ze is verslaafd...

Mijn dochter ziet mij gewoon als een moeder die helemaal achterlijk is en hooguit wel eens heeft geblowed. Ze weet absoluut niet dat ik vorig jaar eind augustus mijn laatsde GHB heb gebrouwd om af te bouwen. Ze weet niet eens dat ik weet wat GHB is (mother's little secret).

Maar ja, ik ben ja zo'n dom oud mens die haar kat regelmatig verzorgt en het dan ook niet kan laten om die zooi daar schoon te maken. Zoals laatst toen alles vol vliegen zat en ik de bron zocht, vuilnis weg ed. Ze is er blij mee met zo'n poetsvrouw als ik en dat haar kat goed is verzorgt (ik persoonlijk zou het een ingreep in mijn privé sfeer vinden). Maar begon het raar te vinden, want zo kun je toch niet leven ? Haar gedrag vond ik ook raar, overdreven vrolijk, en sinds kort heel snel op de teentjes getrapt. Dan gaat ze ff naar de keuken en even later is ze weer vrolijk en bied haar excuus aan.

Weer telefoon, Mama, ik ben niet thuis wil je de kat ff voeren ?

En ik kon dat voer niet vinden. Kijk in een kast en zag o.a. een fles demi water en nog een fles. Dat was dus geen water, maar zat nog ghb in en die andere fles nog een halve liter. Dat is 4 dagen geleden en van die halve liter is de helft al weer op.

Nu mijn vraag aan jullie, want ik ben de Mama en jullie kennen dat wel kwa ouders enzo.

De puzzelstukjes vallen in elkaar, ze is verslaafd. Hoe kan ik dit het best aan pakken, ter sprake brengen, begrip tonen, willen helpen en zo voort, zonder uitgekotst te worden ?

Ging natuurlijk eerst bij mijzelf na, maar niemand wist van mijn gebruik, het was mijn eigen inzicht dat ik dat niet meer wil.

Tips ?

A.j.b. serieus, groeten iris

Wat schrijf jij verwarrend zeg..

Tip: zoek (professionele) hulp als zelf stoppen niet lukt.

Inhale schreef:Wat schrijf jij verwarrend zeg..

Tip: zoek (professionele) hulp als zelf stoppen niet lukt.

@Inhale
Als het stoppen niet lukt zelf wanneer ze er ook echt zelf achter staat is dat misschien/ waarschijnlijk de beste oplossing denk ik ook.

Beste iris,

Het is altijd erg naar om zoiets te ontdekken bij je eigen kind natuurlijk, wat je zou kunnen doen is het eens ter sprake brengen voorzichtig. Kan vrij onschuldig als je anders bang bent haar te laten ´schrikken´ ineens. Bijvoorbeeld eens vragen wat ze met demi water doet (mocht ze zeggen dat het is om te strijken zou ook kunnen maar is al verdacht met die andere fles ernaast) maar misschien word ze vanzelf opener over het gebruik als ze weet dat het tussen jullie niet in kan komen. Misschien had ze wat van die ghb aan vrienden/vriendinnen ook gegeven/bewaard? Lijkt mij dat als je niet wilt dat men erachter komt je het ergens (goed verstopt) bewaard.

Heb wel 1 tip die bij veel mensen wel klopt; niet zomaar boos worden en confronteren + maatregelen nemen. Dat heeft vaak juist averechts effect namelijk zelfs als je het voor elkaar krijgt dat ze wil stoppen voor iemand anders; ze zal het zelf ook moeten willen natuurlijk.
Anders kan het zomaar een ander middel worden soms als vervanging..

Maar zoals je zelf al zei:

...maar niemand wist van mijn gebruik, het was mijn eigen inzicht dat ik dat niet meer wil.

Als men zelf inziet dat het niet(s) helpt en de situatie anders misschien escaleert op deze manier, is dat een van de beste motivaties die je hebben kunt. Zodat ze helemaal zelf er graag vanaf wilt komen. Met eventuele (ambulante in eerste plaats) hulp indien dat nodig is.

Vind persoonlijk dat je er een stuk beter mee omgaat dan de meeste ouders, die springen uit hun slof nemen de fles mee en eisen 'opheldering' erover. Dat ontwikkelt zich vaak in veel spanning/woedde/angst en misschien ook schaamte (waardoor het eerst ontkent word misschien), ook al was het niet zo bedoeld. Met geduld en een goed gesprek (en wat geduld) komt men een heel eind meestal!

Hopelijk staat er iets bij waar je wat aan hebt, wens jullie beiden het allerbeste toe!

Ze heeft in ieder geval al geluk met zo'n moeder als jou lijkt me!

Groeten & succes nogmaals toegewenst!

@Inhale hoezo verwarrend ?

Ik wil mijn dochter niet onmiddelijk met professionele hulp aankomen.

Wil eigenlijk weten hoe ik nu het best met haar in gesprek kom, zonder gelijk profs erbij aan te halen. Wil liever weten hoe mensen hier zo rond de 22 jaar op zo een probleem aangesproken kunnen worden, zonder gelijk in de verdediging te schieten enzo.

@ 25tolive, bedankt voor jou verstandige antwoord en tja tips...strijken doet ze nooit. Boos worden etc. werkt averechts, dat ligt ook absoluut niet in mijn intensie. Ik snap die verslaving ja wel, maar ben zo bang om haar als moeder aan te spreken. Ik heb wel 50 ml mee naar huis genomen, mogt ze zonder komen te zitten ! Heeft ze niet eens gemerkt, maar wil niet dat ze mij weg crepeerd omdat ze dan niets meer heeft.

Heb wel veel aan jou reactie, maar weet eigenlijk nog niet wat ik moet.

...

Praat met haar, en luister.

Is ze momenteel te agressief voor...

En zat ook al te denken haar te vertellen dat ik er zelf verslaafd aan ben geweest, maar dat gelooft ze niet.

''Luisteren'' vind ik wel een hele goeie, maar ze verteld niets...

Erg slim dat je wat hebt meegenomen mocht het nodig zijn een keer!
Er proberen achter te komen wat de onderliggende reden is van het gebruik is vaak erg moeilijk, maar wel het punt waar aan gewerkt zal worden vroeg of laat. Maar goed als je dat wist had je het er allang over gehad ouders kennende. Misschien een idee om eens een avondje een film kijken samen of iets anders, en eens (meer) doorvragen hoe het gaat allemaal? En dat je het idee hebt dat het dat ze zich anders gedraagt dan gewoonlijk, en daardoor zorgen maakt? Denk (lijkt me) dat niemand zijn/haar ouders pijn wilt doen en ze het waarschijnlijk naar of vervelend zou vinden als ze merkt dat er verdriet is ontstaan door iets wat ze zelf veranderen kan.

Zou dus als ik in die positie zat, proberen even meer tijd door te brengen samen als dat een optie is. Met wat geluk en leuke activiteit dat ze al wat meer praten zal? Was ze altijd al (enigszins) agressief of ook iets wat ermee samenspeelt nu ? Ben zelf geen professional of iets, slechts veel gelezen en (te veel) gezien om me heen.

Hopelijk kun je er iets mee, het is jullie allebei gegund! Zou dus ook een beetje op de gevoelens in spelen als dat lukt/kan.

Sterkte!

@ zig zag, hoe zou ik het best met haar hierover kunnen praten ?

Vertellen dat je haar op geen enkele manier veroordeeld, haar gebruik afwijst of boos bent, alleen bezorgt en daarom graag wil weten hoe en wat.

Mijn vader heeft het zo aangepakt, niet dat hij mij betrapte op verslaafd zijn of dat ik uberhaupt verslaafd was maar omdat ik weet dat hij erg nuchter is over die zaken vertel ik hem ook gewoon alles over mijn drugsgebruik als hij er naar vraagt.
Ook handig voor mij want mijn vader heeft me al meerdere keren van domme dingen behoed doordat ik het hem gewoon vertelde.
Daar heeft je dochter denk ik het meest aan, dat ze haar verhaal kwijt kan niet alsof je d'r moeder bent maar meer als bij een vriendin.

25tolife schreef:Erg slim dat je wat hebt meegenomen mocht het nodig zijn een keer!
Er proberen achter te komen wat de onderliggende reden is van het gebruik is vaak erg moeilijk, maar wel het punt waar aan gewerkt zal worden vroeg of laat. Maar goed als je dat wist had je het er allang over gehad ouders kennende. Misschien een idee om eens een avondje een film kijken samen of iets anders, en eens (meer) doorvragen hoe het gaat allemaal? En dat je het idee hebt dat het dat ze zich anders gedraagt dan gewoonlijk, en daardoor zorgen maakt? Denk (lijkt me) dat niemand zijn/haar ouders pijn wilt doen en ze het waarschijnlijk naar of vervelend zou vinden als ze merkt dat er verdriet is ontstaan door iets wat ze zelf veranderen kan.

Zou dus als ik in die positie zat, proberen even meer tijd door te brengen samen als dat een optie is. Met wat geluk en leuke activiteit dat ze al wat meer praten zal? Was ze altijd al (enigszins) agressief of ook iets wat ermee samenspeelt nu ? Ben zelf geen professional of iets, slechts veel gelezen en (te veel) gezien om me heen.

Hopelijk kun je er iets mee, het is jullie allebei gegund! Zou dus ook een beetje op de gevoelens in spelen als dat lukt/kan.

Sterkte!

Ze heeft me gisteren zelf gevraagt leuke dingen te ondernemen. Is dus wel een hulpkreet ? Al zie ik haar om de 2 uur onrustig worden en weer wat nemen. Ontzettend bedankt voor jou reactie !

@snuifduif jij ook heel erg bedankt. Ik veroordeel haar absoluut niet, snap wel dat ze dit nu als ''oke'' ervaart, ik ben niet boos of wat weet ik. Ben alleen bang, zo bang. Ik wil haar ook niet beschamen, dat ik dus weet dat ze verslaafd is.

Leuke dingen doen, vaak samen zijn, evt. praten (mogt ze dit zelf willen) en haar vertrouwen, ze wil zelf meer met mij doen i.p.v. vrienden.

Voor nu heel erg bedankt voor jullie reacties !

iris schreef:Leuke dingen doen, vaak samen zijn, evt. praten (mogt ze dit zelf willen) en haar vertrouwen, ze wil zelf meer met mij doen i.p.v. vrienden.

Denk dat dit wel een goed teken is.

Iris,

Jij hebt al een streepje voor bij haar: wissel jouw ervaringen uit met GHB. Win zo haar vertrouwen, vertel wat het met je kan doen, wat het met jou heeft gedaan en wat het al met jouw dochter doet (blijf bij de feiten; bleke huid, gister heb je die en die zo genoemd en ze voelde zich verdrietig, vorige week ben jij opgepakt, etc.), en vermeld expliciet dat jij denkt dat dit met GHB gebruik te maken heeft, omdat ze een jaar terug zich niet zo gedroeg. Zeg dat jij zorgen om haar maakt, en dat jij graag zou willen dat zij zichzelf heel houdt. Begin over het samen zoeken van hulp, en dat ze altijd steun van jou kan verwachten. Zeg dat je van haar houdt, en haar niet kwijt wil.

Google overigens eens op instanties die hiermee bekend zijn. Misschien is er wel een één of andere psycholoog/afkickspecialist die hiermee bekend is, en jouw gratis informatie wil verstrekken.

Mvg, Jezus.

omg moeder en dochter verslaafd aan de GHB, van wie zou ze het hebben?

En waar is papa dan?

Je dochter is in levensgevaar (ontken het maar niet) en wat doe jij? Je plaatst een berichtje op drugsforum waar de kans op een rationeel onderbouwde reactie uiterst klein is.

Dat geeft wel aan hoe beperkt jouw geestelijk vermogen is, echt te erg voor woorden dit.

Ik zou als de wiederweerga naar de huisarts gaan, en hopelijk is die zo slim om de crisisdienst in te schakelen, en hopelijk wordt je dochter snel (gedwongen) om (veilig) af te kicken.

gevalletje kinderbescherming als je het mij vraagt...

edblok2 schreef:omg moeder en dochter verslaafd aan de GHB, van wie zou ze het hebben?

En waar is papa dan?

Je dochter is in levensgevaar (ontken het maar niet) en wat doe jij? Je plaatst een berichtje op drugsforum waar de kans op een rationeel onderbouwde reactie uiterst klein is.

Dat geeft wel aan hoe beperkt jouw geestelijk vermogen is, echt te erg voor woorden dit.

Ik zou als de wiederweerga naar de huisarts gaan, en hopelijk is die zo slim om de crisisdienst in te schakelen, en hopelijk wordt je dochter snel (gedwongen) om (veilig) af te kicken.

gevalletje kinderbescherming als je het mij vraagt...

je weet niet eens hoe oud ze is.. als ik het goed begrijp woont ze al op zichzelf

Aangezien je zelf ook ervaring met GHB hebt (ik heb het niet, dus ik kan er niet echt over meepraten) is het misschien het makkelijkst om je voor te stellen dat je in haar schoenen staat, en dan te bedenken wanneer je er tegenover je ouders in een open sfeer over zou kunnen praten. Ik heb geen idee of het een bruikbaar idee is, maar je kan het altijd proberen . Gewoon ogen dicht doen en je voorstellen dat je terug bent gegaan in de tijd .
Oh, en zou de oorzaak van haar gebruik iets met onzekerheid te maken kunnen hebben?

En om nog even op edblok2 te zaniken:
@edblok2: misschien is het inderdaad beter om professioneel hulp te zoeken (die hulpverleenmensjes zullen ook wel enige discretie kennen), maar de meeste reacties hier zijn toch wel vrij rationeel. Als je je post wat tactvoller had verwoord was de boodschap misschien beter aangekomen



Hoe dan ook: succes en al het beste

herejezus schreef:Iris,

Jij hebt al een streepje voor bij haar: wissel jouw ervaringen uit met GHB. Win zo haar vertrouwen, vertel wat het met je kan doen, wat het met jou heeft gedaan en wat het al met jouw dochter doet (blijf bij de feiten; bleke huid, gister heb je die en die zo genoemd en ze voelde zich verdrietig, vorige week ben jij opgepakt, etc.), en vermeld expliciet dat jij denkt dat dit met GHB gebruik te maken heeft, omdat ze een jaar terug zich niet zo gedroeg. Zeg dat jij zorgen om haar maakt, en dat jij graag zou willen dat zij zichzelf heel houdt. Begin over het samen zoeken van hulp, en dat ze altijd steun van jou kan verwachten. Zeg dat je van haar houdt, en haar niet kwijt wil.

Google overigens eens op instanties die hiermee bekend zijn. Misschien is er wel een één of andere psycholoog/afkickspecialist die hiermee bekend is, en jouw gratis informatie wil verstrekken.

Mvg, Jezus.

Er leeft een mens in herejezus.

edblok2 schreef:omg moeder en dochter verslaafd aan de GHB, van wie zou ze het hebben?

En waar is papa dan?

Je dochter is in levensgevaar (ontken het maar niet) en wat doe jij? Je plaatst een berichtje op drugsforum waar de kans op een rationeel onderbouwde reactie uiterst klein is.

Dat geeft wel aan hoe beperkt jouw geestelijk vermogen is, echt te erg voor woorden dit.

Ik zou als de wiederweerga naar de huisarts gaan, en hopelijk is die zo slim om de crisisdienst in te schakelen, en hopelijk wordt je dochter snel (gedwongen) om (veilig) af te kicken.

gevalletje kinderbescherming als je het mij vraagt...

ZIELIG PERSOON BEN JIJ !
heb jij geen prof. hulp nodig ?

meer kan ik ook eigenlijk niet toevoegen

behalve dat het naar mijn idee wel goed zal komen aangezien jij er zelf ook vanaf hebt kunnen komen!
En als jij je dochter er gewoon doorheensleept zal de band tussen jullie denk ik ook veel sterker worden
sterkte en veel suc6

Spreek er met haar over als je toch al met z'n tweeën aan tafel zit, NA het eten bijvoorbeeld. Geef geen preek, dat helpt nooit en krijg je alleen maar ruzie mee. Vertel over wat jij hebt meegemaakt en dat ze er mee moet stoppen en dat je alles zult doen om haar te helpen. En niet boos worden nu ze nog moet afkicken, blijf aardig.. Ik denk dat dit sowieso de dingen zijn die mijn ouders verkeerd hebben gedaan en de hoofdreden is waarom ik nu al op mezelf woon.

^^
lol mongool, je geeft je ouders de schuld omdat jij je leven verkankerd door wekelijkd harddrugs te gebruiken? haha
wat ben jij toch een zielig RC junkje

edblok2 schreef:^^
lol mongool, je geeft je ouders de schuld omdat jij je leven verkankerd door wekelijkd harddrugs te gebruiken? haha
wat ben jij toch een zielig RC junkje

Persoonlijk vind ik jou meer zielig dan doq. Get a life smerige kutloser.

De volgende die offtopic gaat krijgt een warn.

Sukkelwannbemod Ik neuk je vieze moeder.

Warned

Vinz schreef:Sukkelwannbemod Ik neuk je vieze moeder.

HAHAHa, dat wou ik ook doen XD nee = ja...aal de klasjuffrouw

Warned

Tja wat een reacties, van volwassen naar die ene toe, die om zijn ouders zo vroeg op zichzelf woont. Ja, toe maar, ouders zijn kut !

Haar vader was als een gek naar de hulpverlening gelopen, maar zij is volwassen, heeft eigen bestemming, dit valt echt niet meer onder jeugdzorg. Vandaar mijn vraag hier, daar heb ik veel aan gehad !

Thanx !

dit heeft ze overigends niet van mij, tenminste, ik heb haar dit niet voor geleeft.

Ze is 24, woont op zichzelf en is toch logisch dat ik zo ga denken als ik dat spul vind ? Ze dacht dat ik wist wat dat is, via die en die persoon, nou ja zeg, zo hoor ik nog iets....

Het was een misverstand, dat meer over mij zegt......en toch ? Blij dat dat ik ergends wel vertrouwen in haar had en hier ook heb gevraagt.

Dit is een super forum,

krijg goed ondermijnde berichten en kritiek mag ook...schop maar raak,

iris

Het is mij niet helemaal duidelijk, je hebt het een beetje warrig uitgelegd. Ze heeft het dus nog nooit gedaan?

pffff...word er moe van....jawel...maar niet verslaafd.

Kom kennelijk warrig over hier....

Hopelijk realiseer je je dat je verslaafde personen niet kan vertrouwen. Ik heb het beste met haar voort, maar ik kan niet goed het verhaal recht krijgen uit je warrige tekst Maarrrrr.... als ze wel verslaafd is zou ze allemaal smoesjes verzinnen om het te kunnen ontkennen

Trek je de reacties edblok2 en vinz niet aan. Dat zijn nog kinderen die zelf bij pappie en mammie wonen, stiekem drugs gebruiken, nog nergens verantwoordelijk voor zijn, en maar wat roepen om te provoceren/stoer te doen/zich bewijzen.

Ik zou mijn kind eerlijk vertellen dat ik de ghb spullen heb gezien en gelijk erbij zeggen dat ik het begrijp omdat ik het zelf ook heb gedaan en wil helpen als ze dat wil. En dat wil ze. En zo niet dan wil ze dat zeer binnenkort want dit is niet vol te houden.

Verder zou ik eerst zelf professionele hulp zoeken om dit aan te pakken. Op een forum is misschien handig voor erbij, of als alternatief.

Sterkte en succes ermee.

Ik zou er ook proberen open en eerlijk, zonder te oordelen over te praten.
En als je dochter bereidt is om te stoppen, kan je haar zeker helpen;
Maar goed een verslaving brengt ook veel liegen en ontkenning met zich mee...
Je kan haar ook niet dwingen, maar door jouw persoonlijk verhaal te vertellen, kijkt ze misschien anders tegen je aan...
Middelen als baclofen,benzodiazepines en/of anti-depressiva kunnen haar helpen, want misschien heeft ze een onderliggende stoornis, of probleem, iets waar ze zich geen raad mee weet???

veel geluk en succes gewensd!