Versnijdingsmiddelen.
Geplaatst: di maart 01, 2011 2:45 pm
Beste forumgebruikers,
Ik heb laatst wat cocaïne laten testen en toen ik de testresultaten terug kreeg zater er 2 stoffen bij die ik niet kende.
Graag wil ik deze met jullie delen omdat het veel gebruikte versnijdingsmiddelen zijn volgens het testcentrum. En niet zonder risico's.
Ik heb er kort wat over opgezocht. Als jullie aanvullingen hebben of andere vernijdingsmiddelen kennen/horen, laat het dan weten, of vraag erover! Misschien dat we zo een nóg completer beeld kunnen geven van de risico's van gebruik.
Levamisole
Het is ondekt in 1966 en is gebruikt voor de behandeling van parasitische worm infecties in mensen.
Ook is het onderzocht in combinatie met chemotherapy voor hoofd en nek kanker, darmkanker en melanoom (vorm van huidkanker).
vanaf 2003 is het gebruik van dit middel achterhaald wegens de bijwerkingen en wordt het alleen nog gebruikt als ontwormer in vee.
Levamisole voegt gewicht en volume toe aan verpoederde cocaïne zodat het lijkt alsof het puurder is. Ook worden in sommige artikelen beweerd dat levamisole mogelijk stimulerende effecten teweeg brengt die te vergelijken zijn met cocaïne.
En ook de mogelijkheid om straat testjes te slagen om een schatting te krijgen van hoe puur de cocaïne is.
Levamisole onderdrukt de vorming van wittebloed cellen en onderdrukt zo het immuun systeem. Dit kan leiden tot aandoeningen als Agranulocytose en neutropenie (biede wittebloedcel aandoningen).
Ook is er in de VS onder gebruikers van cocaïne versneden met levamisole een verhoogde kans op vasculitis (infectie van de bloedcel wanden).
Phenacetin (of fenacetine in het nederlands)
feneacetine is geïntroduceerd in 1887 als het eerste niet-opiaat achtige pijnstiller zonder onstekingsremmende eigenschappen!
In Amerika is het in 1983 uit de handel gehaald wegens carcinogene (kankerverwekkende) eigenschappen en geleverde nierschade.
Een van de metabolitische producten van fenacetine is paracetamol.
Fenacetine wordt net als levamisole als versnijdingsmiddel gebruikt omdat het gewicht en volume aan de coke toevoegen, en die het niet onzuiver laten lijken.
Dit gebeurd volgens bronnen vooral in het UK.
Ook fenacetine brengt risico's met zich mee. Zo is het onder andere kankerverwekkend. Ook wordt het in verband gebracht met een verhoogde kans op dood door nier ziekten door nier schade, dood door kanker en dood door cardoivasculaire ziekten.
Ook is het een gevaarlijk middel voor mensen met bonenziekte (glucose-6-fosfaatdehydrogenase-deficiëntie). Dit is een ervelijke aandoening. Bij blootstelling aan fenacetine kan met acute hemolyse oplopen (het uit elkaar vallen van rode bloedcellen).
Lidocaine
Dit is een plaatselijk verdovingsmiddel dat sinds 1949 op de markt is. Het wordt verkocht in drogisterijen/apotheken voor bijvoorbeeld keelpijn (denk aan Trachitol®). Ook wordt het voor kleine ingrepen op de plek in kwestie ingespoten als plaatselijk verdovingsmiddel.
Lidocaïne wordt versneden met cocaïne om zijn verdovende eigenschappen in de neus, mond en keel gebied na te bootsen. Zo probeert men de illusie op te wekken bij de gebruiker dat het cocaïne van hoge kwaliteit is wegens de plaatselijk verdovende eigenschappen.
De lijst met bijwerkingen is eigenlijk vrij klein. Vaak komen deze alleen voor bij systematische blootstelling of hele hoge dosissen. Dit resulteert in centrale zenuwstelsel (CZS) en cardiovasculaire (CV) effecten.
De CZS bijwerkingen zijn CZS prikkeling zoals bijvoorbeeld duizeligheid, wazig zicht, nervositeit, tintelingen rond de mond, trillen, oorsuizen en insults. Gevolgd door CZS depressie bij meer blootstelling. Dit zijn symptomen zoals moeite met wakker blijven, bewusteloosheid, ademhalingsproblemen en apneu.
De CV bijwerkingen kunnen een laag hartritme zijn, lage bloeddruk, shock en hartstilstand.
Zoals ik aan het begin van deze alinea al zei is de kans hierop vrij klein. Je moet wel abnormaal veel lidocaine binnenkrijgen of een allergie ervoor hebben (wat zelden voorkomt).
De orale LD50 ligt tussen de 214 en 459 mg/kg bij vrouwelijke ratten (afhankelijk van de maaginhoud van de rat).
Inositol
Inositol is een stof die voorkomt van nature in ons lichaam, het wordt gemaakt van glucose. In ons lichaam wordt het gebruikt als een secundaire signaal gever in eukaryotische cellen.
Maar ook als insuline signaaltransductie, serotonine activiteit regulatie, afbreken van vetten en het verlagen van cholestorol in het bloed, en nog meer.
Het komt ook veel voor in voedsel, zoals fruit. Van zichzelf is het bijna smaakloos met een geringe zoete smaak.
Het wordt versneden met cocaïne om er meer volume en gewicht aan te geven. Het is vrijwelsmaak loos, dus de smaak van de cocaïne zal niet afnemen en puur lijken.
Bijwerkingen zijn zelfs positief. Verhoogde dosissen van Inositol geeft belovende resultaten in studies naar mensen met bolimia, paniekstornissen, obsessieve-compulsieve stoornis (OCS), Agorafobie en uni- en bipolaire stornissen.
Mannitol
Mannitol is een osmotisch diureticum (het verhinderen van water en natrium her-opname in de nieren) en vasodilatator (bloedvat verwijding) in de nieren.
Het wordt in ziekenhuizen vaak toegepast om scheldel druk te verminderen bij patiënten die bijvoorbeeld hoofdwonden hebben opgelopen.
Ook vind het toepassingen bij het toedienen van medicatie voor de hersenen. Het verkleind (door zijn osmotische eigenschappen) de endotheen cellen waardoor het kleine gaatjes creëerd in de bloed-hersen barriëre.
Mannitol is ook een kunstmatige zoetstof die vaak wordt gebruikt in bijvoorbeeld kauwgoms.
Mannitol wordt als versnijdingsmiddel gebruikt om het volume en gewicht toe te doen nemen.
Overmatig gebruik zorgt voor overmatig vocht en zout verlies.
Quinine (kinine in het NL)
Kinine is een stof die van nature voorkomt in het hart van de ananas en in de barst van de Cinchona boom. Het is een stof die erg bitter van smaak is en ook te vinden is in Bitter Lemon en Tonic.
Kinine was een van de eerste anti-malaria medicijnen, maar werd ook gebruikt in de behandeling van Artritis (een ontsteking van de gewrichten) en Systemische lupus erythematodes (een auto-immuun ziekte).
Cocaïne wordt versneden met kinine om het meer volume te geven.
Terapeutische dosisen van kinine kunnen lijden tot Cinchomism. Bij orale inname komt dit veel minder voor.
Kinine kan lijden tot erectie problemen, constipatie of diarree.
Kinine is enorm giftig in overdoseringen en kan zelfs lijden tot de dood.
-----------
Sorry dat er niet veel cijfers in staan over negatieve bijwerkingen in relatie tot dosissen. Zelf kan ik hier ook nog geen concrete informatie over vinden!
Ik heb laatst wat cocaïne laten testen en toen ik de testresultaten terug kreeg zater er 2 stoffen bij die ik niet kende.
Graag wil ik deze met jullie delen omdat het veel gebruikte versnijdingsmiddelen zijn volgens het testcentrum. En niet zonder risico's.
Ik heb er kort wat over opgezocht. Als jullie aanvullingen hebben of andere vernijdingsmiddelen kennen/horen, laat het dan weten, of vraag erover! Misschien dat we zo een nóg completer beeld kunnen geven van de risico's van gebruik.
Levamisole
Het is ondekt in 1966 en is gebruikt voor de behandeling van parasitische worm infecties in mensen.
Ook is het onderzocht in combinatie met chemotherapy voor hoofd en nek kanker, darmkanker en melanoom (vorm van huidkanker).
vanaf 2003 is het gebruik van dit middel achterhaald wegens de bijwerkingen en wordt het alleen nog gebruikt als ontwormer in vee.
Levamisole voegt gewicht en volume toe aan verpoederde cocaïne zodat het lijkt alsof het puurder is. Ook worden in sommige artikelen beweerd dat levamisole mogelijk stimulerende effecten teweeg brengt die te vergelijken zijn met cocaïne.
En ook de mogelijkheid om straat testjes te slagen om een schatting te krijgen van hoe puur de cocaïne is.
Levamisole onderdrukt de vorming van wittebloed cellen en onderdrukt zo het immuun systeem. Dit kan leiden tot aandoeningen als Agranulocytose en neutropenie (biede wittebloedcel aandoningen).
Ook is er in de VS onder gebruikers van cocaïne versneden met levamisole een verhoogde kans op vasculitis (infectie van de bloedcel wanden).
Phenacetin (of fenacetine in het nederlands)
feneacetine is geïntroduceerd in 1887 als het eerste niet-opiaat achtige pijnstiller zonder onstekingsremmende eigenschappen!
In Amerika is het in 1983 uit de handel gehaald wegens carcinogene (kankerverwekkende) eigenschappen en geleverde nierschade.
Een van de metabolitische producten van fenacetine is paracetamol.
Fenacetine wordt net als levamisole als versnijdingsmiddel gebruikt omdat het gewicht en volume aan de coke toevoegen, en die het niet onzuiver laten lijken.
Dit gebeurd volgens bronnen vooral in het UK.
Ook fenacetine brengt risico's met zich mee. Zo is het onder andere kankerverwekkend. Ook wordt het in verband gebracht met een verhoogde kans op dood door nier ziekten door nier schade, dood door kanker en dood door cardoivasculaire ziekten.
Ook is het een gevaarlijk middel voor mensen met bonenziekte (glucose-6-fosfaatdehydrogenase-deficiëntie). Dit is een ervelijke aandoening. Bij blootstelling aan fenacetine kan met acute hemolyse oplopen (het uit elkaar vallen van rode bloedcellen).
Lidocaine
Dit is een plaatselijk verdovingsmiddel dat sinds 1949 op de markt is. Het wordt verkocht in drogisterijen/apotheken voor bijvoorbeeld keelpijn (denk aan Trachitol®). Ook wordt het voor kleine ingrepen op de plek in kwestie ingespoten als plaatselijk verdovingsmiddel.
Lidocaïne wordt versneden met cocaïne om zijn verdovende eigenschappen in de neus, mond en keel gebied na te bootsen. Zo probeert men de illusie op te wekken bij de gebruiker dat het cocaïne van hoge kwaliteit is wegens de plaatselijk verdovende eigenschappen.
De lijst met bijwerkingen is eigenlijk vrij klein. Vaak komen deze alleen voor bij systematische blootstelling of hele hoge dosissen. Dit resulteert in centrale zenuwstelsel (CZS) en cardiovasculaire (CV) effecten.
De CZS bijwerkingen zijn CZS prikkeling zoals bijvoorbeeld duizeligheid, wazig zicht, nervositeit, tintelingen rond de mond, trillen, oorsuizen en insults. Gevolgd door CZS depressie bij meer blootstelling. Dit zijn symptomen zoals moeite met wakker blijven, bewusteloosheid, ademhalingsproblemen en apneu.
De CV bijwerkingen kunnen een laag hartritme zijn, lage bloeddruk, shock en hartstilstand.
Zoals ik aan het begin van deze alinea al zei is de kans hierop vrij klein. Je moet wel abnormaal veel lidocaine binnenkrijgen of een allergie ervoor hebben (wat zelden voorkomt).
De orale LD50 ligt tussen de 214 en 459 mg/kg bij vrouwelijke ratten (afhankelijk van de maaginhoud van de rat).
Inositol
Inositol is een stof die voorkomt van nature in ons lichaam, het wordt gemaakt van glucose. In ons lichaam wordt het gebruikt als een secundaire signaal gever in eukaryotische cellen.
Maar ook als insuline signaaltransductie, serotonine activiteit regulatie, afbreken van vetten en het verlagen van cholestorol in het bloed, en nog meer.
Het komt ook veel voor in voedsel, zoals fruit. Van zichzelf is het bijna smaakloos met een geringe zoete smaak.
Het wordt versneden met cocaïne om er meer volume en gewicht aan te geven. Het is vrijwelsmaak loos, dus de smaak van de cocaïne zal niet afnemen en puur lijken.
Bijwerkingen zijn zelfs positief. Verhoogde dosissen van Inositol geeft belovende resultaten in studies naar mensen met bolimia, paniekstornissen, obsessieve-compulsieve stoornis (OCS), Agorafobie en uni- en bipolaire stornissen.
Mannitol
Mannitol is een osmotisch diureticum (het verhinderen van water en natrium her-opname in de nieren) en vasodilatator (bloedvat verwijding) in de nieren.
Het wordt in ziekenhuizen vaak toegepast om scheldel druk te verminderen bij patiënten die bijvoorbeeld hoofdwonden hebben opgelopen.
Ook vind het toepassingen bij het toedienen van medicatie voor de hersenen. Het verkleind (door zijn osmotische eigenschappen) de endotheen cellen waardoor het kleine gaatjes creëerd in de bloed-hersen barriëre.
Mannitol is ook een kunstmatige zoetstof die vaak wordt gebruikt in bijvoorbeeld kauwgoms.
Mannitol wordt als versnijdingsmiddel gebruikt om het volume en gewicht toe te doen nemen.
Overmatig gebruik zorgt voor overmatig vocht en zout verlies.
Quinine (kinine in het NL)
Kinine is een stof die van nature voorkomt in het hart van de ananas en in de barst van de Cinchona boom. Het is een stof die erg bitter van smaak is en ook te vinden is in Bitter Lemon en Tonic.
Kinine was een van de eerste anti-malaria medicijnen, maar werd ook gebruikt in de behandeling van Artritis (een ontsteking van de gewrichten) en Systemische lupus erythematodes (een auto-immuun ziekte).
Cocaïne wordt versneden met kinine om het meer volume te geven.
Terapeutische dosisen van kinine kunnen lijden tot Cinchomism. Bij orale inname komt dit veel minder voor.
Kinine kan lijden tot erectie problemen, constipatie of diarree.
Kinine is enorm giftig in overdoseringen en kan zelfs lijden tot de dood.
-----------
Sorry dat er niet veel cijfers in staan over negatieve bijwerkingen in relatie tot dosissen. Zelf kan ik hier ook nog geen concrete informatie over vinden!