Wie denkt er wel eens over om compleet te stoppen?

Gman007 schreef:

FrozenToast schreef:Lange feesten zou ik in ieder geval nooit volhouden zonder dope, maar aan drugsgebruik in andere sociale situaties zitten inderdaad nadelen (afstomping van zintuigen en andere gedachtegangen, het drugs-stigma nog negerend) en verandert de ervaring meestal compleet. Of dat op dat moment positief of negatief is kan je niet zeggen, maar op de lange termijn zal het geen voordelen meebrengen.

Is dat dan niet je lichaam die je vertelt dat je het niet volhoudt, en door drugs te nemen je het waarschuwingssysteem van je lichaam uitschakelt? Ik ben er zelf ook schuldig aan hoor, daar niet van, maar vraag me steeds meer of dat dat waarschuwingssysteem niet een belangrijkere stem moet hebben dan de stem van drugs.

Volgens mij kan niemand een feest van bijvoorbeeld 10 's avonds tot 8 's ochtends volhouden op alleen alcohol ofzo, die feesten zijn daar gewoon voor gebouwd. Gooi er een after tot 12 achteraan en doe nog wat andere dingen en hebt alweer een hele dag doorgehaald, no way dat dat zou kunnen.

Aaltje schreef:Compleet stoppen zal ik waarschijnlijk nooit. Niet met psychedelica in elk geval, maar zeer sporadisch gebruik, twee keer per jaar ofzo, of jaarlijks. Als ik kinderen heb zal ik waarschijnlijk voor zeer lange tijd stoppen.
Wel ben ik onlangs gestopt met speed. Ik kan niet omgaan met speed, dus heb ik besloten er ook niet meer mee om te gaan. Ik vind het nog steeds een goede keus. Geen speed is fijn.

Kan je een keertje djembe spelen op véél LSD en daar dan een filmpje van posten? Dankjewel alvast

FrozenToast schreef:

Gman007 schreef:

FrozenToast schreef:Lange feesten zou ik in ieder geval nooit volhouden zonder dope, maar aan drugsgebruik in andere sociale situaties zitten inderdaad nadelen (afstomping van zintuigen en andere gedachtegangen, het drugs-stigma nog negerend) en verandert de ervaring meestal compleet. Of dat op dat moment positief of negatief is kan je niet zeggen, maar op de lange termijn zal het geen voordelen meebrengen.

Is dat dan niet je lichaam die je vertelt dat je het niet volhoudt, en door drugs te nemen je het waarschuwingssysteem van je lichaam uitschakelt? Ik ben er zelf ook schuldig aan hoor, daar niet van, maar vraag me steeds meer of dat dat waarschuwingssysteem niet een belangrijkere stem moet hebben dan de stem van drugs.

Volgens mij kan niemand een feest van bijvoorbeeld 10 's avonds tot 8 's ochtends volhouden op alleen alcohol ofzo, die feesten zijn daar gewoon voor gebouwd. Gooi er een after tot 12 achteraan en doe nog wat andere dingen en hebt alweer een hele dag doorgehaald, no way dat dat zou kunnen.

Misschien moet je dan eens eerder naar huis. Van zoiets krijg je de rest van de week een mindere week. Kan me bijna niet voorstellen dat dat niet zo is.

Misschien word ik saai en burgerlijk, maar ik kan mezelf echt niet indenken dat zoiets het echt waard is. Tenzij je in dat levenspatroon zit en zo.

Tomz0r schreef:

FrozenToast schreef:Volgens mij kan niemand een feest van bijvoorbeeld 10 's avonds tot 8 's ochtends volhouden op alleen alcohol ofzo, die feesten zijn daar gewoon voor gebouwd. Gooi er een after tot 12 achteraan en doe nog wat andere dingen en hebt alweer een hele dag doorgehaald, no way dat dat zou kunnen.

Misschien moet je dan eens eerder naar huis. Van zoiets krijg je de rest van de week een mindere week. Kan me bijna niet voorstellen dat dat niet zo is.

Misschien word ik saai en burgerlijk, maar ik kan mezelf echt niet indenken dat zoiets het echt waard is. Tenzij je in dat levenspatroon zit en zo.

Precies. Als je het niet vol houdt van 10 tot 8, dan misschien is dat zo om een reden? Als er een feest is wat 48 uur duurt, zou je dan ook 48 uur vol willen knallen? Al gaat het topic nu wel iets af van wat mijn intentie was. Hou het aub een beetje in de lijn van: drugs zat worden na verloop van tijd. Thanks mensen.

Gman007 schreef:Het 'neppe' wat ik bedoel is bijvoorbeeld geillustreerd in mijn voorbeeld van decibel. Opeens vind ik het anthem geweldig. Dat komt niet door decibel zelf, maar door de xtc die ik had genomen, daar ben ik van overtuigd.

Ik stel dan altijd de vraag is dat zo? Het zou best kunnen dat je de anthem nuchter ook geweldig had gevonden zonder toegevoegde nuances van MDMA. Mensen zijn heel goed in verbanden maken en het verklaren ervan [Attribution Theory] maar vaak berusten deze op rationalisaties die voor ons prettig/logisch klinken vaak op eigen verzonnen verklaringen terwijl de echte oorsprong onbekend blijft.

Ik ben zelf vrij onbekend met MDMA (4-5 ervaring in totaal) dus ik kan moeilijk oordelen hoever het love-feeling gaat. Ik ben echter van mening dat MDMA niet de enige reden is waarom je het als zo geweldig had ervaren. Ik denk echter wel dat MDMA een grote modulerende rol heeft gespeeld op alle sensaties en belevingen die uiteindelijk jouw geweldige ervaring opleverde. Om een voorbeeld te geven, zou op MDMA muziek waar je normaal een bruut hekel aan hebt echt geweldig kunnen klinken? Zo ja, dan lijkt het mogelijk te suggereren dat het biologisch aspect overstijgend is voor de cognitieve voorkeur. Ik kan van mezelf niet voorstellen dat ik met plezier naar schlager muziek luister op MDMA omdat ik het mooi vind

Op Ketamine heb ik wel vaker muziek gesorteerd waar ik later zoiets van had dat is niet helemaal geweldig. Echter weet ik uit eigen ervaring dat muziek waar ik normaal niet zo kapot van ben op Ketamine ook niet als geweldig ervaren word. Binnen het genre waar mijn voorkeur ligt kan ik dus wel nummers uitzoeken die ik iets minder vind maar over het algemeen lijkt mijn voorkeur enig sinds intact.

Gman007 schreef:Over psychedelica; dat ben ik op zich wel met je eens maar zoals eerder gezegd kunnen we dat beter even buiten de beschouwing laten omdat ik vooral eigenlijk meer de party-drugs bedoel, en het anders een heel chaotische discussie wordt.

Het stukje was ook meer bedoeld om wat persoonlijke informatie te bieden zodat mensen beetje een idee hebben waaruit mijn opvattingen komen.

Gman007 schreef:

Claviceps schreef:Als drugs verweven zijn in je gedachten als: "ik heb <x> nodig om ..." dan zit je wat mij betreft in het gevaren gebied.

Ik hou mezelf voor de gek door te denken dat ik net zoveel plezier kan hebben zonder drugs als met drugs. Maar dat is toch per definitie onmogelijk? Drugs neem je toch altijd als toevoeging? Je neemt het zodat het nog éxtra leuk wordt. Je kan op zich prima je vermaken zonder drugs, maar stel dat je wat zou nemen, wordt het per definitie nog leuker (enkele uitzonderingen missschien daargelaten).

Ik denk persoonlijk meer in termen van plezier op een andere manier beleven (beetje idee van een alternative universe - multi-verse). Alhoewel ik vaak wat blow voordat ik een film of TV show kijk is het niet zo dat ik het ervaar als een must om plezier te hebben bij het kijken. In die zin ben ik het eens met wat je zegt, het is een extra toevoeging maar geen vereisten voor mij.

Gman007 schreef:Als voorbeeld weer 'festivalmensen'. Laten we het simpel houden en over persoon X discussieren die 2 x per jaar naar een festival gaat en daar een bescheiden dosis xtc neemt. Persoon X heeft geen problemen met zn gebruik, zn normale leven is gewoon normaal en denkt hij niet aan dope.

...

Hij heeft niet door dat onbewust de drugs hier heel veel invloed op heeft.

In het geval zoals jij het schets zou ik zeggen dat XTC positief de ervaringen reinforced. Als de persoon XTC niet ziet als iets dat een grote rol speelt hierin denk ik dat de persoon vrij weinig ervan zal merken. Dus ja onbewust kan het invloed hebben, maar zolang het onbewust blijft is het moeilijk om deze herinneringen en gevoelens te scheiden als je eraan denkt. Voor de persoon zelf bestaat er dan ook geen onderscheid lijkt mij, voor hem is het gewoon gezellig naar een festival gaan of die MDMA nou te regelen valt of niet.

Gman007 schreef:Ik bedoel met nep dat je iets voelt wat je niet had gevoeld als je niks genomen had. ... maar de oorzaak is gewoon een chemische stofje wat het forceert wat je voelt. Voelt dat niet een soort van 'fout' aan? Dat een drug voor jou bepaald hoe je je voelt en of je je vermaakt of niet? En natuurlijk kun je het niet echt zwart wit bekijken, er is een groot grijs gebied

Voor mij persoonlijk voelt het gebruik ervan niet 'fout' aan. Bepaalde ervaringen kan ik wel als fout bestempelen. Het meeste heb ik hier boven al aangehaald.

Ik denk over het algemeen dat maar weinig mensen in staat zijn om langdurig en consistent te bepalen hoe zij zich voelen. Je lichaam bepaald ook merendeels onbewust hoe jij je voelt, eigenlijk zijn we in sommige opzichten ook maar slaaf van onze biologie. Als ik met drugs daar richting aan kan geven zie ik dat niet perse als iets 'neps'.

Gman007 schreef:Ik ben wel het type 'of ik doe er alles voor, of ik ben een lambal'. Dat ligt echt direct aan mijn motivatie. Bijvoorbeeld zal ik nooit voor een meisje het eten betalen op het moment dat ze verwacht dat ik betaal

Herkenbaar en playah! Toevallig 'The Game' gelezen?

Claviceps schreef:Ik ben zelf vrij onbekend met MDMA (4-5 ervaring in totaal) dus ik kan moeilijk oordelen hoever het love-feeling gaat. Ik ben echter van mening dat MDMA niet de enige reden is waarom je het als zo geweldig had ervaren. Ik denk echter wel dat MDMA een grote modulerende rol heeft gespeeld op alle sensaties en belevingen die uiteindelijk jouw geweldige ervaring opleverde. Om een voorbeeld te geven, zou op MDMA muziek waar je normaal een bruut hekel aan hebt echt geweldig kunnen klinken? Zo ja, dan lijkt het mogelijk te suggereren dat het biologisch aspect overstijgend is voor de cognitieve voorkeur. Ik kan van mezelf niet voorstellen dat ik met plezier naar schlager muziek luister op MDMA omdat ik het mooi vind

Dit is in mijn geval toch echt zo. En ook met vrienden van mij. MDMA heeft de kracht om je iets leuk te laten vinden wat je nuchter stom vind. Sterker nog vroeger vond ik hardstyle in het algemeen teringherrie en nu hou ik ervan. Maar bijvoorbeeld ook een keer dat ik uit ging naar een club, de muziek vond ik eigenlijk een beetje te saai en niet echt leuk, was heel monotoon trance-achtig waar ik niet echt van hou. Nam een halve Qdance en een uur later was de muziek geniaal. Over ketamine durf ik geen uitspraak te doen, maar weet wel dat dit helemaal los staat van mdma.

Claviceps schreef:In het geval zoals jij het schets zou ik zeggen dat XTC positief de ervaringen reinforced. Als de persoon XTC niet ziet als iets dat een grote rol speelt hierin denk ik dat de persoon vrij weinig ervan zal merken. Dus ja onbewust kan het invloed hebben, maar zolang het onbewust blijft is het moeilijk om deze herinneringen en gevoelens te scheiden als je eraan denkt. Voor de persoon zelf bestaat er dan ook geen onderscheid lijkt mij, voor hem is het gewoon gezellig naar een festival gaan of die MDMA nou te regelen valt of niet.

Je begrijpt de situatie inderdaad. Maar voor mij is het dan de vraag; is het relevant of je onbewust geen onderscheidt kan maken? Je weet intellectueel dat het zo is (dat je het door mdma een stuk leuker vind), maar gevoelsmatig is het allemaal 1 pot nat. Maar is dat wel "rechtvaardig" ten opzichte van jezelf, om je eigen gevoelens zo voor de gek te houden? Want dat is eigenlijk wat je doet, toch? Of in ieder geval voor een flink deel je gevoelens bijsturen.

Claviceps schreef:Voor mij persoonlijk voelt het gebruik ervan niet 'fout' aan. Bepaalde ervaringen kan ik wel als fout bestempelen. Het meeste heb ik hier boven al aangehaald.

Ik denk over het algemeen dat maar weinig mensen in staat zijn om langdurig en consistent te bepalen hoe zij zich voelen. Je lichaam bepaald ook merendeels onbewust hoe jij je voelt, eigenlijk zijn we in sommige opzichten ook maar slaaf van onze biologie. Als ik met drugs daar richting aan kan geven zie ik dat niet perse als iets 'neps'.

Je hebt wel gelijk erin dat het maar net aan je eigen oogpunt ligt of alles wat ik hierboven beschrijf een probleem wordt of niet. Als je het niet als probleem ziet, is er geen probleem. Als je het als mij een beetje als probleem begint te zien, en je zou het negeren en gewoon doen alsof alles oke is, doe je jezelf dan te kort? Doe je af aan je persoonlijkheid dan?

Claviceps schreef:Herkenbaar en playah! Toevallig 'The Game' gelezen?

Nee niet gelezen, ik zie de samenvatting en vrees dat ik het meeste al door heb. Het gaat bij vrouwen versieren niet om de juiste dingen zeggen of doen, maar om een instelling hebben waarbij je je zelfrespect voorop zet. Als je dat doet, volgt alles vanzelf

Toevallig 1,5 maand geleden besloten om compleet te stoppen met drugs. En mijn eerste drugservaring was iets meer dan een jaar geleden. In die tijd vanalles gebruikt en geëxperimenteerd. Op een periode van teveel XTC na, altijd verstandig mee omgegaan.

De reden waarom ik gestopt ben? Ik weet het zelf ook niet precies. Misschien komt het omdat in mijn vriendengroep ik eigenlijk de enige ben die gebruik. (op andere mensen waar ik mee gebruikte na, maar dat is een andere groep) Ik werd een beetje gezien als de "drugshond" om het zo maar te zeggen. Ik wilde van die naam af. Ze zeiden het nooit tegen me maar ik weet wel dat ze zo over me nadachten. Ook was ik er zelf gewoon klaar mee, de voordelen wogen niet op tegen de nadelen. Vooral mijn laatste ervaringen niet. Op de truffels na

Ik heb nu deze beslissing genomen om er mee te stoppen, maar toch denk ik er nog wel eens over na. Alsof er een stemmetje in me hoofd zegt dat het wel kan. Toch een keer truffels of XTC (4,5 maand pauze nu) zou erg leuk zijn. Maar dan denk ik weer aan de beslissing die ik voor mezelf heb genomen.

Tja wie weet zal ik ooit nog wel eens wat gebruiken. You never know

Als ik een tijd stop met drugs, heb ik het idee dat ik iets vergeten ben zodra ik de deur uit ga.
Of meer dat ik iets kwijt ben. Check dan mijn portmonee, telefoon, sleutels, mes, maar dat gevoel gaat niet weg.
Vraag me af wat dit is: Het gemis aan drugs dat ik vrijwel altijd bij me droeg of ben ik een deel van mezelf verloren tijdens die jaren van zelfkastijding?

Vermoedelijk het laatste. Het beroerde is dat het verlorene terugkeert zodra ik weer high ben.
Weet niet of je dat doffe, lege gevoel kent als je een tijd sober bent. Dat niets meer voldoening geeft.
Mocht dat een onbekende ervaring voor je zijn, dan is het aan te raden te kappen voordat het jou ook zal overrompelen.

Bij compleet stoppen zie ik een moment voor me waarop ik te veel van iets neem, mijn duikbril weer op zet en naar de zeebodem zwem. Om letterlijk op te lossen in de substantie waar ooit het leven zijn oorsprong vond.
Luister naar je innerlijke stem. Ga de haaienkooi in en blijf veilig daar.

pollllll

Goed topic Gman, je zegt een aantal rake dingen.

Persoonlijk denk ik er nog niet over na om compleet te stoppen, maar ik weet zeker dat dit vanzelf gaat gebeuren. De initiele experimentatiedrang is ook hier weg, en ik word steeds kritischer op drugs(ervaringen). Toen ik begon was alles nieuw en tof en heb ik veel achter elkaar geprobeerd. Die gedachte dat drugs 'nep' zijn herken ik ook heel erg. Vooral over uppers denk ik heel veel na. Uppers zijn lekker, feesten op uppers is lekker, maar wat heb je er aan? Soms vraag ik mij ook af of ik zonder drugs ook de transitie van melodieuze techno naar hard monotoon gebeuk had gemaakt. Ik denk het wel, zoals Claviceps al zei leggen wij mensen ook vaak verbanden die niet kloppen. Wel denk ik dat drugs daar aan mee geholpen heeft; ik denk dat drugs bepaalde processen kunnen versnellen.

Ik merk ook dat ik steeds minder op feesten wil gebruiken. Dansen en het volhouden tot 7 uur(en dat is al achterlijk laat) kan ik ook nuchter, of misschien op een paar biertjes ook wel. Dan zit je de volgende dag ook niet met een kater, maar bijna het gevoel alsof je hebt gesport. Nu wil ik niet zeggen dat een nacht nuchter doorhalen goed is, maar veel gebruikers onderschatten hoe lang je het nuchter kunt volhouden. Ik merk bijvoorbeeld ook dat ik nuchter vaak veel losser en gesmeerder dans dan op uppers. Ook ben ik door uppers vaak een week erg slecht op sociaal gebied en is mijn motivatie stukken minder. Terwijl ik de laatste tijd een erg praatgraag, sterk, aantrekkelijk, sociaal persoon ben. Dat ik door mijn frequente drugsgebruik met vlagen zo'n vage vogel ben vind ik erg jammer.

Tegenwoordig probeer ik dus steeds meer vanuit psychonautisch oogpunt drugs te gebruiken. Ik heb zelfs als ik met een groep mensen paddo's gebruik dat ik me afvraag wat ik er aan heb. Het loopt dan vaak uit op een 'partytrip', wat enorm vet is, maar niet wat ik uit psychedelica wil halen. Een portie delen met m'n tweelingbroer en urenlang filosoferen, leren over jezelf en openhartig zijn over van alles en nog wat vind ik veel mooier.

Waarom ik nu nog niet stop is omdat ik nog een aantal dingen wil proberen. Verder ga ik de drugs die ik slechts als 'lekker' en niet als interessant bestempel steeds minder gebruiken, je pleegt vaak een roofbouw op je lichaam en hersenen. Sowieso zijn die 'neppe' drugservaringen een heel heftig iets voor o.a je beloningssysteem en moet je dit ontzettend speciaal houdenn. Gelukkig kan ik ook steeds beter onderscheiden of iets tof zou zijn door de drugs of echt daadwerkelijk tof. Ik hoor gelukkig ook aan de drugs dat een DJ slecht draait en dat het feest gewoon een ontzettend kutfeest is dat mensen vet vinden omdat ze retestrak staan.

Deze post is misschien wat onsamenhangend, maar het komt er op neer dat ik nog een aantal drugs wil proberen en nog een aantal drugs wil proberen in bepaalde setting op een bepaalde dosis. Daarna zal mijn gebruik (geleidelijk) uitdoven. Ik heb ook altijd het gevoel gehad dan mijn gebruik een fase is. Op een gegevent moment weet ik het wel.

Claviceps schreef:Ik ben zelf vrij onbekend met MDMA (4-5 ervaring in totaal) dus ik kan moeilijk oordelen hoever het love-feeling gaat. Ik ben echter van mening dat MDMA niet de enige reden is waarom je het als zo geweldig had ervaren. Ik denk echter wel dat MDMA een grote modulerende rol heeft gespeeld op alle sensaties en belevingen die uiteindelijk jouw geweldige ervaring opleverde. Om een voorbeeld te geven, zou op MDMA muziek waar je normaal een bruut hekel aan hebt echt geweldig kunnen klinken? Zo ja, dan lijkt het mogelijk te suggereren dat het biologisch aspect overstijgend is voor de cognitieve voorkeur. Ik kan van mezelf niet voorstellen dat ik met plezier naar schlager muziek luister op MDMA omdat ik het mooi vind

Waarschijnlijk doel je met cognitieve voorkeur op esthetische keuzes. Die hebben idd een biologisch aspect. Je ziet wel eens personen die o.i.v. MDMA alle 100 personen op een feest willen gaan kussen & omhelzen. Die deinzen echter toch terug bij de eerste behaarde aardappelneus. Of bij te zichtbare psoriasis-vlekken.
Heb zelf te vaak al dan niet onder de pillen maar totaal doorgesnoven obsessief jacht op seksprooien ( ) gemaakt. Hoe totall los ik ook was, ze dienden wel aan mijn ideaalmodel te voldoen.

Desalnietemin zie je dat er dikwijls zware normvervaging optreedt o.i.v. uppers als MDMA, amphitamine & cocaïne. Niet alleen tijdens de rush... Eenmaal waus doe je zonder pardon dingen die je in sobere staat nooit zou doen. De eerste keren heb je er soms spijt van nadien. Op een gegeven moment niet meer. Ga je in sobere toestand zelfs terugverlangen naar die excessen.
Zodra je er aan toegeeft, zet je de deur open voor cognitieve erosie.

Het kan dat er vanuit mentaal oogpunt jarenlang toegewerkt is naar een hoogstaande moraal. Naar een waardige houding t.a.v.degenen met wie je omgaat. De ethos naar de hele omgeving.
Genoemde dopecategorie is berucht vanwege het ondermijnen van het moreel.

Nachten vol vluchtig genot en brute roofbouw krijgen de overhand in het bestaan.
Je bent niet degene die je wilde worden.
Is dat het waard?

Gman007 schreef:

Tomz0r schreef:

FrozenToast schreef:Volgens mij kan niemand een feest van bijvoorbeeld 10 's avonds tot 8 's ochtends volhouden op alleen alcohol ofzo, die feesten zijn daar gewoon voor gebouwd. Gooi er een after tot 12 achteraan en doe nog wat andere dingen en hebt alweer een hele dag doorgehaald, no way dat dat zou kunnen.

Misschien moet je dan eens eerder naar huis. Van zoiets krijg je de rest van de week een mindere week. Kan me bijna niet voorstellen dat dat niet zo is.

Misschien word ik saai en burgerlijk, maar ik kan mezelf echt niet indenken dat zoiets het echt waard is. Tenzij je in dat levenspatroon zit en zo.

Precies. Als je het niet vol houdt van 10 tot 8, dan misschien is dat zo om een reden? Als er een feest is wat 48 uur duurt, zou je dan ook 48 uur vol willen knallen? Al gaat het topic nu wel iets af van wat mijn intentie was. Hou het aub een beetje in de lijn van: drugs zat worden na verloop van tijd. Thanks mensen.

Voor mij is het het nog wel waard, omdat het nog relatief nieuw voor me is en ik de muziek meestal ook gewoon mooi vind. 10 uur is misschien net wat te lang maar vaak zijn dat soort feesten ver weg en kan ik niet zomaar naar huis. Maar dit en de koppeling drugs- en muziekculturen is verder ook niet echt van belang, omdat het niet het enige aspect aan gebruik is.

Het gaat meer om of je op een punt vind dat je gebruik op de lange termijn vol te houden is of je het inderdaad meer als een fase ziet. Als je constant denkt dat je op de aarde gezet bent met als enig doel dood te gaan dan kijk je ook veel makkelijker tegen je drugsgebruik aan op korte termijn, maar als je blijft vinden dat er belangrijkere dingen in het leven zijn zul je snel al tegen het stoppunt aanlopen.

Fuck dit is kut om uit te leggen

Met uppers zie ik mezelf nog wel stoppen. Ooit. Maar ik ben het nog niet van plan.
Psychedelica word een ander verhaal, eerlijk gezegd zie ik mezelf als 60 jarige vrouw nog wel aan de lsd zitten, al is het maar 1 x per jaar, volledig ermee stoppen zal ik niet, denk ik

LSD is inderdaad een verhaal apart. Toen in die tijd was ik veel gelukkiger dan ik nu ben. Misschien weer een idee om LSD tot mij te nemen...

Hoi Gman,

Ik vind dat je een interessante vraag stelt. Ik moet eerlijk toegeven dat ik niet alles gelezen heb wat tot nu toe gepost is, want moet er zo dadelijk vandoor. Ik moet wel zeggen dat de woorden "compleet stoppen" woorden zijn die ikzelf nooit meer zou gebruiken, omdat het lijkt te impliceren alsof je de mogelijkheid hebt je leven voor ver in de toekomst in te plannen.

Ik begrijp echter volledig wat je bedoelt als je zegt dat je er langzaamaan uitgroeit. Heb vroeger in een erg experimentele fase gezeten, een aantal jaren geleden, en tamelijk excessief gebruikt in die zin dat het gebruik een groot gedeelte van mijn leven in beslag begon te nemen. Op het moment dat ik me daarvan bewust werd, ben ik ook "compleet gestopt". Ik zet het tussen aanhalingstekens, niet om de bewoording in het belachelijke te trekken, maar omdat ik destijds erg overtuigd was van het gegeven dat ik het allemaal nooit meer aan zou raken. Ik heb dan ook twee jaar volledig nuchter geleefd, geen sigaretten of drank ook.

Door de tijd heen ben ik dan gaan inzien dat een dergelijk fanatisme ook niet nodig was. Zulk een fanatisme kon enkel gedreven worden door de nog bestaande overtuiging dat er iets mis was. Op het moment dat ik het gevoel niet meer had dat er iets scheelde, vond ik het ook niet erg meer om slechts nu en dan nog iets te gebruiken. Nu ga ik ongeveer twee keer per jaar na een feest en neem wat MDMA mee. Als dat feest dan achter me ligt heb ik er ook geen zin meer in voor de komende tijd.

Ik denk, als je het gevoel hebt eruit te groeien, dat je jezelf er simpelweg uit moet laten groeien zonder er per se het stempel op te willen drukken dat je nú volledig gestopt bent. Als je het zat aan het worden bent, dan heb je dat stempel niet nodig want dan verdwijnt het vanzelf wel. En of je in de toekomst, al is het binnen 20 jaar, niet nog één keer gewoon for old times sake dat gevoel wil hebben - wie kan dat uitsluiten?

Ikzelf denk niet dat ik ooit "compleet ga stoppen". Misschien - en ik spreek hypothetisch - gebruik ik straks jaren niets, maar dan heb ik misschien weer een jaartje dat ik een paar keer gebruik, dat, voor mij, is dan ook niet problematisch. Er is geen enkele state of mind zo aangenaam als de nuchtere: stabiel, goed denkvermogen, hoge wilskracht, en je hebt het vermogen iets te kunnen betekenen voor jezelf en de wereld zonder dat dit ten koste gaat van je eigen gezondheid. En als je dat weet, is er ook geen reden om je vast te houden aan termen als "compleet stoppen" of volledige onthouding etc. Want het heeft, wanneer je je van dat besef vervult bent, niet meer de mogelijkheid je appreciatie voor je nuchterheid in gevaar te brengen.

Bertje schreef:LSD is inderdaad een verhaal apart. Toen in die tijd was ik veel gelukkiger dan ik nu ben. Misschien weer een idee om LSD tot mij te nemen...

Bedankt allemaal voor de reacties. Ik vraag me ook eigenlijk wat af. Ik heb niet echt een probleem met dat ik gebruik, ik leef juist extra gezond tegenwoordig om het drugsgebruik te compenseren. Nu zegt er een stemmetje in me; wil je eigenlijk nog wel doorgaan met dope? Vind je het de katers en het geld en de neppe emoties allemaal nog wel waard? Nu zit ik nog een beetje in dubio want ik heb op zich niks tegen drugsgebruik, wil ook niet per sé stoppen omdat dat me echt veel beter lijkt ofzo. Maar zal ik luisteren naar het stemmetje of niet?

Of zal ik het gewoon op z'n beloop laten, en als ik echt wil minderen dat dan wel vanzelf zo zal gaan?

Zorg dat dat stemmetje een krachtig timbre krijgt en geef gehoor aan zijn opdracht
Zoals gezegd is het niet nodig om voor altijd te kappen als je niet hopeloos hooked bent.

Probeer het gewoon eens een langere periode en kijk of het je bevalt.
Je komt dan in een nieuwe wereld waarin je anders in het leven staat. Vanaf je beslissing laat je wellicht wat minder het blinde instinct de weg bepalen die je bewandelt.
Zelfdiscipline is een kostbaar goed. Een machtig wapen ook in andere situaties waarin het lelijk tegen kan zitten.
Dit is de uitgelezen kans om die mooie eigenschap verder te ontwikkelen en de illusie van 'de vrije wil' in stand te houden.

Succes man

Ja je hebt gelijk. Of in ieder geval het gebruik sterk aan banden te leggen. Ik gebruik wat te vaak her en der wat dope. Ik moet terug naar de kern

Gman007 schreef:Ik moet terug naar de kern

Wat een confronterend kuttopic gmale

ben nu tussen de 1 en 2 maanden gestopt met blowen. andere drugs gebruikte ik al een hele tijd niet meer. drink nog wel ongeveer 1 keer per week

jaja volg Dreuge op het pad naar verlichting

Ik heb nu nog dope liggen en het roept me wel. Maar ga het eerst maar eens ergens anders onderbrengen en dan zien wat er gebeurt.

het stoppen met HD ging bij mij vanzelf. werd uppers zat omdat ik er de dag er na altijd zo van naar de klote was, en ook omdat ik me tijdens het gebruiken vaak ongemakkelijk/onrustig voelde. psychedelica heb ik helemaal nooit iets aan gevonden.

downers/dissociatieven (vooral benzos, GHB en keta) was ik wel een fan van maar sinds ik er een tijdje moeilijker aan kon komen ben ik er gewoon mee gestopt.

heb ongeveer anderhalve maand geleden mn laatste mxe & wiet weggegooid en sindsdien eigenlijk geen behoefte meer gehad

Jij zou qua eerlijkheid een voorbeeld kunnen nemen aan iemand als wietsmoker.

Als je geen pep gesnoven hebt doe je korte berichten maken

Bedoel je nu mij of Dreuge?

jou natuurlijk ik vertel net dat ik geen drugs gebruik + mijn post is niet kort

Mijn posts variëren van lengte, maar dat komt in dit topic vooral omdat het iets is wat me echt aan gaat. Daar hoef je geen pep voor gebruikt te hebben om er veel op te reageren. Als gele een mooie lange inhoudelijke post maakt, zal ik daar ook mooi lang en inhoudelijk op reageren. Maar dit soort onzin heb ik niks aan natuurlijk.

Gman007 schreef:Bedoel je nu mij of Dreuge?

jou idd

Dreuge heeft het al moeilijk genoeg

Ik heb idd van het weekend pep op maar verder niet meer. En dit topic is toch echt van maandag. Hou het ajb ontopic, als je wat wilt toevoegen ben je welkom.

Makkelijk in de verdediging schieten is voor mij een duidelijke aanwijzing dat je teveel gebruikt. Op zo'n moment doe ik een pauze abi.