door Verf » zo jan 18, 2015 1:56 am
De eerste keer toen ik coke deed voelde ik er niet bijster veel van, wat praterig en licht opgewekt. Ik was ook wat voorzichtig met de dosering, achteraf iets té voorzichtig, en de kwaliteit liet waarschijnlijk ook wel te wensen over. Achteraf denk ik ook dat het gevoel zeker wel aanwezig was maar omdat ik te kleine lijntjes had gesnoven bleef het gevoel sterk op de achtergrond.
Nu afgelopen nieuwjaar regelde ik een impulsieve bui opnieuw wat coke, nieuwsgierig als ik ben, deze keer voor een hogere prijs, maar van véél beter kwaliteit. En ik zeg het je, het verschil is immens. De drug voelt op zichzelf vrij natuurlijk aan, het is niet zoals speed dat je keihard het gevoel hebt dat je onder invloed bent, je ervaart gewoon een intense en oprechte euforische rush en blaakt in het zelfvertrouwen. Het is heel in anders dan speed in de zin van dat je er meer high dan strak van wordt, je zweeft als het ware op een heel heldere wolk van euforie, maar niet geforceerd zoals bij MDMA, en zelfvertrouwen. Ik verloor die avond echt letterlijk al mijn remmingen, en om het allemaal wat te temperen begon ik te zuipen als een beest, wat het geheel nog waziger en nog euforischer maakt. Als in een manische waas danste en lulde ik me door de avond heen. Zonder het goed en wel te beseffen haastte ik me om het ander half uur naar het toilet om een nieuwe lijn te leggen, niet uit een weloverwogen beslissing, maar gewoon vol automatisch om de roes aan te laten houden. Mijn dierlijke instincten ontpopte zich ten volle en waar ik anders nogal terughoudend ben veranderde ik die avond in een roofdier, tot mijn grote verbazing uiteindelijk zelfs met succes. Ik vind het echt bizar hoe een drug zo je karakter kan doen omslaan. Het effect vind ik nog het beste te omschrijven als een soort euforische manie. Je hebt het gevoel dat je nog alles onder controle hebt, maar eigenlijk nemen je instincten het volledig over. De kater viel uiteindelijk wel mee, al was deze voornamelijk toe te wijden aan de sloten cava die ik toen heb verzet. Wat ik ook opvallend vond is dat het erg belastend is voor je hart, de dag erna had ik tot rond de middag nog een verhoogde hartslag terwijl ik mijn laatste lijn rond 4u heb genomen. Al moet ik wel zeggen dat ik op dat vlak nogal heftig reageer op simulanten dan andere mensen.
Al bij al vind ik het echt een zeer fijn middel, de naeffecten de dag erna zijn bijna nihil, iets wat dik tegen valt bij amfetamines. En de euforische rush die je er van krijgt is echt met niks anders te vergelijken. Maar iets zegt me ook dat dit een erg verraderlijk middel is, waar je je snel in kan vergissen.
"Spijt is wat de koe schijt"
-Herman Brood