Drogredenen

Tomjour schreef:Thanks voor het kwetsbaar opstellen en dit delen Frozen. Netjes. Heel interessant te lezen, dat ook dit soort dingen kunnen gebeuren.

Ik zou zelf bij zo iets wel moeite hebben om er niet constant aan te denken. Als ik dan in een situatie zou komen waarbij drugs op een bepaalde manier heeft geholpen, dan zou ik gelijk denken van "ohja chill, dit komt door die ene keer keta". Misschien een beetje vaag uitgelegd maar dit idee zou mij weer erg onzeker maken. Heb jij dat niet? Zie je het niet als een weg die drugs je misschien gegeven heeft maar die je zelf af moet maken? Dat zou mij wel het beste lijken. Voor mezelf dan natuurlijk.

FrozenToast schreef:Je kijkt wel vooral vanuit je eigen situatie, Tom. Ik snap je punten wel en die zijn voor regelmatig gebruik van stofjes als coke en MDMA ook wel toepasbaar maar jou standpunt wordt onbewust al gevoed doordat jij op dit moment een heerlijk leven zonder drugs kan hebben. Je idee dat drugs een bepaalde baseline van ervaring en 'liking' verhogen waardoor alles dat eronder ligt (vaak zaken in je dagelijks leven) steeds saaier wordt geldt ook wel maar is op lang niet alle situaties even goed toepasbaar.

Ik ben mijn hele leven al hartstikke introvert geweest, verlegen, weinig vrienden, moeilijk nieuwe contacten leggen, einzelgänger, veel thuis, noem maar op. Nou is er in de Westerse maatschappij eigenlijk geen plaats voor introverte mensen. Je wordt overal verwacht je praatje klaar te hebben, makkelijk in de omgang te zijn en je flitsende leventje te kunnen handelen. Toen ik 16 was had ik dus nog maar weinig ervaring met leeftijdsgenoten die in een heel ander niveau van omgaan met de wereld hadden. En toen deed ik ineens in korte tijd MDMA en truffels. Ik zag toen, na 16 jaar, pas in dat het niet erg is om anders te zijn. Dat je je niet hoeft te schamen als iemand een slechte eerste indruk van je heeft, puur omdat je teruggetrokken bent. Dat jij evenveel recht hebt op de dingen die je leuk vindt, op je dromen en ambities die afwijken van de heersende standaard. Ik weet niet of dit zonder drugs ooit echt gekomen was, en zo ja hoeveel later. Daarna ging ik niet als een gek XTC gebruiken voor mijn zelfvertrouwen o.i.d., maar bleef ik door dit inzicht mezelf stapje voor stapje verbeteren.

Ik heb nog meer van dit soort breakthroughs gehad op truffels en ketamine. Laatst bedacht ik me dat ik dus na 3 jaar onbewust werken aan mijn leven eindelijk de persoon ben die ik altijd had willen zijn. En dit voelde zo goed terwijl ik in het donker op een bankje lag en sterren om elkaar heen bewogen en vliegtuigen brandende vuurballen waren dat ik niet denk dat ik die ervaringen ooit vergeten zal.

Ik zal je de rest besparen maar wou even mijn anecdote kwijt, misschien helpt dit je wat te relativeren. Nu kan ik namelijk, mede door drugs, ook nuchter genieten van mijn leventje als student. Maar voor mensen wiens leven vastloopt, kansarm zijn, andere problemen hebben of simpelweg minder bevoorrecht zijn kan het wel een eye-opener zijn.