Niet van de MDMA af kunnen blijven

Ik had als ik jullie was als doel gesteld: geen mdma tot de bruiloft. Zo laat je én zien dat je zonder mdma (als soort van partydope) kan, én dat jullie relatie stand houdt zonder de gebruikelijke mdma-praatjes (als soort van therapeutische dope).

Als jullie dat niet lukt dan vraag ik me echt sterk af of jullie wel door moeten gaan met zo'n grote beslissing. Uitstel zal op zn minst op z'n plaats zijn dan. Op eenzelfde manier als je jezelf voor de gek houdt dat je het wel vol kon houden zonder mdma (in het slechtste geval), op zo'n zelfde manier zou je jezelf dan voor de gek kunnen houden dat een huwelijk wel stand houdt onder deze omstandigheden.

Het gaat niet zo goed. Vorige week kreeg ik te maken met een flinke tegenslag in mijn privéleven. Was zó down en besloot dat ik me op dat moment niet zo wilde voelen, ik trok het niet. Dus allebei weer gebruikt. (Wij gebruiken nooit zonder elkaar. Dus als er 1 toegeeft, gaat de ander mee. ipv dat we elkaar juist zouden moeten tegenhouden maar daar zijn we allebei niet sterk genoeg voor.)
Afgelopen weekend naar een driedaags festival geweest, ik was nog niet hersteld van de laatste keer gebruiken dus het is me gelukt niks te gebruiken. Maar wat was ik down zeg. Zo'n gaaf festival, en er toch niet van genieten... constant denken, als ik had gebruikt had ik het zo veel beter naar m'n zin gehad. Maar ergens wel trots dat ik het niet heb gedaan. Maar ben wel in gaan zien dat mijn probleem groter is dan ik dacht... damn, sinds wanneer is uitgaan helemaal niet leuk meer zonder drugs? En sinds wanneer trek ik het niet meer om verdrietig te zijn en moet ik dat gevoel onderdrukken met drugs?

Ik heb de laatste maanden ontzettende stemmingswisselingen, soms voel ik me prima, maar dit kan binnen een paar minuten radicaal omslaan zonder dat er verder iets is gebeurd. Zomaar ineens kijk ik dan heel anders tegen dingen aan, heel donker. Ik hoop dat dit door de drugs komt en dat het dus met abstinentie over zal gaan/minder zal worden. Maar ik weet het niet precies meer, soms weet ik niet meer zo goed wie ik ben en welke gevoelens echt van mij zijn, en welke veroorzaakt worden door de veranderingen in mijn hersenen. Verder is het slecht gesteld met mijn korte termijn geheugen, zo kan ik me bijv de helft van de bands die ik heb gezien dit weekend niet meer herinneren, en als collega's bijv vragen wat ik de dag ervoor heb gedaan dan weet ik het vaak echt niet meer. En dit klinkt misschien raar maar ook tellen gaat mij ontzettend moeilijk af, zo werd mij gevraagd om bier voor ons vieren te bestellen, maar toen liepen ze weg en ik kon me niet meer inbeelden met hoeveel we nu waren en hoe dat dan werkte als ik mezelf ook mee moest tellen waardoor ik met 6 bier aan kwam zetten. En ja, ik was toen broodnuchter. Heel verwarrend allemaal.
Heb wel weer het gevoel dat ik ontzettend klaar ben met die verdomde MDMA en eigenlijk alle drugs, ik wil weer weten wie ik ben zonder al die troep. Maar dit gevoel heb ik vaker gehad en toch ging ik na verloop van tijd toch weer de fout in.

Jammer om te lezen Ik hoop dat je sterk genoeg zal zijn om eraf te blijven. Sterkte ermee!

Ook van mij, heel veel sterkte toegewenst.

6 maanden geen drugs, alleen gezond eten, gezond leven, vroeg slapen, meerdere keren in de week intensieve cardio. Dan zul je je waarschijnlijk een heel stuk beter voelen. Ik weet dat het moeilijk is maar probeer ook niet teveel een slaaf van je lichaam te worden. Dingen die je vroeger leuk vond, nu niet meer doen omdat je er 'geen zin' in hebt zal negatief voor je uitpakken. Als je die dingen toch gaat doen, ook al lijkt het je op dit moment niet echt leuk, uiteindelijk zal dit langzaam veranderen en ga je dingen weer meer op een normale manier waarderen. Hier is wel enorm veel doorzettingsvermogen voor nodig.

Als lichtpuntje kun je opmerken dat je steeds beter je realiseert wat voor een impact drugs op je leven hebben, en hoe meer je dit begrijpt, hoe meer je motivatie kan vinden om er wat tegen te doen.

Als ik nog eens zo zie wat je allemaal beschrijft, zeg je wéér dat je met je emoties in de knoop zat en daardoor gebruikte. Op het moment dat je voor de 'fun' mdma op een festival kon gebruiken (waar minstens de helft van de bezoekers wappie rond loopt) heb je de kracht om nee te zeggen. Hopelijk zie je dit weer als duidelijk signaal dat je mdma als therapeutisch middel gebruikt. Wil je drang wegnemen om op zware momenten in je leven mdma te gebruiken, zul je echt een vervangende oplossing moeten vinden. Ben zelf nog steeds een groot voorstander van een psycholoog / relatietherapeut. Als je vriend nóg blijft volhouden dat dat niet zo lekker in z'n straatje ligt, dan is het wel duidelijk dat hij nog lang niet zo bewust is van z'n mdma-probleem als jij op dit moment bent. Als ik jou was had ik gewoon een keer langsgegaan bij een professioneel iemand, met of zonder vriend. Uiteindelijk houdt het een keer op en moet je gewoon actie ondernemen. Jezelf voorhouden dat het deze keer écht gaat lukken als het keer op keer mislukt is gewoon jezelf misleiden.

En van mij net als de rest: veel sterkte. Keep us posted. Actief en bewust ermee bezig zijn is denk ik ook érg goed, zo probeer je jezelf uit die 'oude drugsgebruikende gedachtengang' te houden.

Dank jullie wel.

@Gman, het klopt wat je zegt, ik word me steeds bewuster van mijn probleem, ben het niet meer zo aan het ontkennen tegenover mezelf. Hierdoor heb ik meer hoop dat het deze keer misschien wél gaat lukken, maar omdat ik dat zo vaak eerder heb gezegd weet ik niet of ik mezelf nog kan vertrouwen. En ja, daarom klinkt het helemaal logisch om hulp te gaan zoeken. Maar dat is een grote stap die ik op het moment nog niet echt durf te zetten/kan zetten.
Het is misschien ook belangrijk om te weten dat mijn vriend een totaal ander referentiekader heeft, en hierdoor het probleem niet zo groot vindt als ik. 'Vroeger' gebruikte hij namelijk ontzettend veel, en dan ook echt ontzettend veel, een paar jaar lang. Vergeleken met die tijd vindt hij ons gebruik heel bescheiden, en vindt hij dat het heel goed gaat. Want wat is nou 1 a 2 keer in de maand eens een nachtje, wanneer je het vergelijkt met die periode?
Maar zo werkt het niet, ook al zijn we niet verslaafd in de zin van dat we geen moment zonder kunnen, feit is wel dat sinds we samen zijn begonnen, we niet meer hebben kunnen stoppen. En dat we het gebruiken om problemen op te lossen, en we onze problemen niet goed meer zonder dat spul op kunnen lossen. Terwijl ik gewoon eens een keertje wilde experimenteren; frequent gebruik is nooit mijn intentie geweest, en moet je me nu eens zien. Ik snap nog steeds niet hoe het zo ver heeft kunnen komen... Ik heb hem wel uitgelegd waarom ik vind dat we wél een probleem hebben, en hij is het wel met me eens, maar voor mij is het dus groter dan voor hem. Vandaar dat hij hulp zoeken wat overdreven vindt.

Ik hoop dat ik genoeg doorzettingsvermogen zal hebben.

Ik denk als je niks doet aan de reden van je gebruik doet dat je uiteindelijk er steeds mee in de knoop komt. Er zijn eigenlijk 2 kanten van het probleem, de kant dat mdma je issues oplossen heel makkelijk maakt, maar aan de andere kant heb je dat je nuchter gewoon niet vaardig genoeg (meer) bent om die problemen op een normale manier op te lossen (no offence ).

Of je moet het 24/7 duidelijk maken voor jezelf waarom je geen MDMA meer wilt nemen, en hier constant aan herinnerd worden. T klinkt misschien ouderwets en 'dom' maar schrijf eens een brief aan jezelf waarin je je mdma-leven doorloopt, en daarbij ook van vlak voor je 1e x mdma gebruik, en ook een gedeelte waarin je een ideale toekomstvisie voor jezelf opschrijft. Probeer dan ook vooral over je emoties in al die periodes na te denken, niet zo zeer praktische zaken als 'persoon x en y waren op die verjaardag aan de mdma' maar meer in de richting van wat je d'r van vond; 'persoon x is normaal zo introvert en op mdma zo extravert, zo apart vond ik dat toen'. Voeg er ook aan toe wanneer voor je gevoel het gebruik is omgeslagen van puur voor de lol naar een verslaving, is daar een reden voor? Of komt het alleen door de drugs dat je nu niet goed meer je kan uiten, of heeft mdma dit alleen verergert?

Als je besluit zoiets te doen, doe het alleen als je er serieus mee bezig bent.. Zo'n brief schrijf je niet in een uurtje op maar daar gaat meestal heel veel tijd in zitten omdat je niet echt oppervlakkig naar je leven moet kijken maar meer moet nadenken over de achtergronden van alles. Ik hoop dat je door hebt hoe ik het bedoel, en ik weet dat het ook heel lastig is om je gevoelens eerst in kaart te brengen en daarna ook nog eens te verwoorden op papier, maar er is nu eenmaal geen quick fix voor je probleem. Vooral ook de toekomstvisie voor je leven, carriere, drugsbruik, vrienden/familie en wensen die je hebt is belangrijk zodat je voor ogen krijgt waar je het voor doet. Voeg hier ook een negatief toekomstscenario aan toe. Hoe zou je leven eruit zien als je regelmatig blijft gebruiken de komende 10 jaar? De negatieve gevolgen die je nu al ervaart zullen veel erger worden, wat voor een inpact gaat dit op jou hebben?

Als je de brief kan maken die ik voor ogen heb, en je met jezelf afspreekt dat als je weer op het punt staat mdma te gebruiken, en je jezelf eigenlijk al toestemming ervoor hebt gegeven, dat je eerst die brief een kwartiertje doorleest en dan pas mag gebruiken. Geloof mij als je die brief op zo'n moment echt leest, en je hebt er echt over nagedacht wat je erin hebt gezet, dan neem je die dag, die week, en die hele maand geen mdma meer.

Trouwens als je dit zou overwegen had ik je vriend er niet actief bij betrokken. Ieder zn mening, maar dit moet iets zijn wat uit je hart komt en de dingen die in dit topic bediscussieert worden zou hij het denk ik ook niet altijd mee eens zijn of begrijpen. Dan zal dat toch een uitwerking op het resultaat hebben, onbewust of bewust. Als je alleen al weet dat hij hem wil lezen als hij klaar is zul je bepaalde dingen anders gaan verwoorden of weglaten, en als je dat gaat doen, dan heeft die brief geen nut en kun je het zo goed niet doen. Misschien, kan je het maar beter buiten hem om doen. Dat is best apart als stel, maar je moet eerst uit deze rotzooi komen voordat je weer op een normale manier met elkaar verder kan gaan.

Misschien is dit volgens de boeken wel allemaal onzin wat ik verkondig, maar ik ben dan ook geen psycholoog/hulpverlener. Ik denk alleen als ik in zo'n situatie zo'n brief van mezelf zou lezen dat ik dan weer even met de benen op de grond word gezet. Het enige punt waar ik mee zit is als je bijna mdma zou nemen, zou je dan nog de moeite nemen die brief te lezen. Misschien moet je 1 x in de week op een vaste avond hem standaard een keertje goed lezen. Ook al weet je na een paar keer exact wat erin staat, gewoon blijven doen. Tis de houding van 'ik hoop maar dat het goed komt' waardoor het steeds mis gaat. Dingen gaan niet opeens goed als de situatie hetzelfde blijft.

Ik wens je in oprechtheid alle sterkte toe met je probleem.

Na een dag op de eerste hart hulp en het misschien wel kwijt raken van mijn baan geloof ik nu meer dan ooit dat ik mijn keerpunt heb bereikt. ik schrijf later meer, het zijn te veel prikkels. \\maar ik kan met opluchting zeggen dat ik denk dat het klaar is. thanks jongens

Geef jezelf ook niet teveel een vals gevoel van veiligheid. Blijf bij drugs en gebruikende vrienden weg.

Hoop dat het inmiddels beter gaat!

Even een update.

Ik ben inmiddels getrouwd. Een geweldige, en nuchtere dag gehad. En alweer even terug van huwelijksreis. De intentie van de verre reis was goed; even weg van onze drugsomgeving. Maar al op de eerste dag werd mijn man 3 keer gevraagd of hij interesse had in wat zuivere coke rechtstreeks uit Columbia - omgerekend 26 euro per gram - iets waar hij uiteindelijk geen nee meer tegen kon zeggen. Het werd dus één grote drugsvakantie... maar in ieder geval geen pillen.

Ik denk niet dat ik er al aan toe ben te stoppen met gebruiken. Mijn gebruik is geminderd, en de coke kan ik best laten staan, maar de pillen nog niet helemaal. Echter word ik tegenwoordig zo snel ziek van de MDMA dat ik halverwege de nacht vaak overstap op speed. Ik dacht dat dat beter was, maar dan gebeuren er soms nóg vreemdere dingen in mijn hoofd. Het is op een bepaalde manier fascinerend wat er met mijn lichaam en geest gebeurd als ik maar lang genoeg door ga - vorige maand maakte ik voor het eerst mee dat mijn gehoor een tijdje uitviel, alsof er een straaljager keihard boven mijn hoofd zweefde, zo'n 5 minuten. En er tegelijkertijd een soort bliksemschichten door mijn hoofd gingen wat gepaard ging met zware hoofdpijn en mijn beeld wat als schokken in groene pixels veranderde en dan weer normaal werd. Dit was geen hallucinatie, het was een soort kortsluiting in mijn hoofd. Vlak daarna ging ik out. Het kwam omdat ik op wilde staan, ook al weet ik dat ik na een paar pillen niet meer kan lopen. Ik weet dat het mijn eigen schuld is hoor... verwacht geen medelijden. Maar ergens is het fascinerend, de staat waarin ik me soms verkeer, ook nuchter. Soms verwarrend maar het geeft me toch een soort informatie over hoe de wereld in elkaar steekt. Alsof je ineens ontdekt dat de wereld groter is dan alleen Nederland. En hoe ik soms onderdeel van de kosmos wordt, het wordt me steeds duidelijker. Het is iets wat je mee moet maken om te begrijpen.

Maar mijn lichaam wordt zwakker, kan niet veel activiteit aan, en veel kwaaltjes. Vorige week in plaats van te gebruiken, een soort rush proberen te zoeken door naar Walibi te gaan. In de achtbaan begonnen mijn handen en voeten te tintelen en kreeg ik ruis voor mijn ogen tot het zwart werd. Enkele seconden later werd ik 'wakker' en vroeg ik mij af waar ik was. De rest van de dag was ik ziek... dus attractieparken zijn ook geen geschikte vervanging. Maandag begin ik weer met werken na 4 weken vakantie. Hopelijk kan ik het fysiek aan. Te vaak ziek geweest voor mijn vakantie, maar gelukkig gooiden zij het op stress door de bruiloft. Dacht bijna dat mijn gebruik ontdekt werd en ik mijn baan kwijt was, omdat 2 collega's mee moesten naar het ziekenhuis, maar het ging nog net goed.

Hallucineer ook als ik nuchter ben. Voel me een beetje psycho als ik met iemand sta te praten en ik op de muur achter diegene een kerstboom zie verschijnen, maar daar kan ik de lol nog wel van in zien. Vervelender is dat mijn korte termijn geheugen erg slecht is geworden - vaak weet ik niet eens meer wat ik de dag ervoor gedaan heb. Toch vecht ik elke dag met de gedachte weer te gebruiken. Op de dagen dat ik de verleiding kan weerstaan denk ik veel aan de momenten dat ik onder invloed was, om zo toch weer een kleine rush te krijgen. Heb nu al eventjes geen pillen gehad maar durf geen uitspraken te doen over hoe lang ik het volhou. Elke dag is er 1. En ik heb nog steeds hoop dat ik er op een dag gewoon helemaal klaar mee ben, en helemaal stop. Misschien komt die dag wel net zo plotseling als hoe mijn gebruik is begonnen. Het komt goed maar nu nog even niet. Of misschien ook wel, het gaat immers al weer eventjes goed, alleen die drang is zo ontzettend sterk.

Ik vraag dus ook geen hulp meer. Help al genoeg hulp van jullie aangeboden gekregen maar kan er op het moment nog niks mee, ben er toch nog niet klaar voor. Dus zie dit topic meer als een soort dagboek, dus bedankt als jullie mij willen adviseren maar dat hoeft niet. Ik hoop ook dat jullie mij in mijn waarde kunnen laten.

Fijn dat je dit met ons deelt ik denk trouwens wél dat je klaar bent voor professionele hulp... Zie jij mét drugs een veelbelovende toekomst voor je? Wil je echt zo verder, nadat je zelfs je huwelijksreis hebt opgevuld met drugs?

Denk hier eens goed over na, alsjeblieft!

Ik denk hetzelfde. Het besef dat het zo niet door kan gaan is er al, nu moet je nog de kracht vinden om dat definitief in de praktijk te brengen, eventueel met hulp. Je situatie nu lijkt me nog steeds niet gezond.
Realiseer je dat het zoeken van hulp niet per se een teken van zwakte is - je bent in een valkuil gelopen die überhaupt voor iedereen diep is. Als je uiteindelijk de wilskracht hebt om er zelf weer uit te klimmen is dat nobel, maar misschien maak je het jezelf - onnodig - te moeilijk.
Wees niet te hard voor jezelf, je bent absoluut niet minder dan anderen. Als je hier hulp aangeboden krijgt is dat met oprechte intentie Ik wens je alle goeds en een matreaalvrije toekomst toe

Mooi dat je je ervaringen hier blijft opschrijven. Ik hoef je niet te vertellen dat je op dun ijs loopt. Ik heb zelf ook al eens onhandige dingen uitgehaald met drugs, maar als het ziekenhuis er aan te pas moet komen zou ik toch gaan oppassen.

Succes met minder gebruiken, maar helaas moet je meestal tot de bodem gaan voordat je echt ziet dat er iets moet veranderen.

Ik sluit me bij de rest aan. Weet verder ook niet echt wat ik moet zeggen ofzo maar hoop sowieso wel dat je er snel weer bovenop komt!

Dank jullie wel, waardeer jullie vriendelijke reacties.

Ik ga een niet zo aardige reactie posten, ik kijk vaak rond hier op de forums, maar ik vind jou gewoon een diep trieste junk.

Hoe moet jij ooit een verantwoordelijke moeder worden, en je vriend een vader?
ik gok dat het jullie huwelijksreis was? Maar heel je vakantie een beetje coke snuiven ter viering van je huwelijk.

Zowel jij en je man zijn toe aan verslavingshulp.

En gezeik over. ''ze maken van kleine problemen grote problemen''

problemen zijn problemen toch, en als jij drugs nodig hebt om te ontsnappen aan je problemen, diep triest.

En dat feest waar jullie al een half jaar naar uit gekeken hadden.

dit zei je:

''Het is voor ons dus een hele speciale gelegenheid en we kijken er al heel lang naar uit om hier te gaan gebruiken. ''

Je kijkt er al heel lang naar uit om daar te gebruiken, nee, niet zozeer genieten van het feest zelf, puur om drugs te gebruiken.

Ook in een post van je vind je het raar dat je niet meer zo goed gaat na 1 pilletje van 140mg. Alsjeblieft zeg, hoe oud ben jij eigenlijk, heb je jezelf uberhaupt wel eens een keer ingelezen over wat xtc met je doet.

Doe is niet zo dwars, en zoek proffesionele hulp.

Moet je daarvoor een nieuwe account aanmaken? Laf ventje

En wie op dit forum kan oprecht zeggen dat hij geen junk is / geweest is. Als je geen junk bent wat doe je dan op een drugsforum

Hoezo nieuw account maken, wie zei dat ik een account had?

Dus mensen die interesse hebben in drugs zijn automatisch junk of junk geweest, mooie logica heb jij zeg

Of junk in wording, die heb je ook nog

iedereen hier is een junk

ik begon net met lezen van je posts en heb ze allemaal gelezen net en ik had eigenlijk precies hetzelfde, wel in stuk mindere maten maar ik scheen ook niet af te kunnen blijven van mdma.

Ik woon sinds september op mij zelf en gebruik ondertussen nu 3 jaar xtc/m en toen de vorige zomer begon heb ik 6 weken achter elkaar elk weekend een keer gebruikt waarvan het eerste weekend een 3daags festival was waar ik solo 1g M en 5 220mg pillen weg gezet heb. Om maar even aan te geven hoe ongezond mijn gebruik toen al was.

toen heb ik 3 weken niet gebruikt en toen weer 2 a 3 weken wel.. toen weer paar weken niet en toen heb ik van half oktober tot en met eerste week december elk weekend gebruikt. Ik nam het niet zoals het in jouw geval is om uit me schulp te komen, of omdat ik hele erge drang er naar had maar ik nam omdat ik het had liggen( "vriend" va me dealt en woont 10m verder) en omdat ik de gelegenheid had. Hee simpel bij een drugsgebruiker: Gelegenheid+Beschikbaarheid=gebruiken.
maar dat resulteerde dus in 23x gebruiken in 25-30 weken..

Laatste keer dat ik het die december deed was bij een paar vrienden thuis, ik was mijn gebruik toen al goed zat en ik ging die avond ook helemaal fout, kosten kapot moe, niet naar huis kunnen rijden.... gewoon fout. Toen heb ik mij voorgenomen om mijn hersenen rust te geven. ik wilde mijn gebruik zoveel mogelijk verminderen. Dus heb had ik mij een datum restrictie opgelicht. ik wist dat er ergens eind februarie begin maart een feest was waar ik met vrienden heen wilde en waar ook zeker drugs gebruikt zou worden.

Dus begon het wachten, ook niet geheel onbelangrijk om te melden, ik ben een student en ik snapte geen kut meer van mijn colleges... het drong niet meer door, ik voelde me letterlijk een stuk dommer door de hoeveelheid drugs die ik had gebruikt. Dit ging bij mij over na een week of 3-4 ik merkte dat ik de stof weer beter op begon te nemen en dat ik dingen minder snel vergat.

Toen kwam het feest, met een gram m en 3 pillen op zak westerunie in naar een hardtechno feest genaamd Qult. 10bekende/vrienden om me heen die allemaal gebruikte. Maar ik had me voorgenomen voor ik heen ging dat ik pas zou doen als de sfeer er goed inzat.
Na een uurtje ofzo en 2a3 bier stond ik gewoon zo lekker te dansen en te feesten en te genieten van mijn overdreven innig knuffelenden vrienden en vriendinnen dat ik die heleavond niks gebruikt heb. Toen drong het tot me door dat ik een faalhaas was die drugs gebruikte omdat ik geen nee kan zeggen. nu mij niet gevraagt werd of ik ook wilde was die verleiding er niet en hoefde ik dus niet toe te happen.

ik heb mijn 3maanden van niet gebruiken uiteindelijk uitgestelt tot 6maanden. toen was het de week na koningsdag en toen stond ik met een vriend in een nieuwe club op een vies technofeest en hij had nog nooit genomen.... 10 bier en 4 lachgas ballonnen later hebben we een pilletje gekocht en daar een halfje van genomen. Ik stond voor hij opkwam lekker te dansen en te feesten en toen hij opkwam was mijn energie weg, geen praatkick, geen liefdevol gevoel.... drie dingen die ik wel verwachtte na een halfjaar vrij te zijn van mdma. toen drong het tot mij door dat ik mijn hersenen te lang heb lopen pijnigen en lopen afstraffen. Dus voor mij geen nieuwe tijdslimiet betreft mdma(niet weer over 3 maanden pas) mdma word gewoon niet meer gebruikt.

Is nu een paar maanden geleden dat ik voor het laatst m heb genomen en ik heb nog steeds cravings, ik heb nog wel vaak een gevoel van "hey het is alweer een tijdje geleden, zou drugs nu niet fijn zijn" maar door het te negeren en iets anders te gaan doen valt het minder en minder op.

Wat ik dus probeer te zeggen, is dat je zelf een manier moet vinden om te minderen al dan wel of niet stoppen. In mijn geval werkte pure koppigheid heel goed(nu zou ideaal zijn, Nee hebben de 3 maanden niet bereikt). Probeer de emotionele verbintenis te verbreken, bij mij was dat het niet nee kunnen zeggen, ik was een te meegaand persoon geworden... iedereen wilde me mee op stap hebben waardoor ik zelf de dupe werd. in jouw geval is het dat je niet instaat bent je te uiten en in en omgeving zit waar mdma gebruik heel er gevoed word met positieve feedback. kijk bijvoorbeeld naar je andere drugs gebruik, als je coke of crack kan gebruiken zonder verslavingsgevoeligheid dan kan je dat bij m ook zeker weten. Je krijgt alleen te veel positif reinforcement. Een game verslaving is op het zelfde princiepe gebaseerd, instant reward!
Laatste stap in mijn ogen is het doorkijgen dat je niet moet wachten tot er een switch bij je omgaat, je moet die switch zelf omgooien. Bij mij gebeurde dat toen ik na trouw niet gebruiken niet de gewenste effecten kreeg, sindsdien geen m meer gebruikt.

Ik wilde mijn eigen ervaring met je delen om aan te tonen dat je niet alleen bent met dit soort problemen, ik wilde nog meer typen maar ik wil ook geen essay typen haha probeer dus de cirkel te doorbreken en vergeet niet voor jezelf te kiezen voor je andere gaat helpen(in dit geval je man)

ik hoop dat je dit nog blijft updaten want ik ben benieuwt. Weet dus dat je niet de enige bent he! sterkte en succes ermee

GR Maxxx

Het is nu ruim een jaar later, en ik wil toch eens een update geven.
IK BEN NU EEN HALF JAAR EN TWEE WEKEN CLEAN!!!! En mijn man ook!

En dat is geweldig. Lichamelijk en geestelijk ben ik weer enigszins opgeknapt. De cirkel is doorbroken. We zijn een nieuw pad ingeslagen.

Maar ik denk er wel elke dag aan. Mis het elke dag. Fantaseer er elke dag over. Droom erover. Het is niet zo dat het steeds makkelijker wordt. Maar ik probeer het te zien als een afgesloten hoofdstuk van mijn leven. Dat moest wel, want het werd te gevaarlijk. Nu ik erop terugkijk besef ik hoe ver ik het heb laten komen. Op de eerste hulp gelegen, thuis voor mijn gevoel meerdere keren dicht in de buurt van de dood gekomen. Zware overdosissen, kortsluiting in mijn hoofd en uitval van mijn lichaam, mijn lichaam trok het niet meer en ik wist niet eens meer wie of waar ik was. DAT NOOIT MEER.

En nu hebben we de grootste beloning ooit gekregen. Er groeit een wonder in mijn buik. Hierdoor weet ik zeker dat ik van de pillen (en andere drugs) af kan en zal blijven.

Ik heb vandaag de dag nog steeds dagelijks last van slaapverlamming. Meerdere dingen tegelijk onthouden kan ik niet meer. Een boek lezen kan ik niet meer. Ik ben vaak woorden kwijt. In het schemer zie ik patronen en beestjes, maar misschien komt dit mede vanwege het vele oogruis wat ik heb. Af en toe heb ik nog het gevoel dat ik 'dement' ben: ik denk dan dat ik ergens anders ben of luister naar iemand die er helemaal niet is. Maar ik weet me dan gauw weer te herstellen, terwijl ik er tot een aantal maanden geleden nog in bleef hangen.
Kortom ik merk dat ik na een half jaar nog niet hersteld ben. Dat had ik eigenlijk niet verwacht. Ik besef nu dat ik echt hersenschade heb opgelopen. Ik hoop dat dit ooit weer goed komt.

Ik ben weer opnieuw aan het ontdekken wie ik ben. Was zo veranderd en zo verward door de XTC. Maar langzaam begin ik mezelf weer terug te vinden. Ik ben nu in een nieuw hoofdstuk bezig en daar passen drugs niet in. Sommige mensen zullen misschien denken dat wij geen verantwoordelijke ouders zullen worden vanwege de heftige dingen die ik heb genoemd. Maar die dingen liggen in het verleden en liggen dus echt achter ons. Wij zijn nu al zo dol op ons kleintje dat ik zeker weet dat wij het juiste zullen blijven doen.
Het forum bezoek ik daarom ook nog maar amper. Bedankt voor de hulp die ik heb gekregen.

nou alvast gefeliciteerd met jullie niewe aanwinst hoop dat alles goed gaat.

Wat een ontroerend mooi nieuws, fantastisch Wees trots op je doorzettingsvermogen en alle goeds toegewenst met de kleine

Hartverwarmend om te horen dat het zo de goede kant op gegaan is.
Je hebt er hard voor geknokt en bent een inspirerend vb voor velen anderen

Dat denken aan MDMA zal in de loop der tijd wel verflauwen of zelfs helemaal verdwijnen. Die dromen doven langzaam uit naarmate de herinneringen aan de rush minder krachtig worden. Wie weet zal de trek naar dat spul sneller uit je bestaan verdwijnen dan je jezelf voor kan stellen. Zeker als de kleine eenmaal door je huis kruipt. Vermoedelijk zal de baby een euforie voortbrengen waar geen MDMA aan kan tippen

Veel liefde en kracht toegewenst

Wauw, supergoed zeg

Wens jullie een hele fijne nieuwe toekomst samen