem gevoel van geluk en een hele sterke connectie met de zaal en de muziek. Het optreden is live uitgezonden op internet, als ik de link vind zal ik die wel posten.
De video's van Awakenings Drumcode:
http://www.be-at.tv/brands/gashouder/awakenings-drumcode
De set van Joseph Capriati: http://www.mixcloud.com/fclubreleases/joseph-capriati-live-at-drumcode-awakenings-ade-2013-gashouder-19-oct-2013/
Het ochtendgloren
Ruim twee uur verkeerde ik in mijn geweldige droomwereld. De trip die ik maakte was prachtig, hoewel ik wel normaal kon communiceren en prima kon praten met de mensen om me heen. Capriati sloot af met een giga knaller en het was tijd voor Len Faki om de boel aan elkaar te raggen. Inmiddels was het half 7 's ochtends en de drugs begonnen redelijk uit te werken. Ik besloot nog een kwartje xtc te nemen, maar daar bleef het ook bij. Het nadeel was wel dat het gigantisch warm was daar binnen. Veel mensen waren zeiknat van het zweet en ik moest ook regelmatig naar de wc wat water in mijn gezicht gooien om koel te blijven. Len Faki draaide ook heel goed, hij was goed op dreef en de zaal gaf zich volledig over.
De mensen uit mijn groep waren redelijk aan het aftakelen, je kon aan 95% van de zaal zien dat ze onder invloed waren. Jammer is dat, xtc maakt mensen uiteindelijk zo lelijk als ze een hele avond zijn doorgegaan. Een aantal vette nummers kwamen nog voorbij, waaronder deze (die de afgelopen drie dagen in mijn hoofd blijft zitten):
http://www.youtube.com/watch?v=yEoIZC5c-BM
Eenmaal 9 uur was het feest afgelopen en gingen we met de hele groep weer naar buiten. Gelukkig had ik een zonnebril meegenomen, want ik had geen zin in opmerkingen van mensen in de trein. Uiteindelijk bleek het wel mee te vallen, maar veel vrienden van me zagen er belabberd uit, een stel zombies. Ik was half 12 thuis en viel als een blok in slaap (nadat ik een douche had genomen). Na drie uur werd ik weer wakker en heb ik mezelf gedwongen goed en gezond te eten wat op zich prima ging. Brak was ik niet, maar wel redelijk moe. De groeps whatsapp chat ontplofte met reacties. Iedereen stuurde foto's op en vertelde hoe erg ze hadden genomen. Na een flinke nacht slaap was ik op maandag weer de oude.
Dit was bij uitstek een van de beste feestjes die ik ooit heb meegemaakt. Het was sinds mijn eerste keer xtc al duidelijk dat dit soort ervaringen uniek moet blijven en dat ik dus niet te vaak uit mn dak kan gaan. De sfeer, de mensen, de drugs en niet te vergeten de muziek hebben dit een onvergetelijke ervaring gemaakt waar ik nog steeds met een warm gevoel aan terug denk. Nu, drie dagen later, loop ik nog steeds met een grote glimlach rond op mijn werk en heb ik het gevoel dat ik de hele wereld weer aan kan. Met het meisje heb ik telefoonnummers uitgewisseld, dus wie weet krijgt dat nog een vervolg. Maar mijn echte nieuwe liefde is toch wel Joseph Capriati
Bedankt voor het lezen! En als je ook op Awakenings bent geweest en je wilt je ervaringen delen, PM me! Niets is leuker dan praten over je favoriete feest!
(alleen jammer dat rodhad begon ipv ergens later 
). 
.
