Datum: november 2011
Setting: thuis met mijn vriend
Stemming: relaxt en nieuwsgierig.
Dit is een verslag van mijn eerste keer XTC. Het is best persoonlijk geworden, en er zit ook wel wat geslijm in mbt mijn relatie en mijn vriend
. Het verslag is ook LANG maar op deze manier is 'ie wel helemaal compleet. Omdat het zo persoonlijk is zou ik het wel op prijs stellen als reacties een beetje respectvol blijven. 
Sinds deze eerste keer is er een hoop veranderd en ik denk erover deze veranderingen ook op papier te zetten. Maar voor nu alleen een verslag van mijn eerste keer. XTC, dus. Die term had ik natuurlijk wel eens gehoord, maar ik had me er nooit in verdiept en wist nauwelijks wat het inhield. Mijn vriend en ik zaten op de bank en op één of andere manier kwam het gesprek op drugs. Ik wist al dat hij in een ver verleden jarenlang heel veel feestte en heel veel drugs gebruikte, veel met verkeerde vrienden omging, en zelf ook dealde. In die tijd ging het echter niet goed met hem en het heeft lang geduurd voordat hij weer op de rails was. Inmiddels is hij al jaren stabiel en leidt eigenlijk een heel burgerlijk leven, en sinds de laatste maanden samen met mij. Ik, aan de andere kant, had nog nooit drugs gebruikt, nooit gerookt, nooit een jointje geprobeerd, nooit veel gefeest. Het extreemste wat ik hem kon vertellen was dat ik twee keer wat aangeschoten van de alcohol was geweest. Ik vertelde hem wel dat ik best nieuwsgierig was naar drugs, en dat ik ooit wel eens iets wilde proberen, maar dat het niet zo belangrijk voor me was. Mijn vriend vertelde dat XTC het leukst is, en dat hij met veel plezier terugkeek op bepaalde nachten. Ik had nog geen voorkeur voor een drug, aangezien ik niet eens wist hoe de verschillende drugs werkten.
Het is een paar weken later en ik ben ons gesprek alweer vergeten. Mijn vriend vertelt me dat hij iets voor me gaat regelen wat ik altijd al eens heb willen doen. Ik heb geen idee wat hij bedoelt en probeer het uit hem te krijgen, maar ik kom geen stap verder. Omdat ik het niet weet ben ik eigenlijk bang dat hij iets verkeerd begrepen heeft en ik teleurgesteld zal zijn met zijn verrassing, maar ik laat hem maar zijn gang gaan. Een paar dagen later heeft hij het ‘geregeld’ en mag ik eindelijk weten wat het is. Tot mijn verbazing zie ik hoe hij een zakje met twee blauwe pilletjes uit zijn zak haalt. Ik begin te grijnzen en mijn mond valt open. Ik vertel hem hoe ‘stout’ hij is en hoe verkeerd wij bezig zijn, dit is illegaal! Maar dit zeg ik wel met een grote lach en met kriebels in mijn buik, want ik wil dit nu toch wel erg graag proberen! Ergens is dit heel verkeerd omdat het verboden is, maar er is geen weg meer terug: ik wil dit nu echt proberen en niemand die me er nog vanaf praat. Het is dan nog ochtend en ik hoef het niet per se die dag uit te proberen, we hebben het en het komt wel een keer. Die dag krijgen we helaas ruzie. Ik weet niet meer waarom, maar het zal iets kleins geweest zijn. Ik zeg hem dat hij die pillen wel weg kan stoppen en dat ik dat vandaag echt nog niet ga doen. In de loop van de dag maken we het weer goed, eten we wat, en kijken tv. Dan komt mijn vriend op het idee het toch vandaag te proberen. Ik twijfel nog wat, maar ben wel heel nieuwsgierig. Ik weet echter nog helemaal niks van XTC behalve wat mijn vriend erover vertelt heeft: je wordt warm van binnenuit, je merkt in eerste instantie dat je wat scherper en energieker wordt, en je wordt er erg blij van. Mijn vriend heeft de pilletjes al gepakt en snijdt van allebei een stukje af. Voor ik het weet heeft hij al iets minder dan de helft doorgeslikt en kan ik niets anders dan volgen. Dit past bij ons: mijn vriend is impulsief, en ik loop alles juist tien keer door voor ik iets doe. Mijn vriend is meer een leider, en ik heb meer een zetje nodig. Als hij het niet op deze manier had gedaan, hadden die pilletjes er misschien nog wel maanden gelegen. En dus volg ik, ook met iets minder dan een halfje. Voordat ik het in m’n mond stop bekijk ik het; een klein blauw onschuldig pilletje, met iets erop gedrukt wat ik me niet meer kan herinneren. Ik vind het me moeilijk voor te stellen dat zo’n dingetje van alles met je kan doen. Daarom slik ik hem zonder angst in en maak ik me niet druk over wat er gaat komen. Het zal wel, we zien het wel! Ik probeer er niet veel van te verwachten maar hoop stiekem wel dat het heel leuk gaat worden.
En dan begint het wachten. We liggen tegen elkaar aan op onze grote slaapbank en kijken wat tv. Op die manier wachten we heel rustig en ontspannen op wat er komen gaat. Na een half uur voelt mijn vriend vaag iets en ik voel nog niks. Hij zegt dat dit komt omdat hij het beter herkent. Na meer dan drie kwartier voelen we nog steeds niks, en mijn vriend denkt dat we te weinig hebben genomen. We waren tenslotte ook voorzichtig begonnen. We slikken de rest van ons pilletje nu ook, en dan wachten we weer. Mijn vriend zegt dat de tv waarschijnlijk af gaat leiden, en zet daarom een muziekje op. We zijn inmiddels weer een klein half uurtje verder en nog voel ik niks. Mijn vriend noemt wat kleine dingetjes die hij voelt, en ik vraag me af of ik dat ook voel of dat het placebo dingetjes zijn. En dan ineens: een soort gevoel wat begint bij mijn voeten en helemaal door mijn lijf gaat, tot aan mijn hoofd. Dan is het weer weg. Ik weet zeker dat dit de XTC is, want ik heb nog nooit zoiets gevoeld. Het voelde niet vervelend of lekker, het was er gewoon en ik vond het wel grappig omdat ik het niet kende. Maar daarna gebeurde er weer een hele tijd niks. Was dit het nou, af en toe een raar gevoel door je lijf? Ik wacht en begin inmiddels te denken dat dit toch wel teleurstellend gaat worden en dat XTC eigenlijk niet zo veel doet. “Je verwacht er niet veel meer van hè?” zegt mijn vriend. “Nee, er gebeurt niet echt veel.” “Wacht maar”, zegt hij.
Niet lang daarna slaat de XTC in. Ik voel me ineens heerlijk. Alle lasten vallen van mijn schouders. Het vest wat ik aan heb met wol aan de binnenkant, voelt ineens heel anders tegen de huid van mijn armen, heel erg zacht, maar dan ook echt HEEL ERG ZACHT. Ik lijk ín de bank te liggen in plaats van erop. Mijn lichaam voelt zo ontzettend zacht en glanzend, porselein-achtig, en alles tintelt op een hele lekkere manier. Ook gaan er heerlijke, echt HEER-LIJ-KE golven door mijn lichaam heen. Ik maak me helemaal nergens meer druk om en voel enkel puur genot, puur geluk, pure euforie. Ik kan niets anders uitbrengen dan “wow… wow… wow!!” en “ik voel me zo… ZACHT! ZO ZACHT!”. Mijn vriend lacht alleen maar en voelt zich ook heerlijk. Werkelijk alles waar ik in het leven mee zit, tot aan de kleinste irritaties toe, zijn verdwenen. Ik maak me helemaal nergens meer zorgen over en voel enkel geluk. Ik zie mijn vriend en hij is ZO ontzettend mooi. Hij ziet er zo prachtig uit, ik heb nog nooit iemand gezien die zo prachtig is. En zo lief ook… o, wat hou ik van hem. Ik krijg het warm en doe mijn vest uit. Oh, wat voelt mijn bovenlichaam licht! Als een veertje! En wat heerlijk dat ik vanuit mezelf zo warm ben, want normaal gesproken ben ik een echte koukleum. Nu voelt mijn onderlichaam ineens zwaar en dus doe ik mijn broek uit, en DAMN wat voel ik me nu licht! Bijna alsof ik door de lucht kon vliegen zo licht. Het voelt zo heerlijk dat ik de rest van m’n kleding ook maar uitdoe.
Dit voelde dus al ongelooflijk, maar ik zat nog niet eens aan m’n top. Toen de top kwam werden de golven een stuk heftiger, en ze waren zo ongelooflijk lekker dat ik alleen maar kon kreunen. Vandaag de dag is dat nog steeds de heerlijkste lichamelijk sensatie die ik ooit heb gevoeld. Ik heb het ook nooit meer teruggevoeld tijdens de andere keren dat ik XTC gebruikt heb. Ik lag plat op m’n rug, af en toe met mijn ogen gesloten, en genoot van mijn lichaam zoals ik nog nooit van mijn lichaam heb genoten. Ik kan niet eens woorden vinden die eer doen aan dat heerlijke gevoel, want het is nog veel positiever dan ik uit kan drukken. Ik roep constant uit hoe zacht ik me voel en hoe ongelooflijk dit is. Mijn vriend veegt de zweetdruppeltjes van m’n gezicht en we lachen erom, omdat ik zelden zweet. Ik roep uit hoe iedereen dit moet proberen, dat ik niet snap waarom dit illegaal is, dat ik het iedereen gun zo gelukkig te zijn. Ik denk aan de mensen die me dierbaar zijn, zoals mijn ouders, en bedenk hoe graag ik wil dat zij dit ook meemaken. Ik vraag me ook af waarom je je niet altijd zo mag voelen, want blijkbaar is dit iets waar het menselijk lichaam toe in staat is, dus waarom mag dat dan niet vaker?! Ik ben blij met mijn leven, en maak vaak leuke dingen mee, maar ik heb me nog nooit zo gelukkig gevoelt als op dat moment. Zonder XTC kun je dus gelukkig zijn, maar bij lange na niet zo gelukkig als mét XTC. Ik bedenk hoe triest ik het eigenlijk vind dat een mens dus wel de potentie heeft zo gelukkig te zijn, maar dat sommige mensen het nooit zullen weten of ervaren. Ik kan er nog steeds niet over uit hoe mijn lichaam zó lekker kon voelen. Ook als mijn vriend mijn arm zachtjes streelde voelde het zó lekker. En als hij mijn gezicht aanraakte moest ik zelfs kreunen van genot. Het was niet geil, maar gewoon ontzettend heerlijk. De eerste twee uur heb ik me vooral op die heerlijke sensaties op mijn lichaam gericht. Ik vertel mijn vriend dat ik me absoluut niet kan voorstellen hoe je dit tijdens het uitgaan kunt gebruiken, want ik wil alleen maar liggen en heb geen enkele behoefte om op te staan of te dansen op de muziek.
Als ik eindelijk de verbazing een klein beetje te boven ben gekomen, komt er een gesprek op gang. En het gaat heerlijk. Ik weet alles precies zo uit te drukken als ik wil, en ik snap mijn vriend precies, in alle details. We hebben nog nooit zo op één lijn gelegen, denken precies hetzelfde, en weten het ook precies goed uit te drukken. We hebben nog nooit zo goed gepraat, en alles voelde zo puur en helder. Ik ben van mezelf een heel introvert persoon en ik heb last van een sociale fobie, waardoor ik gedachten eerst honderd keer analyseer voor ik ze uitspreek, als ik ze überhaupt uit durf te spreken en als het moment dan nog niet voorbij is. In het bijzijn van mijn vriend werkt dit natuurlijk anders, met hem kan ik prima praten. Maar ik denk wel heel goed na voor ik iets zeg en hele persoonlijke dingen hou ik soms voor me. Nu was mijn hoofd gewoon LEEG, en zodra ik iets dacht sprak ik het uit. Het was zo onbezorgd allemaal. Al gauw hebben we een heel diep gesprek over onze relatie, met welke dingen we wel eens zitten, en hoe ontzettend veel we van elkaar houden. Alles wat ik eerder nooit uit durfde te spreken, dingen die gaan over mijn allerdiepste gevoelens, spreek ik nu zonder problemen uit, en hij ook. We hebben een goede relatie en normaal praten we ook over onze gevoelens, begrijp me niet verkeerd, maar dit keer spraken we echt ALLES uit en voelden we ons meer met elkaar verbonden dan ooit. Het was ineens zo logisch en vanzelfsprekend allemaal, hoe is het mogelijk dat er ooit irritaties zijn geweest? Toen mijn vriend uitgebreid vertelde hoe geweldig hij mij vond en wat ik allemaal in hem losmaakte, huilde ik uit ontroering. Het voelde echt alsof de wereld alleen om ons tweeën draaide, en alsof wij tweeën één waren, zo goed zaten wij op één lijn. Onze relatie voelde heel speciaal, uniek, en ik wist zeker dat we bij elkaar hoorden en voor altijd bij elkaar zouden blijven. Het is dan ook de eerste keer dat ik in een relatie heb uitgesproken dat ik voor altijd bij de ander wil blijven. Ik geloofde nooit zo in ‘altijd’, want je weet nooit wat er gebeurt, maar nu wist ik het echt zeker. Zo hebben we nog heel lang gepraat waardoor we nog veel dichter bij elkaar zijn gekomen dan we al waren. Ik denk niet dat XTC deze gevoelens heeft opgeroepen; de gevoelens waren er al, ze voelen nu alleen nog wat intenser en we kunnen het beter uitspreken.
Ineens begin ik heel hard te klappertanden. Ik wist toen nog niet dat dit een bijwerking is en ben dus vrij verbaasd. Mijn vriend moet er erg om lachen en vraagt of het lekker is. Ik vind het wel grappig, maar het leidt wel wat af. Het blijft een hele tijd doorgaan en het gaat heel hard, tot mijn vriend zijn vinger in mijn mond stopt en het klappertanden zachter wordt, tot het uiteindelijk helemaal weg is. Een ander minpuntje is dat ik de hele tijd het gevoel heb dat ik moet plassen, maar het lukt niet. De rest van de nacht is het plassen ook niet gelukt; dit lukte pas weer nadat ik geslapen had en nog ging het moeizaam.
Na ons uitgebreide gesprek word ik ineens heel moe en lig ik enkel op de bank te genieten van wat er zojuist allemaal gebeurd is. Het gevoel begon duidelijk af te nemen. Mijn vriend krijgt nog wat heftige golven over zijn lichaam en hij gaat erg zweten, misschien omdat hij er ook bij heeft geblowd. Bij mij zijn de golfjes een stuk lichter geworden. Ik probeer ze vast te houden, want ik wil niet dat dit heerlijke gevoel vervaagt! Maar ik moet er helaas toch aan geloven; de trip is bijna afgelopen.
Uiteindelijk wil ik naar bed, want ik ben kapot. Toch kan ik niet slapen, misschien ook vanwege al die indrukken die ik heb opgedaan. Uiteindelijk misschien hooguit een uurtje geslapen en de hele ochtend gewoeld. Daarna sta ik weer op, maar zodra ik opsta word ik misselijk, licht in m’n hoofd, ga ik zweten en kan ik geen balans houden. Mijn vriend heeft hier zelf geen last van. Als ik ga zitten is het weer over. Ik heb nergens zin in en wil alleen maar de hele dag met m’n vriend op de bank hangen en knuffelen met de gordijnen dicht. Hij denkt daar gelukkig hetzelfde over. Gedurende de dag heb ik ook behoorlijk wat hoofdpijn, maar ik vind het niet erg omdat ik me zo gelukkig voel en het zo heerlijk knus in huis is. Ook gaat lopen echt nog niet goed, dus ik ben erg blij dat ik vandaag niks gepland heb. Ik ben echt nog in een soort roes en de volgende dag is het best moeilijk de dagelijkse gang van zaken weer op te pakken.
Vanaf deze ervaring zijn er vele deuren voor me opengegaan en zijn we gaan experimenteren met allerlei soorten drugs. Ook heb ik inmiddels al veel vaker geëxperimenteerd met XTC, en het is interessant om te zien hoeveel er ondertussen veranderd is qua effecten en beleving. Hoewel ik nog heel veel leuke nachten heb meegemaakt, heeft geen enkele ervaring en geen enkele drug de eerste keer XTC kunnen overtreffen.
