Mijn moeder raakt verslaafd?

Hi allemaal,

Ik heb echt twee minuten geleden ook al een ander topic geopend maar dit schoot me te binnen en ik wilde heel graag advies vragen.

Ik ben erg jong maar ik heb al veel geprobeerd (XTC, MDMA, 2C-B, poppers, lachgas, ketamine, coke, pep, en wiet). Ik ben hier altijd heel erg open over geweest naar mijn moeder toe.

Nou zitten wij niet in een hele fijne toestand thuis. Ik woon in een crisisopvang en ik ben depressief en mijn moeder maakt zich ernstige zorgen. Ze drinkt in het weekend (veel en veel en veel en veel en veeeeeel teveel), en vaak heb ik ook het idee dat ze haar verdriet wegdrinkt.

Met oud en nieuw heeft ze toegegeven dat ze een half jaar geleden coke heeft gebruikt. Ik vond het toen nog terror en grappig en leuk.

Maar een paar dagen geleden kwam ze stomdronken thuis met het verhaal dat ze weer eens coke had gesnoven. Misschien nu er zo open over gepraat wordt thuis, dat ze het vaker gaat doen?

Kan iemand mij hier advies in geven? (Ze is toen trouwens volledig over mijn grenzen heen gegaan met dingen die er zijn gebeurd! Ze heeft echt dingen gedaan die niet kunnen en die onvolwassen en onacceptabel zijn!)

Wat een klote situatie

Klinkt of jij en je moeder beide crisis ervaren waar jullie professionele begeleiding bij nodig hebben. Volgens mij hebben jullie beide echt de allerbeste intenties en geven jullie heel veel om elkaar, maar jij kan haar alcohol&coke probleem niet wegnemen en zij kan jouw depressie niet wegnemen, hoe graag je dat ook zou willen. Jullie moeten beide aan jezelf werken, en daarnaast kun je elkaar als gezin wel steunen (of zelfs iets als systeemtherapie of gezinstherapie doen) maar je bent altijd verantwoordelijk voor je eigen herstel.

Krijgt je moeder al professionele begeleiding? Lijkt me belangrijk dat ze hulp krijgt bij haar persoonlijke problemen en bij het omgaan met de gezinssituatie. Ik vind dat je als kind nooit verantwoordelijk bent voor je ouders (totdat jij helemaal volwassen bent en j ouders seniel worden).je moeder geeft aan dat ze open over drugsgebruik wil praten, dus hopelijk staat ze er ook voor open om toe te geven dat haar gebruik problematisch is geworden?

Jij zit in crisisopvang, dus ik neem aan dat jij wel professionele hulp krijgt? Ik hoop dat je snelde rust vindt om aan jezelf te werken.

Natuurlijk probeer je familie te helpen als je kunt. Maar iedereen heeft grenzen. Het schiet niet op als jij kapot gaat aan je zorgen (verdriet, angst, schuldgevoel, of wat je dan ook ervaart)over haar, en zij aan haar zorgen over jou.


Heel veel sterkte ermee!

missPanda schreef:Wat een klote situatie

Klinkt of jij en je moeder beide crisis ervaren waar jullie professionele begeleiding bij nodig hebben. Volgens mij hebben jullie beide echt de allerbeste intenties en geven jullie heel veel om elkaar, maar jij kan haar alcohol&coke probleem niet wegnemen en zij kan jouw depressie niet wegnemen, hoe graag je dat ook zou willen. Jullie moeten beide aan jezelf werken, en daarnaast kun je elkaar als gezin wel steunen (of zelfs iets als systeemtherapie of gezinstherapie doen) maar je bent altijd verantwoordelijk voor je eigen herstel.

Krijgt je moeder al professionele begeleiding? Lijkt me belangrijk dat ze hulp krijgt bij haar persoonlijke problemen en bij het omgaan met de gezinssituatie. Ik vind dat je als kind nooit verantwoordelijk bent voor je ouders (totdat jij helemaal volwassen bent en j ouders seniel worden).je moeder geeft aan dat ze open over drugsgebruik wil praten, dus hopelijk staat ze er ook voor open om toe te geven dat haar gebruik problematisch is geworden?



Jij zit in crisisopvang, dus ik neem aan dat jij wel professionele hulp krijgt? Ik hoop dat je snelde rust vindt om aan jezelf te werken.

Heel veel sterkte ermee!

Ze heeft een alchohol probleem ja, maar tot nu toe nog maar 2x in dit jaar coke gedaan, ik zie mijn moeder er niet voor aan dat ze verslaafd wordt, maar ik ben er wel bang voor. Mijn moeder krijgt hulp om met mij om te gaan en ik heb hulp van een psychiater. Er zit een heel groot team om mij heen en ik heb het idee dat mijn moeder haar zorgen over mij kwijtkan, maar het niet aan durft om dit soort dingen te vertellen.

Ik voel me deels verantwoordelijk omdat ik het leven van mijn moeder echt zuur heb gemaakt, maar ik voel me ook verantwoordelijk voor haar coke gebruik omdat ik er zo open over ben enzo. Ik heb zo vaak grapjes gemaakt met '' als ik achttien ben doen we dan een lijntje coke? '' en al dat soort dingen, maar toen wist ik alleen dat ze het in haar 20 tiger jaren had gedaan

Mijn moeder gebruikte toen ze jong was heel veel, en de afgelopen jaren maar 1 keer in het jaar coke, maar nu is dat dus al 2 x

Fijn dat jullie beide goede hulp krijgen

Misschien zit gevoeligheid voor bepaalde middelen bij jullie in de familie, maar de openheid om erover te praten gelukkig ook. Ik hoop ook dat erover praten je zal helpen om je schuldgevoelens los te kunnen laten.