Al voor een geruime tijd drink ik dagelijks veel alcohol en gebruik er sporadisch andere middelen bij. Dit als resultaat van het willen ontsnappen aan mezelf nadat ik in korte tijd mijn relatie, geld en carriere verknald had en alles behalve met mezelf overweg kon. Waar het 2 jaar geleden begon met een 3-4 pils op een avond is het gisteren geindigd in het ziekenhuis.
Met name de laatste 4 maanden zijn wat ''onstuimig'' geweest. 4 halve liters waren meer regel als uitzondering, Kanon halve liters wel te verstaan. Ook de verzameling groen glas van de Jameson flessen groeide verrassend hard. Sporadisch kwam er (vaak) coke bij kijken om me toch een beetje ''top of the bill'' te voelen. Maar voornamelijk om gewoon gedachten uit te zetten. De laatste tijd resulteerde dit vaak in gespannen situaties met de overige persoon en zijn vriendin hier in huis. Maar ook social media en whatsapp heb ik geteisterd.
Vanaf gisteren een uur of 11 weet ik vrijwel niets meer. Hiervoor heb ik met mijn oud werkgever gepraat en beetje anekdotes opgehaald onder het genot van een pils. Door alles over vroeger voelde ik me zwaar belabberd en heb het thuis verder gezet op een drinken, een kleine hoeveelheid coke genomen. Hierna weet ik niets meer.
Ik ben schijnbaar in het bed van mijn kamergenoot gaan liggen. Toen deze thuis kwam heeft die mij proberen te wekken maar ik heb 0 reactie gegeven. De pijnstillers die bij me bleken te liggen voorspelde voor hem weinig goeds. Hierop is de ambulance ingeschakeld en hebben ze mij meegenomen. Schijnbaar is er in het gedoe nog een kritisch moment geweest. Dat ik vanmiddag wakker werd in niet mijn eigen bed maar ziekenhuisbed was dus op z'n zachtst gezegd ''schrikken''. Ze dachten eerst dat ik geprobeerd had zelfmoord de plegen, maar mijn kamergenoot had (gelukkig) gezegd dat ik gewoon niet goed wijs was.
Na vanmiddag wat korte gesprekken hebben ze me laten gaan, met als advies een psychiater op te zoeken. In ieder geval met iemand te praten over mijn depressie. Dat zoiets een 2e keer goed gaat is vrij onwaarschijnlijk. Ironisch genoeg had ik voor volgende week dinsdag een afspraak bij de dokter staan, maar probeer deze toch te vervroegen naar deze week. Grotendeels wil ik stoppen op eigen kracht omdat ik bang ben in de draaimolen terecht te komen en er niet meer uit te komen.
Vanaf morgen staat er dus een punt achter mijn drank en drugs misbruik. Vandaag heb ik nog een dermate kater dat deze dag niet mee telt. Ergens ben ik wel benieuwd wat komen gaat, met name het slapen. Zonder drank of drugs heb ik een aaneenschakeling van nachtmerries die ik zeer intens beleef. Ook zal ik iets moeten vinden dat me bezighoud. Eerst maar eens alle drank wegdoen.
