Het begon leuk, leuke ervaringen met het stofje. Tot ik teveel in huis had gehaald, omdat het verboden zou gaan worden. Een saaie nacht werd snel leuker door de vliegen door dimensies onder invloed van mxe, en dit gebeurde al snel elk weekend. Even het gezeik van de wereld vergeten, en de g-krachten voelen op je lichaam als je vertrekt op een magische reis. Mijn bed werd een achtbaan, die me meesleurde in mijn reis door het universum. Erg leuk allemaal, tot op een bepaald punt.
Dat punt zit ik nu, nog steeds vaag terwijl ik dit verhaal schijf. Dat elk weekend gebruiken werd snel dagelijks. Nuchter zijn is kut, zolang ik maar onder invloed van iets was ging het nog wel. Maar dan zit ik weer thuis, een avond niks te doen. Tony montana style een halve gram in mijn neus en gaan met die banaan. Vlieg ik weer door de dimensies, op een doordeweekse dag. 3 uur voordat je moet gaan werken nog bijpakken. Yolo gewoon doen, nee ik heb het wel geleerd hoor. Gewoon gaan werken, schijt aan vergeten wat belangrijk is in je leven. Maar een inzicht krijgen gelukkig, want zo gaat het de verkeerde kant op. De laatste maand bijna dagelijks gebruikt, tenminste wanneer ik nuchter was of alleen stoned kon ik de drang niet weerstaan. Leven voor de roes noem ik het, maar zo leef je niet erg lang. Gelukkig word je er ook niet van, tenminste wanneer je uit die achtbaan stapt. Kutzooi. Ik heb het verneukt
Zakje maar vol water laten lopen, de rest licht in een ander huis en word nog opgehaald. Klaar ben ik er mee, kut drugs. Genoeg is genoeg. Nee, voor mij is de lol er nu wel een beetje vanaf. Tijd om terug te gaan naar mijn leven