spikeycloud schreef:
Maar geldt dat alleen voor het verminderd liefdesgevoel onder invoed of ook nuchter. Niet dat ik dat tot nu toe nucther veel ervaren heb...
Want dat is wel iets wat bij dopamine stims merk, dat je daarna toch wel een hele tijd dingen minder leuk kan vinden.
Theoretisch is het inderdaad mogelijk dat je je nuchter ook minder gaat voelen, maar dat hoeft niet. Veel hangt ook af in de manier waarop de hersenen reageren op affectieve prikkels. Hierbij speelt cognitie een belangrijke rol.
Als voorbeeld, je noemt bijvoorbeeld het merken van het minder leuk vinden van dingen na het gebruik van stimulantia die het gehalte aan dopamine in de synaps beïnvloeden. Onder invloed van deze middelen is alles ineens interessant, het kan zijn dat de hersenen zich cognitief hebben geconditioneerd aan deze staat van bewustzijn en dat dit onderbewust nog een tijdje blijft hangen in tijden van nuchter zijn. Om dit te veranderen is het nodig bewust een cognitief proces in gang te zetten waaraan de hersenen zich ook weer kunnen conditioneren. Het feit dat je 'het minder leuk vind van dingen' schrijft geeft eigenlijk al aan dat je er niet over na hebt gedacht wat je dan precies minder leuk vind (waarom was eerst iets leuk, waarom nu niet, is er iets veranderd waardoor ik dit minder leuk zou vinden, moet ik dit wel leuk vinden). Zodra je hiermee begint zal dit direct al het vrijkomen van dopamine in het mesolimbische circuit stimuleren als beloning, aangezien het actief vervullen van primaire behoeften evolutionair gezien een sterke reactie van dopamine geeft.
