Depersonalisatie Lotgenoten

esha · door **esha** » do nov 06, 2014 10:05 pm

Hi allemaal,

Ik wil hier even mijn verhaal kwijt over mijn ervaring met dp/dr, en om te kijken of ik in contact kan komen met mensen die dit ook hebben.

Ik ben een meid van 23 jaar en heb al jaren lang last van psychische problemen.
Het begon toen ik 16 was en me zwaar depressief voelde. Ben toen naar een psycholoog gegaan en na lang onderzoek kwam eruit dat in mijn jeugd een aantal dingen zijn gebeurd waardoor er een “verstoring” was in mijn persoonlijkheid. Daarnaast ben ik iemand die stress niet goed kan verwerken (als ik veel stress heb in mijn leven uit zich dit door paniekaanvallen en depersonalisatie). Uiteindelijk ben ik opgeknapt en hoefde ik niet meer naar de psycholoog.

Een jaar geleden begon ik met xtc en cocaine. Wat eerst nog af en toe leuk was op een feestje werd telkens meer en meer. Op een gegeven moment zat ik 2/3 dagen in de week aan de xtc en 4/5 dagen aan de coke. Begin dit jaar kreeg ik na een nacht coke gebruiken en wiet roken een zware paniekaanval. Begon hevig te hyperventileren en toen voor het eerst ook weer een moment van dp/dr gehad. Ze hebben de ambulance moeten bellen en die hebben me volgespoten met valium (alleen zo kregen ze me rustig). Daarna echter leuk doorgegaan met de drugs. Doordat ik me zwaar klote begon te voelen heb ik ongeveer 3 maanden geleden weer de hulp van een psycholoog ingeschakeld en ondertussen veel gesprekken met haar gehad. Ben nu ook 2 maanden clean, geen ene drugs meer aangeraakt. Echter zien we geen vordering, en de dp/dr is op dit moment zo hevig dat ik er 24/7 last van heb en continu in angst leef. Het voelt alsof mijn lichaam continu onder spanning staat en elke dag de dp/dr maar erger wordt. Ik ben bang om gek te worden en in een psychose te raken.

Gister ben ik op gesprek geweest bij de psychiater en we gaan het nu met medicijnen proberen. Ik krijg eerst aripiprazol in een lichte doses om mijn angsten te verminderen. Hierna wordt ik overgezet op een seretonine kuur (om het zo maar even te noemen) omdat de psychiater denkt dat mijn serotonine en dopamine voorraad volledig uitgeput is door het hevige drugsgebruik. Ik hoop zo dat de medicijnen zullen helpen want dit voelt als mn enige en laatste uitweg.

Ik wil graag in contact komen met mensen die ook zo erg last hebben van angst, dp/dr etc en ik hoor graag van lotgenoten wat zij eraan doen om dit klote gevoel te verminderen!

x

Poseidon · door **Poseidon** » do nov 06, 2014 11:29 pm

Komt idd wel goed maar soms duurt dat herstel een paar maanden. Met sport & goede voeding kom je ook al een heel eind. Veel eiwitrijk voedsel als melk, eieren, kip en biefstuk word de dopamine-aanmaak bevorderd. Je kan ook het preperaar l-tyrosine kopen ter aanvulling. Neem dit samen met hoge concentratie vitamine C en vita b6 in. Licht sporten op vitamine C dempt depressie.

Walnoten vormen een rijke bron van serotonine. Evenals 5htp_capsules. Sint Janskruid is ook puik spul maar bespreek mijn suggesties hier beter eerst met je arts.

Sterkte!

supergabbur · door **supergabbur** » do nov 06, 2014 11:37 pm

Heel veel sterkte!

kaasje · door **kaasje** » vr nov 07, 2014 1:45 am

Heb vroeger ook geregeld last gehad van derealisatie, dacht toen echt dat ik gek werd.
Tegenwoordig komt heet heel af en toe nog eens voor, na een zware nacht ofzo, en het is al minder angstaanjagend.

Veel sterkte gewenst!

Partypipo · door **Partypipo** » vr nov 07, 2014 3:15 am

Ik denk dat je hier wat meer zal vinden:
xtc-mdma/wat-kan-je-verwachten-na-langdurig-misbruiken-van-mdma-t7505.html
En ik zou even vragen hoe het nu gaat met @NiandraLades
Zij heeft ook ervaring met veelvuldig MDMA misbruik. En misschien ook met weer herstellen hiervan, al weet ik niet hoe het op dit moment gaat. Het is alweer even geleden volgens mij dat ze een update heeft gegeven, tenminste, dat ik me herinner...

Snater · door **Snater** » vr nov 07, 2014 9:03 am

Heftig!

Heb zelf ook wel eens last gehad van derealisatie na een nacht flink xtc-misbruik voor een week ofzo, wat gepaard ging met af en toe het gevoel weer hard te gaan. Dit zakte na een paar dagen en was na een week weer weg. Een aantal maanden nog wel last gehad van angsten die niet nodig waren, maar dat zakte weer weg met herstel.

Inderdaad veel sporten, goed eten en vooral geen dope.
je zal je vanzelf weer beter gaan voelen met de tijd.

Vinnie · door **Vinnie** » vr nov 07, 2014 11:19 am

heftig verhaal maar goed dat je hulp hebt ingeschakeld en dat je 2 maanden clean bent, ga zo door :woeh:

esha · door **esha** » vr nov 07, 2014 12:10 pm

Wauw bedankt voor jullie reacties!!

@poseidon zijn die vitamine c en vita b6 gewoon bij de kruidvat ofzo te koop? En 5htp capsules heb ik een tijdje geprobeerd maar deze hielpen niet

werd er namelijk nog angstiger door (komt doordat ik er soort van licht van in mn hoofd werd)

@kaasje ja echt verschrikkelijk is het! hoe ben je er van af gekomen? of is het gewoon vanzelf weggegaan?

Perry · door **Perry** » vr nov 07, 2014 12:52 pm

esha schreef:vitamine c en vita b6 gewoon bij de kruidvat ofzo te koop?

Je kan ook gewoon verse citrus vruchten eten voor de vitamine C (mandarijnjes :wub:

) en kip/lever/vis voor de B6. Dan moet je wel een soort dieet volgen, maar supplementen zijn vaak te hoog gedoseerd als je kijkt naar wat je ernaast nog via voeding binnenkrijgt. Nu is dat bij vitamine C niet erg, dat wordt gewoon afgebroken en afgevoerd naar urine, maar B6 is schadelijk in (langdurige) overmaat. Dit tast het de zenuwen in de armen en benen aan. Daar zit je ook weer niet op te wachten.

Wat ik me afvraag is of je ook een baan hebt en/of een opleiding volgt. Je hersenen hebben het namelijk zwaar te verduren gehad en de spanning/stress van een zware, repeterende verplichting kan denk ik het herstelproces vertragen, want daar is dan minder energie voor over. Als je een opleiding volgt, zou ik een gesprek aanvragen bij het aanspreekpunt; mentor / studiebegeleider / vertrouwenspersoon, zoek even uit wat er bij jouw opleiding de persoon is die je moet spreken. Als je werkt: Zou ik kijken of ziekteverlof mogelijk is en anders zou ik je, hoe kut 't ook is, adviseren er vakantiedagen voor op te nemen. Denk aan een stressloze maand, waarin puur op herstel gefocust wordt.

Probeer zo goed mogelijk te slapen (vast ritme,) maar niet teveel, sport minstens 3 dagen in de week, het liefst op gezette tijden, zodat je het minder snel 'even laat schieten' en eet, zoals al gezegd, genoeg vitaminen, mineralen en eiwitten. Dit zin de bouwstoffen van je lichaam! Tot slot, blijf praten met je psycholoog, al lijkt het nu misschien niet veel nut te hebben door de trage/afwezige progressie. Er zal een omslagpunt komen en je zal het achteraf alleen maar sterk vinden van jezelf dat je de sessies hebt doorgezet!

Houdt de goede moed erin en gefeliciteerd met het tot nu toe behaalde resultaat van 2 maanden clean zijn! Kijk vooral ook naar dat soort mijlpalen, dat heb je voor elkaar gekregen, daar ben jij toe in staat!

Poseidon · door **Poseidon** » vr nov 07, 2014 1:22 pm

Poseidon · door **Poseidon** » vr nov 07, 2014 1:50 pm

Poseidon schreef:
esha schreef:
poseidon zijn die vitamine c en vita b6 gewoon bij de kruidvat ofzo te koop?

Ja hoor. Bij Kruidvat, Ethos, De Tuinen.
van vitamine C kan je het best bruistabletten van.1000 mg kopen. Van die hoge dosis krijg je echt een boost van good feelings. Langdurig gebruik van B6 kan idd tot neurologische klachten leiden maar dan moet je het erg bont maken. Die pil uit zo'n potje levert geen schade kp.
Van 5htp hoor je wel vaker dat het geen lekkere klik geeft. Bij L-tyrosine (dopamine ~precursor) heb ik dat nog nimmer vernomen maar in pricipe zit er reeds voldoende in eiwitrijk voedsel.

Praten over dit probleem en je twijfels is uitermate heilzaam mits je een goede gesprekspartner hebt.
Wil er nog aan toevoegen dat depersonalisatieverschijnselen vaak met een negatief verwachtingspatroon samenhangen. Dat je als het ware al dan niet onbewust gaat zitten wachten op de volgende paniekaanval. Een rare lichtval in een glas water kan dan de trigger zijn voor nieuwe ellende. Terwijl je de kracht in je hebt om dit gevoel te negeren!

Ga voor je duimen dat alles zich snel weer stabiliseert

esha · door **esha** » vr nov 07, 2014 2:10 pm

JongGeleerd schreef:
esha schreef:vitamine c en vita b6 gewoon bij de kruidvat ofzo te koop?

Je kan ook gewoon verse citrus vruchten eten voor de vitamine C (mandarijnjes ) en kip/lever/vis voor de B6. Dan moet je wel een soort dieet volgen, maar supplementen zijn vaak te hoog gedoseerd als je kijkt naar wat je ernaast nog via voeding binnenkrijgt. Nu is dat bij vitamine C niet erg, dat wordt gewoon afgebroken en afgevoerd naar urine, maar B6 is schadelijk in (langdurige) overmaat. Dit tast het de zenuwen in de armen en benen aan. Daar zit je ook weer niet op te wachten.

Wat ik me afvraag is of je ook een baan hebt en/of een opleiding volgt. Je hersenen hebben het namelijk zwaar te verduren gehad en de spanning/stress van een zware, repeterende verplichting kan denk ik het herstelproces vertragen, want daar is dan minder energie voor over. Als je een opleiding volgt, zou ik een gesprek aanvragen bij het aanspreekpunt; mentor / studiebegeleider / vertrouwenspersoon, zoek even uit wat er bij jouw opleiding de persoon is die je moet spreken. Als je werkt: Zou ik kijken of ziekteverlof mogelijk is en anders zou ik je, hoe kut 't ook is, adviseren er vakantiedagen voor op te nemen. Denk aan een stressloze maand, waarin puur op herstel gefocust wordt.

Probeer zo goed mogelijk te slapen (vast ritme,) maar niet teveel, sport minstens 3 dagen in de week, het liefst op gezette tijden, zodat je het minder snel 'even laat schieten' en eet, zoals al gezegd, genoeg vitaminen, mineralen en eiwitten. Dit zin de bouwstoffen van je lichaam! Tot slot, blijf praten met je psycholoog, al lijkt het nu misschien niet veel nut te hebben door de trage/afwezige progressie. Er zal een omslagpunt komen en je zal het achteraf alleen maar sterk vinden van jezelf dat je de sessies hebt doorgezet!

Houdt de goede moed erin en gefeliciteerd met het tot nu toe behaalde resultaat van 2 maanden clean zijn! Kijk vooral ook naar dat soort mijlpalen, dat heb je voor elkaar gekregen, daar ben jij toe in staat!

Dankje voor je bericht en de tips! Doet me goed om zulke dingen te lezen, dan krijg ik toch weer een beetje hoop! Ik volg nu inderdaad een HBO opleiding en zit ook nog eens in m'n laatste jaar, dit betekend dus dat ik vanaf februari moet gaan afstuderen en ik merk dat ik al in de stress schiet als ik eraan denk! Ik heb mijn decaan al op de hoogte gebracht, en ik was eigenlijk van plan om gewoon af te studeren (m'n psycholoog gaf ook aan dat het belangrijk is om dingen te blijven doen, zodat ik niet telkens thuis zit). Echter ga ik door jou bericht wel een beetje twijfelen of het wel zo slim is om dit jaar af te studeren..

Slapen gaat opzich wel goed, en sporten wil ik vanaf volgende week ook weer oppakken! (heb vorige week een scooterongeluk gehad dus ik moet het nu allemaal nog even rustig aan doen, wat een ellende). Maar goed, ik moet inderdaad ook opletten dat ik gezond eet, want over het algemeen eet ik best wel weinig op een dag, wat natuurlijk ook niet goed kan zijn.

Fret · door **Fret** » vr nov 07, 2014 2:12 pm

Goed dat je (weer) hulp gezocht hebt, volgens mij komt dit duidelijk door het vele drugs gebruik. Ik heb zelf al jaren lang last van depressie en veel van de mensen die ik gesproken heb zijn negatief over hun behandeling, bij jou klinkt het juist alsof ze precies doen wat je nodig hebt.
Je eerst rustig krijgen en vervolgens op de antidepressiva zetten is wat ik ook gedaan zou hebben, maar ik ben dan natuurlijk geen dokter.
Zelf ben ik zwaar tevreden over het middel citalopram als ¨serotoninekuur¨, hoe dan ook, blijf vooral naar je psychiater en psycholoog te gaan want die weten vaak wat het beste voor je is.

Vitamine C haal ik zelf vooral uit sinaasappelsap en rode paprika schijnt er ook vol mee te zitten. l-tryptofaan en vooral l-tyrosine zou ik nog even mee oppassen met de huidige medicatie. l-tryptofaan wordt gebruikt om serotonine aan te maken, l-tyrosine wordt gebruikt om dopamine aan te maken. vooral de tweede werkt tegenstrijdig met de medicatie die je nu hebt, dus ga vooral voor de vitamine supplementen en elke dag een goed gebalanceerde maaltijd.
Dat sporten moet je alleen doen als je je er prettig bij voelt, al zou het zeker helpen.

gewoon mijn 2 cent hier

esha · door **esha** » vr nov 07, 2014 2:15 pm

Poseidon schreef:
Poseidon schreef:
esha schreef:
poseidon zijn die vitamine c en vita b6 gewoon bij de kruidvat ofzo te koop?

Ja hoor. Bij Kruidvat, Ethos, De Tuinen.
van vitamine C kan je het best bruistabletten van.1000 mg kopen. Van die hoge dosis krijg je echt een boost van good feelings. Langdurig gebruik van B6 kan idd tot neurologische klachten leiden maar dan moet je het erg bont maken. Die pil uit zo'n potje levert geen schade kp.
Van 5htp hoor je wel vaker dat het geen lekkere klik geeft. Bij L-tyrosine (dopamine ~precursor) heb ik dat nog nimmer vernomen maar in pricipe zit er reeds voldoende in eiwitrijk voedsel.

Praten over dit probleem en je twijfels is uitermate heilzaam mits je een goede gesprekspartner hebt.
Wil er nog aan toevoegen dat depersonalisatieverschijnselen vaak met een negatief verwachtingspatroon samenhangen. Dat je als het ware al dan niet onbewust gaat zitten wachten op de volgende paniekaanval. Een rare lichtval in een glas water kan dan de trigger zijn voor nieuwe ellende. Terwijl je de kracht in je hebt om dit gevoel te negeren!

Ga voor je duimen dat alles zich snel weer stabiliseert

Dankje!!
Ik zit met die depersonalisatie inderdaad in een vicieuze cirkel. Doordat ik ook nog eens bang ben voor de depersonalisatie wordt het alleen maar erger en ik ben natuurlijk constant bang om een paniekaanval te krijgen. De laatste dagen is m'n depersonalisatie en derealisatie echt abnormaal, soms sta ik ergens en dan vraag ik me af hoe ik er ben gekomen. M'n psychiater zei dat het erger is geworden doordat ik vorige week een scooterongeluk heb gehad, dus dat betekend nog meer angst en stress in m'n lichaam, wat zich bij mij dus uit in dp/dr.

Fret · door **Fret** » vr nov 07, 2014 2:18 pm

esha schreef:
Dankje voor je bericht en de tips! Doet me goed om zulke dingen te lezen, dan krijg ik toch weer een beetje hoop! Ik volg nu inderdaad een HBO opleiding en zit ook nog eens in m'n laatste jaar, dit betekend dus dat ik vanaf februari moet gaan afstuderen en ik merk dat ik al in de stress schiet als ik eraan denk! Ik heb mijn decaan al op de hoogte gebracht, en ik was eigenlijk van plan om gewoon af te studeren (m'n psycholoog gaf ook aan dat het belangrijk is om dingen te blijven doen, zodat ik niet telkens thuis zit). Echter ga ik door jou bericht wel een beetje twijfelen of het wel zo slim is om dit jaar af te studeren..

Slapen gaat opzich wel goed, en sporten wil ik vanaf volgende week ook weer oppakken! (heb vorige week een scooterongeluk gehad dus ik moet het nu allemaal nog even rustig aan doen, wat een ellende). Maar goed, ik moet inderdaad ook opletten dat ik gezond eet, want over het algemeen eet ik best wel weinig op een dag, wat natuurlijk ook niet goed kan zijn.

Als je nu in je laatste jaar zit merk je echt dat er een last van je schouders valt zodra je afgestudeerd bent, maar weet wel waar je grenzen liggen. Ik heb in zo'n zelfde situatie m'n docenten ervan op de hoogte gebracht en een aantal maanden thuis gezeten, daarna toch gebikkeld en het hetzelfde jaar nog afgemaakt. Nu ken ik je situatie niet, maar doe vooral wat goed voelt. Als je het even niet trekt is het helemaal niet verkeerd om even pauze te nemen, maar zorg niet dat je je school hierdoor laat vallen.

esha · door **esha** » vr nov 07, 2014 2:24 pm

Fret schreef:Goed dat je (weer) hulp gezocht hebt, volgens mij komt dit duidelijk door het vele drugs gebruik. Ik heb zelf al jaren lang last van depressie en veel van de mensen die ik gesproken heb zijn negatief over hun behandeling, bij jou klinkt het juist alsof ze precies doen wat je nodig hebt.
Je eerst rustig krijgen en vervolgens op de antidepressiva zetten is wat ik ook gedaan zou hebben, maar ik ben dan natuurlijk geen dokter.
Zelf ben ik zwaar tevreden over het middel citalopram als ¨serotoninekuur¨, hoe dan ook, blijf vooral naar je psychiater en psycholoog te gaan want die weten vaak wat het beste voor je is.

Vitamine C haal ik zelf vooral uit sinaasappelsap en rode paprika schijnt er ook vol mee te zitten. l-tryptofaan en vooral l-tyrosine zou ik nog even mee oppassen met de huidige medicatie. l-tryptofaan wordt gebruikt om serotonine aan te maken, l-tyrosine wordt gebruikt om dopamine aan te maken. vooral de tweede werkt tegenstrijdig met de medicatie die je nu hebt, dus ga vooral voor de vitamine supplementen en elke dag een goed gebalanceerde maaltijd.
Dat sporten moet je alleen doen als je je er prettig bij voelt, al zou het zeker helpen.

gewoon mijn 2 cent hier

Ik lees inderdaad ook vaak berichten van mensen die heel negatief zijn over hun behandeling. Mij helpt het wel omdat dat mijn uurtje is dat ik alles eruit kan gooien, en ik ook wel echt het idee heb dat hun mij serieus willen helpen en voor me klaar staan.

Thanks voor de tip over de supplementen en medicatie. Ik ga sowieso vitamine C halen want ik lees overal dat dit erg goed is, en daarnaast ga ik maar veel sinaasappels en mandarijnen eten

Mastermind · door **Mastermind** » vr nov 07, 2014 4:45 pm

Komt u maar binnen. Na een tijdje lang paroxetine geslikt te hebben die toch enige stabiliteit gaf, van het ene op het andere moment gekapt. Ik was op dat moment op vakantie, en een vriend zou net overkomen. Ik leidde toen al aan een angststoornis. Een dag voordat hij vertrok dus plotsklaps gestopt met de medicatie. De volgende dag werd ik wakker, het gevoel dat je dan krijgt is niet te beschrijven. Ik had het idee dat ik een in film speelde, dat mijn ouders acteurs waren, en de locatie iets van een set van een film. Rationeel gezien was ik in staat dit fenomeen te verklaren, want heb er al veel over gelezen en dit kan voor komen bij stoornissen. Het was een heel raar gevoel, net alsof je echt ''ik'' weg was. Het is net alsof er een muur staat tussen jou en de wereld.

Het werd allemaal nog vager toen ik die vriend ophaalde, het was net alsof er acteur bij was gekomen. Ik sprak en praatte nog wel tegen hem, maar het was net alsof we aan het reperteren waren voor een of andere vage film. Ik kon ondanks deze staat nog gewoon prima functioneren overgings, als je je maar niet teveel door angst laat leiden. Het gaat alleen voorbij door het te accepteren en zo rustig mogelijk aan te doen. Ook drukte alcohol de gevoelens wat weg. Die vriend van mij heeft het 100 % niet gemerkt, hij vond mij hoogstens wat ''druk.'' Ik snap best dat mensen er totaal van door de slag kunnen raken, maar rust houden is het devies.

VincentPs · door **VincentPs** » vr nov 07, 2014 6:19 pm

Ik hoop dat het goedkomt, veel meer kan ik hier niet over vertellen

Sterkte.

esha · door **esha** » vr nov 07, 2014 6:29 pm

Neizinum schreef:Ik hoop dat het goedkomt, veel meer kan ik hier niet over vertellen

Sterkte.

Dankjewel!!

kaasje · door **kaasje** » zo nov 09, 2014 12:28 am

esha schreef:hoe ben je er van af gekomen? of is het gewoon vanzelf weggegaan?

Het is wat weggegaan met ouder te worden denk ik, je leert er wat mee leven.
Oh ja met iets anders bezig zijn helpt ook een pak, zorg gewoon dat je een doel hebt, waar je 100% voor wil gaan.

Amsterdam19 · door **Amsterdam19** » za dec 13, 2014 4:00 pm

Hoi,

ik heb altijd heel lang gewacht met drugs nemen omdat iets in mij het heel eng vindt. Ik besloot rond mijn 17e dat ik toch een keer wilde blowen, met alle gevolgen van dien. Nadat ik had geblowd voelde ik me gek, raar, vreemd. Dit hield niet op, ik heb hier bijna een jaar last van gehad. Dit uitte zich in stress paniek, eenzaamheid en vervreemding van mezelf en de wereld. Als ik mezelf aankeek in de spiegel herkende ik mezelf niet, ondanks dat ik rationeel gezien wist dat ik het was. ik dacht dat ik gek werd!
Het was een bizarre en enge tijd, en ik durfde niemand erover te vertellen omdat ik het idee had dat als ik het vertelde het "echt" was. Na een jaar heb ik het aan mijn ouders verteld en sindsdien ging het stukje bij beetje beter. Elke dag was ik wat vrolijker en minder angstig. Ik schrok ook niet meer van het gevoel als het kwam (bij mij kwam het vaak opeens als een soort flash). Maar ik heb nooit geweten wat het was. Ik ben ook niet naar een dokter gegaan ermee.
Vandaag las ik toevallg ergens een stukje over depersonalisatie. Ik herkende zoveel erin, ik had echt alle symptomen. Het was heel fijn om het te lezen, ik voelde me niet meer gek, maar eigenlijk veel vrolijker. Ik ben niet raar of gek, ik heb gewoon last van een stoornis. En hoe gek dit ook klinkt: blij zijn omdat je een stoornis hebt, ben ik zo blij dat ik erachter ben..

Het gaat met mij inmiddels heel goed, ik heb nooit meer last van die flashes. Ik studeer en het gaat ook goed. Afentoe heb ik nog wel eens het gevoel dat de wereld vreemd is maar ik ben niet meer bang. En eigenlijk ben ik best gelukkig. Dus zo zie je maar

het is niet voor altijd! Twee jaar geleden had ik niet kunnen dromen dat ik ooit zou zijn wie ik nu ben maar ik ben het toch

. Voor jullie allemaal: het komt goed. het duurt langer dan je zou willen, maar wees niet bang dat het voor altijd is.

Heel veel liefs

Maus · door **Maus** » za dec 13, 2014 4:10 pm

Hoe gaat het nu met je?

esha · door **esha** » zo dec 14, 2014 12:41 pm

Maurits schreef:Hoe gaat het nu met je?

Heyy,

We zijn alweer een tijdje verder en het gaat met vallen en opstaan. Ik zit nu sinds 5 weken aan de aripiprazol (anti psychotica) en hierdoor is mijn depersonalisatie/derealisatie veel minder! Dit medicijn helpt namelijk om mijn angsten te verminderen, en aangezien mijn dp/dr van mijn angsten komt is dit ook minder. Enige nadeel zijn de bijwerkingen: erg slecht slapen en veel trillen, dus ik ben de hele dag zo'n beetje moe. Ben sinds eergister gelukkig aan anti depresiva begonnen (venlafaxine). Ik moet deze nu nog even combineren met de aripiprazol maar als het goed is mag ik met dat medicijn over een weekje stoppen, dus dan zit ik alleen nog aan de AD. Ik loop nog steeds bij de psycholoog en de gesprekken gaan goed (heb een aantal trauma's uit t verleden ook niet verwerkt dus daar gaan we nu aan werken), en ik ben nu alweer bijna 4 maanden clean :woeh:

. Het gaat dus de goede kant op, ik ben er nog lang niet maar ik zie wel alweer wat lichtpuntjes! Thanks voor het vragen hoe het met me gaat!

esha · door **esha** » zo dec 14, 2014 12:43 pm

Amsterdam19 schreef:Hoi,

ik heb altijd heel lang gewacht met drugs nemen omdat iets in mij het heel eng vindt. Ik besloot rond mijn 17e dat ik toch een keer wilde blowen, met alle gevolgen van dien. Nadat ik had geblowd voelde ik me gek, raar, vreemd. Dit hield niet op, ik heb hier bijna een jaar last van gehad. Dit uitte zich in stress paniek, eenzaamheid en vervreemding van mezelf en de wereld. Als ik mezelf aankeek in de spiegel herkende ik mezelf niet, ondanks dat ik rationeel gezien wist dat ik het was. ik dacht dat ik gek werd!
Het was een bizarre en enge tijd, en ik durfde niemand erover te vertellen omdat ik het idee had dat als ik het vertelde het "echt" was. Na een jaar heb ik het aan mijn ouders verteld en sindsdien ging het stukje bij beetje beter. Elke dag was ik wat vrolijker en minder angstig. Ik schrok ook niet meer van het gevoel als het kwam (bij mij kwam het vaak opeens als een soort flash). Maar ik heb nooit geweten wat het was. Ik ben ook niet naar een dokter gegaan ermee.
Vandaag las ik toevallg ergens een stukje over depersonalisatie. Ik herkende zoveel erin, ik had echt alle symptomen. Het was heel fijn om het te lezen, ik voelde me niet meer gek, maar eigenlijk veel vrolijker. Ik ben niet raar of gek, ik heb gewoon last van een stoornis. En hoe gek dit ook klinkt: blij zijn omdat je een stoornis hebt, ben ik zo blij dat ik erachter ben..

Het gaat met mij inmiddels heel goed, ik heb nooit meer last van die flashes. Ik studeer en het gaat ook goed. Afentoe heb ik nog wel eens het gevoel dat de wereld vreemd is maar ik ben niet meer bang. En eigenlijk ben ik best gelukkig. Dus zo zie je maar het is niet voor altijd! Twee jaar geleden had ik niet kunnen dromen dat ik ooit zou zijn wie ik nu ben maar ik ben het toch . Voor jullie allemaal: het komt goed. het duurt langer dan je zou willen, maar wees niet bang dat het voor altijd is.

Heel veel liefs

Wat goed om te lezen dat je er van af bent gekomen en je nu zo goed voelt! Dit doet me goed, want hier lees je natuurlijk ook veel verhalen van mensen die het nog steeds hebben. Gelukkig gaat het nu ietsje beter met me, met dank aan medicijnen. Helaas lukte het mij niet om op eigen kracht zonder medicijnen eruit te komen maarja. Ik zie het alleen als een opstapje, en zodra het beter met me gaat kan ik weer afbouwen en een leven zonder medicijnen leiden!

x

Maus · door **Maus** » zo dec 14, 2014 4:12 pm

esha schreef:
Maurits schreef:Hoe gaat het nu met je?

Heyy,

We zijn alweer een tijdje verder en het gaat met vallen en opstaan. Ik zit nu sinds 5 weken aan de aripiprazol (anti psychotica) en hierdoor is mijn depersonalisatie/derealisatie veel minder! Dit medicijn helpt namelijk om mijn angsten te verminderen, en aangezien mijn dp/dr van mijn angsten komt is dit ook minder. Enige nadeel zijn de bijwerkingen: erg slecht slapen en veel trillen, dus ik ben de hele dag zo'n beetje moe. Ben sinds eergister gelukkig aan anti depresiva begonnen (venlafaxine). Ik moet deze nu nog even combineren met de aripiprazol maar als het goed is mag ik met dat medicijn over een weekje stoppen, dus dan zit ik alleen nog aan de AD. Ik loop nog steeds bij de psycholoog en de gesprekken gaan goed (heb een aantal trauma's uit t verleden ook niet verwerkt dus daar gaan we nu aan werken), en ik ben nu alweer bijna 4 maanden clean . Het gaat dus de goede kant op, ik ben er nog lang niet maar ik zie wel alweer wat lichtpuntjes! Thanks voor het vragen hoe het met me gaat!

Klinkt per saldo goed, esha 8-)

Aripiprazol/Abilify is één van de weinig anti-psychotica die activeren ipv sederen. Het is mede daarom denk ik een goed idee als je iets anders krijgt.

Zou ook veel gaan sporten en bewegen als ik jou was. Dat zal je ook goed doen, verwacht ik.

Sterkte met alles! 8-)

esha · door **esha** » ma dec 15, 2014 2:54 pm

Maurits schreef:
esha schreef:
Maurits schreef:Hoe gaat het nu met je?

Heyy,

We zijn alweer een tijdje verder en het gaat met vallen en opstaan. Ik zit nu sinds 5 weken aan de aripiprazol (anti psychotica) en hierdoor is mijn depersonalisatie/derealisatie veel minder! Dit medicijn helpt namelijk om mijn angsten te verminderen, en aangezien mijn dp/dr van mijn angsten komt is dit ook minder. Enige nadeel zijn de bijwerkingen: erg slecht slapen en veel trillen, dus ik ben de hele dag zo'n beetje moe. Ben sinds eergister gelukkig aan anti depresiva begonnen (venlafaxine). Ik moet deze nu nog even combineren met de aripiprazol maar als het goed is mag ik met dat medicijn over een weekje stoppen, dus dan zit ik alleen nog aan de AD. Ik loop nog steeds bij de psycholoog en de gesprekken gaan goed (heb een aantal trauma's uit t verleden ook niet verwerkt dus daar gaan we nu aan werken), en ik ben nu alweer bijna 4 maanden clean . Het gaat dus de goede kant op, ik ben er nog lang niet maar ik zie wel alweer wat lichtpuntjes! Thanks voor het vragen hoe het met me gaat!

Klinkt per saldo goed, esha

Aripiprazol/Abilify is één van de weinig anti-psychotica die activeren ipv sederen. Het is mede daarom denk ik een goed idee als je iets anders krijgt.

Zou ook veel gaan sporten en bewegen als ik jou was. Dat zal je ook goed doen, verwacht ik.

Sterkte met alles!

Kijk, dat wist ik niet over aripiprazol. Vreemd dan ook dat ik het net voor het slapen in moet nemen.. Vandaar dat ik zo slecht slaap.
En met dat sporten ben ik nu bezig! 2 keer per week doe ik aan boksen. Is wel heel vermoeiend aangezien ik er elke dag als een zombie bij loop, maar ik merk wel dat het me goed doet!

Maus · door **Maus** » ma dec 15, 2014 6:54 pm

Goed om te horen allemaal! 8-)

En lekker doorgaan sporten.

Overweeg eens -uitgaande van de veronderstelling dat je de Abilify moet blijven slikken- om in overleg met je arts deze 's ochtends te slikken ipv 's avonds. Wie weet verbetert dit je slaap wel

Robbie · door **Robbie** » do nov 19, 2015 4:46 pm

Goede dag

Ik ben zo blij dat ik deze form leest ik ben een man van 37 en heb op mijn 16de meerdere keer xtc gebruik en lag toen savonds om me bed en een gevoel van onwerkelijkheid overviel me ik zat ineens opgesloten in me lichaam me bewust van al mijn gedacht me handen raar me stem vreemd of ik niet meer bestond zo eng en zo raar ik ben er toen een tijd mee door gelopen en werd er zo gek van dat ik bijna besloot met het leven te stoppen (niet dat ik dat zou doen maar de gedachten waren er ) ik ben toen en dat is dus 20 jaar geleden bij mijn huisarts terecht gekomen die gaf me zonder enige twijfel ad paroxetine en toen stond ad nog in ze kinder schoenen heb toen 2 keer een gesprek met een psygoloog gehad de eerste keer was 1 week na slikken van ad en toen was alles nog angstig en het zelfde maar de 2 keer was 5 weken laten de tijd dat die ad begint te werken dus bij psycholoog geweest en vertelde dat alles super goed ging en die heb toen ook gezegd dat ik niet meer hoefde terug te komen ik heb toen trouw 15 jaar lang ad geslikt tot ik in me hoofd keer ik ga er maar is mee stoppen nou dat heb ik geweten ben door hel en terug gegaan bij patholoog weer geweest en die zei begin weer met ad dus dat weer gedaan 3 jaar lang en ben toen 2 jaar terug weer gestopt had en nieuwe relatie en ging goed super geweldig een jaar lang vrij van ad geweest tot het winter werd en wat kleine tegenslagen had zat helemaal in de put heb me toen aangesloten bij een psychologische instituut voor en periode van een jaar om helemaal uit te pluizen wat er is en waarneemt vandaan komt het is dus dp dr heb weer effe 2 maanden ad geslikt en nu met goede begeleiden weer helemaal clean maar ik ben nog steeds zoekende en vaak vaag en onwerkelijk maar weet er beter mee om te gaan in hoop dat jullie wat hebben aan mijn verhaal en ik hoop ooit dat ik er helemaal vanaf ben gr

Maus · door **Maus** » do nov 19, 2015 8:04 pm

Hi Robbie,

Ben je wel eens bij een psychiater langsgeweest voor medicatie-advies? Zij zijn hierin gespecialiseerd en weten over het algemeen tig keer meer over medicatie bij psychische problemen dan een huisarts.

Succes en sterkte! 8-)

Robbie · door **Robbie** » vr nov 20, 2015 1:24 am

ja zeker ben daar nu mee bezig zit in een programma van een jaar om te zien wat ze voor me kunnen doen ik wil graag weten van de mensen hier weten of het nou echt blijven is of gaat het ooit en zo ja wat kan ik er aan doen om het te versnellen om het weg te krijgen mvg

Depersonalisatie Lotgenoten

Depersonalisatie Lotgenoten

Re: Depersonalisatie Lotgenoten

Re: Depersonalisatie Lotgenoten

Re: Depersonalisatie Lotgenoten

Re: Depersonalisatie Lotgenoten

Re: Depersonalisatie Lotgenoten

Re: Depersonalisatie Lotgenoten

Re: Depersonalisatie Lotgenoten

Re: Depersonalisatie Lotgenoten

Re: Depersonalisatie Lotgenoten

Re: Depersonalisatie Lotgenoten

Re: Depersonalisatie Lotgenoten

Re: Depersonalisatie Lotgenoten

Re: Depersonalisatie Lotgenoten

Re: Depersonalisatie Lotgenoten

Re: Depersonalisatie Lotgenoten

Re: Depersonalisatie Lotgenoten

Re: Depersonalisatie Lotgenoten

Re: Depersonalisatie Lotgenoten

Re: Depersonalisatie Lotgenoten

Re: Depersonalisatie Lotgenoten

Re: Depersonalisatie Lotgenoten

Re: Depersonalisatie Lotgenoten

Re: Depersonalisatie Lotgenoten

Re: Depersonalisatie Lotgenoten

Re: Depersonalisatie Lotgenoten

Re: Depersonalisatie Lotgenoten

Re: Depersonalisatie Lotgenoten

Re: Depersonalisatie Lotgenoten

Re: Depersonalisatie Lotgenoten

Wie is er online