5 days off in Amsterdam staat elk jaar weer in het teken van elektronische muziek en ze doen dan ook hun best om de beste artiesten naar de Melkweg of in dit geval Paradiso te lokken. 5 days off bestaat uit 5 dagen met knallende muziek, rustige muziek en aparte muziek. Ik ben naar dag 4 geweest in Paradiso, dubstep en drum 'n bass. De namen waren niemand minder dan Camo & Krooked, Netsky, Fred V & Grafix, SPY en Nymfo, dus het beloofde een mooi feest te worden.
De avond begon bij mijn tripbuddy S, wie net een nieuw huis heeft. Dus, nadat we wat hasj en wiet gehaald hadden, zijn wij daar even een paar biertjes gaan drinken, de pillen verdeeld en gebroken in bite-size-chunks zodat we niet hoefden te kloten in een druk Paradiso. Even later kwam J aan en na nog een biertje besloten we maar richting het station te fietsen. Ondertussen was het al 11 uur en ik merkte op dat H en G, die om 23:20 op Amsterdam Centraal zouden zijn, wel even op ons moesten wachten aangezien wij pas om 00:05 zouden aankomen.
De trein was vrij gevuld en onder de passagiers in onze coupé waren ook wat verschrikkelijk lawaaierige corpo's, vrij vervelend. In de trein hebben wij alvast maar enkele jointjes gedraaid om te roken op weg naar Paradiso en natuurlijk wat vitamine en magnesium tot ons genomen. Aangekomen op Amsterdam Centraal was het zaak om de rest zo snel mogelijk te vinden, sigaretten te halen en een kluis te vinden voor onze spullen. We nemen altijd wat spullen mee voor na de trip, zoals appels, sportdrankjes, wat dingen met zout en wat dingen met suikers en vitamines erin. Het maakt de terugreis draaglijk en je kunt je waardevolle spullen daar ook laten, waar ze veilig zijn. Dit ging allemaal redelijk voorspoedig.
Vanaf het station is het een goed kwartier lopen naar Paradiso en ondertussen is het gaan sneeuwen. Sneeuw is mooi en sneeuw is leuk, maar sneeuw is ook koud en nat. Tijdens het lopen hebben we dus maar een jointje gerookt om de kou wat draaglijk te maken. Uiteindelijk waren we rond kwart voor 1 bij Paradiso, waar we een werkelijk enorme rij zagen staan die eigenlijk te gek voor woorden was. In deze rij hebben we ruim 3 kwartier gestaan, minpuntje voor de organisatie. We waren dan ook opgelucht toen we om half 2 binnen waren. Zo snel mogelijk de jassen wegleggen, nog even naar de WC en even de pilletjes droppen. Ik had een wit hartje (160mg) en S had driekwart daarvan. De rest waren we (nu al) kwijtgeraakt.
Goed, even de tent verkennen. Tot onze vreugde zagen wij dat het normale rookhok gesloten was en in plaats van dit overvolle, warme hok de kleine zaal ingericht was als rookhok inclusief livestream van de grote zaal, waar SPY bezig was met zijn set. Even snel een sigaretje gerookt en op naar beneden om de sfeer in de zaal te proeven. De sfeer was wel goed, maar het was héél druk(s). Een heel groot gedeelte van de zaal was aan de drugs, ook de 16-jarige jongetjes die overal tegenaan liepen omdat ze eigenlijk nog geen drugs kunnen handelen.
Na een goed half uur zijn we maar even gaan afkoelen in de rookruimte en we besloten nog even een jointje te draaien. In een hoekje van het rookhok zat K te wausen, die kenden we niet, maar we hebben ons enorm vermaakt om de jointjes die hij probeerde te rollen, zonder resultaat. Uiteindelijk hebben we hem maar een beetje geholpen om zijn jointje te flappen. Na een tijdje kwamen een paar bekenden van K erbij en hadden wij het over welke feesten zij nog meer gingen pakken of hadden gepakt. Toen ik zei dat ik mijn kaartje voor Subway had verkocht, vroeg een van hen of ik T was. Blijkbaar had ik mijn kaartje aan haar verkocht. Ondertussen waren we alweer 3 kwartier verder en de pil sloeg keihard in toen er een hard nummer gedraaid werd. Stilzitten ging niet meer en ook S had hetzelfde gevoel. We zijn naar beneden gevlogen en ondertussen kwamen we nog een bekende tegen, wie we haastig even gedag hebben gezegd.
Na een kwartier of was het een uur, anderhalf uur? Ik weet het niet meer, het was in ieder geval te kort voor mijn gevoel. We zijn in ieder geval maar even ijsjes gaan halen, want ijsjes zijn lekker, perenijsjes zijn heel lekker. Gelijk maar even richting het rookhok gelopen om nog een jointje te roken. S vroeg om mijn hasj en begon te draaien. Toen S bijna klaar was vroeg ik waar de rest van mijn hasj was, er was geen rest. Hij had dus ongeveer een gram hasj in die joint gegooid. Smaakte wel prima. Ondertussen nog wat mensen leren kennen met als hoogtepunt iemand die intens verdrietig was omdat hij zijn peuk verkeerd om had aangestoken. Na een lachstuip van 5 minuten heb ik hem uiteindelijk maar een peuk gegeven, omdat ik zo aardig ben. Goed, joint op, weer naar beneden!
Op de weg naar beneden vonden wij een hele mooie zonnebril, die ik maar bij S op zijn kop heb gezet. Beneden aangekomen was ik iedereen kwijt, inclusief S. Uiteindelijk ben ik maar op een mooie plek gaan staan en ik heb me prima vermaakt. Toevallig kwam ik H daar tegen, dat was intens genieten. Een tijdje daar los staan gaan met H en toen maar weer richting het rookhok voor een sigaretje. Toen mijn sigaret op was, merkte ik dat mijn kauwgom het ook wel had begeven en vroeg H om een nieuwe. Helaas had ze die niet. Als reddende engel tikte iemand die ik niet kende mij op de schouder en gaf mij een snoepje. Zo blij ben ik nog nooit geweest!
Nog maar even naar beneden voor de laatste set en we kwamen S weer tegen. Het ging weer veel te snel, maar het was wel leuk. Op weg naar de garderobe heb ik enorm diepe gesprekken gehad over de appel die ik ging eten als ik mijn kluis terug kon vinden, maar veel meer dan "Heh?" "Uh" en "Waar hadden we het nou over?" ging het niet.
Toen we buiten stonden was het koud, maar wel lekker. Iedereen, behalve S en ik, wilde met de taxi richting het station. Wij zijn gaan lopen, de rest ging daadwerkelijk met de taxi. Toch heeft Amsterdam een bepaalde schoonheid als er niemand over straat loopt. De reis duurde dan ook wat langer dan normaal, zodat we even van het uitzicht konden genieten.
Aangekomen op Amsterdam Centraal kwamen we G en J weer tegen, H had een andere trein genomen. Snel alle spullen uit de kluis en zo snel mogelijk richting het perron waar de trein binnen enkele minuten zou vertrekken. In de trein heb ik de zonnebril van S maar overgenomen, want die lichten zijn vrij kut als je nogal naar de klote bent. Nog even geprobeerd om TUC-koekjes weg te werken, was geen succes. De appels die we meegenomen hadden waren ook niet zo geweldig, dus ik hield het maar op AA-tjes. In mijn hoofd was het een warboel en de gesprekken die ik voerde liepen keer op keer uit op gelach van de mensen die nog nuchter waren. Op het eindstation aangekomen zijn we gelijk maar naar huis geracet, ik ben mijn bed in gedoken met de tv aan en ik heb heerlijk geslapen.
Het was een mooie avond, het feest duurde wat te kort, maar uiteindelijk heb ik me prima vermaakt. Kon het gevoel maar altijd blijven!
:cheers:
