Ik heb nog geen topic over dit onderwerp gezien en het lijkt me wel belangrijk voor mensen die dit soort middelen regelmatig gebruiken:
NMDA antagonist neurotoxicity
De groep psychoactieve stoffen waarvan de werking voornamelijk berust op het blokkeren van de NMDA receptor, ook wel dissociatieven genoemd, brengen onder bepaalde omstandigheden schade toe aan je brein. De zogenaamde NAN: NMDA antagonist neurotoxicity.
In lage doseringen veroorzaken NMDA antagonisten(NA) de formatie van vacuolen in glutamaterge en cholinerge neuronen van de retrosplenial cortex doordat de mitochondria en het endoplasmatisch reticulum opzwellen als reactie op excitotoxiciteit. Deze schade is meestal nog omkeerbaar.
In hogere doseringen of bij langdurig gebruik treed dit effect ook op in limbische en cerebrocorticale hersengebieden als de posterior cingulate. De vacuolisatie kan dan overgaan in permanente celschade/necrose.
De excitotoxiciteit word veroorzaakt doordat de NMDA receptoren van GABAerge interneuronen in subcorticale hersengebieden, die projecteren op glutamaterge en cholinerge neuronen in de eerder genoemde hersengebieden, geblokkeerd worden.
Normaal gepsroken zorgt de activatie van NMDA receptoren op deze neuronen ervoor dat ze depolarizeren en daardoor de neurotransmitter GABA blijven afgeven op de glutamaterge en cholinerge neuronen waarop ze projecteren. Echter wanneer de NMDA receptor wordt geblokkeerd hyperpolariseert de GABAerge interneuron en stop hij met GABA afgeven aan zijn projecties.
Het gevolg is dat die glutamaterge en cholinerge neuronen niet meer "geremd" worden door GABA en daardoor gaan ze excessief veel glutamaat en acetylcholine afscheiden waardoor de post-synaptische neuronen excessief gaan vuren(door activatie van AMPA receptoren en mAChR's), ook wel excitotoxiciteit genoemd.
Er zijn een aantal manieren om deze schade tegen te gaan. De meest simpele methode is het toedienen van GABAerge middelen zoals benzodiazepine of barbituraten. Deze compenseren voor de verminderde concentratie GABA op de glutamaterge en cholinerge neuronen.
Verder verminderen anticholinergica als scopolamine de schade ook door de mAChR's te blokkeren en zo de excitotoxiciteit tegen te gaan.
Ten slotte verminderen α2 receptor agonisten als clonidine NAN. (het mechanisme hierachter is mij niet helemaal bekend)
Aan de andere kant kan de neurotoxiciteit toenemen door co administratie van middelen met een omgekeerde werking. Hiermee bedoel ik GABA antagonisten(absint), mAChR agonisten(betelnoot) of cholinesterase remmers(galantamine) en α2 receptor antagonisten(yohimbine).
Bronnen:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7879597
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11943810
http://www.nature.com/mp/journal/v7/n1/ ... 0912a.html
