Hans Teeuwen schreef:Belediging is voor sommige mensen ook gewoon een waarheid die ze liever niet willen horen.
Jcutter schreef:Gewoon zeggen dat je door blijft gebruiken. In plaats van die gaye 3meopce troep, ga je gewoon volop aan de heroine, verkoop je de schoenen en sierraad van je vriendin en zeg je gewoon dat je schijt hebt. Daar worden die wijven kk nat van.
Perry schreef:En? Al gefaald?
verneukeratief schreef:Theoretisch wordt gezegd dat stoppen enkel zou lukken vanuit intrinsieke motivatie, maar als de vriendin van jmths eruit ziet als Alizee heb ik daar zo mijn bedenkingen bij
verneukeratief schreef:Ben altijd wel serieus jaloers op lui die jarenlang spullen in hun mik duwen en dan van het ene op het andere moment kunnen stoppen
Is dit de 1e keer dat je stopt/pauze inlast?
Jcutter schreef:Sommige mensen worden volwassen.
Jcutter schreef:You need help. Lees een goed boek om van je gewoonte (lees: drugsverslaving) af te komen
Druks schreef:Stel je niet zo aan en ga gewoon door met stoppen man.
Vinnie schreef:Schultenbrau zwaar consumeren is wel zorgwekkend inderdaad
Jmths schreef:Jcutter schreef:You need help. Lees een goed boek om van je gewoonte (lees: drugsverslaving) af te komen
De voornaamste oorzaak van drugs gebruik is onderliggende problematiek. Ik zit qua psychologie gerelateerd en minder gerelateerd vrij verweven in de materie, meer dan de gemiddelde persoon in ieder geval. Ik ben zogezegd wel bekend met therapie vormen en ik heb in de praktijk gezien en ondervonden wat voor fatale uitwerking drugs kan hebben op mensen. Mij zul je niet mensen enthousiast zien maken om drugs te gebruiken in ieder geval, dat is in ieder geval wat ik intrinsiek gemotiveerd hoop.
In mijn persoonlijke context zijn een kritische houding, een allergie voor machtsmisbruik en vasthouden aan principes vaak de voornaamste redenen geweest waardoor ik niet altijd in staat ben geweest om altijd de meest rationele keuzes te maken. Het gaat vergeleken met enkele jaren geleden opmerkelijk goed met mij maar ik bevind mij wederom in context waar zelfredzaamheid, veerkracht en efficiënte de standaard argumenten zijn om zonder enig respect over losjes verwoord Europese (en voor mij Nederlandse) normen en waarden heen te walsen.
Er gebeuren dingen in de wereld op structurele basis waardoor iedere vezel in mijn lichaam zich binnenste buiten keert. Echter het moment dat ik uit haal in emoties, hoe rechtvaardig mijn handelen vanuit emoties ook zal wezen zal worden gebagatelliseert. Politiek profileren zoals het nog wel eens genoemd wordt. Zolang ik niet in staat ben mijn emoties volledig achter mij te laten en context feitelijk, concreet en onderbouwd toe te lichten zoals die is ben ik simpelweg niet in staat om mijn verleden achter mij te laten.
Ik kom steeds dichter bij en ik ben er van overtuigd dat de positieve tendens, de rode lijn nog altijd ontwikkeld in de juiste richting al is dit niet van de een op de andere dag. Mijn doel is niet alleen meerdere maanden achter elkaar volledig nuchter te zijn, wat niet te onderschatten veel energie kost wat vaak simpelweg niet op te brengen valt. Maar daarnaast is mijn voornaamste doel fundamentele veranderingen teweeg te brengen in een (toch wel overwegende) fascistische tendens naar een meer democratische tendens in het onderwijs.
Het grondwerk hiervoor ligt al enkele decennia te wachten op deze transitie, een studentenraad is een voortvloeisel uit de wet en niet een facilitatie vanuit de onderwijsinstelling. Er zijn wel meer dingen in de wereld die verbeterd mogen worden, maar ik ben er vrij zeker van dat ik hierin een impactvolle en betekenisvolle verandering teweeg kan brengen. En dan niet alleen voor mijzelf.
Om te kunnen (en daarmee willen) stoppen moet drugsgebruik moet je eerst weten wat je waarden zijn. Hetgeen dat het voor jou de moeite waard maakt om te leven. Ik heb ruim 8 jaar met alles wat ik in mij hard gestreden tegen hetgeen waar voor mijn gevoel de kern ligt waaruit structureel op de lange termijn de meest hardnekkige ellende voort komt, en die ligt in het onderwijs.
Ik ben niet altijd even subtiel maar ik spreek waar mijn hart ligt, en ik geloof dat ik mijn bedenkingen altijd met veel geduld consistentie heb gepoogd over te brengen wanneer mogelijk. Het stukje oprechtheid en kwetsbaarheid in het proces zijn ongenuanceerd zonder menselijke compassie keihard afgestraft. Ik ben er ook van overtuigd dat veel mensen er van overtuigd waren dat als ze maar consistent zo genadeloos waren ik mij vanzelf vrijwillig in een bodemloze put van wanhoop zou werken.
Iedere keer dat ik een tekenen van zwakte toonde grepen mensen vrij standaard de kans om mij metaforisch gesproken na te schoppen. En naarmate processen over de jaren waarop mijn aanhoudende consistente kritiek aan hield werd de invloed van machtsmisbruik eveneens steeds groter. Persoonlijke dreigementen van directrices, opleidingshoofd, juristen, advocaten en een half personeelsbestand namen op verschillende wijzen steeds vaker en drastischer toe.
Zonder mijzelf aan het kruis te nagelen ben ik er van overtuigd dat ik structureel gesaboteerd ben en uiteindelijk iedere vorm van erkenning ontzegt is omdat ik consistent zorgen bleef uitspreken rond het structureel repressief beleid waarin mensen als eenzijdig product werden gepresenteerd en hierop werden afgestraft wanneer ze afweken van de 'meest efficiëntie gang van zaken'.
Hoe ironisch het ook klinkt vind ik het Skinnerbox concept dat actief wordt implementeert in het onderwijs om mensen te motiveren onverdraagzaam. En daar is inderdaad een zeer aanzienlijk deel van mijn drugs gebruik uit voort gekomen. Op momenten dat mijn lichaam ernstige koorts had, ik veelvoudige ontstekingen in mijn lichaam ontwikkelde ter gevolge van extreme lichamelijke uitputting dat ik door middel van drugs alsnog mijn grenzen rekte tot op het punt dat ik overduidelijke doorschoot in zelfdestructief handelen.
Ik ben er van overtuigd dat als een tekort schieten van mijn doorzettingsvermogen wederom als argument wordt gebruikt zodat onderwijsinstellingen hun gelijk kunnen krijgen, een verlangen die voort komt uit wrok, dan ga ik door totdat ik letterlijk instort op de werkplaats.
Veel leerkrachten die huilend vertellen dat ze kinderen hebben en geen andere keuze en ondanks dat ik begrijp wat ze zeggen en deze mensen met heel mijn hart de mogelijkheid gun om op constructieve, realistische wijze een kind op te voeden terwijl ze zelf ook als mens worden gezien door de onderwijsinstelling en niet als een onderdeel van 'The Funnel/De Trechter' zoals ze het mooi bewoorden in A&O psychologie.
Zelfs op momenten waarop leerkrachten mij in tranen met persoonlijke context te gemoed treden zijn ze niet in staat om de volledige waarheid te vertellen omdat ze te bang zijn om hun erkenning in professie en zekerheid qua recht op levensbestaan vrezen te verliezen.
Toen ik begin vorig jaar in het ziekenhuis belandde was de sterkste gedachte die door mijn hoofd heen ging: 'Als ik nu dood ga zal ik mijn verhaal nooit kunnen vertellen'. En iedere cel in mijn lichaam schreeuwde uit dat dit onacceptabel is. Ik wil en ik kan de laatste 8 jaar van mijn leven niet aan de kant schuiven omdat dit het leven makkelijker zal maken. De gedachte dat ik nooit de kans zal krijgen om mijn stem te laten horen daar waar mijn waarden het zwaarst liggen is voor mij meer beangstigend dan mijn angst voor de dood zelf. Ik weiger mijzelf op die manier herinnerd te laten worden. En tot die tijd ga ik het zo rustig mogelijk aan doen en genieten van de kleine dingen/verzetjes in het leven.
Er is één reden waarmee ik mogelijkheid zie om het verleden los te laten, en dat is de pijn die ik mensen om mij heen indirect veroorzaak. Ik heb een goed leven, een dak boven mijn hoofd, voedsel, mensen die om mij geven en ik heb het onbeschrijfelijke geluk dat ik mensen heb die mij onvoorwaardelijk steunen.Druks schreef:Stel je niet zo aan en ga gewoon door met stoppen man.
Het probleem is dat ik verslaving niet zie als een ziekte, ik zie gebruik van drugs als een keuze. Verslaving is onderdeel van ons onderbewuste en van onze menselijke hebzucht, en dat in tijden waarin wij alles kunnen hebben wat we maar willen.
Mijn doel voor 2020 is nog altijd minstens 1 maand volledig nuchter van alle drugs, voor mij zijn nicotine, alcohol, snelle koolhydraten eveneens onderdeel in het proces. Je noemt het aanstellerij, ik noem het een aanhoudend proces. De afgelopen maanden stabiel 3-MeO-PCE gebruik, ik heb er oprecht geen spijt van. Als dat voor mijn zwakke menselijke vlees het ultieme compromis voor om van alles andere drugs af te blijven, goed te kunnen slapen, consistent een fatsoenlijke maaltijd voor mijzelf en vriendin te kunnen presenteren rond 19:00, om consistent te kunnen blijven hardlopen en tegelijkertijd een kwalitatief betekenisvol leven te kunnen leiden, dan is dat voor mij de gulden middenweg.
Het is lang geleden dat ik mij gelukkig kon voelen zonder drugs. Ik turf de dagen waarop ik nuchter ben en dat worden er steeds meer. Mensen vragen mij vaak wat ik wil in het leven waarop ik standaard reageer 2 jaar vakantie. En, nee. Ik geloof niet dat mensen gelukkig worden van stil zitten. Maar ik voel simpelweg nog altijd de nasleep van een burn-out.
Het vrijwilligerswerk dat ik doe voelt voor mij betekenisvol, een groep mensen van zo'n 12 man en vrouw die een gezamenlijke wens hebben mensen wereldwijd steun te kunnen bieden wanneer deze depressie ervaren. Ik vraag mij oprecht af of kanker en bloed en vaatziekten daadwerkelijk sterker fataal zijn dan depressie. überhaupt al mensen informeren rond enkele fundamentele en relevante levensvragen op een laagdrempelige manier.
Maar terug komend op je opmerking Druks, ik ga in 2020 vaker proberen te stoppen, of in ieder geval te minderen met drugs dan ooit te voren, Ik ben er van overtuigd dat ik dit jaar een volledige maand nuchter zal blijven (exclusief suiker, inclusief World of Warcraft) en als reactie zal ik ook meer fanatiek gaan hardlopen als copingsmechanisme.
Drugs blijft een gevoelig onderwerp, maar aan het einde van de dag ben ik een profeet en jullie slechts dieren gedreven door angst zonder genuanceerd lange termijn redenatie vermogen.
Vanaf donderdag ga ik weer kijken hoeveel dagen in consistent nuchter kan blijven, mijn doel uiteindelijk is nog altijd minimaal 1 maand geheel nuchter maar daar zal ik nog zo'n 6 maanden naartoe moeten bouwen. Het gaat goed met mij ondanks dat mensen nog wel eens geneigd zijn om na te trappen wanneer ik nuchter tegen de grond lig. Ik hoop dat voor zover mogelijk ook alles goed gaat met ieder ander. Vrolijk januari feest allemaal, ik neem nog snel even een extra D3 en Omega 3 supplement verstandig dat ik ben.
Dat gezegd hebbende ben ik oprecht wel nieuwsgierig of er mensen op dit forum zijn die op constructieve wijze meerdere weken per jaar volledig nuchter zijn van nicotine, alcohol, benzodiazepines, antipsychotica, 'medicamenten' in algemene zin en zelfs energiedranken mee gerekend.Vinnie schreef:Schultenbrau zwaar consumeren is wel zorgwekkend inderdaad
Alcohol blijft wel na roken inderdaad wel de meest waardeloze drugs ja. Ik schuif deze even makkelijk af naar mn ouders en de maatschappij.
Kikkerr schreef:Jmths schreef:Jcutter schreef:You need help. Lees een goed boek om van je gewoonte (lees: drugsverslaving) af te komen
De voornaamste oorzaak van drugs gebruik is onderliggende problematiek. Ik zit qua psychologie gerelateerd en minder gerelateerd vrij verweven in de materie, meer dan de gemiddelde persoon in ieder geval. Ik ben zogezegd wel bekend met therapie vormen en ik heb in de praktijk gezien en ondervonden wat voor fatale uitwerking drugs kan hebben op mensen. Mij zul je niet mensen enthousiast zien maken om drugs te gebruiken in ieder geval, dat is in ieder geval wat ik intrinsiek gemotiveerd hoop.
In mijn persoonlijke context zijn een kritische houding, een allergie voor machtsmisbruik en vasthouden aan principes vaak de voornaamste redenen geweest waardoor ik niet altijd in staat ben geweest om altijd de meest rationele keuzes te maken. Het gaat vergeleken met enkele jaren geleden opmerkelijk goed met mij maar ik bevind mij wederom in context waar zelfredzaamheid, veerkracht en efficiënte de standaard argumenten zijn om zonder enig respect over losjes verwoord Europese (en voor mij Nederlandse) normen en waarden heen te walsen.
Er gebeuren dingen in de wereld op structurele basis waardoor iedere vezel in mijn lichaam zich binnenste buiten keert. Echter het moment dat ik uit haal in emoties, hoe rechtvaardig mijn handelen vanuit emoties ook zal wezen zal worden gebagatelliseert. Politiek profileren zoals het nog wel eens genoemd wordt. Zolang ik niet in staat ben mijn emoties volledig achter mij te laten en context feitelijk, concreet en onderbouwd toe te lichten zoals die is ben ik simpelweg niet in staat om mijn verleden achter mij te laten.
Ik kom steeds dichter bij en ik ben er van overtuigd dat de positieve tendens, de rode lijn nog altijd ontwikkeld in de juiste richting al is dit niet van de een op de andere dag. Mijn doel is niet alleen meerdere maanden achter elkaar volledig nuchter te zijn, wat niet te onderschatten veel energie kost wat vaak simpelweg niet op te brengen valt. Maar daarnaast is mijn voornaamste doel fundamentele veranderingen teweeg te brengen in een (toch wel overwegende) fascistische tendens naar een meer democratische tendens in het onderwijs.
Het grondwerk hiervoor ligt al enkele decennia te wachten op deze transitie, een studentenraad is een voortvloeisel uit de wet en niet een facilitatie vanuit de onderwijsinstelling. Er zijn wel meer dingen in de wereld die verbeterd mogen worden, maar ik ben er vrij zeker van dat ik hierin een impactvolle en betekenisvolle verandering teweeg kan brengen. En dan niet alleen voor mijzelf.
Om te kunnen (en daarmee willen) stoppen moet drugsgebruik moet je eerst weten wat je waarden zijn. Hetgeen dat het voor jou de moeite waard maakt om te leven. Ik heb ruim 8 jaar met alles wat ik in mij hard gestreden tegen hetgeen waar voor mijn gevoel de kern ligt waaruit structureel op de lange termijn de meest hardnekkige ellende voort komt, en die ligt in het onderwijs.
Ik ben niet altijd even subtiel maar ik spreek waar mijn hart ligt, en ik geloof dat ik mijn bedenkingen altijd met veel geduld consistentie heb gepoogd over te brengen wanneer mogelijk. Het stukje oprechtheid en kwetsbaarheid in het proces zijn ongenuanceerd zonder menselijke compassie keihard afgestraft. Ik ben er ook van overtuigd dat veel mensen er van overtuigd waren dat als ze maar consistent zo genadeloos waren ik mij vanzelf vrijwillig in een bodemloze put van wanhoop zou werken.
Iedere keer dat ik een tekenen van zwakte toonde grepen mensen vrij standaard de kans om mij metaforisch gesproken na te schoppen. En naarmate processen over de jaren waarop mijn aanhoudende consistente kritiek aan hield werd de invloed van machtsmisbruik eveneens steeds groter. Persoonlijke dreigementen van directrices, opleidingshoofd, juristen, advocaten en een half personeelsbestand namen op verschillende wijzen steeds vaker en drastischer toe.
Zonder mijzelf aan het kruis te nagelen ben ik er van overtuigd dat ik structureel gesaboteerd ben en uiteindelijk iedere vorm van erkenning ontzegt is omdat ik consistent zorgen bleef uitspreken rond het structureel repressief beleid waarin mensen als eenzijdig product werden gepresenteerd en hierop werden afgestraft wanneer ze afweken van de 'meest efficiëntie gang van zaken'.
Hoe ironisch het ook klinkt vind ik het Skinnerbox concept dat actief wordt implementeert in het onderwijs om mensen te motiveren onverdraagzaam. En daar is inderdaad een zeer aanzienlijk deel van mijn drugs gebruik uit voort gekomen. Op momenten dat mijn lichaam ernstige koorts had, ik veelvoudige ontstekingen in mijn lichaam ontwikkelde ter gevolge van extreme lichamelijke uitputting dat ik door middel van drugs alsnog mijn grenzen rekte tot op het punt dat ik overduidelijke doorschoot in zelfdestructief handelen.
Ik ben er van overtuigd dat als een tekort schieten van mijn doorzettingsvermogen wederom als argument wordt gebruikt zodat onderwijsinstellingen hun gelijk kunnen krijgen, een verlangen die voort komt uit wrok, dan ga ik door totdat ik letterlijk instort op de werkplaats.
Veel leerkrachten die huilend vertellen dat ze kinderen hebben en geen andere keuze en ondanks dat ik begrijp wat ze zeggen en deze mensen met heel mijn hart de mogelijkheid gun om op constructieve, realistische wijze een kind op te voeden terwijl ze zelf ook als mens worden gezien door de onderwijsinstelling en niet als een onderdeel van 'The Funnel/De Trechter' zoals ze het mooi bewoorden in A&O psychologie.
Zelfs op momenten waarop leerkrachten mij in tranen met persoonlijke context te gemoed treden zijn ze niet in staat om de volledige waarheid te vertellen omdat ze te bang zijn om hun erkenning in professie en zekerheid qua recht op levensbestaan vrezen te verliezen.
Toen ik begin vorig jaar in het ziekenhuis belandde was de sterkste gedachte die door mijn hoofd heen ging: 'Als ik nu dood ga zal ik mijn verhaal nooit kunnen vertellen'. En iedere cel in mijn lichaam schreeuwde uit dat dit onacceptabel is. Ik wil en ik kan de laatste 8 jaar van mijn leven niet aan de kant schuiven omdat dit het leven makkelijker zal maken. De gedachte dat ik nooit de kans zal krijgen om mijn stem te laten horen daar waar mijn waarden het zwaarst liggen is voor mij meer beangstigend dan mijn angst voor de dood zelf. Ik weiger mijzelf op die manier herinnerd te laten worden. En tot die tijd ga ik het zo rustig mogelijk aan doen en genieten van de kleine dingen/verzetjes in het leven.
Er is één reden waarmee ik mogelijkheid zie om het verleden los te laten, en dat is de pijn die ik mensen om mij heen indirect veroorzaak. Ik heb een goed leven, een dak boven mijn hoofd, voedsel, mensen die om mij geven en ik heb het onbeschrijfelijke geluk dat ik mensen heb die mij onvoorwaardelijk steunen.Druks schreef:Stel je niet zo aan en ga gewoon door met stoppen man.
Het probleem is dat ik verslaving niet zie als een ziekte, ik zie gebruik van drugs als een keuze. Verslaving is onderdeel van ons onderbewuste en van onze menselijke hebzucht, en dat in tijden waarin wij alles kunnen hebben wat we maar willen.
Mijn doel voor 2020 is nog altijd minstens 1 maand volledig nuchter van alle drugs, voor mij zijn nicotine, alcohol, snelle koolhydraten eveneens onderdeel in het proces. Je noemt het aanstellerij, ik noem het een aanhoudend proces. De afgelopen maanden stabiel 3-MeO-PCE gebruik, ik heb er oprecht geen spijt van. Als dat voor mijn zwakke menselijke vlees het ultieme compromis voor om van alles andere drugs af te blijven, goed te kunnen slapen, consistent een fatsoenlijke maaltijd voor mijzelf en vriendin te kunnen presenteren rond 19:00, om consistent te kunnen blijven hardlopen en tegelijkertijd een kwalitatief betekenisvol leven te kunnen leiden, dan is dat voor mij de gulden middenweg.
Het is lang geleden dat ik mij gelukkig kon voelen zonder drugs. Ik turf de dagen waarop ik nuchter ben en dat worden er steeds meer. Mensen vragen mij vaak wat ik wil in het leven waarop ik standaard reageer 2 jaar vakantie. En, nee. Ik geloof niet dat mensen gelukkig worden van stil zitten. Maar ik voel simpelweg nog altijd de nasleep van een burn-out.
Het vrijwilligerswerk dat ik doe voelt voor mij betekenisvol, een groep mensen van zo'n 12 man en vrouw die een gezamenlijke wens hebben mensen wereldwijd steun te kunnen bieden wanneer deze depressie ervaren. Ik vraag mij oprecht af of kanker en bloed en vaatziekten daadwerkelijk sterker fataal zijn dan depressie. überhaupt al mensen informeren rond enkele fundamentele en relevante levensvragen op een laagdrempelige manier.
Maar terug komend op je opmerking Druks, ik ga in 2020 vaker proberen te stoppen, of in ieder geval te minderen met drugs dan ooit te voren, Ik ben er van overtuigd dat ik dit jaar een volledige maand nuchter zal blijven (exclusief suiker, inclusief World of Warcraft) en als reactie zal ik ook meer fanatiek gaan hardlopen als copingsmechanisme.
Drugs blijft een gevoelig onderwerp, maar aan het einde van de dag ben ik een profeet en jullie slechts dieren gedreven door angst zonder genuanceerd lange termijn redenatie vermogen.
Vanaf donderdag ga ik weer kijken hoeveel dagen in consistent nuchter kan blijven, mijn doel uiteindelijk is nog altijd minimaal 1 maand geheel nuchter maar daar zal ik nog zo'n 6 maanden naartoe moeten bouwen. Het gaat goed met mij ondanks dat mensen nog wel eens geneigd zijn om na te trappen wanneer ik nuchter tegen de grond lig. Ik hoop dat voor zover mogelijk ook alles goed gaat met ieder ander. Vrolijk januari feest allemaal, ik neem nog snel even een extra D3 en Omega 3 supplement verstandig dat ik ben.
Dat gezegd hebbende ben ik oprecht wel nieuwsgierig of er mensen op dit forum zijn die op constructieve wijze meerdere weken per jaar volledig nuchter zijn van nicotine, alcohol, benzodiazepines, antipsychotica, 'medicamenten' in algemene zin en zelfs energiedranken mee gerekend.Vinnie schreef:Schultenbrau zwaar consumeren is wel zorgwekkend inderdaad
Alcohol blijft wel na roken inderdaad wel de meest waardeloze drugs ja. Ik schuif deze even makkelijk af naar mn ouders en de maatschappij.
'https:Vinnie schreef:Schultenbrau zwaar consumeren is wel zorgwekkend inderdaad
zingeving, heel belangrijk in dit soort periodes, fijn dat je dat hebt.Jmths schreef:ik ben er vrij zeker van dat ik hierin een impactvolle en betekenisvolle verandering teweeg kan brengen.
In hoeverre is deze strijd nu nog gaande?Jmths schreef:dan ga ik door totdat ik letterlijk instort op de werkplaats.
bedoel je daarmee 2 jaar rust van alles, tijd om bij te komen? Of juist op reis gaan en nieuwe ervaringen opdoen?Jmths schreef:Mensen vragen mij vaak wat ik wil in het leven waarop ik standaard reageer 2 jaar vakantie.
Jmths schreef:Ik vraag mij oprecht af of kanker en bloed en vaatziekten daadwerkelijk sterker fataal zijn dan depressie.
Jmths schreef:Drugs blijft een gevoelig onderwerp, maar aan het einde van de dag ben ik een profeet en jullie slechts dieren gedreven door angst zonder genuanceerd lange termijn redenatie vermogen.
Jmths schreef:Dat gezegd hebbende ben ik oprecht wel nieuwsgierig of er mensen op dit forum zijn die op constructieve wijze meerdere weken per jaar volledig nuchter zijn van nicotine, alcohol, benzodiazepines, antipsychotica, 'medicamenten' in algemene zin en zelfs energiedranken mee gerekend.
Jmths schreef:Gisteren (dag 5) kwam onverwacht bezoek langs met wat alcoholische drankjes, ik kan enkel dat ik mijn 5e dag gefaald heb onder 2 hertog jan grand prestige (33cl & 10%) en Schultenbrau zwaar (0,5L & 8%). Ik heb ook nog zo'n 20mg 3-MeO-PCE geconsumeerd.
Momenteel (dag 6) zit ik aan de 7,5mg 3-MeO-PCP.
Dikke faal drie bier inderdaad. Vanaf donderdag pak ik de draad weer op en begin ik wederom vanaf dag 1.
Dan rijst de vraag natuurlijk: waarom (morgen) woensdag de draad niet oppakken. Ik ga niet 1 blik bier en 60mg 3-MeO-PCP kunnen weg werken. Ik hou gewoon niet van restjes laat staan verspilling.
Bij deze heb ik de wereld gefaald en gaan we allemaal naar de hel, mijn excuses, overmorgen weer een dag.
PiraatPanda schreef:Mooi om te lezen met hoeveel toewijding je dit aangaat, hoe gecompliceerd het allemaal ook is.
PiraatPanda schreef:In hoeverre is deze strijd nu nog gaande?Jmths schreef:dan ga ik door totdat ik letterlijk instort op de werkplaats.
PiraatPanda schreef:Heb je hulp gehad bij verwerken van je burn-out/traumas/negatieve ervaringen die je hier boven noemt?
PiraatPanda schreef:bedoel je daarmee 2 jaar rust van alles, tijd om bij te komen? Of juist op reis gaan en nieuwe ervaringen opdoen?Jmths schreef:Mensen vragen mij vaak wat ik wil in het leven waarop ik standaard reageer 2 jaar vakantie.
Jmths schreef:Ik vraag mij oprecht af of kanker en bloed en vaatziekten daadwerkelijk sterker fataal zijn dan depressie.
PiraatPanda schreef:Goede vraag. En behalve aantal sterfgevallen ook belangrijk om te kijken naar effect op levenskwaliteit. Lijkt me dat aandoeningen als depressie je kwaliteit van leven enorm onderuit halen.
PiraatPanda schreef:Jmths schreef:Drugs blijft een gevoelig onderwerp, maar aan het einde van de dag ben ik een profeet en jullie slechts dieren gedreven door angst zonder genuanceerd lange termijn redenatie vermogen.
ehhm.. Wat bedoel je hiermee? Komt nogal raar over.
Jmths schreef:Dat gezegd hebbende ben ik oprecht wel nieuwsgierig of er mensen op dit forum zijn die op constructieve wijze meerdere weken per jaar volledig nuchter zijn van nicotine, alcohol, benzodiazepines, antipsychotica, 'medicamenten' in algemene zin en zelfs energiedranken mee gerekend.
PiraatPanda schreef:Jahoor. Al weet ik niet of dat bij mij 'op constructieve wijze' is. Ik heb regelmatig gewoon helemaal genoeg van die zooi. Roken doe ik al heel lang niet meer, koffie en energiedranken vind ik smerig en er zijn ook best veel lekkere alcoholloze drankjes. (al crave ik na een tijdje wel weer speciaalbiertjes of een goed glas wijn) Zonder amfetamines en benzooi kan ik ook, zolang ik m'n eigen tijd/leefritme kan indelen en niet al teveel verplichtingen heb op gebied van werk&sociaal. Ik heb daar nog steeds geen balans in kunnen vinden voor de lange termijn..
PiraatPanda schreef:Veel succes met alles en tof dat je het hier met ons deelt
Perry schreef:I fucking knew it
Perry schreef:Maar goed, don't let it get you down buddy, dit was te verwachten aangezien je gebruik regelmatig was en in je levensstijl geworteld zat. Dat, in combinatie met het feit dat je dit wel vanuit jezelf, maar vooral voor je vriendin wilde doen, maakten je doelstelling mijns inziens al behoorlijk ambitieus. Daarnaast vermoed ik dat je heel wat meer in je hoofd bezig bent/blijft wanneer je op voorhand een einddatum vastlegt. Dat lijkt me ook niet echt bevorderlijk voor je kans van slagen
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 7 gasten