Eerste keer MDMA, wil ene hele lage dosis pakken.

Ik ga met oud en nieuw heel misschien voor het eerst MDMA doen. Ik heb wel ervaring met andere middelen zoals de X-FA’s.

Mijn plan was om een heel kleine dosis te pakken (20-40 MG) om de wateren te testen. De reden hiervoor is dat ik geen kater wil hebben – er niet uitzien dat iets op heb – en het hoeft niet perse super euforisch te zijn voor mij. Ik wil het vooral pakken om iets te leren en op nieuwe inzichten te komen.

Nu had ik begrepen dat veel mensen de magie heel snel kwijt raken. Zal dit ook gelden voor dergelijke lage dosissen? Heeft Iemand hier sowieso ervaring met lage dosissen MDMA?

Mijn ervaring met lage dosissen MDMA is dat het me juist meer kwaad dan goed doet. Bij voor mij te licht verhoogde serotonerge activiteit voel ik me ergens tussen de wal en het schip belanden. Waarbij ik me dan ongemakkelijk voel door de veranderde activiteit in mijn lichaam, en de dosis te laag is om mijn humeur of gevoel goed te kunnen beïnvloeden. Maar goed, niet iedereen reageert hetzelfde, misschien dat het bij jou wel goed uitpakt.

Van het kwijtraken van de magie wordt vooral verondersteld dat dit te maken heeft met permanente veranderingen in het neurale systeem door blootstelling aan te hoge en frequente hoeveelheden serotonine. Ikzelf vermoed dat hieraan ook deels een psychische oorzaak ten grondslag ligt. Ikzelf merk persoonlijk ook geen overdreven verliefde gevoelens meer, of spontane liefdesverklaringen aan wild vreemden, maar dat is mijns inziens een logisch gevolg van gewenning aan een bepaalde bewustzijnstoestand, waarbij het brein uiteindelijk bepaalde prikkels anders gaat verwerken teneinde het gedrag zo conventioneel mogelijk te houden. Ik ervaar het MDMA gevoel daarentegen wel nog steeds als zeer prettig.

Ik verwacht dus dat jij bij sporadisch gebruik van lage dosissen MDMA niet hoeft te vrezen voor het kwijtraken van de 'magie'.

MrMDMA schreef:Mijn ervaring met lage dosissen MDMA is dat het me juist meer kwaad dan goed doet. Bij voor mij te licht verhoogde serotonerge activiteit voel ik me ergens tussen de wal en het schip belanden. Waarbij ik me dan ongemakkelijk voel door de veranderde activiteit in mijn lichaam, en de dosis te laag is om mijn humeur of gevoel goed te kunnen beïnvloeden. Maar goed, niet iedereen reageert hetzelfde, misschien dat het bij jou wel goed uitpakt.

Van het kwijtraken van de magie wordt vooral verondersteld dat dit te maken heeft met permanente veranderingen in het neurale systeem door blootstelling aan te hoge en frequente hoeveelheden serotonine. Ikzelf vermoed dat hieraan ook deels een psychische oorzaak ten grondslag ligt. Ikzelf merk persoonlijk ook geen overdreven verliefde gevoelens meer, of spontane liefdesverklaringen aan wild vreemden, maar dat is mijns inziens een logisch gevolg van gewenning aan een bepaalde bewustzijnstoestand, waarbij het brein uiteindelijk bepaalde prikkels anders gaat verwerken teneinde het gedrag zo conventioneel mogelijk te houden. Ik ervaar het MDMA gevoel daarentegen wel nog steeds als zeer prettig.

Ik verwacht dus dat jij bij sporadisch gebruik van lage dosissen MDMA niet hoeft te vrezen voor het kwijtraken van de 'magie'.

Maar geldt dat alleen voor het verminderd liefdesgevoel onder invoed of ook nuchter. Niet dat ik dat tot nu toe nucther veel ervaren heb...

Want dat is wel iets wat bij dopamine stims merk, dat je daarna toch wel een hele tijd dingen minder leuk kan vinden.

spikeycloud schreef:
Maar geldt dat alleen voor het verminderd liefdesgevoel onder invoed of ook nuchter. Niet dat ik dat tot nu toe nucther veel ervaren heb...

Want dat is wel iets wat bij dopamine stims merk, dat je daarna toch wel een hele tijd dingen minder leuk kan vinden.

Theoretisch is het inderdaad mogelijk dat je je nuchter ook minder gaat voelen, maar dat hoeft niet. Veel hangt ook af in de manier waarop de hersenen reageren op affectieve prikkels. Hierbij speelt cognitie een belangrijke rol.

Als voorbeeld, je noemt bijvoorbeeld het merken van het minder leuk vinden van dingen na het gebruik van stimulantia die het gehalte aan dopamine in de synaps beïnvloeden. Onder invloed van deze middelen is alles ineens interessant, het kan zijn dat de hersenen zich cognitief hebben geconditioneerd aan deze staat van bewustzijn en dat dit onderbewust nog een tijdje blijft hangen in tijden van nuchter zijn. Om dit te veranderen is het nodig bewust een cognitief proces in gang te zetten waaraan de hersenen zich ook weer kunnen conditioneren. Het feit dat je 'het minder leuk vind van dingen' schrijft geeft eigenlijk al aan dat je er niet over na hebt gedacht wat je dan precies minder leuk vind (waarom was eerst iets leuk, waarom nu niet, is er iets veranderd waardoor ik dit minder leuk zou vinden, moet ik dit wel leuk vinden). Zodra je hiermee begint zal dit direct al het vrijkomen van dopamine in het mesolimbische circuit stimuleren als beloning, aangezien het actief vervullen van primaire behoeften evolutionair gezien een sterke reactie van dopamine geeft.

Toch besloten om nuchter te gaan met oud en nieuw omdat ik me niet goed voelde - en om dan MDMA te pakken lijkt me niet geheel verstandig.

Enja, ik herken je verhaal zeker. Ik ben nu ook bezig om bepaalde patronen nuchter te veranderen - waarvan ik eerst meende dat ik daar stimulanten voor nodig had.

spikeycloud schreef: Enja, ik herken je verhaal zeker. Ik ben nu ook bezig om bepaalde patronen nuchter te veranderen - waarvan ik eerst meende dat ik daar stimulanten voor nodig had.

Haha daar ben ik blij om, til er overigens niet te zwaar aan. Ik zat toentertijd flink te fiepen na al een aantal nachten doorgehaald te hebben.

Verstandig van je om dan inderdaad de drugs te laten liggen. Je kent jezelf het beste. Mocht je het gevoel hebben sterk in je schoenen te staan maakt het daarentegen niet heel veel uit of je je iets slechter of beter voelt. Naar eigen ervaring ben ik van mening dat jezelf slecht voelen na drugsgebruik grotendeels een psychisch dingetje is. Wees je bewust van je eigen binnenwereld, en leer je eigen biochemische processen te herkennen, dat geeft de geest en het lichaam al een flink stukje meer rust.