Zoals waarschijnlijk iedereen wel weet treed verslaving vrijwel nooit meteen op, dit wordt vooraf gegaan aan een aantal fasen die ik zodadelijk even kort ga bespreken. Aangezien veel mensen niet echt een duidelijk beeld weten te scheppen over wat een verslaving precies inhoudt ga ik pogen een klein beetje licht op de situatie te werpen.
Fase 1: Experimentele fase.
Druggebruik begint vaak vanuit interesse, nieuwsgierigheid. Dit heeft vooral sociale oorzaken; als je vrienden hebt die gebruiken is stap naar zelf gebruiken vaak snel gezet. Vanuit deze fase kan het druggebruik nog alle kanten op gaan.
Fase 2: Sociale fase.
Hier neemt het gebruik al toe. De gebruiker zoekt naar de postieve effecten van druggebruik en weet deze te integreren in het sociale leven zonder dat men er last van heeft. Het gaat hier dan bijvoorbeeld om gebruik van partydrugs op feestjes. Het drinken van een glaasje alcohol op café. Of een jointje blowen onder vrienden. De kans op overmatig gebruik wordt vooral door erfelijke factoren bepaald.
Fase3: Overmatig en schadelijk gebruik.
In deze fase speelt het druggebruik een grotere rol in het leven van een gebruiker. Het gebruik is hier niet langer een sociale gebeurtenis maar wordt eerder gezien als een toevluchtsoord om negatieve ervaringen en gebeurtenissen te onderdrukken. Bij overmatig gebruik is er nog niet te spreken van een verslaving maar het risico erop verhoogt hier wel exponentieel. Stoppen met gebruiken wordt moeilijker.
Fase 4: Verslaving.
Het leven van de gebruiker wordt hier voor een groot deel bepaald door gebruik. Het gebruik kent hier schadelijke gevolgen op lichamelijk, psychisch en sociaal gebied.
Lichamelijke gevolgen:
De gebruiker ontwikkeld tolerantie ten opzichte van het middel. Hoe vaker en hoe meer een middel gebruikt wordt; hoe meer de gebruiker ervan zal moeten nemen om het gewenste effect te bekomen. Het lichaam kan dan zo gewoon raken aan het middel, dat het niet meer normaal kan functioneren zonder. Wanneer het gebruik wordt stopgezet kunnen ontwenningsverschijnselen optreden (e.g. trillen, zweetuitbarstingen, misselijkheid, spierpijn, prikkelbaarheid, angst en rusteloosheid). lichamelijke afhankelijkheid treedt vooral op bij overmatig gebruik van alcohol en opiaten.
Psychische gevolgen:
Er treedt een onweerstaanbare behoefte op naar het middel en de roes die het veroorzaakt. De gebruiker heeft het gevoel dat hij het product nodig heeft en is in denken en doen constant met het middel bezig. De gebruiker verlangt steeds sterker naar het middel en dit gaat vaak gepaard met gevoelens van angst en verwarring. Ook depressies kunnen hier de kop opsteken. Er is hier sprake van geestelijk verslaving.
Sociale gevolgen:
Door het overmatig gebruik kunnen problemen onstaan met de omgeving (werk, partner, gezin, ..); de gebruiker gaat zich steeds meer afzonderen en kan zijn verantwoordelijkheden vaak niet meer nakomen. Vaak nemen mensen in de omgeving van de gebruiker veroordelend afstand met als gevolg dat het gebruik nog verder kan escaleren. De gebruiker zelf zal anderzijds zijn bestaan ook zo veel mogelijk proberen te beperken tot de mensen en situaties die rechtstreeks met het verkrijgen van het middel te maken hebben.
ik hoop dat deze tekst een beetje vlot leesbaar is en dat de gegeven informatie op z'n minst een klein beetje nuttig is.
) correct weergeeft. Alleen zijn er naar mijn mening wel veel 'tussenfasen' die enorm kunnen verschillen van persoon tot persoon.
