Juist deze totaalwerking op de signaalstoffen in de zenuwimpulsen, ofwel neurotransmitters, maakt ghb verraderlijk, benadrukt Kamal. ‘Ghb pakt je op alle mogelijke manieren. Waar xtc hooguit twee neurotransmitters aanspreekt, heeft ghb je bijna helemaal in de greep. Hoe vaker je het gebruikt, des te groter wordt de lichamelijke en psychische afhankelijkheid. Met als mogelijk gevolg dat lichaam en geest na veelvuldig ghbgebruik fel protesteren als je even stopt.’
Hmm. Ten eerste spreekt XTC maar liefst drie neurotransmitters aan (noradrenaline, serotonine, dopamine), ten tweede lijkt het erop dat de effecten van GHB voornamelijk via GHB-receptoren (jawel!) en GABA-receptoren teweeg worden gebracht. Dat er uiteindelijk allerlei andere neurotransmitters aan te pas komen geldt voor eender welke drug en heeft bovendien geen verband met het al dan niet protesteren van lichaam en geest na veelvuldig GHB-gebruik.
‘Wie zes weken dagelijks meerdere malen ghb inneemt, kan al verslaafd zijn. Ter vergelijking: bij alcoholmisbruik duurt het langer dan een jaar voordat je verslaafd bent.
Misschien nauwkeuriger om "verslaafd" te vervangen door "lichamelijk afhankelijk" o.i.d. - over zgn. 'geestelijke' verslavingen lijkt het me onmogelijk dit soort uitspraken te doen. Geen idee verder of de getallen kloppen, maar dat zal wel.
Verder een heel robuust artikel
Geen rare flauwekul, gewoon de feiten op een rij.