Geen drugs Januari voor Jmths

Gisteravond nam ik rond 0:30 nog 21mg 3-MeO-PCE, ik heb in totaal zo'n 4 alcoholische consumpties (Gulpner kerst variant, 3x8,5%) tot mij genuttigd en rond 3:00 liep ik te slapen in bed. We waren dan ook thuis gebleven met oud en nieuw omdat de vriendin zich niet goed voelde mede omwille van stress.

Vanochtend werd ik wakker, vrij serieus gesprek gehad met mijn partner en lang verhaal kort heeft deze mij de criteria gegeven dat ik januari nuchter blijf omdat ze anders een relatie niet meer mogelijk acht na nu precies 6 jaar samen wonen.

De eis werd mij ook gesteld om hulp te zoeken bij professionele instanties om te stoppen met mijn drugs gebruik. Ik heb dan ook vanochtend een geknopt bericht gestuurd naar mijn toegewezen wijkcoach of die mij eventueel kan doorverwijzen, vraag voor een afspraak en indien niet mogelijk een doorverwijzing naar toegewezen gelegenheid.

Persoonlijk denk ik dat het relatief makkelijk gaat wezen januari volledig nuchter te blijven inclusief nicotine en alcohol. Blijkbaar deelt echter niet iedereen die mening en ben ik wellicht niet de meest objectieve factor.

Persoonlijk voel ik mij vooral boos maar ik heb het recht niet om boos te zijn op de persoon die mij 6 jaar lang onvoorwaardelijk gesteund heeft. Een gevoel van verwarring is dan ook voornamelijk wat over blijft, maar we zullen zien.

Bij deze mijn aankondiging en delen de maand januari 2020 volledig nuchter te blijven.

PS: Drugsforum.nl is voor budjes

De beste wensen, jmhts!

Goed voornemen van je! Heel veel succes!

Maar is het niet beter als je wat langer stopt dan januari, aangezien jullie relatie op het spel staat?

Gevalletje onder de duim...

Hahah nee ga je goed man kan nooit kwaad zo'n maandje

Ik vind het nog steeds een beetje bullshit, ik ga hardlopen, later.

Muwahahaa wat een kul. Zo'n lullige lolreden om te quitten heb ik nog nooit gehoord. Boehooee looser watje gaaaayyy muwahahahaa

Jcutter schreef:Gewoon zeggen dat je door blijft gebruiken. In plaats van die gaye 3meopce troep, ga je gewoon volop aan de heroine, verkoop je de schoenen en sierraad van je vriendin en zeg je gewoon dat je schijt hebt. Daar worden die wijven kk nat van.

Ik werd vanochtend wakker en bedacht mij dat een 3e partner incorporeren in een relatie ook volledig rationeel te beargumenteren valt waar enkel instinctieve emoties een obstakel voor constructieve oplossingen in moderne tijden lijken te zijn. Mijn partner gaf al eerder aan hier rationeel akkoord mee te kunnen gaan en dit te begrijpen maar dat dit na anderhalf jaar op emotioneel vlak toch een te groot obstakel leek te vormen. Toch even kijken of we in bijzijn van hulpverlener tot een rationeel en evenredig compromis kunnen komen.

Sterkte J, gaat helemaal goed komen. Vond je al verdacht stil op Telegram. We in this together

En? Al gefaald?

Perry schreef:En? Al gefaald?

Ik leef nog.

Theoretisch wordt gezegd dat stoppen enkel zou lukken vanuit intrinsieke motivatie, maar als de vriendin van jmths eruit ziet als Alizee heb ik daar zo mijn bedenkingen bij Ben altijd wel serieus jaloers op lui die jarenlang spullen in hun mik duwen en dan van het ene op het andere moment kunnen stoppen

Is dit de 1e keer dat je stopt/pauze inlast?

Inclusief vandaag ben ik ondertussen 4 dagen volledig nuchter. Dat zou wel eens voor het eerst in 3 jaar kunnen wezen.

Exclusief (2x0,5 liter) 1 liter aan Cookie Dough ijs. Vanochtend ging nog eens 0,5 liter (hard)ijs bak (triple choc) er aan. Sommige harddrugs zit je simpelweg je gehele leven aan vast vrees ik.

verneukeratief schreef:Theoretisch wordt gezegd dat stoppen enkel zou lukken vanuit intrinsieke motivatie, maar als de vriendin van jmths eruit ziet als Alizee heb ik daar zo mijn bedenkingen bij

Het kan aan mij liggen maar ik zie wel enkele gelijkenissen. De vriendin snurkt sterk gelijkend aan hoe Kirby dat doet. Ik weet niet of Alizée dat ook doet. Ze heeft de laatste tijd wel meerdere keren genoemd dat mijn drugstaferelen haar ondertussen flink de strot uit komen wat waarschijnlijk inderdaad geen toeval is.

Dat gezegd hebbende voelt het voor mij vaak wel vervelender wat ik haar indirect aan doe dan wat ik mijzelf aan doe. Los daarvan voel ik mij ook intrinsiek gemotiveerd om Nederland te behoeden tegen het Fascisme. Iets waarvoor ik mij niet volledig hard kan maken onder het stigma van drugs.

Ik had ook veel tijd en rust nodig voor het verwerken van trauma voordat ik mij op dit punt van mijn drugscarrière kon bevinden.

verneukeratief schreef:Ben altijd wel serieus jaloers op lui die jarenlang spullen in hun mik duwen en dan van het ene op het andere moment kunnen stoppen

Is dit de 1e keer dat je stopt/pauze inlast?

Ik denk eerder de 100e keer, maar het gaat steeds beter en makkelijker. Deze stop/pauze poging voelt wel iets serieuzer dan voorheen. Ik hoop het heel januari vol te kunnen houden maar eerst maar even zien of het mij één week lang lukt om volledig nuchter te blijven. Ik heb nog wel dissociatieven en Amfetamine in huis wat het iets moeilijker maakt, met downers in huis zou het mij in ieder geval sowieso niet lukken.

Vaak dat ik tegelijkertijd Amfetamine, Dissociatieven en Benzodiazepines misbruik en dan een week (of twee) overschakel op Opioiden om ontwenning te neutraliseren en tolerantie een beetje te resetten.

Persoonlijk zie ik (naast sociale wenselijkheid) ook eigenlijk geen enkele reden om alcohol te gebruiken in plaats van dissociatieven. Onder invloed van dissociatieven kan ik zogezegd in ieder geval nog hardlopen.

Jcutter schreef:Sommige mensen worden volwassen.

Of maken zichzelf van kant. Verreweg de grootste kans op vroegtijdig overlijden volgens de statistieken, zelfs wanneer vergeleken met verkeersongelukken.

Volwassen is een woord waarvoor ik een beetje afkeer ervaar, net als het woord vrouw.

Ik heb ook een hekel aan het proces volwassenen worden

Goed bezig jmths

Gisteren (dag 5) kwam onverwacht bezoek langs met wat alcoholische drankjes, ik kan enkel dat ik mijn 5e dag gefaald heb onder 2 hertog jan grand prestige (33cl & 10%) en Schultenbrau zwaar (0,5L & 8%). Ik heb ook nog zo'n 20mg 3-MeO-PCE geconsumeerd.

Momenteel (dag 6) zit ik aan de 7,5mg 3-MeO-PCP.

Dikke faal drie bier inderdaad. Vanaf donderdag pak ik de draad weer op en begin ik wederom vanaf dag 1.

Dan rijst de vraag natuurlijk: waarom (morgen) woensdag de draad niet oppakken. Ik ga niet 1 blik bier en 60mg 3-MeO-PCP kunnen weg werken. Ik hou gewoon niet van restjes laat staan verspilling.

Bij deze heb ik de wereld gefaald en gaan we allemaal naar de hel, mijn excuses, overmorgen weer een dag.

Schultenbrau zwaar consumeren is wel zorgwekkend inderdaad

Jcutter schreef:You need help. Lees een goed boek om van je gewoonte (lees: drugsverslaving) af te komen

De voornaamste oorzaak van drugs gebruik is onderliggende problematiek. Ik zit qua psychologie gerelateerd en minder gerelateerd vrij verweven in de materie, meer dan de gemiddelde persoon in ieder geval. Ik ben zogezegd wel bekend met therapie vormen en ik heb in de praktijk gezien en ondervonden wat voor fatale uitwerking drugs kan hebben op mensen. Mij zul je niet mensen enthousiast zien maken om drugs te gebruiken in ieder geval, dat is in ieder geval wat ik intrinsiek gemotiveerd hoop.

In mijn persoonlijke context zijn een kritische houding, een allergie voor machtsmisbruik en vasthouden aan principes vaak de voornaamste redenen geweest waardoor ik niet altijd in staat ben geweest om altijd de meest rationele keuzes te maken. Het gaat vergeleken met enkele jaren geleden opmerkelijk goed met mij maar ik bevind mij wederom in context waar zelfredzaamheid, veerkracht en efficiënte de standaard argumenten zijn om zonder enig respect over losjes verwoord Europese (en voor mij Nederlandse) normen en waarden heen te walsen.

Er gebeuren dingen in de wereld op structurele basis waardoor iedere vezel in mijn lichaam zich binnenste buiten keert. Echter het moment dat ik uit haal in emoties, hoe rechtvaardig mijn handelen vanuit emoties ook zal wezen zal worden gebagatelliseert. Politiek profileren zoals het nog wel eens genoemd wordt. Zolang ik niet in staat ben mijn emoties volledig achter mij te laten en context feitelijk, concreet en onderbouwd toe te lichten zoals die is ben ik simpelweg niet in staat om mijn verleden achter mij te laten.

Ik kom steeds dichter bij en ik ben er van overtuigd dat de positieve tendens, de rode lijn nog altijd ontwikkeld in de juiste richting al is dit niet van de een op de andere dag. Mijn doel is niet alleen meerdere maanden achter elkaar volledig nuchter te zijn, wat niet te onderschatten veel energie kost wat vaak simpelweg niet op te brengen valt. Maar daarnaast is mijn voornaamste doel fundamentele veranderingen teweeg te brengen in een (toch wel overwegende) fascistische tendens naar een meer democratische tendens in het onderwijs.

Het grondwerk hiervoor ligt al enkele decennia te wachten op deze transitie, een studentenraad is een voortvloeisel uit de wet en niet een facilitatie vanuit de onderwijsinstelling. Er zijn wel meer dingen in de wereld die verbeterd mogen worden, maar ik ben er vrij zeker van dat ik hierin een impactvolle en betekenisvolle verandering teweeg kan brengen. En dan niet alleen voor mijzelf.

Om te kunnen (en daarmee willen) stoppen moet drugsgebruik moet je eerst weten wat je waarden zijn. Hetgeen dat het voor jou de moeite waard maakt om te leven. Ik heb ruim 8 jaar met alles wat ik in mij hard gestreden tegen hetgeen waar voor mijn gevoel de kern ligt waaruit structureel op de lange termijn de meest hardnekkige ellende voort komt, en die ligt in het onderwijs.

Ik ben niet altijd even subtiel maar ik spreek waar mijn hart ligt, en ik geloof dat ik mijn bedenkingen altijd met veel geduld consistentie heb gepoogd over te brengen wanneer mogelijk. Het stukje oprechtheid en kwetsbaarheid in het proces zijn ongenuanceerd zonder menselijke compassie keihard afgestraft. Ik ben er ook van overtuigd dat veel mensen er van overtuigd waren dat als ze maar consistent zo genadeloos waren ik mij vanzelf vrijwillig in een bodemloze put van wanhoop zou werken.

Iedere keer dat ik een tekenen van zwakte toonde grepen mensen vrij standaard de kans om mij metaforisch gesproken na te schoppen. En naarmate processen over de jaren waarop mijn aanhoudende consistente kritiek aan hield werd de invloed van machtsmisbruik eveneens steeds groter. Persoonlijke dreigementen van directrices, opleidingshoofd, juristen, advocaten en een half personeelsbestand namen op verschillende wijzen steeds vaker en drastischer toe.

Zonder mijzelf aan het kruis te nagelen ben ik er van overtuigd dat ik structureel gesaboteerd ben en uiteindelijk iedere vorm van erkenning ontzegt is omdat ik consistent zorgen bleef uitspreken rond het structureel repressief beleid waarin mensen als eenzijdig product werden gepresenteerd en hierop werden afgestraft wanneer ze afweken van de 'meest efficiëntie gang van zaken'.

Hoe ironisch het ook klinkt vind ik het Skinnerbox concept dat actief wordt implementeert in het onderwijs om mensen te motiveren onverdraagzaam. En daar is inderdaad een zeer aanzienlijk deel van mijn drugs gebruik uit voort gekomen. Op momenten dat mijn lichaam ernstige koorts had, ik veelvoudige ontstekingen in mijn lichaam ontwikkelde ter gevolge van extreme lichamelijke uitputting dat ik door middel van drugs alsnog mijn grenzen rekte tot op het punt dat ik overduidelijke doorschoot in zelfdestructief handelen.

Ik ben er van overtuigd dat als een tekort schieten van mijn doorzettingsvermogen wederom als argument wordt gebruikt zodat onderwijsinstellingen hun gelijk kunnen krijgen, een verlangen die voort komt uit wrok, dan ga ik door totdat ik letterlijk instort op de werkplaats.

Veel leerkrachten die huilend vertellen dat ze kinderen hebben en geen andere keuze en ondanks dat ik begrijp wat ze zeggen en deze mensen met heel mijn hart de mogelijkheid gun om op constructieve, realistische wijze een kind op te voeden terwijl ze zelf ook als mens worden gezien door de onderwijsinstelling en niet als een onderdeel van 'The Funnel/De Trechter' zoals ze het mooi bewoorden in A&O psychologie.

Zelfs op momenten waarop leerkrachten mij in tranen met persoonlijke context te gemoed treden zijn ze niet in staat om de volledige waarheid te vertellen omdat ze te bang zijn om hun erkenning in professie en zekerheid qua recht op levensbestaan vrezen te verliezen.

Toen ik begin vorig jaar in het ziekenhuis belandde was de sterkste gedachte die door mijn hoofd heen ging: 'Als ik nu dood ga zal ik mijn verhaal nooit kunnen vertellen'. En iedere cel in mijn lichaam schreeuwde uit dat dit onacceptabel is. Ik wil en ik kan de laatste 8 jaar van mijn leven niet aan de kant schuiven omdat dit het leven makkelijker zal maken. De gedachte dat ik nooit de kans zal krijgen om mijn stem te laten horen daar waar mijn waarden het zwaarst liggen is voor mij meer beangstigend dan mijn angst voor de dood zelf. Ik weiger mijzelf op die manier herinnerd te laten worden. En tot die tijd ga ik het zo rustig mogelijk aan doen en genieten van de kleine dingen/verzetjes in het leven.

Er is één reden waarmee ik mogelijkheid zie om het verleden los te laten, en dat is de pijn die ik mensen om mij heen indirect veroorzaak. Ik heb een goed leven, een dak boven mijn hoofd, voedsel, mensen die om mij geven en ik heb het onbeschrijfelijke geluk dat ik mensen heb die mij onvoorwaardelijk steunen.

Druks schreef:Stel je niet zo aan en ga gewoon door met stoppen man.

Het probleem is dat ik verslaving niet zie als een ziekte, ik zie gebruik van drugs als een keuze. Verslaving is onderdeel van ons onderbewuste en van onze menselijke hebzucht, en dat in tijden waarin wij alles kunnen hebben wat we maar willen.

Mijn doel voor 2020 is nog altijd minstens 1 maand volledig nuchter van alle drugs, voor mij zijn nicotine, alcohol, snelle koolhydraten eveneens onderdeel in het proces. Je noemt het aanstellerij, ik noem het een aanhoudend proces. De afgelopen maanden stabiel 3-MeO-PCE gebruik, ik heb er oprecht geen spijt van. Als dat voor mijn zwakke menselijke vlees het ultieme compromis voor om van alles andere drugs af te blijven, goed te kunnen slapen, consistent een fatsoenlijke maaltijd voor mijzelf en vriendin te kunnen presenteren rond 19:00, om consistent te kunnen blijven hardlopen en tegelijkertijd een kwalitatief betekenisvol leven te kunnen leiden, dan is dat voor mij de gulden middenweg.

Het is lang geleden dat ik mij gelukkig kon voelen zonder drugs. Ik turf de dagen waarop ik nuchter ben en dat worden er steeds meer. Mensen vragen mij vaak wat ik wil in het leven waarop ik standaard reageer 2 jaar vakantie. En, nee. Ik geloof niet dat mensen gelukkig worden van stil zitten. Maar ik voel simpelweg nog altijd de nasleep van een burn-out.

Het vrijwilligerswerk dat ik doe voelt voor mij betekenisvol, een groep mensen van zo'n 12 man en vrouw die een gezamenlijke wens hebben mensen wereldwijd steun te kunnen bieden wanneer deze depressie ervaren. Ik vraag mij oprecht af of kanker en bloed en vaatziekten daadwerkelijk sterker fataal zijn dan depressie. überhaupt al mensen informeren rond enkele fundamentele en relevante levensvragen op een laagdrempelige manier.

Maar terug komend op je opmerking Druks, ik ga in 2020 vaker proberen te stoppen, of in ieder geval te minderen met drugs dan ooit te voren, Ik ben er van overtuigd dat ik dit jaar een volledige maand nuchter zal blijven (exclusief suiker, inclusief World of Warcraft) en als reactie zal ik ook meer fanatiek gaan hardlopen als copingsmechanisme.

Drugs blijft een gevoelig onderwerp, maar aan het einde van de dag ben ik een profeet en jullie slechts dieren gedreven door angst zonder genuanceerd lange termijn redenatie vermogen.

Vanaf donderdag ga ik weer kijken hoeveel dagen in consistent nuchter kan blijven, mijn doel uiteindelijk is nog altijd minimaal 1 maand geheel nuchter maar daar zal ik nog zo'n 6 maanden naartoe moeten bouwen. Het gaat goed met mij ondanks dat mensen nog wel eens geneigd zijn om na te trappen wanneer ik nuchter tegen de grond lig. Ik hoop dat voor zover mogelijk ook alles goed gaat met ieder ander. Vrolijk januari feest allemaal, ik neem nog snel even een extra D3 en Omega 3 supplement verstandig dat ik ben.

Dat gezegd hebbende ben ik oprecht wel nieuwsgierig of er mensen op dit forum zijn die op constructieve wijze meerdere weken per jaar volledig nuchter zijn van nicotine, alcohol, benzodiazepines, antipsychotica, 'medicamenten' in algemene zin en zelfs energiedranken mee gerekend.

Vinnie schreef:Schultenbrau zwaar consumeren is wel zorgwekkend inderdaad

Alcohol blijft wel na roken inderdaad wel de meest waardeloze drugs ja. Ik schuif deze even makkelijk af naar mn ouders en de maatschappij.

Jmths schreef:

Jcutter schreef:You need help. Lees een goed boek om van je gewoonte (lees: drugsverslaving) af te komen

De voornaamste oorzaak van drugs gebruik is onderliggende problematiek. Ik zit qua psychologie gerelateerd en minder gerelateerd vrij verweven in de materie, meer dan de gemiddelde persoon in ieder geval. Ik ben zogezegd wel bekend met therapie vormen en ik heb in de praktijk gezien en ondervonden wat voor fatale uitwerking drugs kan hebben op mensen. Mij zul je niet mensen enthousiast zien maken om drugs te gebruiken in ieder geval, dat is in ieder geval wat ik intrinsiek gemotiveerd hoop.

In mijn persoonlijke context zijn een kritische houding, een allergie voor machtsmisbruik en vasthouden aan principes vaak de voornaamste redenen geweest waardoor ik niet altijd in staat ben geweest om altijd de meest rationele keuzes te maken. Het gaat vergeleken met enkele jaren geleden opmerkelijk goed met mij maar ik bevind mij wederom in context waar zelfredzaamheid, veerkracht en efficiënte de standaard argumenten zijn om zonder enig respect over losjes verwoord Europese (en voor mij Nederlandse) normen en waarden heen te walsen.

Er gebeuren dingen in de wereld op structurele basis waardoor iedere vezel in mijn lichaam zich binnenste buiten keert. Echter het moment dat ik uit haal in emoties, hoe rechtvaardig mijn handelen vanuit emoties ook zal wezen zal worden gebagatelliseert. Politiek profileren zoals het nog wel eens genoemd wordt. Zolang ik niet in staat ben mijn emoties volledig achter mij te laten en context feitelijk, concreet en onderbouwd toe te lichten zoals die is ben ik simpelweg niet in staat om mijn verleden achter mij te laten.

Ik kom steeds dichter bij en ik ben er van overtuigd dat de positieve tendens, de rode lijn nog altijd ontwikkeld in de juiste richting al is dit niet van de een op de andere dag. Mijn doel is niet alleen meerdere maanden achter elkaar volledig nuchter te zijn, wat niet te onderschatten veel energie kost wat vaak simpelweg niet op te brengen valt. Maar daarnaast is mijn voornaamste doel fundamentele veranderingen teweeg te brengen in een (toch wel overwegende) fascistische tendens naar een meer democratische tendens in het onderwijs.

Het grondwerk hiervoor ligt al enkele decennia te wachten op deze transitie, een studentenraad is een voortvloeisel uit de wet en niet een facilitatie vanuit de onderwijsinstelling. Er zijn wel meer dingen in de wereld die verbeterd mogen worden, maar ik ben er vrij zeker van dat ik hierin een impactvolle en betekenisvolle verandering teweeg kan brengen. En dan niet alleen voor mijzelf.

Om te kunnen (en daarmee willen) stoppen moet drugsgebruik moet je eerst weten wat je waarden zijn. Hetgeen dat het voor jou de moeite waard maakt om te leven. Ik heb ruim 8 jaar met alles wat ik in mij hard gestreden tegen hetgeen waar voor mijn gevoel de kern ligt waaruit structureel op de lange termijn de meest hardnekkige ellende voort komt, en die ligt in het onderwijs.

Ik ben niet altijd even subtiel maar ik spreek waar mijn hart ligt, en ik geloof dat ik mijn bedenkingen altijd met veel geduld consistentie heb gepoogd over te brengen wanneer mogelijk. Het stukje oprechtheid en kwetsbaarheid in het proces zijn ongenuanceerd zonder menselijke compassie keihard afgestraft. Ik ben er ook van overtuigd dat veel mensen er van overtuigd waren dat als ze maar consistent zo genadeloos waren ik mij vanzelf vrijwillig in een bodemloze put van wanhoop zou werken.

Iedere keer dat ik een tekenen van zwakte toonde grepen mensen vrij standaard de kans om mij metaforisch gesproken na te schoppen. En naarmate processen over de jaren waarop mijn aanhoudende consistente kritiek aan hield werd de invloed van machtsmisbruik eveneens steeds groter. Persoonlijke dreigementen van directrices, opleidingshoofd, juristen, advocaten en een half personeelsbestand namen op verschillende wijzen steeds vaker en drastischer toe.

Zonder mijzelf aan het kruis te nagelen ben ik er van overtuigd dat ik structureel gesaboteerd ben en uiteindelijk iedere vorm van erkenning ontzegt is omdat ik consistent zorgen bleef uitspreken rond het structureel repressief beleid waarin mensen als eenzijdig product werden gepresenteerd en hierop werden afgestraft wanneer ze afweken van de 'meest efficiëntie gang van zaken'.

Hoe ironisch het ook klinkt vind ik het Skinnerbox concept dat actief wordt implementeert in het onderwijs om mensen te motiveren onverdraagzaam. En daar is inderdaad een zeer aanzienlijk deel van mijn drugs gebruik uit voort gekomen. Op momenten dat mijn lichaam ernstige koorts had, ik veelvoudige ontstekingen in mijn lichaam ontwikkelde ter gevolge van extreme lichamelijke uitputting dat ik door middel van drugs alsnog mijn grenzen rekte tot op het punt dat ik overduidelijke doorschoot in zelfdestructief handelen.

Ik ben er van overtuigd dat als een tekort schieten van mijn doorzettingsvermogen wederom als argument wordt gebruikt zodat onderwijsinstellingen hun gelijk kunnen krijgen, een verlangen die voort komt uit wrok, dan ga ik door totdat ik letterlijk instort op de werkplaats.

Veel leerkrachten die huilend vertellen dat ze kinderen hebben en geen andere keuze en ondanks dat ik begrijp wat ze zeggen en deze mensen met heel mijn hart de mogelijkheid gun om op constructieve, realistische wijze een kind op te voeden terwijl ze zelf ook als mens worden gezien door de onderwijsinstelling en niet als een onderdeel van 'The Funnel/De Trechter' zoals ze het mooi bewoorden in A&O psychologie.

Zelfs op momenten waarop leerkrachten mij in tranen met persoonlijke context te gemoed treden zijn ze niet in staat om de volledige waarheid te vertellen omdat ze te bang zijn om hun erkenning in professie en zekerheid qua recht op levensbestaan vrezen te verliezen.

Toen ik begin vorig jaar in het ziekenhuis belandde was de sterkste gedachte die door mijn hoofd heen ging: 'Als ik nu dood ga zal ik mijn verhaal nooit kunnen vertellen'. En iedere cel in mijn lichaam schreeuwde uit dat dit onacceptabel is. Ik wil en ik kan de laatste 8 jaar van mijn leven niet aan de kant schuiven omdat dit het leven makkelijker zal maken. De gedachte dat ik nooit de kans zal krijgen om mijn stem te laten horen daar waar mijn waarden het zwaarst liggen is voor mij meer beangstigend dan mijn angst voor de dood zelf. Ik weiger mijzelf op die manier herinnerd te laten worden. En tot die tijd ga ik het zo rustig mogelijk aan doen en genieten van de kleine dingen/verzetjes in het leven.

Er is één reden waarmee ik mogelijkheid zie om het verleden los te laten, en dat is de pijn die ik mensen om mij heen indirect veroorzaak. Ik heb een goed leven, een dak boven mijn hoofd, voedsel, mensen die om mij geven en ik heb het onbeschrijfelijke geluk dat ik mensen heb die mij onvoorwaardelijk steunen.

Druks schreef:Stel je niet zo aan en ga gewoon door met stoppen man.

Het probleem is dat ik verslaving niet zie als een ziekte, ik zie gebruik van drugs als een keuze. Verslaving is onderdeel van ons onderbewuste en van onze menselijke hebzucht, en dat in tijden waarin wij alles kunnen hebben wat we maar willen.

Mijn doel voor 2020 is nog altijd minstens 1 maand volledig nuchter van alle drugs, voor mij zijn nicotine, alcohol, snelle koolhydraten eveneens onderdeel in het proces. Je noemt het aanstellerij, ik noem het een aanhoudend proces. De afgelopen maanden stabiel 3-MeO-PCE gebruik, ik heb er oprecht geen spijt van. Als dat voor mijn zwakke menselijke vlees het ultieme compromis voor om van alles andere drugs af te blijven, goed te kunnen slapen, consistent een fatsoenlijke maaltijd voor mijzelf en vriendin te kunnen presenteren rond 19:00, om consistent te kunnen blijven hardlopen en tegelijkertijd een kwalitatief betekenisvol leven te kunnen leiden, dan is dat voor mij de gulden middenweg.

Het is lang geleden dat ik mij gelukkig kon voelen zonder drugs. Ik turf de dagen waarop ik nuchter ben en dat worden er steeds meer. Mensen vragen mij vaak wat ik wil in het leven waarop ik standaard reageer 2 jaar vakantie. En, nee. Ik geloof niet dat mensen gelukkig worden van stil zitten. Maar ik voel simpelweg nog altijd de nasleep van een burn-out.

Het vrijwilligerswerk dat ik doe voelt voor mij betekenisvol, een groep mensen van zo'n 12 man en vrouw die een gezamenlijke wens hebben mensen wereldwijd steun te kunnen bieden wanneer deze depressie ervaren. Ik vraag mij oprecht af of kanker en bloed en vaatziekten daadwerkelijk sterker fataal zijn dan depressie. überhaupt al mensen informeren rond enkele fundamentele en relevante levensvragen op een laagdrempelige manier.

Maar terug komend op je opmerking Druks, ik ga in 2020 vaker proberen te stoppen, of in ieder geval te minderen met drugs dan ooit te voren, Ik ben er van overtuigd dat ik dit jaar een volledige maand nuchter zal blijven (exclusief suiker, inclusief World of Warcraft) en als reactie zal ik ook meer fanatiek gaan hardlopen als copingsmechanisme.

Drugs blijft een gevoelig onderwerp, maar aan het einde van de dag ben ik een profeet en jullie slechts dieren gedreven door angst zonder genuanceerd lange termijn redenatie vermogen.

Vanaf donderdag ga ik weer kijken hoeveel dagen in consistent nuchter kan blijven, mijn doel uiteindelijk is nog altijd minimaal 1 maand geheel nuchter maar daar zal ik nog zo'n 6 maanden naartoe moeten bouwen. Het gaat goed met mij ondanks dat mensen nog wel eens geneigd zijn om na te trappen wanneer ik nuchter tegen de grond lig. Ik hoop dat voor zover mogelijk ook alles goed gaat met ieder ander. Vrolijk januari feest allemaal, ik neem nog snel even een extra D3 en Omega 3 supplement verstandig dat ik ben.

Dat gezegd hebbende ben ik oprecht wel nieuwsgierig of er mensen op dit forum zijn die op constructieve wijze meerdere weken per jaar volledig nuchter zijn van nicotine, alcohol, benzodiazepines, antipsychotica, 'medicamenten' in algemene zin en zelfs energiedranken mee gerekend.

Vinnie schreef:Schultenbrau zwaar consumeren is wel zorgwekkend inderdaad

Alcohol blijft wel na roken inderdaad wel de meest waardeloze drugs ja. Ik schuif deze even makkelijk af naar mn ouders en de maatschappij.

Kikkerr schreef:

Jmths schreef:

Jcutter schreef:You need help. Lees een goed boek om van je gewoonte (lees: drugsverslaving) af te komen

De voornaamste oorzaak van drugs gebruik is onderliggende problematiek. Ik zit qua psychologie gerelateerd en minder gerelateerd vrij verweven in de materie, meer dan de gemiddelde persoon in ieder geval. Ik ben zogezegd wel bekend met therapie vormen en ik heb in de praktijk gezien en ondervonden wat voor fatale uitwerking drugs kan hebben op mensen. Mij zul je niet mensen enthousiast zien maken om drugs te gebruiken in ieder geval, dat is in ieder geval wat ik intrinsiek gemotiveerd hoop.

In mijn persoonlijke context zijn een kritische houding, een allergie voor machtsmisbruik en vasthouden aan principes vaak de voornaamste redenen geweest waardoor ik niet altijd in staat ben geweest om altijd de meest rationele keuzes te maken. Het gaat vergeleken met enkele jaren geleden opmerkelijk goed met mij maar ik bevind mij wederom in context waar zelfredzaamheid, veerkracht en efficiënte de standaard argumenten zijn om zonder enig respect over losjes verwoord Europese (en voor mij Nederlandse) normen en waarden heen te walsen.

Er gebeuren dingen in de wereld op structurele basis waardoor iedere vezel in mijn lichaam zich binnenste buiten keert. Echter het moment dat ik uit haal in emoties, hoe rechtvaardig mijn handelen vanuit emoties ook zal wezen zal worden gebagatelliseert. Politiek profileren zoals het nog wel eens genoemd wordt. Zolang ik niet in staat ben mijn emoties volledig achter mij te laten en context feitelijk, concreet en onderbouwd toe te lichten zoals die is ben ik simpelweg niet in staat om mijn verleden achter mij te laten.

Ik kom steeds dichter bij en ik ben er van overtuigd dat de positieve tendens, de rode lijn nog altijd ontwikkeld in de juiste richting al is dit niet van de een op de andere dag. Mijn doel is niet alleen meerdere maanden achter elkaar volledig nuchter te zijn, wat niet te onderschatten veel energie kost wat vaak simpelweg niet op te brengen valt. Maar daarnaast is mijn voornaamste doel fundamentele veranderingen teweeg te brengen in een (toch wel overwegende) fascistische tendens naar een meer democratische tendens in het onderwijs.

Het grondwerk hiervoor ligt al enkele decennia te wachten op deze transitie, een studentenraad is een voortvloeisel uit de wet en niet een facilitatie vanuit de onderwijsinstelling. Er zijn wel meer dingen in de wereld die verbeterd mogen worden, maar ik ben er vrij zeker van dat ik hierin een impactvolle en betekenisvolle verandering teweeg kan brengen. En dan niet alleen voor mijzelf.

Om te kunnen (en daarmee willen) stoppen moet drugsgebruik moet je eerst weten wat je waarden zijn. Hetgeen dat het voor jou de moeite waard maakt om te leven. Ik heb ruim 8 jaar met alles wat ik in mij hard gestreden tegen hetgeen waar voor mijn gevoel de kern ligt waaruit structureel op de lange termijn de meest hardnekkige ellende voort komt, en die ligt in het onderwijs.

Ik ben niet altijd even subtiel maar ik spreek waar mijn hart ligt, en ik geloof dat ik mijn bedenkingen altijd met veel geduld consistentie heb gepoogd over te brengen wanneer mogelijk. Het stukje oprechtheid en kwetsbaarheid in het proces zijn ongenuanceerd zonder menselijke compassie keihard afgestraft. Ik ben er ook van overtuigd dat veel mensen er van overtuigd waren dat als ze maar consistent zo genadeloos waren ik mij vanzelf vrijwillig in een bodemloze put van wanhoop zou werken.

Iedere keer dat ik een tekenen van zwakte toonde grepen mensen vrij standaard de kans om mij metaforisch gesproken na te schoppen. En naarmate processen over de jaren waarop mijn aanhoudende consistente kritiek aan hield werd de invloed van machtsmisbruik eveneens steeds groter. Persoonlijke dreigementen van directrices, opleidingshoofd, juristen, advocaten en een half personeelsbestand namen op verschillende wijzen steeds vaker en drastischer toe.

Zonder mijzelf aan het kruis te nagelen ben ik er van overtuigd dat ik structureel gesaboteerd ben en uiteindelijk iedere vorm van erkenning ontzegt is omdat ik consistent zorgen bleef uitspreken rond het structureel repressief beleid waarin mensen als eenzijdig product werden gepresenteerd en hierop werden afgestraft wanneer ze afweken van de 'meest efficiëntie gang van zaken'.

Hoe ironisch het ook klinkt vind ik het Skinnerbox concept dat actief wordt implementeert in het onderwijs om mensen te motiveren onverdraagzaam. En daar is inderdaad een zeer aanzienlijk deel van mijn drugs gebruik uit voort gekomen. Op momenten dat mijn lichaam ernstige koorts had, ik veelvoudige ontstekingen in mijn lichaam ontwikkelde ter gevolge van extreme lichamelijke uitputting dat ik door middel van drugs alsnog mijn grenzen rekte tot op het punt dat ik overduidelijke doorschoot in zelfdestructief handelen.

Ik ben er van overtuigd dat als een tekort schieten van mijn doorzettingsvermogen wederom als argument wordt gebruikt zodat onderwijsinstellingen hun gelijk kunnen krijgen, een verlangen die voort komt uit wrok, dan ga ik door totdat ik letterlijk instort op de werkplaats.

Veel leerkrachten die huilend vertellen dat ze kinderen hebben en geen andere keuze en ondanks dat ik begrijp wat ze zeggen en deze mensen met heel mijn hart de mogelijkheid gun om op constructieve, realistische wijze een kind op te voeden terwijl ze zelf ook als mens worden gezien door de onderwijsinstelling en niet als een onderdeel van 'The Funnel/De Trechter' zoals ze het mooi bewoorden in A&O psychologie.

Zelfs op momenten waarop leerkrachten mij in tranen met persoonlijke context te gemoed treden zijn ze niet in staat om de volledige waarheid te vertellen omdat ze te bang zijn om hun erkenning in professie en zekerheid qua recht op levensbestaan vrezen te verliezen.

Toen ik begin vorig jaar in het ziekenhuis belandde was de sterkste gedachte die door mijn hoofd heen ging: 'Als ik nu dood ga zal ik mijn verhaal nooit kunnen vertellen'. En iedere cel in mijn lichaam schreeuwde uit dat dit onacceptabel is. Ik wil en ik kan de laatste 8 jaar van mijn leven niet aan de kant schuiven omdat dit het leven makkelijker zal maken. De gedachte dat ik nooit de kans zal krijgen om mijn stem te laten horen daar waar mijn waarden het zwaarst liggen is voor mij meer beangstigend dan mijn angst voor de dood zelf. Ik weiger mijzelf op die manier herinnerd te laten worden. En tot die tijd ga ik het zo rustig mogelijk aan doen en genieten van de kleine dingen/verzetjes in het leven.

Er is één reden waarmee ik mogelijkheid zie om het verleden los te laten, en dat is de pijn die ik mensen om mij heen indirect veroorzaak. Ik heb een goed leven, een dak boven mijn hoofd, voedsel, mensen die om mij geven en ik heb het onbeschrijfelijke geluk dat ik mensen heb die mij onvoorwaardelijk steunen.

Druks schreef:Stel je niet zo aan en ga gewoon door met stoppen man.

Het probleem is dat ik verslaving niet zie als een ziekte, ik zie gebruik van drugs als een keuze. Verslaving is onderdeel van ons onderbewuste en van onze menselijke hebzucht, en dat in tijden waarin wij alles kunnen hebben wat we maar willen.

Mijn doel voor 2020 is nog altijd minstens 1 maand volledig nuchter van alle drugs, voor mij zijn nicotine, alcohol, snelle koolhydraten eveneens onderdeel in het proces. Je noemt het aanstellerij, ik noem het een aanhoudend proces. De afgelopen maanden stabiel 3-MeO-PCE gebruik, ik heb er oprecht geen spijt van. Als dat voor mijn zwakke menselijke vlees het ultieme compromis voor om van alles andere drugs af te blijven, goed te kunnen slapen, consistent een fatsoenlijke maaltijd voor mijzelf en vriendin te kunnen presenteren rond 19:00, om consistent te kunnen blijven hardlopen en tegelijkertijd een kwalitatief betekenisvol leven te kunnen leiden, dan is dat voor mij de gulden middenweg.

Het is lang geleden dat ik mij gelukkig kon voelen zonder drugs. Ik turf de dagen waarop ik nuchter ben en dat worden er steeds meer. Mensen vragen mij vaak wat ik wil in het leven waarop ik standaard reageer 2 jaar vakantie. En, nee. Ik geloof niet dat mensen gelukkig worden van stil zitten. Maar ik voel simpelweg nog altijd de nasleep van een burn-out.

Het vrijwilligerswerk dat ik doe voelt voor mij betekenisvol, een groep mensen van zo'n 12 man en vrouw die een gezamenlijke wens hebben mensen wereldwijd steun te kunnen bieden wanneer deze depressie ervaren. Ik vraag mij oprecht af of kanker en bloed en vaatziekten daadwerkelijk sterker fataal zijn dan depressie. überhaupt al mensen informeren rond enkele fundamentele en relevante levensvragen op een laagdrempelige manier.

Maar terug komend op je opmerking Druks, ik ga in 2020 vaker proberen te stoppen, of in ieder geval te minderen met drugs dan ooit te voren, Ik ben er van overtuigd dat ik dit jaar een volledige maand nuchter zal blijven (exclusief suiker, inclusief World of Warcraft) en als reactie zal ik ook meer fanatiek gaan hardlopen als copingsmechanisme.

Drugs blijft een gevoelig onderwerp, maar aan het einde van de dag ben ik een profeet en jullie slechts dieren gedreven door angst zonder genuanceerd lange termijn redenatie vermogen.

Vanaf donderdag ga ik weer kijken hoeveel dagen in consistent nuchter kan blijven, mijn doel uiteindelijk is nog altijd minimaal 1 maand geheel nuchter maar daar zal ik nog zo'n 6 maanden naartoe moeten bouwen. Het gaat goed met mij ondanks dat mensen nog wel eens geneigd zijn om na te trappen wanneer ik nuchter tegen de grond lig. Ik hoop dat voor zover mogelijk ook alles goed gaat met ieder ander. Vrolijk januari feest allemaal, ik neem nog snel even een extra D3 en Omega 3 supplement verstandig dat ik ben.

Dat gezegd hebbende ben ik oprecht wel nieuwsgierig of er mensen op dit forum zijn die op constructieve wijze meerdere weken per jaar volledig nuchter zijn van nicotine, alcohol, benzodiazepines, antipsychotica, 'medicamenten' in algemene zin en zelfs energiedranken mee gerekend.

Vinnie schreef:Schultenbrau zwaar consumeren is wel zorgwekkend inderdaad

Alcohol blijft wel na roken inderdaad wel de meest waardeloze drugs ja. Ik schuif deze even makkelijk af naar mn ouders en de maatschappij.

Ik vind je avatar grappeg omdat het geen kikker is.

Vinnie schreef:Schultenbrau zwaar consumeren is wel zorgwekkend inderdaad

'https:

Mooi om te lezen met hoeveel toewijding je dit aangaat, hoe gecompliceerd het allemaal ook is.

Jmths schreef:ik ben er vrij zeker van dat ik hierin een impactvolle en betekenisvolle verandering teweeg kan brengen.

zingeving, heel belangrijk in dit soort periodes, fijn dat je dat hebt.

Jmths schreef:dan ga ik door totdat ik letterlijk instort op de werkplaats.

In hoeverre is deze strijd nu nog gaande?

Heb je hulp gehad bij verwerken van je burn-out/traumas/negatieve ervaringen die je hier boven noemt?

Jmths schreef:Mensen vragen mij vaak wat ik wil in het leven waarop ik standaard reageer 2 jaar vakantie.

bedoel je daarmee 2 jaar rust van alles, tijd om bij te komen? Of juist op reis gaan en nieuwe ervaringen opdoen?

Jmths schreef:Ik vraag mij oprecht af of kanker en bloed en vaatziekten daadwerkelijk sterker fataal zijn dan depressie.

Goede vraag. En behalve aantal sterfgevallen ook belangrijk om te kijken naar effect op levenskwaliteit. Lijkt me dat aandoeningen als depressie je kwaliteit van leven enorm onderuit halen.

Jmths schreef:Drugs blijft een gevoelig onderwerp, maar aan het einde van de dag ben ik een profeet en jullie slechts dieren gedreven door angst zonder genuanceerd lange termijn redenatie vermogen.

ehhm.. Wat bedoel je hiermee? Komt nogal raar over.

Jmths schreef:Dat gezegd hebbende ben ik oprecht wel nieuwsgierig of er mensen op dit forum zijn die op constructieve wijze meerdere weken per jaar volledig nuchter zijn van nicotine, alcohol, benzodiazepines, antipsychotica, 'medicamenten' in algemene zin en zelfs energiedranken mee gerekend.

Jahoor. Al weet ik niet of dat bij mij 'op constructieve wijze' is. Ik heb regelmatig gewoon helemaal genoeg van die zooi. Roken doe ik al heel lang niet meer, koffie en energiedranken vind ik smerig en er zijn ook best veel lekkere alcoholloze drankjes. (al crave ik na een tijdje wel weer speciaalbiertjes of een goed glas wijn) Zonder amfetamines en benzooi kan ik ook, zolang ik m'n eigen tijd/leefritme kan indelen en niet al teveel verplichtingen heb op gebied van werk&sociaal. Ik heb daar nog steeds geen balans in kunnen vinden voor de lange termijn..

Veel succes met alles en tof dat je het hier met ons deelt

Jmths schreef:Gisteren (dag 5) kwam onverwacht bezoek langs met wat alcoholische drankjes, ik kan enkel dat ik mijn 5e dag gefaald heb onder 2 hertog jan grand prestige (33cl & 10%) en Schultenbrau zwaar (0,5L & 8%). Ik heb ook nog zo'n 20mg 3-MeO-PCE geconsumeerd.

Momenteel (dag 6) zit ik aan de 7,5mg 3-MeO-PCP.

Dikke faal drie bier inderdaad. Vanaf donderdag pak ik de draad weer op en begin ik wederom vanaf dag 1.

Dan rijst de vraag natuurlijk: waarom (morgen) woensdag de draad niet oppakken. Ik ga niet 1 blik bier en 60mg 3-MeO-PCP kunnen weg werken. Ik hou gewoon niet van restjes laat staan verspilling.

Bij deze heb ik de wereld gefaald en gaan we allemaal naar de hel, mijn excuses, overmorgen weer een dag.

I fucking knew it

Maar goed, don't let it get you down buddy, dit was te verwachten aangezien je gebruik regelmatig was en in je levensstijl geworteld zat. Dat, in combinatie met het feit dat je dit wel vanuit jezelf, maar vooral voor je vriendin wilde doen, maakten je doelstelling mijns inziens al behoorlijk ambitieus. Daarnaast vermoed ik dat je heel wat meer in je hoofd bezig bent/blijft wanneer je op voorhand een einddatum vastlegt. Dat lijkt me ook niet echt bevorderlijk voor je kans van slagen

PiraatPanda schreef:Mooi om te lezen met hoeveel toewijding je dit aangaat, hoe gecompliceerd het allemaal ook is.

Benzodiazepine ontwenning kun je lekker hysterisch van worden. Ik was 5 dagen volledig nuchter, 2 dagen voornamelijk aan de dissociatieven geweest en nu zit ik weer op dag 3 volledig nuchter. Maar ik heb net uitgebreid gekookt en krijg wat bezoek over de vloer dus ik vrees dat ik vanavond 2 speciaal biertjes en 1 rode wijn zal consumeren.

PiraatPanda schreef:

Jmths schreef:dan ga ik door totdat ik letterlijk instort op de werkplaats.

In hoeverre is deze strijd nu nog gaande?

Zo'n 4 jaar geleden eindigde een juridisch proces dat bijna 3 jaar aanhield. Tijdens dit proces werd ik door mijn onderwijsinstelling (Hanze Hogeschool) stellig vals beschuldigd van seksuele intimidatie. De onderwijsinstelling had een uitgebreid team ingezet om mij vals te beschuldigen. Twee opleidingshoofden, een jurist die langer in het werkveld stond dan dat ik ooit onderwijs had ervaren, nog twee extra advocaten.

Ik had minimaal een team van 10 mensen tegenover mij staan van mensen die zichzelf identificeren als professionals. Ik was een eerste jaars student, compleet overdondert en eerlijk gezegd flink getraumatiseerd. Er zijn ook gevallen bekend van studenten die zelfmoord hebben gepleegd in gelijke context eveneens structureel en bewust gecreëerd.

Mijn advocaat zei dat als ik het juridisch proces wou voort zetten we minimaal 2 jaar verder zouden zijn en minimaal 8 maal proceskosten. Ik ben van plan in 2020 dit juridisch proces weer op te pikken.

Ik had de afgelopen 4-5 jaar geen tijd, geld of energie om het verleden af te kunnen ronden. Dat heb ik nu wel. De vermoeidheid slaat mij meteen weer toe bij de gedachte dat ik de komende 3 jaar wederom kwijt ben aan procederen voor zaken die vanzelfsprekend zouden moeten wezen.

In conclusie van een rechtszitting bij het hooggerechtshof in Den Haag in bijzijn van drie rechters werd het handelen al letterlijk en figuurlijk door één van de rechters beschreven als "belachelijk". Ik ben al twee keer bij uitspraak vrij overtuigend in mijn gelijk gesteld maar blijkbaar ben je dan pas halverwege. Juridisch geneuzel is het, stelletje achterlijke kanker Groningers zijn het.

Sieg heil aan alles dat met de NAM/Shell in verband staat.

PiraatPanda schreef:Heb je hulp gehad bij verwerken van je burn-out/traumas/negatieve ervaringen die je hier boven noemt?

Ik heb vier jaar lang gevochten om de mogelijkheid te behouden om een opleiding te mogen afronden maar ik heb er op de harde mogen achter komen dat mensen die zich kritisch opstellen in een context waar academische vrijheid dood is nooit de erkenning van een diploma zullen krijgen. Een gegeven waar ik mij prima bij kan neerleggen, al kan ik soms wat treurig worden bij realisatie van de vaak harde realiteit.

PiraatPanda schreef:

Jmths schreef:Mensen vragen mij vaak wat ik wil in het leven waarop ik standaard reageer 2 jaar vakantie.

bedoel je daarmee 2 jaar rust van alles, tijd om bij te komen? Of juist op reis gaan en nieuwe ervaringen opdoen?

Twee jaar voor mijzelf, hetgeen waar ik momenteel doorheen ga omschrijf ik zelf overwegend als de nasleep van een burnout. Hier heb ik zo'n 2-3 jaar geleden ook een diagnose van gekregen door een senior psychiater in Antwerpen.

Jmths schreef:Ik vraag mij oprecht af of kanker en bloed en vaatziekten daadwerkelijk sterker fataal zijn dan depressie.

PiraatPanda schreef:Goede vraag. En behalve aantal sterfgevallen ook belangrijk om te kijken naar effect op levenskwaliteit. Lijkt me dat aandoeningen als depressie je kwaliteit van leven enorm onderuit halen.

Ik geloof niet dat te ontkennen valt dat kanker, bloed en vaatziekten en depressie onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Ik geloof echter ook dat de meeste mensen onvoldoende bewust in het leven staan om zich dit überhaupt te kunnen realiseren.

PiraatPanda schreef:

Jmths schreef:Drugs blijft een gevoelig onderwerp, maar aan het einde van de dag ben ik een profeet en jullie slechts dieren gedreven door angst zonder genuanceerd lange termijn redenatie vermogen.

ehhm.. Wat bedoel je hiermee? Komt nogal raar over.

3-MeO-PCP misbruik in combinatie met een slecht gevoel voor humor, let niet teveel op mij. :')

Jmths schreef:Dat gezegd hebbende ben ik oprecht wel nieuwsgierig of er mensen op dit forum zijn die op constructieve wijze meerdere weken per jaar volledig nuchter zijn van nicotine, alcohol, benzodiazepines, antipsychotica, 'medicamenten' in algemene zin en zelfs energiedranken mee gerekend.

PiraatPanda schreef:Jahoor. Al weet ik niet of dat bij mij 'op constructieve wijze' is. Ik heb regelmatig gewoon helemaal genoeg van die zooi. Roken doe ik al heel lang niet meer, koffie en energiedranken vind ik smerig en er zijn ook best veel lekkere alcoholloze drankjes. (al crave ik na een tijdje wel weer speciaalbiertjes of een goed glas wijn) Zonder amfetamines en benzooi kan ik ook, zolang ik m'n eigen tijd/leefritme kan indelen en niet al teveel verplichtingen heb op gebied van werk&sociaal. Ik heb daar nog steeds geen balans in kunnen vinden voor de lange termijn..

Benzodiazepines is de categorie drugs waar ik veruit het meest mee klaar ben van alle soorten drugs die ik ooit heb mogen ervaren. Ik begrijp er eerlijk gezegd ook de ballen van waarom ik nog altijd alcohol consumeer, naar verhouding naar lichamelijke taxatie toch echt wel één van de waardeloze drugs die je kunt gebruiken.

Om eerlijk te zijn zou ik er prima mee kunnen leven de rest rest van mijn leven dissociatieven te gebruiken. Ik kan mij geen enkel argument voor de geest halen waarom ik liever alcohol zou willen gebruiken dan een dissociatief behalve het feit dat alcohol door de samenleving sociaal geaccepteerd wordt.

PiraatPanda schreef:Veel succes met alles en tof dat je het hier met ons deelt

Jij ook bedankt, voor alles natuurlijk.

Perry schreef:I fucking knew it

Het neemt er een om er een te kennen hé, kankerjunk. <3

Perry schreef:Maar goed, don't let it get you down buddy, dit was te verwachten aangezien je gebruik regelmatig was en in je levensstijl geworteld zat. Dat, in combinatie met het feit dat je dit wel vanuit jezelf, maar vooral voor je vriendin wilde doen, maakten je doelstelling mijns inziens al behoorlijk ambitieus. Daarnaast vermoed ik dat je heel wat meer in je hoofd bezig bent/blijft wanneer je op voorhand een einddatum vastlegt. Dat lijkt me ook niet echt bevorderlijk voor je kans van slagen

Ik hield er stiekem rekening mee, maar de wereld om mij heen kan soms zo dramatisch doen. Iemand zei eens tegen mij dat het niet erg is om soms uit de bocht te vliegen.