Ik stop ermee!

Hi Allen!

Ik heb me bewust aangemeld op dit forum ter ondersteuning met het stoppen van blowen.
Ik houd sinds ik ben gestopt met blowen, enkele dagen, een dagboek bij mbt gevoelens en verlangens. Maar ook wat ik hoop te bereiken en te winnen met het stoppen.

Ik blowde bijna elke dag, wanneer het kan, sinds 3 jaar. Wat begon als 's avonds lekker wegzakken in de bank of in bed, naar nare gedachtes en schuldgevoelens. Ik merkte al een tijd dat ik niet meer gedaan kon krijgen en dat ik me erg eenzaam voelde. En vooral het laatste halfjaar kon ik niet goed meer praten met anderen zodra ik stoned was, gewoon niet meer weten waar ik over moest praten.

Ook al blowde ik maar 2gr per week, in combinatie met pijnstillers had dit geen goede uitkomst. Nu ben ik al 2 jaar van de pijnstillers af voor mijn chronische pijn, en was wiet een goed alternatief voor mijn pijn en heftige migraine aanvallen.

Nu is bij mij recentelijk een complexe PTSS vastgesteld voor trauma's uit mijn verleden en turbulente jeugd, en ben inmiddels begonnen met een EMDR behandeling bij een psycholoog, na een halfjaar bij een revalidatiecentrum te hebben gelopen (voor mijn pijnklachten).

Verslaving zit in de familie, waaronder mijn broer (wiet en waarschijnlijk meer) en mijn vader is een alcoholist in ontkenning.
Voordat ik begon met blowen was ik fel tegen drugs, roken en drinken omdat ik aan mijn broer en vader zag dat dit hun kapot maakt. Later begon ik met m'n stomme kop ook te roken, en uiteindelijk ook regelmatig een jointje voor de fun. Verder voel ik niets voor alcohol.

Een halfjaar geleden heb ik na 8 jaar medicijnen uitproberen de juiste medicatie kunnen vinden voor mijn chronische migraine, waar ik erg dankbaar voor ben! Door de medicijnen en vreetkicks kwam ik in een halfjaar tijd 11 kilo aan, na 2 jaar ondergewicht door het vele braken.
De laatste tijd begon ik op psychisch gebied steeds verder af te glijden. Ik durfde het huis niet meer uit, heb enorm veel schuldgevoelens, op school en thuis loopt het niet lekker, geen zin in menselijk contact, en financieel gaat het niet goed. Vorige week kreeg ik zelfs zelfmoord-gedachten, en bedacht ik bij mijzelf; wat te f*ck heb ik eigenlijk bereikt de afgelopen jaren? En wat wil ik nou? Dood?

Toen draaide ik bewust m'n laatste twee jointjes met het idee niet meer te blowen hierna. Dit is me tot nu toe gelukt (4 dagen verder), en heb zelfs bijgekletst bij een vriendin die op dat moment blowde. Ik wou héél graag maar een paar hijsjes, maar heb toch de verleiding kunnen weerstaan waar ik erg trots op ben!

Nu ik enkele dagen verder ben droom ik heel intens (nachtmerries eerder) en is mijn lichamelijke thermostaat in de war. Warm, koud, maar ook enorm veel zweten. Ik had ergens gehoopt nu al meer energie en gevoelens te hebben, maar dit valt nog vies tegen. Wat nou komt door het afkicken, door de medicijnen, mijn chronische aandoeningen, of PTSS komt kan ik nog niet onderscheiden van elkaar. Inmiddels zijn de zelfmoord-gedachten weg, maar ik krijg nog niets uit m'n handen.

Ik hoop dat iemand van jullie iets in mijn verhaal herkent en misschien een goede tip of steuntje heeft. Heb al veel interessante verhalen op het forum gelezen, ik voel me al minder alleen!

Liefs D&C

Goede gebruikersnaam, goed verhaal. Dit ga ik wel volgen.

Hahahaa die ei ook gelijk weer die (ei)ndelijk denkt dat hij weer iemand op azijn niveau gevonden heeft omdat een newbie foutloos spelt

Goed begonnen is half gewonnen! Je kan meer bereiken dan je soms denkt van jezelf! Inbox me maar als je een babbel nodig hebt Ik ben zeer jong maar jouw verhaal komt me zeer bekend voor!

Courage! Zanny

verneukeratief schreef:Hahahaa die ei ook gelijk weer die (ei)ndelijk denkt dat hij weer iemand op azijn niveau gevonden heeft omdat een newbie foutloos spelt

Wat heeft dat er nou weer mee te maken?

Even ontopic blijven please.

Goede stap Dan! Wat mij goed hielp bij het stoppen van alcohol en speed was om een nieuwe uitlaatklep te zoeken.

Dazedandconfused schreef:maar ik krijg nog niets uit m'n handen.

Probeer realistische korte termijn doelen stellen. Dit geeft succes ervaringen en werkt stimulerend om het vol te houden. Dan heb je wel het gevoel dat er wat uit je handen komt. Zo lang het maar realistische doelen zijn.

Chronische pijn is een interesse gebied van mij. Mocht je vragen hebben dan kan je altijd een PB sturen!

Probeer realistische korte termijn doelen stellen. Dit geeft succes ervaringen en werkt stimulerend om het vol te houden. Dan heb je wel het gevoel dat er wat uit je handen komt. Zo lang het maar realistische doelen zijn.

Goede tip, even vermelden...

Bedankt voor de reacties die ik in zo'n korte tijd heb ontvangen van jullie! Fijn om te weten dat er iemand achter me staat! Ik neem zeker contact met een/of meerdere van jullie voor meer advies! Dit voelt echt al als een warm deken. (:

Dazedandconfused schreef:Bedankt voor de reacties die ik in zo'n korte tijd heb ontvangen van jullie! Fijn om te weten dat er iemand achter me staat! Ik neem zeker contact met een/of meerdere van jullie voor meer advies! Dit voelt echt al als een warm deken. (:

Ik kan me zeker vinden in de situatie waarin je je bevindt, ik weet hoeveel pijn het doet en hoeveel kracht het kost een verslaving te overwinnen (bij mezelf is dat vooral alcohol en benzodiazepinen).

Hou vol, het komt goed

Sterkte Dazedandconfused. Voor mental support ben je bij ons aan het juiste adres.

Goed dat jij je verhaal zo eerlijk kan opschrijven en je problemen erkend, dat is een hele belangrijke eerste stap

Petrovic schreef:

Dazedandconfused schreef:maar ik krijg nog niets uit m'n handen.

Probeer realistische korte termijn doelen stellen. Dit geeft succes ervaringen en werkt stimulerend om het vol te houden. Dan heb je wel het gevoel dat er wat uit je handen komt. Zo lang het maar realistische doelen zijn.

Chronische pijn is een interesse gebied van mij. Mocht je vragen hebben dan kan je altijd een PB sturen!

Ik heb mezelf een doel gesteld om sowieso 2 weken niet te smoken. Deze data heb ik al in mijn dagboek uitgeschreven, dus alleen nog een verhaaltje eronder. Lijkt me een haalbaar doel!

Net had ik het wel moeilijk. Ik werk naast een coffeeshop hier in de stad. En ben gewend om in het weekend, na het werk, toch er een te rollen. Maar ik ben er weér langsgelopen zonder iets te halen.

Heb je zelf ook ervaring met chronische pijn?

zannypopper schreef:Ik kan me zeker vinden in de situatie waarin je je bevindt, ik weet hoeveel pijn het doet en hoeveel kracht het kost een verslaving te overwinnen (bij mezelf is dat vooral alcohol en benzodiazepinen).

Hou vol, het komt goed

Bedankt voor je berichtje! Hoe gaat het met jouw alcohol verslaving? Sterk dat je dit zelf erkent, de meesten komen niet eens zo ver (o.a. m'n vader).

Een korte opsomming van de afgelopen dagen; volgens mij zit ik inmiddels op dag 5 van niet blowen.
Gister avond was ik erg snel geïrriteerd en chagrijning. Ik ging zelfs m'n asbak door voor een halve joint, maar deze bleek doorregend te zijn. Gelukkig maar denk ik nu! Anders had ik hem waarschijnlijk toch aangestoken.

Eerder viel ik pas rond 2:00 a 3:00 in slaap, maar gister was ik aardig uitgeput door mijn overweldigende emoties en viel ik veel eerder in slaap, waardoor ik vanochtend redelijk uitgerust wakker werd. Eerste nacht zonder liters te zweten! Wel werd ik wakker met steken in m'n hoofd.

Vandaag was echter een ramp. M'n hoofd voelt als een waas. Stoned zijn is er niets bij. Gelukkig werkte ik vandaag niet alleen en ving mijn collega de stomme fouten op.
Morgen werk ik wél alleen en ben eerlijk gezegd superzenuwachtig! Als m'n hoofd morgen net zo mistig is als vandaag word ik per direct ontslagen.
Na dat ik vrij ben loop ik altijd langs de coffeeshop, die 10 meter naast m'n werk zit, om m'n voorraadje voor het weekend te halen. Voelt supervreemd om er voorbij te lopen zonder iets te halen.

Ah, wat zou ik nu doen voor een avondje wegzakken en ontspannen... M'n hoofd en nek voelen alsof die van een ander zijn. Pijnlijk, wazig en gespannen.

Nu wat positiefs; ik eet veel gezonder! Ik binge niet meer als voorheen, en denk wel twee keer na wanneer ik iets eet. Heb inmiddels de koelkast gevuld met snackworteltjes en tomaatjes. Heb wel gesnoept van de gezouten zonnebloempitten, maar dit kan geen kwaad.

Ook denk ik er weer aan om te sporten. Tijdens m'n revalidatietraject volgde ik ook een (thuis)sport program van Kayla Itsines (Bikini Body Guide) waar ik gespierder en sterker van werd. Door m'n ondergewicht was m'n sixpack al gauw te zien, die nu verborgen zit onder een dekentje van vet.
Hopelijk heb ik binnenkort meer energie (en minder pijn) om dit programma weer te starten.
Ik wacht stiekem op een boost van energie, hmm...

*Is de wazigheid na enkele dagen niet blowen normaal?
*Komen steken in het hoofd vaker voor? Ik lees wel dat hoofdpijn in het algemeen voorkomt, maar over steken lees ik overigens niets.
*Heeft iemand een indicatie wanneer m'n energie niveau zal stijgen? Op dit moment denk ik; fuck waar doe ik het voor met m'n wazige hoofd en slappe lichaam?

-lily

Dazedandconfused schreef:
*Is de wazigheid na enkele dagen niet blowen normaal?
*Komen steken in het hoofd vaker voor? Ik lees wel dat hoofdpijn in het algemeen voorkomt, maar over steken lees ik overigens niets.
*Heeft iemand een indicatie wanneer m'n energie niveau zal stijgen? Op dit moment denk ik; fuck waar doe ik het voor met m'n wazige hoofd en slappe lichaam?

-lily

Dat zijn wel veel voorkomende klachten tijdens het afkicken van cannabis ja. Niet erg zorgwekkend. Meer een signaal dat je lichaam wacht op hasj of wiet en protesteert dat het de gewenste substantie niet krijgt.
Dit soort verschijnselen kan nog wel enkele weken aanhouden maar niet per se. Het is ook mogelijk dat je jezelf ff wat down gaat voelen maar dat gaat wel voorbij.
Gewoon de tanden op elkaar houden en volhouden.
Probeer andere wijzen van ontspanning te zoeken die je voldoening geven.
Petje af dat je de kracht hebt om nee te blijven zeggen terwijl je naast een shop werkt

Dazedandconfused schreef:

zannypopper schreef:Ik kan me zeker vinden in de situatie waarin je je bevindt, ik weet hoeveel pijn het doet en hoeveel kracht het kost een verslaving te overwinnen (bij mezelf is dat vooral alcohol en benzodiazepinen).

Hou vol, het komt goed

Bedankt voor je berichtje! Hoe gaat het met jouw alcohol verslaving? Sterk dat je dit zelf erkent, de meesten komen niet eens zo ver (o.a. m'n vader).

Het is eerder een alcoholprobleem ipv verslaving, maar inderdaad ik durf en kan zeggen dat ik zeer zwak ben aan deze drug, zalige rust krijg ik er van. Ik noem het de duivel in een flesje.. Binnenkort mag ik starten aan de gemeente met een vast contract dus heb ik veel minder tijd om te drinken enzovoort, Xanax is momenteel geen goed idee om af te bouwen ivm papa die ook heel erg veel drinkt & een hersentumor heeft. Mama aan de morfine van de zware reuma enzovoort. Ik zie er erg van af, mijn hart breekt elke dag.

Maar hey, ik lees dat je zeer goed bezig bent, hou vol, je bent op de goede weg!!!

Lekker bezig! Die verschijnselen trekken vaak langzaam weg (wat ik van anderen hoor). Bij mijn pep verslaving waren de eerste paar weken het moeilijkste.

Dazedandconfused schreef:Ook denk ik er weer aan om te sporten.

Ik ben sportfysiotherapeut. Als je wilt kan ik een specifiek schema maken aan de hand van je doelen.

Succes de komende tijd!

Petrovic schreef:

Dazedandconfused schreef:Ook denk ik er weer aan om te sporten.

Ik ben sportfysiotherapeut. Als je wilt kan ik een specifiek schema maken aan de hand van je doelen.

Succes de komende tijd!

Dank voor je lieve reactie! Ik ben voorzien van een schema van de revalidatie waar ik 1 x in de week kom, speciaal om mijn zwakkere plekken wat sterker te maken. Maar lief! Ga het zeker onthouden!

Ben vandaag begonnen met BBG, vandaag was legday en ik kom de trap niet af.

Weer een korte update van de afgelopen dagen. Ik heb gister de 7 dagen aangetikt en zit nu op de helft van mijn 2 weken doel. Yas! Nooit gedacht dat ik het uit mezelf kon! Ben er steeds minder mee bezig maar meer met m'n lichamelijke klachten.
M'n darmen zijn enorm aan het opspelen waardoor ik gister helemaal was uitgedroogd. M'n lichaam was even op en m'n temperatuur zat op 36.1, had het gevoel te gaan flauwvallen en voelde me warrig. M'n buik staat inmiddels bol van de liters water die ik heb gedronken dus dat moet nu goedkomen.

Inmiddels begonnen met m'n nieuwe sportprogramma en man dat was zwaar! Never skip leg day, they say. Nou ik sta te trillen op m'n beentjes haha.

Ik merk wel dat ik meer sigaretten rook dan normaal, wat het sporten niet bepaald bevorderde. Hopelijk is dat de volgende stap (over een tijdje). Van de zomer was ik gestopt en merkte dat m'n lichaam na enkele dagen weer begon te 'herstellen'. M'n longen konden eerder nooit zóveel lucht opnemen haha. Helaas na 6 dagen weer begonnen toen ik op t terras zat. Stom bleh.

Morgen ga ik weer naar de psycholoog en heb haar voor het laatst gezien voordat ik überhaupt besloot om te stoppen, ben benieuwd wat ze gaat zeggen. Misschien heeft zij een goeie tip om te stoppen met roken. Als ik wiet kan laten liggen, dan moet het ook lukken met een peuk.

Het begint me ook duidelijk te worden waarom ik verslaafd ben geraakt aan wiet. Ik mag namelijk geen pijnstillers gebruiken voor m'n chronische pijn, dit om pijnstillerafhankelijke migraine voor te zijn. Want dat was letterlijk een hel.
Als ik thuis kwam van school of werk rolde ik er 1 of 2 om m'n migraine voor te zijn en m'n schouders te ontspannen. Dit momentje mis ik erg, een momentje voor mezelf. Datzelfde effect ervaar ik absoluut niet met een peuk.
Ook was het fijn om mijn zorgen weg te blowen. Die komen nu best wel op me af... hopelijk kan de psycholoog daar wat mee.

Op school ging het al een tijdje niet goed. Door ziekte ben ik vaak afwezig en mis ik veel. Wiet maakte het moeilijker omdat ik s ochtends door alle wekkers sliep, ik voelde me te angstig en beschaamd om me later aan te sluiten wat het gat tussen mij en school steeds groter maakte. De confrontatie van menselijk contact vind ik enorm angstwekkend. Nu ik gestopt ben met blowen zie ik dat dat niet komt door wiet maar door m'n PTSS. Was het maar andersom dan was het sneller opgelost. :/

M'n studie zit me erg tegen. Ik doe nu al een jaar over. Ben er speciaal voor maar Utrecht verhuisd en heb nooit een opleiding kunnen afmaken door problemen thuis, fysieke of mentale problemen. Ben al 8 jaar bezig om een papiertje te halen en twijfel enorm of ik mezelf nog langer moet kwellen of moet stoppen met zeuren. Als ik stop met m'n studie dan mag ik hier niet blijven wonen. Een goeie stok achter de deur zou je zeggen, maar het is erg beklemmend.
Als het kon zou ik lekker fulltime werken, maar m'n chronische aandoeningen maken dat onmogelijk. Geen recht op Wajong of ondersteuning. Ik zit zo klem voor m'n gevoel, ondanks deze verslavingsoverwinning.