Fool schreef:Even zonder alle posts gelezen te hebben, houd wel in de gaten dat je zo'n gesprek houd als hij nuchter is! Onder invloed zal het kant noch wal raken.
Goede tip. Bovendien wil je 't dan ook niet horen. De reactie kan dan uiteenlopen van ontwijken/ontkennen tot negeren tot geagiteerd weglopen tot een woedende uitbarsting. Maakt dan eigenlijk niet uit hoe je 't brengt, je vriend zal de boodschap niet ontvangen en zijn reactie zal jou waarschijnlijk doen schrikken.
Mij werd op de Tiny verteld dat ik de laatste tijd teveel gebruikte en ik sloeg alles in de wind. Ik dacht enkel constant: Flikker even op iedereen! Ik probeer hier te genieten van m'n roes! Ik zal er geen anderen bij betrekken, maar ik ken meer die dit gedrag hebben vertoond. Nuchter sta je niet alleen meer open voor de boodschap in de woorden, de emoties die erachter zitten komen ook beter aan en hij zal ook voelen/ervaren hoe hij er zelf tegenover staat.
Mocht het hem echt veel doen en zit hij er eigenlijk zelf ook behoorlijk mee in de knoop, dan kan de stoerste, meest mannelijke man op zo'n moment in tranen uitbarsten. Wees daar ook op voorbereid.
Wat ik zelf nog even wil toevoegen is dat, mocht je ervoor kiezen hem (keihard) te confronteren met z'n situatie, doe dit dan op een rustig moment, waarop jullie beiden alle tijd hebben. Doe het alleen of met een groep mensen die niet alleen op de hoogte is van zijn situatie, maar waar hij zich ook bij op z'n gemak voelt.
Gebruik niet direct met woorden als kliniek/afkick/hulp zoeken. Deze woorden schrikken erg af en als ze ter sprake komen, zou het 't mooiste zijn dat ze vanuit hem komen. Je kan beter richten op het uitvergroten van hoe jij het probleem ziet, dat het jou pijn doet hem te zien aftakelen en hem te doen inzien dat er echt een probleem is en dat er verandering moet komen. Die realisatie, dat laatste, dat is het belangrijkste. Hij moet wakker geschud, want hij moet veranderen en dat moet hij zelf willen en doen. Voel je niet bezwaard hem te kwetsen in zo'n gesprek. Niet uitschelden ofzo natuurlijk, maar hard zijn en de keiharde waarheid en feiten in z'n gezicht te drukken. Als het overkomt als:
"Hee gast, je drinkt en snuift wel heel veel. Dat deed je vroeger al, maar nu is het wel heel erg en het lijkt niet over te gaan. Je moet je shit op orde krijgen."
Dan komt dit over als 'n duwtje. Je moet je zegje volledig en uitgebreid doen, dan zullen er stukken uit je verhaal pijn doen of zal hij er zelf van schrikken. Het resultaat daarvan is dat het in z'n hoofd blijft zitten en dat hij erover gaat denken.
Had dit bericht korter gekund? Ja, vast, maar 't lukt me vandaag even niet om ook maar 'n enkel bericht kort te houden...