Jullie kennen mij waarschijnlijk nog niet zo goed, ik ben nog maar een paar maanden op dit forum geregistreerd, meelezen deed ik wel al een paar jaar en moet zeggen dat dit forum altijd een grote hulp is.
Ik ben gisteren even flink bewust geworden van mijn leven en drugsgebruik op dit moment, het is niet zeer ernstig denk ik, maar ik vind toch wel dat hier de grens voor mij ligt.
Ik heb altijd gedacht dat ik slim genoeg was om niet in deze situaties terecht te komen, maar niks is minder waar.
Het begon in het tweede jaar van de mbo, toen ik het tweede half jaar stage moest gaan lopen, er was een mogelijkheid om dat ook in het derde jaar te doen i.p.v. in het tweede half jaar van het tweede leerjaar, voor als je dat beter vond, ik had dat tweede half jaar een veel feesten in de planning staan en was net 18 geworden, dus ik had me al weer voorgesteld dat ik beter dit tweede halfjaar even lekker los kon gaan en stage zou ik daarbij even niet kunnen gebruiken, afijn ik dus geregeld dat ik in het eerste half jaar van het derde leerjaar pas stage moest gaan lopen. vanaf hier ging het fout, ik had dat tweede halfjaar van het tweede leerjaar zoiets van al mijn klasgenoten zijn er niet dus ik kan net zo goed thuis gaan leren, ik vond dat ik me daar beter kon concentreren, en ik zit op de ICT dus dat zou ook wel moeten kunnen. Controle was er totaal niet, als je een paar weken van school weg was, hoorde je hier bijna niks over, dit ging van kwaad tot erger, eerst was ik er een paar dagen in de week niet, toen al een maand, ondertussen feesten ik veel, deed ongeveer elke maand een keer xtc op een feest, tussendoor truffels en dat soort dingen. Op dit moment was ik me van nog geen kwaad bewust, ik had alles in mijn hoofd al op een rijtje gelegd, volgend jaar begin ik met stage en dan komt alles goed, ik heb dit gewoon even nodig dacht ik. Ook gebruikte ik nog niet zo veel verschillende drugs op dit moment, en het was ook niet zo extreem vaak.
Toen kwam het eerste half jaar van de derde eraan, dus moest ik een stage plaats gaan regelen, ik was eigenlijk nog helemaal niet klaar met dat feesten en bleef maar feestjes in plannen en tegen mezelf zeggen, dat kan er wel bij joh. Toen kwam het uitstellen van stage zoeken, ik weet nu gewoon dat dat door mijn drugsgebruik kwam en door dat er bijna totaal geen gevolgen aan vast zaten, ze zaten wel een beetje achter je aan, maar zei ik gewoon dat ik nog aan het solliciteren was en dan was het goed, ik vond mijn leventje wel prima, ik woonde thuis totaal geen kosten, had een bijbaan, ik kreeg studiefinancieering, ook al ging ik bijna niet naar school, ik vond het wel prima, ging met veel vrienden om die ook gingen feesten, die vroegen me veel mee en dan ging ik ook, dat was allemaal veel leuker dan school en ja zeg zelf, ik kan toch gewoon even stoppen en opnieuw beginnen, ik ben nog maar 18(op dat moment), wat maakt het uit? Inmiddels zijn we al op de helft van het derde jaar aanbeland en had afgesproken dat ik de tweede helft van de derde stage zou gaan lopen, want dat kon gewoon, zo relaxed was/is het gewoon bij ons op de ICT, ik had ook al weer enorm veel feesten ingepland voor het tweede half jaar van de derde, dat kan er gewoon naast vond ik, ook zat ik op dit moment enorm veel op drugsforum, ik vond al die nieuwe rc's allemaal vet interessant, gelijk een paar besteld en geprobeerd, Zoals: MXE, 6-apb, 6-apdb, 4-fmp.
Ik vond het allemaal zo ontzettend interessant, MXE bijvoorbeeld, kan je gewoon lekker elke week doen had ik me al voorgesteld en zo ging het ook, constant het zoeken naar Stage uitstellen, Na dit feest ga ik stage zoeken en weer naar school, zei ik weer na ieder feest, ondertussen ging ik niet naar school gaan en dat had totaal geen gevolgen. Ook totaal geen motivatie om weer opnieuw naar school te gaan, omdat ik al vaak gelogen had over stage en ook al zo lang niet meer naar school was geweest, ik zat in een soort cirkel die door bleef gaan.
Nu op dit moment 13 april 2015, zit ik aan het einde van het derde jaar, nog steeds geen stage, het was nu echt uitgelopen op misbruik, vorige week 6-apb, de week daarvoor speed + xtc, 2 weken daarvoor 4-fmp + xtc, en dat allemaal met de gedachte ik ben nog jong, iedereen heeft die tijd, dat gaat vanzelf over.
Ik heb nu eindelijk geen feestjes meer in de korte tijd planning staan, gisteren een diep gesprek met mijn broer hierover gehad we zaten een beetje biertjes te drinken, ik was opeens ontzettend klaar met hoe ik leefde en zag eindelijk in dat dit alleen maar erger kan worden dit is de grens, hier en niet verder. Daarna samen naar huis gegaan, samen MXE gedaan, ja echt, wtf zullen jullie wel denken, maar MXE heeft me nog een extra duwtje in mijn rug gegeven, ik had zoiets van de laatste keer, ik weet dat dit heel fout klinkt, maar het heeft me nog een extra motivatie boost gegeven, ik heb de hele nacht in mijn bed na lopen denken over hoe ik mijn leven op een rijtje zou kunnen krijgen, en kreeg echt een enorme motivatie boost hierdoor, ik heb besloten het te accepteren dat ik nou eenmaal al zo diep in de shit gekomen ben en dat ik er niet meer over ga liegen ook niet meer op school, geen harddrugs meer tot mijn leven weer stabiel is.
Vanochtend mijn mentor ge-appt, morgen een gesprek, ik ga opnieuw beginnen, eindelijk motivatie, niet perse voor school, meer om mijn leven weer op een rijtje te zetten.
Ik had ontzettende drang om dit met jullie te delen, thx voor het lezen!
Moest dit even kwijt.
Have a good one!
Keep your word! Mocht je het moeilijk krijgen, lees je post nog een keer door! Succes!
