Verschrikkelijke ervaring met totaal 100mg "speed"
Geplaatst: za okt 07, 2017 5:05 pm
Ugh,
Wat een nacht. Het was zo'n nare ervaring voor mij dat ik nog steeds aan het shaken ben.
Ik ben iemand die zoals je verwacht wel eens drugs gebruikt. Sinds niet zo'n lange tijd heb ik de stimulerende middelen ontdekt. De eerste keer MDMA, we weten het allemaal nog, en de eerste keer coke, wat voelde ik me stoer op dat moment. En nu dus ook speed. Speed vond ik gelijk al te gek. Snuiven was te doen, het effect was sterk maar toch verbergbaar, duurde lang en was vaker te gebruiken dan MDMA. Ook de kater bleef vaak uit. Liefde op het eerste gezicht. Ik was simpelweg met mijn hoofd zo in de wolken dat ik gewoon niet besefte, of niet wilde beseffen, waar ik nou eigenlijk mee bezig was.
Gisteravond had ik 0,5 gram speed gekocht bij een dealer, een nogal louche dealer. (Dat was hint 1) De speed zag er anders en plakkeriger uit en stonk verschrikkelijk. Niet dat muffe, niet te plaatsen geurtje wat je meestal bij speed hebt. Nee. Een chemische hele foute geur. (Dat was hint 2) Het was trouwens niet eens 0,5 gram. Dus je krijgt niet alleen slechte drugs voor je geld maar ook nog eens te weinig. Waarom weet ik niet maar ik had het plan om een avond door te halen met gebruiken, blowen en internetten. Ik weet dus echt niet meer waarom ik dit plan had gemaakt.
Een bommetje van 50 mg gemaakt. Alles ging prima. Lekker surfen, langzaam opkomen, de pupillen die groter werden. Alles ging zoals het hoort. Euforie, strak staan, niet still kunnen zitten met je benen. Het klopte. Dit was de speed zoals ik haar het eerst ontmoet had. Het tweede bommetje nam ik een paar uur erna in van ook 50 mg.
Waar het precies mis is gegaan weet ik niet meer precies. Ik merkte dat ik langzaamaan steeds ongemakkelijker begon te voelen. Ik voelde de effecten steeds heftiger worden. Pupillen waren dit keer bijna helemaal zwart. Nog geen alarmerende signalen.
Ik heb de nacht een beetje tot sochtends vroeg, schat een uur of 9 of 10 ofzo doorgehaald waarna ik in bed ging liggen. In bed schrok ik me letterlet HELEMAAL KAPOT.
Mijn onderarmen waren letterlijk donkerbruin geworden. Ze begonnen ontzettend te tintelen en voelde zowat bevroren aan. Ze waren zo bruin dat ik eerst dacht dat ik tripte. Ik hallucineer namelijk ALTIJD op MDMA, en ik dacht misschien is het bij speed wel hetzelfde? Allebei stimulerend, qua effecten op elkaar lijkend, why not?
Mijn benen waren exact hetzelfde. Gewoon echt bruin. Ik kreeg erge maagkrampen. Misschien mee te maken dat ik niet heel veel had gegeten. Eten op speed is zo'n klus. Een hartslag die echt megasnel en zachtjes was.
Dit was het moment waarop ik me wel begon te realiseren dat dit best wel fout zat. Ik probeerde naar mijn wastafel te lopen maar werd opeens heel duizelig. Ik moest zitten. Ik dacht letterlijk:
Dit is het. Je hebt gefaald. Je hebt alle hints en tips genegeerd en bent zelf aan de slag gegaan, en nu ga je dood. Wat als je huisgenoten dit zouden zien? Man wat zouden ze lachen.
En steeds maar weer denken
please please please please
niet zo
ik heb ervan geleerd
nog één kans ik zal me gedragen
please please please please
Ik was er echt van overtuigd dat ik dood zou gaan. Het internet stond vol met dingen over leverfalen, nierfalen, slechte bloedsomloop die zorgt voor verstoppingen, dingen met Meth en weet ik het allemaal. Alles wees erop dat dit hoe dan ook niet goed was.
Ik heb zo hard gesmeekt dat ik niet dood wilde omdat ik letterlijk voelde hoe mijn lichaam steeds harder en harder toegetakelt werd, steeds heviger en heviger. Het is zo een tijd doorgegaan tot het op een redelijk constant level zat. Nog steeds een ontzettend donkere huid. En dat valt op bij mij omdat ik van mezelf redelijk bleek ben. Mijn hele lichaam was bedekt in zweet. En mijn huid was droog en voelde dun en buitenecht aan. Alsof het niet mijn huid was.
In de middag naar de huisarts gegaan. Nog steeds die look, grote pupillen kaakschaatsen etc. Ik heb de eerste hulp gebeld en gewoon gezegd ik moet NU komen. Uiteindelijk toch zelf nog naar het ziekenhuis weten te gaan uit mezelf. Ik merkte dat mijn huid wat in kleur was afgenomen maar nog steeds een beetje donker.
Er zijn tests uitgevoerd met mijn hart, mijn longen, mijn bloed, ik heb wat bewegingen moeten uitvoeren en vragen moeten beantwoorden en een aantal routinechecks moeten uitvoeren. Op dit moment begon het tot me door te dringen. Ik ga niet dood. Hoe erg ik er ook van overtuigd was, ik ga niet dood. Het is aan het minderen! THANK GOD YES! EEN TWEEDE KANS!
Ik snap hoe dramatisch dit klinkt. Misschien overdreef ik. Maar ik was met mijn volle verstand ervan overtuigd dat dit was hoe ik de pijp uit zou gaan. Death by speed, wat een giller.
Een hevige reactie op amfetamine was de conclusie. Van zo'n kleine dosis. Ik heb het niet getest dus we zullen het nooit weten maar ik vermoed dat er iets anders inzat. Realiseer je dat als dit klopt een dealer (veel!) fucking euro heeft verkozen boven de gezondheid van een persoon. (Veel!) euro!
Wat een avond. Wat een monsterlijke uitwerking.
Ik vraag me af of iemand bepaalde dingen herkent? Misschien is er een soortgelijks iets gebeurd met een van jullie? Wie heeft nog tips of adviezen?
Wat me opvalt is dat mijn handen en voeten nog wel donkergekleurd zijn en koud aanvoelen. Dat was geen reden tot paniek, mits ze niet extreem donker of paars worden. Voor de rest gaat het wel oke, het was een enorme mentale shock.
Dat is eruit. Dank voor het lezen.
Wat een nacht. Het was zo'n nare ervaring voor mij dat ik nog steeds aan het shaken ben.
Ik ben iemand die zoals je verwacht wel eens drugs gebruikt. Sinds niet zo'n lange tijd heb ik de stimulerende middelen ontdekt. De eerste keer MDMA, we weten het allemaal nog, en de eerste keer coke, wat voelde ik me stoer op dat moment. En nu dus ook speed. Speed vond ik gelijk al te gek. Snuiven was te doen, het effect was sterk maar toch verbergbaar, duurde lang en was vaker te gebruiken dan MDMA. Ook de kater bleef vaak uit. Liefde op het eerste gezicht. Ik was simpelweg met mijn hoofd zo in de wolken dat ik gewoon niet besefte, of niet wilde beseffen, waar ik nou eigenlijk mee bezig was.
Gisteravond had ik 0,5 gram speed gekocht bij een dealer, een nogal louche dealer. (Dat was hint 1) De speed zag er anders en plakkeriger uit en stonk verschrikkelijk. Niet dat muffe, niet te plaatsen geurtje wat je meestal bij speed hebt. Nee. Een chemische hele foute geur. (Dat was hint 2) Het was trouwens niet eens 0,5 gram. Dus je krijgt niet alleen slechte drugs voor je geld maar ook nog eens te weinig. Waarom weet ik niet maar ik had het plan om een avond door te halen met gebruiken, blowen en internetten. Ik weet dus echt niet meer waarom ik dit plan had gemaakt.
Een bommetje van 50 mg gemaakt. Alles ging prima. Lekker surfen, langzaam opkomen, de pupillen die groter werden. Alles ging zoals het hoort. Euforie, strak staan, niet still kunnen zitten met je benen. Het klopte. Dit was de speed zoals ik haar het eerst ontmoet had. Het tweede bommetje nam ik een paar uur erna in van ook 50 mg.
Waar het precies mis is gegaan weet ik niet meer precies. Ik merkte dat ik langzaamaan steeds ongemakkelijker begon te voelen. Ik voelde de effecten steeds heftiger worden. Pupillen waren dit keer bijna helemaal zwart. Nog geen alarmerende signalen.
Ik heb de nacht een beetje tot sochtends vroeg, schat een uur of 9 of 10 ofzo doorgehaald waarna ik in bed ging liggen. In bed schrok ik me letterlet HELEMAAL KAPOT.
Mijn onderarmen waren letterlijk donkerbruin geworden. Ze begonnen ontzettend te tintelen en voelde zowat bevroren aan. Ze waren zo bruin dat ik eerst dacht dat ik tripte. Ik hallucineer namelijk ALTIJD op MDMA, en ik dacht misschien is het bij speed wel hetzelfde? Allebei stimulerend, qua effecten op elkaar lijkend, why not?
Mijn benen waren exact hetzelfde. Gewoon echt bruin. Ik kreeg erge maagkrampen. Misschien mee te maken dat ik niet heel veel had gegeten. Eten op speed is zo'n klus. Een hartslag die echt megasnel en zachtjes was.
Dit was het moment waarop ik me wel begon te realiseren dat dit best wel fout zat. Ik probeerde naar mijn wastafel te lopen maar werd opeens heel duizelig. Ik moest zitten. Ik dacht letterlijk:
Dit is het. Je hebt gefaald. Je hebt alle hints en tips genegeerd en bent zelf aan de slag gegaan, en nu ga je dood. Wat als je huisgenoten dit zouden zien? Man wat zouden ze lachen.
En steeds maar weer denken
please please please please
niet zo
ik heb ervan geleerd
nog één kans ik zal me gedragen
please please please please
Ik was er echt van overtuigd dat ik dood zou gaan. Het internet stond vol met dingen over leverfalen, nierfalen, slechte bloedsomloop die zorgt voor verstoppingen, dingen met Meth en weet ik het allemaal. Alles wees erop dat dit hoe dan ook niet goed was.
Ik heb zo hard gesmeekt dat ik niet dood wilde omdat ik letterlijk voelde hoe mijn lichaam steeds harder en harder toegetakelt werd, steeds heviger en heviger. Het is zo een tijd doorgegaan tot het op een redelijk constant level zat. Nog steeds een ontzettend donkere huid. En dat valt op bij mij omdat ik van mezelf redelijk bleek ben. Mijn hele lichaam was bedekt in zweet. En mijn huid was droog en voelde dun en buitenecht aan. Alsof het niet mijn huid was.
In de middag naar de huisarts gegaan. Nog steeds die look, grote pupillen kaakschaatsen etc. Ik heb de eerste hulp gebeld en gewoon gezegd ik moet NU komen. Uiteindelijk toch zelf nog naar het ziekenhuis weten te gaan uit mezelf. Ik merkte dat mijn huid wat in kleur was afgenomen maar nog steeds een beetje donker.
Er zijn tests uitgevoerd met mijn hart, mijn longen, mijn bloed, ik heb wat bewegingen moeten uitvoeren en vragen moeten beantwoorden en een aantal routinechecks moeten uitvoeren. Op dit moment begon het tot me door te dringen. Ik ga niet dood. Hoe erg ik er ook van overtuigd was, ik ga niet dood. Het is aan het minderen! THANK GOD YES! EEN TWEEDE KANS!
Ik snap hoe dramatisch dit klinkt. Misschien overdreef ik. Maar ik was met mijn volle verstand ervan overtuigd dat dit was hoe ik de pijp uit zou gaan. Death by speed, wat een giller.
Een hevige reactie op amfetamine was de conclusie. Van zo'n kleine dosis. Ik heb het niet getest dus we zullen het nooit weten maar ik vermoed dat er iets anders inzat. Realiseer je dat als dit klopt een dealer (veel!) fucking euro heeft verkozen boven de gezondheid van een persoon. (Veel!) euro!
Wat een avond. Wat een monsterlijke uitwerking.
Ik vraag me af of iemand bepaalde dingen herkent? Misschien is er een soortgelijks iets gebeurd met een van jullie? Wie heeft nog tips of adviezen?
Wat me opvalt is dat mijn handen en voeten nog wel donkergekleurd zijn en koud aanvoelen. Dat was geen reden tot paniek, mits ze niet extreem donker of paars worden. Voor de rest gaat het wel oke, het was een enorme mentale shock.
Dat is eruit. Dank voor het lezen.