Italiano schreef:Ik denk dat het er ook vanaf hangt waarom iemand kiest voor de stoner life of voor auto's. Iets kan je passie zijn, maar iets kan ook een uitvlucht zijn. Voor veel mensen is drugsgebruik een manier om hun gevoelens te ontwijken en hun evt problemen niet onder ogen te hoeven zien.
Ik denk dat mensen over het algemeen ergens aan beginnen omdat ze het leuk, nieuw, interessant, spannend, lekker etc vinden, of het nu gaat om een drug, een bezigheid, voedsel, werk of een relatie met een persoon. Pas later krijgt dat 'object' voor jou de functie om aan de werkelijkheid te ontsnappen (of een andere functie) en bouw je een steeds diepere band op met dat 'object'. Verslaving zou je dan kunnen definiëren als het niet meer los kunnen komen van een inmiddels destructief geworden intense band met een 'object'.
Je zou dus elke binding met een object/hobby/persoon die (na een leuke beginperiode) destructief is geworden maar waarvan het je niet lukt om los te komen omdat de band te sterk is, een verslaving kunnen noemen. Of je kunt ervoor kiezen om geen van die dingen een verslaving te noemen. (zolang je maar niet beweert dat verslaving alleen voorkomt bij middelen, en dat die andere dingen allemaal passie en liefde zijn)
Vinnie schreef:alleen met drugsgebruik is dit wel een stuk riskanter aangezien je hierdoor ook als je niet met je passie bezig bent minder functioneert.
Hoezo? Dat ligt er maar net aan hoeveel je gebruikt. En bovendien, heb je nog nooit een topsporter meegemaakt? Een workoholic?
Een emotionele binding aangaan is een natuurlijk proces en verschilt niet essentieel van de manier waarop we dat doen met mensen, dieren, hobby's of drugs. Bij het verlies van een object waar je een sterke binding mee hebt zul je bv altijd te maken krijgen met rouw.
Bepaalde drugs zijn bv prima te vergelijken met de vriend die altijd voor je klaarstaat als je je even onprettig voelt, en een arm om je heen slaat. Terwijl je met andere drugs de grootste lol kunt hebben tijdens het uitgaan, maar het een behoorlijk grillige invloed op je heeft zodra je ook door de weeks 'samen tijd doorbrengt'. Ze vervullen allemaal een andere functie waardoor je er een binding mee aangaat, en dat hoeft helemaal niet slecht te zijn.
Poseidon schreef:Obsessief verslingerd aan iets klinkt al een stuk minder ernstig dan verslaving. Of een uit de hand gelopen passie. Dan trek je de pathologische angel er uit.
Precies! Met het woord 'verslaving' zijn 3 problemen:
1. Het sigma dat eraan hangt zorgt ervoor dat 'verslaafden' door de maatschappij met de nek worden aangekeken.
2. Doordat drugsgebruik in onze taal zo sterk geassocieerd wordt met verslaving zien mensen vaak over het hoofd dat 95% van de mensen die wel eens drugs gebruiken helemaal niet verslaafd zijn aan drugs.
Een emotionele binding met drugs hoeft helemaal niet destructief te zijn3. Verslavingen (ofwel destructieve emotionele verbindingen) met bv hobby's worden maar weinig serieus genomen, terwijl die mensen misschien wel hulp nodig hebben.
Of het vermijden van het woord op de lange termijn ook iets oplevert betwijfel ik (het woord 'allochtoon' is bv ooit aan de vandale toegevoegd als neutrale vervanger voor het woord immigrant, erg succesvol
). Maar het bespreekbaar maken van de geldigheid van de definitie ervan lijkt me iig erg nuttig.
