Ik zit een beetje met mijn wiet gebruik/verslaving in de maag. Op mijn 16e ben ik voor de eerste keer goed stoned geworden, ik blowde daarna maar heel sporadisch en dit was dus ook niet echt een probleem. Toen ik op een gegeven moment dagelijks een jointje begon te roken, begon het langzamerhand wat minder te gaan op school. Ik ben altijd al een luie leering geweest, maar zorgde er wel voor dat ik gewoon over ging aan het einde van het jaar. Tot dat moment, het was de eindexamenperiode en ik had het helemaal gehad op die school. Liep op alles en iedereen te zeiken en wat is er dan lekkerder dan je eigen tussenuren te creëren en lekker in het zonnetje met een blowtje te gaan voetballen? Inderdaad niks.
Examens niet gehaald, wat ook wel de verwachting was omdat ik het hele jaar door al met twee vakken liep te worstelen en alleen als ik een examen had kunnen kopen, had ik het nog gehaald. Geen man overboord, was nog vrij jong en na een jaartje volwassenonderwijs zou ik rustig naar het HBO gaan.
Ik ben alleen nooit echt een ster geweest in solliciteren, ik verwoorde het zo voor mezelf dat ik het niet kon maken om om werk te vragen. En ik vond het ook wel heel erg lekker om niks te hoeven doen. Dus dit kwam er op neer dat ik bijna het hele schooljaar een paar uur per week naar school ging en de rest lekker niets zat te doen met een baap in mijn mondhoek.
Toen de examens eraan kwamen, bleek dat ik het weer niet zou gaan halen. Voor een vak was het hopeloos en de rest moest nog te doen zijn met flinke inzet. Hulp ingeschakeld en uiteindelijk wel alles behalve dat ene vak gehaald. Niet veel later een full time baan gevonden, omdat mijn ouders het ook wel zat waren dat ik de hele week niks deed en ik dat ook wel zat was. Ik begon lekker te werken, waar de omschakeling eigenlijk vrij weinig moeite gehad. Ondanks dat het, buiten twee gezellige collega's om, echt een kut bedrijf was en het werk lichamelijk loodzwaar en behoorlijk geestdodend (magazijnwerk). Maar ik kon de knop goed omzetten, muziekje aan en knallen.
Ondertussen was ik overgestapt op de hasj. De smaak vind ik een stuk lekkerder, het effect voor dagelijks een stuk beter en je ruikt niet naar een coffeeshop als je een blowtje op hebt. Ik heb daar een paar maanden gewerkt en de planning voor het nieuwe schooljaar zag er prima uit. Ik hoefde nog maar een vak te doen, we hadden een soort prive school gevonden waar ik een dag in de week naartoe zou gaan en de rest van de week zou blijven werken. Ik had de situatie uitgelegd aan mijn baas, die het geen probleem vond. Ondertussen was er een incident op de werkvloer, waar ik onterecht door de voorman naar huis gestuurd werd en daarna heeft de baas zijn excuses aan me aangeboden. Maar ik was er wel klaar mee daar. Paar weken later nieuw werk gevonden, iets wat een stuk beter bij me past en niet mijn rug naar de galemiezen helpt. Het hele 'school'-jaar kabbelde lekker voort en elke avond gingen er een of meerdere blowtjes in. Qua motivatie had ik eigenlijk weinig problemen, huiswerk deed ik niet, maar dat was geen probleem en ik klaagde wel wat, maar ben bijvoorbeeld maar een keer (2 minuten...) te laat geweest op mijn werk. Terwijl ik wel meer dan 10 km moest fietsen elke dag.
Het blowtje was toen niet iets waar ik de hele dag mee bezig was, maar zodra ik bijna klaar was met werken ging ik snel door naar huis om de ene dag te trainen en daarna te blowen of om gelijk te gaan blowen. Het was de beloning van een lange dag zwoegen.
Een paar weken voor mijn examen liep mijn contract af, waarbij ik niet kon verlengen omdat ik dan niet naar een HBO kon gaan, dus ik gestopt met werken. Examen gehaald en daarna de zomer lekker stoned door gebracht. Ondertussen begon het wel steeds meer te dagen dat ik het op het HBO anders moest aanpakken, anders zou ik het niet gaan halen. Mijn plan was toen in eerste instantie om te stoppen. Ik kwam al veel te snel bedrogen uit en besloot alleen nog maar in het weekend te blowen, wat ik een korte periode van slapeloze nachten volhield, om vervolgens in een paar weken weer elke dag te gaan blowen.
Ondertussen liep het niet lekker, ik had de verkeerde studie gekozen en liep er maar en beetje aan te kloten. Ondertussen had ik al mijn principes overboord gegooid en begon te veel te blowen en te veel lessen te skippen. Dus nog gestopt met de 1 februari-regeling (kost het je minder geld) en de tank werd weer vol gegooid met hasj. Via een uitzendbureau nog wat simpel werk kunnen vinden, nadat ik ook alweer een paar weken thuis heb gezeten (had ik wel verdiend vond ik).
Toen begon ik me af te vragen wat ik met de rest van het schooljaar wou doen. Ik wou wat gaan zien van de wereld, weg uit dat saaie kut Nederland. Toen ben ik naar het buitenland gegaan, om te werken, waar ik nog steeds zit. Hier is het niet een kwestie van in de auto stappen en 20 minuten later heb ik alweer een lekker brokje superpolm, dus blowen zat er de eerste periode niet in. Nu had ik hier niet heel veel last van. Ik slaap slecht, maar dat heb ik mijn hele leven al gehad en verder geen afkick verschijnselen. Wel is het zo dat ik een stuk meer ben gaan drinken en 's avonds als ik niets te doen heb dan mis ik het wel. Zo onder het mom van 'een baapie zou dr wel in gaan', maar het is niet zo dat ik helemaal gek word omdat ik niet kan blowen.
Toen heb ik een paar locals leren kennen, die wel wat konden regelen en er zelf ook niet vies van zijn. De kwaliteit is serieus om te janken, maar ik vind het toch wel lekker om eindelijk wat te roken te hebben en een kleine buzz in mijn hoofd te hebben (terwijl zei 'm de pan uit spacen.. ). Toen ik weer alleen was, was eigenlijk het eerste wat ik deed er nog een draaien. Zo totdat het zakje op was en daarna miste ik het wel weer een beetje, maar verder geen echte problemen ermee.
Zodra die gasten me contacten om weer wat nieuws te gaan halen, stem ik er altijd wel mee in. Maar ik kan wel zo weer een week of twee/drie zonder, zonder echt grote problemen. Ik merk overdag (ook als ik het vergelijk met periodes in Nederland) eigenlijk weinig verschil. Ik vergeet kleine onbelangrijke dingen nog steeds heel snel, terwijl ik niet ineens veel meer energie heb. Dat terwijl vrienden van me die als ze een periode niet blowen, zich ineens een ubermensch voelen en stuiteren van de energie. Er is ondertussen al een blok hasj onderweg, waar ik wel een weekje of (hopelijk) twee me mee kan uitzingen, ook om die locals hier is te laten zien wat nou kwaliteit is. De periode hier ga ik me ook wel lekker uitzingen en is die hasj eigenlijk meer om doordeweek wat minder bier te drinken, wat ik ben echt in een alcohollist veranderd. En ook omdat een biertje (of twee/drie/vier) me niet de voldoening geven die een blowtje me geeft.
Toen ik een tijdje terug voor een paar dagen in Nederland was, verviel ik heel snel in mijn oude ritme. Gewoon lekker doorstomen alsof er niks aan de hand was. Ook wel prima, want dat had ik ook wel verdiend nadat ik dat een paar maanden niet kon doen. Toen ik het land weer uit was, merkte ik dezelfde, in vergelijking met wat ik heb gelezen zo behoorlijk milde afkick en af en toe met die locals een zakje troep oproken (en dan nu die hasj op komst).
Nu valt dit allemaal wel mee, waar ik vroeger nog wel meer dan eens me heb afgevraagd hoe ik het ooit een week zonder hasj (of wiet, als de hasj niet voor handen is) ga uitzingen. Gaat eigenlijk wel prima. Maar nu is het dus zo dat ik, zodra ik de kans heb, gelijk mijn longen met THC ga vullen.
Dit is allemaal prima zo opzich, als ik een stok achter de deur heb doe ik gewoon wat ik moet doen en dat ik dan een beetje blow valt te overzien, beter van niet, maar het is niet zo dat ik er de luie klootzak van word die ik eerst was. Alleen als ik schoolwerk moet doen, dan vertik ik dat gewoon op een of andere manier, dat komt allemaal wel goed, laat mij nou maar lekker blowen. Terwijl ik als ik moet werken wel gewoon goed mijn werk doe.
Nu is het met alleen een havo diploma niet handig om nu al vast full time te gaan werken, ik heb nog een papiertje nodig. Alleen zie ik het al voor me dat ik, als ik weer aan een HBO ga beginnen, ik al snel in mijn oude ritme verval en dit weer ga laten versloffen, wat niet de bedoeling is. Ik ben dan 20 en heb ook bij mijn ouders zo'n beetje het krediet verspeeld en besef zelf ook dat het een soort van 'nu of nooit' is. Alleen moet ik er wel voor zorgen dat ik niet bij elke mogelijkheid de coffeeshop in loop om weer een nieuw zakje te gaan halen, maar naar huis ga om mijn huiswerk te maken. Het liefst daarna er geen opsteken en me op een andere manier vermaken om dit de dag daarop en de dag daarop weer te doen.
Nu vind ik het eigenlijk nog veel te lekker om er helemaal mee op te houden.

Ik heb eigenlijk niet echt een specifieke vraag, ik vraag me meer af hoe jullie gedachtengang is na het lezen van mijn verhaal. Hebben jullie zelfs iets vergelijkbaars mee hebben gemaakt en hoe hebben heb je dit dan aangepakt? Of heb je tips om mijn gebruik te stoppen zoniet te regulieren?
En hoe gaat dit er op langer termijn (5 a 10 jaar) er uit gaat zien? Dit laatste omdat ik hoopte dat ik, als ik geen fatsoenlijke mogelijkheid had om te blowen ik wel zou stoppen. Maar na anderhalve maand niet blowen had ik wel de conclusie voor mezelf dat het eigenlijk geen donder uit maakt en ik me 's avonds alleen maar minder vermaak dan met een blowtje. Dus zou ik ook zo nog jaren door kunnen stomen, maar dat gaat me ook weer op een aantal punten tegen houden ben ik bang.
Bedankt voor het lezen en hopelijk ook jullie input.
