Angst door XTC?

Hallo medeforummers,

Ik zit al een tijdje met een aantal vragen die - zelfs na het doorspitten van verschillende sites en fora - nog altijd onbeantwoord zijn. Hopelijk kunnen jullie mij verder helpen! Ik ben tevens nieuw op DF, al heb ik aardig wat uurtjes meegelezen.

Voorafgaand aan de vragen die ik heb, lijkt het me misschien handig om jullie wat info te geven over mezelf. Ik ben een vrouw van 20, leef gezond en heb verder geen last van psychische of lichamelijke aandoeningen. Ik ben 1.65 en weeg 51 kilo. Ik heb 3 keer XTC gebruikt met 1 pauze van 6 maanden en 1 pauze van 13 maanden.

In oktober (afgelopen jaar) heb ik XTC gebruikt, een kwartje van een 200mg pil (getest). Over het algemeen viel deze pil prima, op een paar momenten van angst en misselijkheid na. Twee weken laten bezocht ik een ander feest, uiteraard nuchter. Ik kreeg toen ineens het gevoel alsof ik flauw ging vallen, mijn hartslag vloog omhoog en ik voelde me enorm ziek. Kon niet eten, drinken of iets dergelijks. Ik ben toen maar naar huis gegaan, aangezien staan al een opgave was.
In de weken erna kreeg ik op random momenten last van deze klachten en begon ik me erin te verdiepen. Het leek veel op de klachten van een angststoornis. Ik heb hulp gezocht via de huisarts, ben daar nu sinds januari mee bezig, maar het haalt niets uit. De angstklachten blijven, alle therapie en informatie, het doet gewoon niets... Ik wilde af en toe nog wel een jointje roken of een wijntje drinken, maar zelfs dat kan niet meer.

Mijn vragen luiden als volgt:

- Zowel de huisarts als de psycholoog denken dat deze "angststoornis" voorkomt uit dat ene kwartje XTC, maar ik twijfel hieraan. Pas twee weken erna kwamen de klachten opzetten, en we zijn nu 5 maanden verder. Wat denken jullie?
- Waarom gaan de klachten niet over, zelfs na therapie (EMDR i.c.m. cognitieve gedragstherapie)?
- Zijn er meer mensen met zo'n ervaring? Lees: zonder vervuilde pillen/achterlijk hoge dosis/frequent gebruik.
- Weet iemand wat ik hieraan kan doen, dat WEL werkt? Het is niet dat ik de therapie geen kans geef, maar het is zo gefocust op de manier van denken en doen tijdens zo'n aanval, terwijl dat juist niet het probleem is. Het komt random opzetten en ik maak mezelf niet gek.

Als er nog vragen zijn, beantwoord ik die uiteraard graag!
Alvast bedankt

Unexist

Lieve schat, als jij, je arts en je psych het niet weten, is de kans bijzonder klein dat een wildvreemde het je wel kan vertellen. Denk je niet?

Niet geschoten is altijd mis, toch?

Wat is er op dit moment aan de hand in je leven? Waar ben je bang voor?

Momenteel zit ik thuis, te wachten tot ik kan beginnen bij mijn nieuwe werkgever.
Ik ben niet snel ergens bang voor, het enige wat mij nu erg bezig houdt, is wat ik moet doen als ik hiermee blijf zitten. Letterlijk elke onderneming is een last en ik heb goede en slechte dagen.
Maar overwegend slecht, dus.

Kan je wat meer vertellen over je angststoornis?

Ik kan je niet zeggen of de XTC wel of niet de oorzaak is, maar ik vind dat de huisarts dat net zo min kan. De XTC is wel de hoofdverdachte en daarom makkelijk de schuld te geven, maar of het ook echt de oorzaak is hoeft natuurlijk niet. Sterkte.

Bedankt voor jullie reacties!

Ik heb tijdens zo'n aanval last van hartkloppingen, een zwak gevoel in m'n benen, misselijkheid, afwezigheid en onrust. In mijn hoofd dreun ik netjes de dingen op die ik heb geleerd van de psycholoog, doe de dingen die ik moet doen en probeer me er niet teveel op te concentreren.
Echter kan het gevoel uren aanhouden, soms duurt het meerdere dagen voor ik weer een keer een dag géén last heb van mijn klachten. Het komt ook letterlijk op de meest random momenten opzetten. Ik ben er niet bang voor, maak mezelf niet gek en ik word er gewoon heel erg moe van.

Edit: Ik heb trouwens van de huisarts Oxazepam voorgeschreven gekregen. Werkte perfect, tot ik de volgende dag wakker werd en er dubbel zo veel last van had...

Hmm, oxazepam helpt wel tegen angstaanvallen, maar geneest het niet. En hoe weet je dat het door de oxazepam kwam dat je de volgende dag meer last had?

Ik zou vragen om een andere behandeling/behandelaar als je geen vooruitgang merkt.

Sterkte

En ohja, pas op met die oxazepam! Het kan nogal verslavend werken!

Unexist schreef:Edit: Ik heb trouwens van de huisarts Oxazepam voorgeschreven gekregen. Werkte perfect, tot ik de volgende dag wakker werd en er dubbel zo veel last van had...

Dat staat er niet... Er wordt geen conclusie getrokken, er wordt enkel een observatie vermeld.

Wellicht een andere psych zoeken? Sommige mensen hebben nou eenmaal een betere klik met de éne dan met de andere psych.

Thanks voor de reacties, ik ga het wederom bespreken met de huisarts en kijken of ik een andere psych kan vinden.

Of vraag om een second opinion

Mediteren werkt altijd goed tegen mijn angstgevoelens!

Hoi Unexist,

ik heb ook last gehad van een angststoornis na xtc gebruik. Ik had wel wat vaker gebruikt dan jij, maar het ging altijd goed, totdat ik een keer niet zo lekker ging op xtc. Bij mij kwamen daarna de angstaanvallen ook uit het niets, ik zat mezelf ook niet gek te maken. Dan was ik gewoon aan het chillen, en kreeg ik opeens zo'n aanval. Later veranderden die plotselinge aanvallen in aanvallen die ik wél zelf (bewust of onbewust) veroorzaakte: angst voor de angst.

Bij mezelf ben ik een beetje tot de conclusie gekomen dat ik vóór dat drugsgebruik ook al niet de meest stabiele persoon was. Ik dacht altijd van wel, maar zoiets zet je best wel aan het nadenken en toen besefte ik dat ik eigenlijk qua persoonlijkheid nooit de sterkste was. Ik denk dus dat het er bij mij wel altijd al ingezeten heeft, dat angstige, en dat de xtc het heeft losgemaakt.

Maar dat betekent niet dat je nu voor altijd met angst en onzekerheid door het leven zal gaan. Kijk maar naar mij: ik heb de rotste maanden van m'n leven gehad in die tijd, maar ik ben er nu weer helemaal bovenop. Ik heb mezelf door dat hele gedoe beter leren kennen: ik weet nu waar m'n grenzen liggen, wat m'n zwaktes zijn, maar ook wat m'n sterke punten zijn. Ik ben er bijvoorbeeld achter gekomen dat ik echt een doorzetter ben, dat ik me niet zomaar van het pad af laat slaan door een stomme angststoornis.

Besef goed dat het tussen je oren zit en dat het overgaat. Ookal voelt dat nu van niet. Alles voelt inderdaad als een opgave, maar ga die opgaves aan, blijf niet als een bang vogeltje thuis zitten. Wat bij mij echt m'n redding is geweest, was alles blijven doen wat ik wilde doen. Ik bleef uitgaan met m'n vriendinnen, ook al voelde ik me onwijs klote in die krappe kroegjes. Blijf lekker naar je werk gaan, blijf naar school gaan. Maar! Zorg ook goed voor jezelf en luister naar je lichaam. Ik heb in die tijd nachten wakker gelegen, en heb me dan de volgende dag ook wel eens ziekgemeld. Dat moest dan maar even. Wees hard voor jezelf, maar niet té hard.

Ook jij komt hier doorheen! Over een paar maandjes voel je je weer de oude en zie ook jij hoe je bent gegroeid.