Keta verslaving, hulp gezocht

Hoi,

Na heel lang piekeren besluit ik dit hier te plaatsen.

Eigenlijk heb ik mij nooit echt vrij gevoeld. Altijd moest ik maar iets hebben om te ontsnappen van mezelf, van mijn gedachtes. Ik ben afhankelijk geweest van drank, gokken, benzos, seks, pep, slechte eet en slaap gewoontes.. Gewoon altijd ver van mijn bewustzijn willen zijn. Asperger en HSP zijn gediagnosticeerd. Vooral in mijn jeugd voelde ik me nooit echt begrepen. Vooral naar mijn ouders was het ook vaak "handiger" om te liegen over mijn gevoelens en gedachtes dan er eerlijk over te zijn. Het is lekker makkelijk om te zeggen dat alles oke is, de korte weg. Ik geloofde er niet in dat ik te helpen was en had ook geen hoop, dus ik dacht ik doe het wel alleen. Hoe gaat het? Goed was standaard het antwoord, terwijl door mijn hoofd ging ik wil niet meer en ik schaam me voor mijn bestaan. In mijn familie zijn de meeste mensen sterk en stabiel, en ik probeerde altijd te doen alsof ik dat ook was. Het scheelde me een hoop vermoeiende gesprekken die naar mijn idee toch niks oploste.

Sinds mei dit jaar heb ik voor het eerst ketamine gebruikt en het was eigenlijk meteen liefde op het eerste gezicht. Het was ongelofelijk. Voor mij was het echt alcohol met een beetje paddos in poedervorm ofzo. En dat voor een uurtje, zonder kater, sterker nog, ik voelde me echt nog goed als het uitwerkte! (afterglow)

Ik kwam uit mijn depressie, mijn zelfhaat verdween, ik kreeg een vriendin, ging weer naar de sportschool, mediteren, yoga, zag overal het nut weer van in, alles weer opgepakt. Mijn perceptie van Telkens als er iets "toevallig" of iets "aparts" gebeurde reageerde ik erop alsof ik de loterij had gewonnen. Dat is natuurlijk fantastisch, en dat was het ook, maar het was niet realistisch. Niet dat ik dit fenomeen in een hokje wil praten maar misschien was dit een teken van een manie?

Sommige dingen waren echter wel bizar. Bijvoorbeeld toen ik op een feestje met een meisje (nu mijn vriendin) aan de praat raakte, en ik begon over sterrenbeelden. Ik vroeg; What is your horoscope? Zei antwoordde: "I don't believe in horoscopes, I do believe in Chinese horoscopes though." Toen zei ik oh oke, daar ben ik niet mee bekend, wat is mijn Chinese sterrenbeeld dan? Ze vroeg mijn geboortejaar, 1995. Nou zij was ook in dat jaar geboren. Allebei varkens. Nou beetje praten enzo. Zo'n 5 minuten later vraag ik aan haar of ze even wilt dansen, ja dat wilde ze wel, dus wij staan op en lopen richting de speakers en we zien een man die een varken uit laat. Dat varken gedraagde zich opvallend vriendelijk en vertrouwd naar ons vergeleken andere feestgangers waar hij niks van moest weten. Snuffelen en knorren etc. Toevallig werk ik op een kinderboerderij en sinds die dag zijn de varkens daar ook veel relaxter en meer nieuwsgierig naar mij.

Anyways, dit haakt af maar deze gebeurtenis op dit feest heeft er wel voor gezorgd dat ik helemaal verliefd werd op ketamine. Telkens als ik er wat van gebruikte gebeurde er gewoon magische dingen (in mijn beleving, toen) als ik daar nu op terug kijk was dat allemaal wel leuk maar niet echt iets om zo lang over door te gaan. Ik belde telkens vrienden op om te vertellen wat ik had meegemaakt en was zelfs van plan om een varken met een keta molecuul te tattoeeren met mijn vriendin. Die trips afgelopen zomer lag ik vaak een uur lang in een scheur. Je vat alles wat je hoort net even anders of intenser op waardoor je gewoon echt extreem veel gaat lachen. Oh ik heb pijn ergens, keta.

Zo raakte ik steeds dieper in de ban van ket. Het deed echt bijzondere dingen met me. Maar al heel gauw trad er gewenning op. Waar ik hele fijne trips beleefde van 2 sleutelpuntjes, zit ik nu gewoon echt dijken te leggen die nog groter zijn dan de gemiddelde lijn cocaïne. 6 gram in 2 dagen was geen uitzondering. Wat ik dan had gedaan die dag? Geen idee. Ik trof in ieder geval wel telkens een lege zak aan, die ik dan 2 dagen terug vol voor veel geld had gekocht. Brandende nieren, dikke groene fluimen uit me neus, me zweverig voelen, steken bij het plassen etc. Het leek allemaal zo perfect, maar elke week kijk ik bedroefd naar mn bankrekening en ik voel gewoon dat ook van deze drug mijn organen stuk gaan.


Misschien komt dit verhaal iets warrig over en gaat het nergens heen, dat komt omdat ik echt moeite heb met alles kort en bondig te vertellen hoe het is gelopen deze zomer.. Sorry daarvoor. Wat ik eigenlijk graag zou willen is mensen ontmoeten die ook een probleem met ketamine hebben of hadden en tips en advies hoe je er afstand van neemt.. Want het is zo makkelijk.. Effe een uurtje vaag, schaterlachen, inzichten krijgen en weer verder met de dag.. (Of een nieuwe lijn..) Maar dit patroon moet ik zien te doorbreken. Ik vind het zo moeilijk. Van alle drugs die ik heb geprobeerd is ketamine de meest verslavende. Vooral omdat het zo onschuldig voelt.. Het voelt als een medicijn. Op dit moment vind ik een leven zonder ket mij moeilijk voor te stellen. Ik probeer te denken aan nieuwe hobbies, maar met dit kutweer laat ik het weer links liggen en komt het er weer niet van.. Zou graag met mensen in contact komen die zonder keta of troep iets leuks willen doen ofzo? Het voelt in ieder geval fijn om dit van me af te typen. Misschien ga ik ook nog een stuk schrijven later. Ik kan het niet alleen. Ik heb echt iemand nodig die mij motiveert om weer dingen te doen.

Groeten,

LazerKasteel

Nou, 6 gram keta naar binnen 2 dagen. Voel me zo leeg
KAN IEMAND MIIJ HELPEN

Hoi, waar wil je hulp bij?

Is het enkel ketamine verslaving waar je mee worstelt op dit moment?

Wat hoop je te bereiken met 6 gram ketamine op 2 dagen?

Als je last krijgt van je lever en pijn ervaart tijdens het urineren lijkt het mij verstandig om gebruik te minderen. Ik las dat meer extreem Ketamine misbruik ook hersenbeschadiging kan veroorzaken.

LazerKasteel schreef:Eigenlijk heb ik mij nooit echt vrij gevoeld. Altijd moest ik maar iets hebben om te ontsnappen van mezelf, van mijn gedachtes.

Faciliteert Ketamine niet juist de gedachtestroom? Klinkt een beetje paradoxaal.

LazerKasteel schreef:Ik kwam uit mijn depressie, mijn zelfhaat verdween, ik kreeg een vriendin, ging weer naar de sportschool, mediteren, yoga, zag overal het nut weer van in, alles weer opgepakt.

Hoe heeft Ketamine je uit een depressie geholpen? Ik denk dat ik het antwoord wel weet maar misschien handig voor jezelf om die vraag te beantwoorden.

Doe je nog steeds aan sporten, mediteren en yoga? Er wordt wel eens gezegd dat sporten wonderen kan doen.

LazerKasteel schreef:Sommige dingen waren echter wel bizar.

Dat jij en je vriendin in hetzelfde jaar zijn geboren is toch niet zo bizar?

LazerKasteel schreef:Misschien komt dit verhaal iets warrig over en gaat het nergens heen

Je schetst aardig beknopt een beeld van relevante context denk ik.

LazerKasteel schreef:Nou, 6 gram keta naar binnen 2 dagen. Voel me zo leeg
KAN IEMAND MIIJ HELPEN

Je zei eerder in je verhaal nog dat Ketamine heeft geholpen bij depressie ontnemen en betekenis toevoegen aan je leven. Beetje flauw dat ik het benoem maar om een cliché redenatiefout even uit te vergroten. Meer is zogezegd niet altijd beter.

Ketamine kan je wel helpen met nadenken over wat belangrijk voor je is maar uiteindelijk moet het denk ik uit jezelf komen. Wanneer je Ketamine misbruikt uit tendens om te vluchten voor onprettige gevoelens zal dit enkel verder averechts werken.

LazerKasteel schreef:Wat ik eigenlijk graag zou willen is mensen ontmoeten die ook een probleem met ketamine hebben of hadden en tips en advies hoe je er afstand van neemt.

Met Ketamine specifiek heb ik niet zoveel problematiek ervaren omdat ik het geld niet echt heb om Ketamine aanhoudend in grote hoeveelheden te misbruiken. Wel heeft mijn verleden aanzienlijk misbruik van dissociatieven in algemene zin gekend.

Lang verhaal kort kwam ik er op een gegeven moment op de moeilijke manier achter dat het misbruiken van dissociatieven geen vooruitgang in mijn leven forceert en dat misbruik op een gegeven moment zelfs de kwaliteit van mijn leven verslechterde.

Net als met elke andere drugs is gebruik met mate een beetje het cliché wat niet vanzelfsprekend is. Zodra je ouder wordt wordt het ook wel wat makkelijker omgaan met impulsen naar mijn ervaring, mits je werk maakt van onderliggende problematiek. Zoals depressie.

LazerKasteel schreef:Het voelt in ieder geval fijn om dit van me af te typen. Misschien ga ik ook nog een stuk schrijven later.

Dingen van mij afschrijven heeft mij in het verleden wel geholpen.

LazerKasteel schreef:Ik kan het niet alleen. Ik heb echt iemand nodig die mij motiveert om weer dingen te doen.

Leuke vriendin ontmoet toch? Zal ook een beetje uit jezelf moeten komen vrees ik. Misschien eens nadenken over wat je graag zou willen veranderen en bereiken en vervolgens opschrijven hoe je dat hoopt te bereiken.

Als jij je gedachteproces blijft opschrijven en concretiseren in een plan van aanpak garandeer ik je dat er vanzelf constructieve stappen volgen.

Ik merk dat je concentratie in je post alle kanten op vliegt, als je dingen gedaan wilt krijgen zul je wellicht kleinere stappen moeten nemen.

Ketamine werkt als antidepressiva (vanaf dit jaar kan het in de USA zelfs als neusspray voorgeschreven worden)
Maar in een depressie werkt het in hogere dosissen natuurlijk vooral als escapisme, naar een droomwereld waar de zorgen weg blijven.
Dat van die motivatie is ook heel herkenbaar, en deel van de depressie. De keta gaat u wel minder slecht of zelfs goed doen voelen, maar u niet motiveren om iets te doen.
In mijn ervaring is dat iets dat je stap voor stap moet opbouwen. het belangrijkste is ritme. toen ik werkloos was sliep ik tot de middag, en kreeg ik niks gedaan en had ik nergens zin in. Je moet iets hebben om te doen.
Iets wat mij hard hielp tijdens mijn depressie was mijn oude studentenclub. Ik was wel geen student meer, maar elke woensdag kwam ik langs, en ze vonden het leuk dat ik kwam, etc.
Het was niet genoeg, natuurlijk, maar het was wel een houvast.
Uiteindelijk heeft een opleiding me eruit geholpen. Elke dag moeten opstaan (na 3 jaar bijna niks doen) was moeilijk, het was heel moeilijk om mijn slaappatroon terug aan te passen en dergelijke, maar ik merkte wel dat ik veel meer wakker was en gemotiveerd, bovendien gaf die opleiding me terug zelfwaarde, ik was er goed in. het was moeilijk om me uit die depressie te trekken, maar het ging.
De lange weg is: stoppen met zoveel gebruiken, iets zoeken dat ritme en zin geeft, en daarna gebruiken als een extraatje, niet als escapisme.

en zoals je zegt: als je iets wilt doen, laat je het links liggen, of komt het er niet van. Je moet iets vinden waarbij anderen iets van je verwachten. Verwachten dat je er bent op een bepaald uur, dat je iets maakt/doet. Moeilijke is dat je je dan openstelt voor teleurstelling: wat als ik niet kan doen wat men wilt dat ik doe, het is makkelijker om het dan gewoon niet te proberen. maar je moet proberen, met vallen en opstaan, maar als het dan wel lukt, en je krijgt er ook nog eens appreciatie voor, dat is doel, en dan krijg je de echte motivatie om verder te doen.
Soms zal je dan bang worden "wat als ik terug in de depressie beland" of "ben ik wel echt blij, is het geen illusie" of "ben ik wel echt goed in wat ik doe, doe ik niet alsof ik er goed in ben", maar die gedachten gaan voorbij.

Ik heb ooit Keta gebruikt, maar vond het echt niets.
Jij beschrijft dat je je leeg voelt.... dat gevoel had ik ook, gevoelloos, het kan je niets meer schelen, er is geen inhoud...
Daarom is het niets voor mij, omdat ik juist wel wil voelen en ervaren.
Maar als je verslaafd bent dan denk je het nodig te hebben. Ik vermoed dat je geestelijk niet verslaafd bent, maar wel lichamelijk.
En ik adviseer je met iemand te gaan praten. Een huisarts of iemand van maatschappelijk werk. Hopelijk vind je de juiste persoon waar je je kan uiten, want je moet er proberen uit te komen.
Sterkte!

Jmths schreef:Hoi, waar wil je hulp bij?

Is het enkel ketamine verslaving waar je mee worstelt op dit moment?

Wat hoop je te bereiken met 6 gram ketamine op 2 dagen?

Als je last krijgt van je lever en pijn ervaart tijdens het urineren lijkt het mij verstandig om gebruik te minderen. Ik las dat meer extreem Ketamine misbruik ook hersenbeschadiging kan veroorzaken.

LazerKasteel schreef:Eigenlijk heb ik mij nooit echt vrij gevoeld. Altijd moest ik maar iets hebben om te ontsnappen van mezelf, van mijn gedachtes.

Faciliteert Ketamine niet juist de gedachtestroom? Klinkt een beetje paradoxaal.

LazerKasteel schreef:Ik kwam uit mijn depressie, mijn zelfhaat verdween, ik kreeg een vriendin, ging weer naar de sportschool, mediteren, yoga, zag overal het nut weer van in, alles weer opgepakt.

Hoe heeft Ketamine je uit een depressie geholpen? Ik denk dat ik het antwoord wel weet maar misschien handig voor jezelf om die vraag te beantwoorden.

Doe je nog steeds aan sporten, mediteren en yoga? Er wordt wel eens gezegd dat sporten wonderen kan doen.

LazerKasteel schreef:Sommige dingen waren echter wel bizar.

Dat jij en je vriendin in hetzelfde jaar zijn geboren is toch niet zo bizar?

LazerKasteel schreef:Misschien komt dit verhaal iets warrig over en gaat het nergens heen

Je schetst aardig beknopt een beeld van relevante context denk ik.

LazerKasteel schreef:Nou, 6 gram keta naar binnen 2 dagen. Voel me zo leeg
KAN IEMAND MIIJ HELPEN

Je zei eerder in je verhaal nog dat Ketamine heeft geholpen bij depressie ontnemen en betekenis toevoegen aan je leven. Beetje flauw dat ik het benoem maar om een cliché redenatiefout even uit te vergroten. Meer is zogezegd niet altijd beter.

Ketamine kan je wel helpen met nadenken over wat belangrijk voor je is maar uiteindelijk moet het denk ik uit jezelf komen. Wanneer je Ketamine misbruikt uit tendens om te vluchten voor onprettige gevoelens zal dit enkel verder averechts werken.

LazerKasteel schreef:Wat ik eigenlijk graag zou willen is mensen ontmoeten die ook een probleem met ketamine hebben of hadden en tips en advies hoe je er afstand van neemt.

Met Ketamine specifiek heb ik niet zoveel problematiek ervaren omdat ik het geld niet echt heb om Ketamine aanhoudend in grote hoeveelheden te misbruiken. Wel heeft mijn verleden aanzienlijk misbruik van dissociatieven in algemene zin gekend.

Lang verhaal kort kwam ik er op een gegeven moment op de moeilijke manier achter dat het misbruiken van dissociatieven geen vooruitgang in mijn leven forceert en dat misbruik op een gegeven moment zelfs de kwaliteit van mijn leven verslechterde.

Net als met elke andere drugs is gebruik met mate een beetje het cliché wat niet vanzelfsprekend is. Zodra je ouder wordt wordt het ook wel wat makkelijker omgaan met impulsen naar mijn ervaring, mits je werk maakt van onderliggende problematiek. Zoals depressie.

LazerKasteel schreef:Het voelt in ieder geval fijn om dit van me af te typen. Misschien ga ik ook nog een stuk schrijven later.

Dingen van mij afschrijven heeft mij in het verleden wel geholpen.

LazerKasteel schreef:Ik kan het niet alleen. Ik heb echt iemand nodig die mij motiveert om weer dingen te doen.

Leuke vriendin ontmoet toch? Zal ook een beetje uit jezelf moeten komen vrees ik. Misschien eens nadenken over wat je graag zou willen veranderen en bereiken en vervolgens opschrijven hoe je dat hoopt te bereiken.

Als jij je gedachteproces blijft opschrijven en concretiseren in een plan van aanpak garandeer ik je dat er vanzelf constructieve stappen volgen.

Ik merk dat je concentratie in je post alle kanten op vliegt, als je dingen gedaan wilt krijgen zul je wellicht kleinere stappen moeten nemen.

Op deze vragen reageer ik later oke? Voel me wat kwetsbaar en t is op dit moment te confronterend om wéér te gaan reflecteren. /zieligmodus

Hoi allemaal,

Even een update, had de kracht en behoefte niet om te reageren. In ieder geval bedankt voor jullie tips en adviezen, inmiddels gaat het een stuk beter, heb nu "afgebouwd" naar 1 gram per week, enorme vooruitgang dus, deze week ga ik naar de halve gram, daarna voorlopig echt afscheid. Gebruik ook geen uppers en alcohol meer, en heb zelfs 4 dingen opgepakt deze week, nieuw vrijwilligerswerk, stuk hardgelopen, een nieuw filmproject gestart met mijn buren en gefotografeerd. Het gaf me weer plezier voor het eerst. Twijfel ook wat minder over keuzes uit t verleden, heb eindelijk weer wat rust in m'n kop, want jezus wat was het een oorlog, van moment van wakker worden tot moment van in slaap vallen. Echt uitputtend. Vorige week zaterdag had ik bv een date (t is uit met me vriendin gegaan), en ik stelde zoveel vragen in me hoofd dat ik er af en toe gewoon hardop antwoord op gaf, en zij zei dan natuurlijk dingen in te trant van heh waar heb je t nou over?

Fijne avond iedereen ik ga nu naar een meeting!

LazerKasteel schreef:Even een update, had de kracht en behoefte niet om te reageren. In ieder geval bedankt voor jullie tips en adviezen, inmiddels gaat het een stuk beter, heb nu "afgebouwd" naar 1 gram per week, enorme vooruitgang dus, deze week ga ik naar de halve gram, daarna voorlopig echt afscheid. Gebruik ook geen uppers en alcohol meer, en heb zelfs 4 dingen opgepakt deze week, nieuw vrijwilligerswerk, stuk hardgelopen, een nieuw filmproject gestart met mijn buren en gefotografeerd. Het gaf me weer plezier voor het eerst. Twijfel ook wat minder over keuzes uit t verleden, heb eindelijk weer wat rust in m'n kop, want jezus wat was het een oorlog, van moment van wakker worden tot moment van in slaap vallen. Echt uitputtend.

Fijne avond iedereen ik ga nu naar een meeting!

Altijd wel fijn als mensen nog weer van zich laten horen, is niet altijd vanzelfsprekend.

Doe vooral rustig aan zou ik zeggen, lijkt er op dat je nog een beetje aan het razen bent. Maar het klinkt alsof je goed bezig bent.

Jij ook een fijne avond.