Ik kwam zachtjes terug tot mijn positieven, maar was nog enorm vaag en traag van begrip. Opeens besefte ik dat het reeds vroege ochtend was en had geen idee wat er allemaal gebeurd was. Met lichte paniek, maar vooral vol onbegrip probeerde ik een beeld te schetsen van de voorbije uren. Mijn ogen trilden, en op de muur die normaal wit zou moeten zijn dansten verschillende kleurrijke vlakken in het rond. Vage herinneringen kwamen terug bovendrijven, maar het is me voorlopig nog niet gelukt een totaalbeeld over de ervaring te krijgen. En ik denk ook niet dat dit nog zal gebeuren.
Wat een nacht...
Wat een liefde...
Wat een vaagheid...
MDMA & R-KETAMINE
Wie:
Mijn vriendin & ik.
Wat:
1,5 paarse partyflock pilletjes (getest op ongeveer 190mg) per persoon, verspreid over de hele nacht.
Verschillende lijntjes zuivere R-Ketamine, geen idee hoeveel.
1 Watou biertje en een glaasje wijn.
Tot nogtoe heb ik voor mijzelf altijd genoeg discipline kunnen oproepen om voldoende tijd tussen serotonine-stofjes te houden. Mijn laatste (en eerste) keer mdma waren 80% - kristallen op oudjaar 2011. Meer dan een jaar geleden dus. In 2012 heb ik enkele keren 6-apb/4-fa gebruikt. Ik moet toegeven dat de laatste keer 4-fa nog redelijk recent geleden is, en het niet van mijn gewoonte is om vroegtijdig mijn serotonine-systeem om zeep te helpen. Nu was dit jammer genoeg wel het geval. Ook was onze dosis redelijk hoog. De volgende maanden zullen volledig gericht zijn op mijn studie, waardoor ik mijn serotonine-systeem rustig terug kan laten recuperen.
Zoals eerder gezegd had ik nog maar één keer mdma-kristallen gebruikt. Een onvergetelijke ervaring, maar aangezien set, setting en dosis niet perfect waren, wist ik dat dit stofje veel meer potentie had dan ik toen ervaren had. Het jeukte al lang om het eens deftig te doen, en er lagen al enkele maanden enkele paarse party-flocks in mijn bureaulade te wachten.
Hoe het allemaal begon:
We waren normaal van plan om ('nuchter') met enkele vrienden naar een goa te gaan. Tegen de avond kregen we een telefoontje dat het niet doorging. Een beetje teleurgesteld bedachten we een relatief. Onze gedachten stonden al op een feestje, en het was moeilijk dat eruit te krijgen. Opeens ging er een belletje rinkelen dat we de pilletjes hadden liggen. Na een lange tijd van twijfel waarin we de voor- en nadelen opsomden besloten we er vanavond ééntje te nemen. Achteraf bekeken stond het al vast vanaf het begin dat de onweerstaanbare drang veel sterker was dan de nadelen die eraan verbonden waren. Typisch natuurlijk...
Na een stop in de winkel, waar we een grote voorraad fruit, aquarius en kauwgom hadden ingeslagen, braken we voorzichtig een pilletje in twee. Het was inmiddels 22.00. Ik was best wel zenuwachtig; een beetje last van mijn darmen, koude en klamme handen. Maar dat heb ik wel vaker voordat ik drugs gebruik. In mijn volledige onhandigheid liet ik mijn helftje vallen op de grond. Het piepkleine pilletje ketste weg en bleek een hele tijd onmogelijk terug te vinden. Na het ondersteboven halen van de volledige kamer en een lange zoektocht waren we eindelijk klaar om het half pilletje door te slikken. Nu werd het wachten.
Na ongeveer een half uurtje begon ik me wat waziger te voelen. De opkomst was veel minder intens dan ik me herinnerde van vorige keer mdma, of dat dacht ik eerst alleszinds. Terwijl mijn vriendin al met een grote glimlach en kleine oogjes tegen de verwarming hing, ergerde ik me licht dat het bij mij nog niet was ingeslagen. Ik ging naast haar zitten, keek naar de kamer en besefte opeens dat mijn gezichtsveld volledig door elkaar geschud werd en begon te trillen. “Wow, ik begin het écht wel te voelen”. Ik vraag me nog steeds af of het werkelijk mijn ogen waren die op hol geslagen waren en als twee gekken heen en weer bewogen, of het iets was in mijn hersenen dat hiervoor zorgden. Ik ging op bed liggen, sloot mijn ogen en zonk weg in de heerlijke liefdevolle mdma-roes. Zachtheid, warmte, ontspannenheid, tederheid.
Vanaf hier heb ik geen idee meer hoe het chronologische verloop van de avond was. Voor ik het wist was het ochtend, en was het gripzakje met de 3 pilletjes leeg. Enkele herinneringen en
beelden kwamen flitsend bovendrijven uit mijn geheugen. Geen idee of ze in het begin van de avond, of reeds in de vroege ochtend waren, maar dat doet er ook niet toe. Na een gesprek hierover met mijn vriendin, die dit blijkbaar minder erg had dan ik, besefte ik dat ik zogoed als geen zwarte gaten heb. Ik heb één keer op de klok gekeken. 03u38. Voor de rest had ik de volledige controle over het tijdsbesef verloren. De grootste reden hiervan is dat we de hele nacht in dezelfde kamer hebben gezeten met muziek. Als je meer concrete ondernemingen begaat (bijvoorbeeld in het midden van de nacht een wandeling maken), is het veel makkelijker om de avond in te delen en er een totaalbeeld over op te roepen. Ook de redelijk hoge dosis mdma en de vele lijntjes ketamine hebben hier zeker een rol in gespeeld.
Rustig dansen op Tame Impala was geweldig. Dit nummer voelt ook zo goed. We stonden met kleine oogjes en de grootste glimlach rustig heen en weer te wiebelen op de muziek. Wat zag mijn vriendin er mooi uit. Ik kon niet anders dan haar heel de nacht knuffelen, alsof het een instinct was waaraan ik niet kon weerstaan. Ook hebben we nog nooit op zo'n korte periode onze liefde zo vaak verklaard. Mdma, de onbeschrijflijke liefdesdrug.
Toen we de dag erna foto's herbekeken van de nacht merkte ik dat we er écht niet zo goed uitzagen. Ik heb mezelf al vaker gezien met gigantische pupillen, een schele blik en een kwijlende bek. Maar dit ging er echt over.
We besloten beiden nog een kwartje bij te nemen. Dit werd blijkbaar onbewust een routine met als gevolg dat het zakje met de 3 pilletjes 's ochtends leeg was. Het feit dat we onbewust zoveel hebben bijgedoseerd maakte eigenlijk veel indruk op mij. Normaal gezien ben ik altijd heel voorzichtig met het (bij)doseren van drugs. Dit was de eerste keer dat ik er niet over nagedacht had. Het overheerlijke liefdesgevoel overmeesterde mijn gedachten en gaf mij zelfs de mogelijkheid niet te twijfelen om steeds een extra kwartje te nemen.
Zo werd ook snel het eerste lijntje ketamine gelegd. Na het horen van vele verhalen en lezen van verschillende reports was ik erg benieuwd geworden achter deze combi. Achteraf gezien ben ik blij dat ik thuis was, en niet op een feestje, zodat ik even kon gaan liggen toen de ketamine insloeg. Nog meer warmte en wazigheid overvielen mij. Het leek alsof er een bom, vol met serotonine, was ontploft in de kamer en we die inademden. Elke ademhaling voelde op zijn beurt intenser. We werden gevuld met het zachte, tedere liefdesgevoel, vanuit de toppen van onze tenen tot het uiteinde van elk haartje van ons lichaam. Ravel stond op en samen staarden we naar het plafond. De visuals die hierop volgden waren onbeschrijflijk.
In het middelpunt van het witte plafond hing zwart bakje, met daaraan een hanglamp. Ik voelde me met de seconde dieper wegzakken in het diepe donkerrode donsdeken op het bed en staarde naar boven. De witte kleur van het plafond ontplooide zich in duizenden kleine lichtpuntjes die willekeurig door elkaar begonnen te zwemmen. Na enkele seconden kwam er een vaste richting in hun beweging. Ze vormden een draaikolk rond het zwarte bakje waar de lamp aan hing, waarop dit bakje vervolgens in het plafond werd gezogen. Daarbovenop ontstond er een soort van raster uit fijne lijntjes die gevormd werden uit de meest prachtige kleuren. Deze lijntjes begonnen hun eigen leven te leiden. Met de kleurrijke, dansende lijntjes op Ravel en de draaikolk op de achtergrond voelde ik me nog steeds elke seconde dieper wegzakken. “Wow, ik heb echt zieke visuals”. Mijn vriendin lachte en kwam nog wat dichter tegen mij aanliggen. De levensechte 3D-visuals maakte veel indruk op mij. Het was heerlijk ze te mogen bewonderen en ze staan nog steeds helder op mijn netvlies gebrand.
Ik denk wel dat ik ondertussen kan zeggen dat ik al 'redelijk veel' drugservaring heb, en al wel wat heb gezien/gevoeld. Toch was ik ervan verbaasd dat mdma & keta visuals van dit soort kwaliteit kunnen oproepen. Bij mij waren de visuals veel helderder en duidelijker dan bij mijn vriendin, ondanks dezelfde dosis. Misschien is dit omdat ik meer trip-ervaring heb en mijn receptoren hier 'opener' voor staan?
Stayin' Alive is echt zo'n feel-good nummer. Persoonlijk niet mijn favoriete muziek, maar het heeft wel een unieke sfeer. Alsof je de hele wereld aankan. Best wel grappig om dit op te zetten op mdma.
Ook Plaid, Flying lotus, Miles Davis, Beethoven, etc kwamen stuk voor stuk aan bod.
Na veel muziek, gelach en gedans kwamen we rustig terug neer. Het was inmiddels ongeveer 6u30. Besef van tijd en ruimte kwamen terug. Ik was helemaal door elkaar geslagen, en had even tijd nodig om de nacht te verwerken. We besloten in bed te kruipen en rustig in slaap te vallen. Telkens wanneer ik mijn ogen dichtdeed speelden er zich haarscherpe, gedetailleerde taferelen af, wat slapen onmogelijk maakte. Met reeds grote angst voor de kater is het me uiteindelijk toch gelukt in slaap te sukkelen.
Ik weet dat er al bijzonder veel XTC-reports zijn waarin iedereen op hun beurt de liefde verklaard met het universum, maar deze ervaring heeft me zeker sterk genoeg geraakt om ze neer te schrijven.
Mdma & ketamine zijn een gouden combi, maar het kan wel eens heel erg vaag worden. Ik raad aan dit in een thuisomgeving te doen en niet op een feestje oid. Ikzelf was écht wel volledig de weg en controle kwijt over tijd en acties.Verder was het weer een onvergetelijke ervaring die zeker voor herhaling vatbaar is!
