Homepage Drugs Trip Reports Verslaving Stimulanten Verdovende Middelen Tripmiddelen More...

Zamnesia banner   Drugs testen banner

Een vergeten dag - Tikkel (vergeten dosis)

Voor tripreports over stimulerende stoffen.

Een vergeten dag - Tikkel (vergeten dosis)

Berichtdoor Miepje » vr mei 08, 2015 4:50 pm

Wanneer: 22.02.2015
Wat: Tikkel….
Waar: Een centerparcs huisje
Wie: Beer en ik
Tripzitter: x

Het was ochtend en net na het ontbijt hadden Beer en ik een tikkeltje gepakt. Ik was bezig met op mijn laptop een geschikte playlist samen te stellen die we af zouden kunnen spelen over de boxjes van Beer. Gelukkig was hij op het idee gekomen om die mee te nemen de week dat we in het huisje zaten. Ik was alleen helemaal vergeten een fijne playlist te maken voor tikkeltrips, al had ik er ook op gehoopt dat we er wifi hadden gehad en dat we op YouTube muziek op hadden kunnen zetten waar we zin in hadden gehad.

Ik zat er op de bank wetende dat vandaag weer een tikkel dag zou worden. Vol knuffels en liefde. Terwijl ik de leuke nummers in een rap tempo in een playlist zette, vermaakte Beer zich op zijn telefoon. Ik werkte in mijn eigen tempo, ik wist precies welke naam bij welke melodie hoorde, een rare gave van mij, en ik maakte er wel iets leuks van. Het moest alleen steeds sneller. Ik voelde aan mijn buik dat het zo zou gaan inkicken, dan moest het gedaan zijn! In een nog sneller tempo werkte ik er doorheen, vechtend tegen de effecten die het straks zou hebben. Ik moest naar de wc, dammit! Tikkel, wacht heel even, heeeel even maar. Wacht!

Ik was klaar met de playlist, al draaiende en wel. Ik stond op om naar het toilet te gaan en wist meteen dat het al ‘te laat’ was. De tikkel deed zijn werk al. Mijn ledenmaten voelden al anders, lopen werd al moeilijker. Terwijl ik de effecten nog even een beetje negeerde ging ik naar de toilet. Ik heb er vast heel verdwaald gezeten. Gevoelsmatig heb ik er ook heel lang gezeten.

Toen ik terug kwam ben ik gelijk neergestort op Beer, volgens mij alles behalve subtiel. Ik vertelde hem dat ik het effect al merkte, hij was duidelijk verrast. Hij had nog nergens ‘last’ van. Ik vond het maar wat heerlijk. Ik lag tegen hem aan, alles knuffelend. Ik hield zo veel van hem, zei ik dat wel vaak genoeg? Meteen zei ik het nog een keer, en alle kanten van hem die er voor zorgden dat ik van hem hield kwamen er gewoon achteraan. Hij was van mij.

We gingen liggen op de matrassen, die in de woonkamer op de grond lagen, liggen. De gordijnen waren dicht, niemand zou ons zien, vandaag was ons geheimpje. Ik voelde me weer verbonden met hem en gelukkig. De weken voor de vakantie waren zwaar voor mij geweest, nu was eindelijk alles weer goed. Ik was bij hem, niet meer thuis en ik had geen druk meer: het was vakantie. We zaten in ONS huisje. Niemand die ons er op wees wat we wel of niet zouden moeten. Het was eindelijk eer even tijd voor mijzelf. En Beer. Tijd voor Beer. Tijd voor mij is tijd voor hem. Ik zag ons niet meer los van elkaar, maar als een geheel. Al een tijdje, maar ik wist niet of hij dat wist.

Vandaag was dus speciaal: een begin van een leuke vakantie waarbij ik lekker de dingen zou doen die ik leuk vind, omdat ik ze leuk vind, niet omdat het moet. Niets moest. Het fijne was dat hij er bij was.
Ik had enige tijd geleden in een tijdschrift gelezen dat verliefd zijn zich in je hersenen uit als een verslaving. Ik verwoord het vast verkeerd, ik hoop dat het gesnapt wordt...
Ik kon me hier veel te goed in vinden. Ik was hopeloos, tot over mijn oren verliefd op hem. We konden alles delen, al twijfelde ik er soms aan of hij dat ook deed.
“We kunnen alles delen, toch?”
Hij keek me aan met een glimlach, oogverblindend mooi, waar ik uit op kon maken dat hij ervan genoot dat ik onder invloed was, alles zei wat ik dacht en het me niet interesseerde hoe hij er over zou denken. Ik was immers toch onder invloed; dit gaf me een greencard om domme dingen te doen. “Ja, wat dan?”
“Nee niets eigenlijk. Gewoon nieuwsgierig.”
Hij knuffelde me en drukte me dicht tegen zijn borst. Ik kroop erin, ik voelde me zo fijn klein en knuffelig in zijn armen! Jam, jam, nomnom. We zijn toen vrij snel naar de matrassen verplaatst. Nou ja, verplaatst is een groot woord, we lieten ons van de bank glijden om neer de komen op de matrassen. Hier knuffelden we verder (al snel zonder kleren, geen seksuele intenties).

Daarna weet ik even niets meer. Een groot zwart gat. Ik heb nog een keer bijgepakt omdat ik me wat minder voelde, dit bleek een slecht idee en resulteerde in een soort van od? Ik weet het niet.

Ik weet daarna pas weer dat ik me bedacht dat we vandaag een missie hadden: mijn oude dagboeken verbranden. Ik vroeg me af of ik het zeker wist… Mijn geheugen is alles behalve goed; ik kan me nauwelijks iets herinneren van mijn jeugd. De herinneringen kom terug vanaf een jaar of 16 (ik ben 19), daarvoor is het allemaal vaag en weet ik het meeste van horen vertellen. Wist ik zeker dat alles wat ik uit mijn jeugd had wou verbranden? Ja. Ik vond mijn jeugd verschrikkelijk en Beer had er ook zijn reden voor om mijn vroegere tijden te haten. Dit zou voor ons beide goed zijn, maar het zou boven al goed zijn voor ons als stel. We zouden een stap dichter naar elkaar zetten.

Ik stond op en liep naar de koffer waar ik mijn 9 dagboeken in had meegenomen. Ik pakte de hele stapel aan boeken en bijbehorende losse papiertjes die ik had gevonden. Toen Beer zag wat ik wou doen, pakte hij de lucifers vanuit de keuken. We staken een kaars aan die ik meegenomen had en hielden om beurten een dagboek boven, te beginnen bij mij. Wist ik het echt, echt 100% zeker? Te laat, het dagboekje had al vlam gevat. Ik stopte het in de openhaard en zag hoe de bladzijdes bezweken onder de hitte en opkrulden. Ik pakte Beers hand. Ik had gemixte gevoelens, in mijn fantasie zag ik de verschillende woorden voorbij komen, woorden die ik me nooit meer kon herinneren en woorden die ik nooit meer wil horen, zien of ervaren. Je begrijpt waarschijnlijk al wel dat ik niet de leukste jeugd heb gehad. Bij het verbranden ervan werd het eerst heel erg waar; erkenning van het probleem en van mijn verleden. Ja, al deze dingen zijn gebeurd, zijn mij overkomen. Het moment maakte veel bij me los. Aan de andere kant was het ook het afsluiten van het geheel. Het gaat nu al meer dan een jaar echt goed met mij, nadat ik me afgezet had tegen alles wat ik kende. Dit was de vervolgstap: het achterlaten. Ik was al verder gegaan, maar dit gaf me het extra zetje in de goede richting. Beer was naast mij nog meer boekjes aan het verbranden (ik had hem gezegd dat hij dat mocht doen, en geloof me wanneer ik zeg dat hij dit veel te leuk vond om te doen). Maar Beer was naast mij, en hoewel we in de relatief korte tijd dat we een relatie hebben gehad, al veel obstakels hebben overwonnen houdt hij elke dag steeds meer van me. En ik van hem. Ik had al lang geleden besloten hopeloos verliefd te worden en te springen in het diepe met hem. Weer stond ik op om iets uit mijn koffer te halen.

Ik pakte een waxine lichtje, versierd als prachtige roze bloem, in een versierd houten houdertje. Het was een kaarsje wat ik in de kerstvakantie had gekocht op Curaçao. Ik had het heel erg mooi gevonden en wou dus ook niet zomaar dit kaarsje aansteken. Ik hield het kaarsje bijna ceremonieel in mijn beide handen terwijl ik naar Beer toe liep. Ik vertelde hem dat ik vandaag wel dit kaarsje met hem aan wou steken omdat hij mijn liefde is, mijn wederhelft en steun en toeverlaat. Ik wou dit delen omdat hij me zo goed helpt na alles wat wij hebben meegemaakt met z’n tweeën, helpt met het opnieuw opbouwen van mijzelf en me leert dat ik gewoon op kan staan voor mezelf. Door hem zijn mijn ogen weer open en sta ik sterker. Daarbij gebruiken we samen drugs, zijn we knotsknetter gek en is de seks onbeschrijfelijk. Hij is mijn Griekse wederhelft, iets wat hij zei tegen mij in de eerste ‘tikkeltrip’. Dit moment voelde het moment om dit te doen omdat het een afsluiting was en een nieuw begin. Wij gingen samen verder tot aan het einde van het alles.

Ook hierna is weer een gat. We zijn op een gegeven moment vertrokken naar de Dome, halverwege hebben we een selfie gemaakt en die verstuurd naar mijn zusje. In de Dome zijn we uiteten geweest, de honger hadden we echter thuis gelaten. We zaten bij een Italiaan, maar het was echt verschrikkelijk. We kunnen niet zeggen of het eten er slecht was of dat wij gewoon eten haatten wegens tikkel, of om welke reden dan ook. Maar ik kreeg mijn bord spaghetti bolognese niet op en Beer zijn eten ook niet. Daarbij weten we ook niet of de serveerster echt oliedom waren of wij nog steeds van de kaart…
Dit hele stuk is ook maar vaag en bestaat uit losse flarden van herinneringen. We zijn vast op een gegeven moment weer naar huis gewaggeld, ik zou het echter niet meer weten.

’s Nachts ben ik echter nog veel wakker geworden van hoofdpijn en voelde ik me echt super slecht. Gelukkig was dat de volgende ochtend grotendeels voorbij. Ik neem nooit meer die dosis! Gelukkig had ik een vriend die ik kon wakker maken en me dan in slaap suste en knuffelde.
Voor al mijn leuke drugsavonturtjes, tips en de werking van (sommige) drugs uitgelegd, gaat u naar:
https://fennecsworld.wordpress.com/ No Joke. Do it. I dare you
Avatar gebruiker
Miepje
Experimenterende Gebruiker
Offline
 
Posts: 65
Geregistreerd: vr apr 24, 2015 3:21 pm

Re: Een vergeten dag - Tikkel (vergeten dosis)

Berichtdoor Poseidon » vr mei 08, 2015 6:17 pm

Miepje schreef: Hij is mijn Griekse wederhelft


Koester dit dan maar ten diepste. Daarmee geeft Beer te kennen dat liefde de boventoon voert in jullie relatie. De Grieken droegen een halve steen met zich mee opdat oude vrienden of geliefden elkaar herkennen konden als ze elkaar lang niet gezien hadden. Jullie hoefden niet 2 brokstukken in elkaar te passen. Tijdens de tikkeltrip vielen de stukken ineen. Ook daarom vind ik dit een mooi verhaal. :wink:
Wij willen onze blauwe luchten terug.
Avatar gebruiker
Poseidon
JeVader
In Memoriam
Offline
 
Posts: 10486
Geregistreerd: do maart 17, 2011 4:34 pm
Woonplaats: Liquid Universe

Re: Een vergeten dag - Tikkel (vergeten dosis)

Berichtdoor Miepje » vr mei 08, 2015 6:24 pm

Dank je Poseidon! Ik heb het idee dat je het bijna mooier verwoord dan dat ik dat kon. Ik ben erg blij dat ik de boodschap zo goed verwoord hebt.
Je hebt er nu wel voor gezorgd dat deze twee idioten een steen gaan zoeken en in tweeën breken... :grin:
Voor al mijn leuke drugsavonturtjes, tips en de werking van (sommige) drugs uitgelegd, gaat u naar:
https://fennecsworld.wordpress.com/ No Joke. Do it. I dare you
Avatar gebruiker
Miepje
Experimenterende Gebruiker
Offline
 
Posts: 65
Geregistreerd: vr apr 24, 2015 3:21 pm

Re: Een vergeten dag - Tikkel (vergeten dosis)

Berichtdoor frozentoast » zo mei 10, 2015 3:13 pm

Tijdens het hele tripreport dacht ik 'tikkel, wat is dat nou voor een achterlijke naam' waarna dus bleek dat het gewoon MDMA was. Verder wel een mooi verhaal en mooi geschreven, nog veel geluk samen!
Avatar gebruiker
frozentoast
fa2 ouwe
Donateur
Offline
 
Posts: 2270
Geregistreerd: ma jul 16, 2012 11:45 pm
Woonplaats: zesde dimensie linksaf

Re: Een vergeten dag - Tikkel (vergeten dosis)

Berichtdoor Miepje » zo mei 10, 2015 3:32 pm

Gheheh, bij deze... Dit is de naam die mij door Beer is aangeleerd. Nu gebruik ik 't automatisch.
Voor al mijn leuke drugsavonturtjes, tips en de werking van (sommige) drugs uitgelegd, gaat u naar:
https://fennecsworld.wordpress.com/ No Joke. Do it. I dare you
Avatar gebruiker
Miepje
Experimenterende Gebruiker
Offline
 
Posts: 65
Geregistreerd: vr apr 24, 2015 3:21 pm


  • Gelijkaardige topics
    Reacties
    Bekeken
    Laatste post

Keer terug naar Tripreports - Uppers

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 1 gast

Royal Queen Seeds banner
cron