Wie denkt er wel eens over om compleet te stoppen?

Een goede vriend van mij zei afgelopen weekend: ik zie het nog wel gebeuren dat jij een keer beslist om helemaal te stoppen met drugs.

Toevallig spookt die gedachte al maanden door m'n hoofd dus was ik wel verbaast dat hij dat zei. Ik had het er met hem over en hij dacht dat veel mensen die cyclus doorlopen van wel of niet meer gebruiken. Vooral ook met het df hier, vat het niet verkeerd op, het df is best heel gezellig. Maar ... je blijft wel continu bezig met dope, eigenlijk zou ik dat niet willen.

Denken jullie er wel eens over na om op een bepaald moment helemaal ermee te stoppen? Ik denk dat het er voor mij wel aan komt in de toekomst, en dat ik daarna alleen nog sporadisch iets gebruik. Nu is het eigenlijk een te groot deel van m'n leven vind ik. Ik denk dat het ook iets ermee te maken heeft dat je sommige dingen gewoon op eigen kracht wil doen, zonder hulpmiddeltjes. Dat kan zijn plezier maken, maar ook meer functionele dingen.. Ach jullie weten wel wat ik bedoel. Afgelopen zomer was mn drugsgebruik best uit de hand gelopen en tegenwoordig is het gewoon redelijk normaal acceptabel gebruik, maar toch blijft die gedachte van compleet stoppen door mn hoofd spoken.

Wat zijn jullie gedachtes erover?

ik ben er helemaal mee gestopt, en nog slechter af dan ik al was. dus gewoon doorgaan met de dope

Aub even serieus houden, ik ben echt benieuwd naar reacties van mensen. Thanks

In de toekomst, ja vast. Als je merkt dat het een te groot deel van je leven is dan is het tijd voor actie gman

Tomz0r schreef:In de toekomst, ja vast. Als je merkt dat het een te groot deel van je leven is dan is het tijd voor actie gman

Dat is aan de ene kant wel zo. Maar zoals ik zei, objectief gezien vind ik mn drugsgebruik nu niet echt een probleem. Maar het gaat meer om de puntjes op de i om het zo maar te zeggen. Wil die puntjes erop zetten of niet? Willen jullie dat of niet?

Als mn drugsgebruik hetzelfde blijft maar ik van df af zou gaan zou het ook al gevoelsmatig beter voor me zijn omdat je er een stuk minder mee bezig blijft.

ps. ik doel dan niet specifiek op df, maar meer gewoon op drugsrelateerde aspecten van ieders leven. Zoals bijvoorbeeld geen drugs meer op voorraad hebben, maar alleen als je eens wat wil gebruiken het voor die keer speciaal kopen, en meer van zulke dingen.

Ik gebruik al niet zo vaak drugs, maar waar ik wel vanaf wil is het roken van tabak en wat minder wiet roken. Voor de rest heeft mijn gebruik niet echt negatieve invloed op mijn leven.

jaja gman objectief gezien haha

Ik doel ook niet echt direct op een negatieve invloed op je leven, al heeft het er wel mee te maken. Het is meer een soort vorm van 'ontgroeien', gewoon een beetje langzaamaan er klaar mee zijn. Ik vind het moeilijk te beschrijven, ik weet zelf ook niet eens precies wat ik nu exact bedoel. Hopelijk snappen jullie een beetje welke kant ik op ga.

Druggebruik (buiten wiet, dat gebeurd wel wat te frequent) is iets dat maar heel sporadisch met maanden tussentijd voorkomt hier, ik vermoed dus eerder dat die periode ertussen langer en langer word dan dat ik er echt een bewuste keuze voor moet maken, het zit nergens in de weg. De keren dat ik dan eens wat gebruik vind ik een absolute meerwaarde bieden, om een enkel feestje veel beter te maken, of een waanzinnige trip mee te maken.

Ik ga ook meestal nuchter naar feestjes, dus het is altijd wel een bewuste keuze om daar dan eens verandering in te brengen. DF is een combinatie van bijleren, community en gewoonte. Aangezien ik na al die jaren nog altijd dat zelfde minimale gebruikspatroon heb vind ik niet dat DF een negatieve invloed heeft gehad, in tegendeel het heeft er misschien voor gezorgd dat ik nog voorzichtiger ben.

Ik heb genoeg vrienden die meer gebruiken, en als ik daar advies van had aangenomen was het waarschijnlijk wel wat erger geweest. En als ik me dan zo vergelijk met hun ben ik zelfs (ondanks het forum) veel minder bezig met drugs. Ik check misschien even een forum, maar ik kan nog wel over andere dingen praten en denken.

Ach, natuurlijk is de key gewoon wel om te doen waar je zelf nog comfortabel bij blijft. Als je vind dat iets te veel word is dat ook gewoon zo, ook al valt dat in het niets tegenover wat anderen doen. En dan moet je maar maatregelen nemen waarbij je je terug beter voelt.

Azymuth schreef:...

Heb je nog steeds evenveel 'zin' in drugsgebruik als vroeger dan?

Veel mensen die gebruiken en niet in de goot zitten die zien het zo, maar ik denk dat als je veel mee bezig bent dat er een wereld voor je open gaat als je stopt. Ik ken nog veel mensen van de middelbare die wel eens wat gebruiken en ondanks dat ze daarnaast nog een leven hebben merk ik dat hun wereldje heel klein is. Ik denk dat het slecht is voor je ontwikkeling als je bij veel leuke of moeilijke momenten drugs gebruikt en dat je er veel meer uit haalt en veel meer karakter hebt als je gewoon nuchter je dingen doet. Ik heb anderhalf jaar geleden mijn laatste pilletje gegeten en ver daarvoor had ik eigenlijk niet meer zo'n interesse in drugs en ik moet er niet aan denken dat ik nu nog net als die andere jongens met een halve drugsobsessie was. In de stad zitten hun steeds te denken het zou leuker zijn als ik een lijntje nam en zo terwijl ik het altijd zwaar naar mijn zin heb Als ik nu zoals hun zou zijn dan zou ik het waarschijnlijk niet eens doorhebben hoe erg dat ten koste gaat van de lol, maar toch

Als je twijfelt over stoppen zou ik het zeker doen en niet uitstellen. Dat betekent dat er in je hoofd toch aanwijzingen zijn dat je profijten krikgt van stoppen. Het klinkt hierzo vast als bullshit wat ik nu zeg maar het is echt veel leuker als je niet meer met drugs bezig bent. Als je regelmatig een pilletje of lijntje neemt voelt dat als vrijheid om dat te doen en zo, maar het is pas echt vrijheid als je die dingen niet meer zo in je hoofd hebt.

Niet dat ik nu de antidrugspredikant wil uithangen want ik sluit niet uit dat ik ooit nog op een perfect moment een pilletje er in gooi, maar het zal geen onderdeel worden van mijn leven wat het bij velen hier toch wel is.

Bedankt tomz0r voor de reactie! Wordt gewaardeerd

Gman007 schreef:Heb je nog steeds evenveel 'zin' in drugsgebruik als vroeger dan?

Die initiële experimentatiedrang is wel weg. Maar eigenlijk heb ik alleen maar tripmiddelen vaker gebruikt, MDMA en speed zal zelfs nog geen 10x zijn, andere niet-tripmiddelen gewoon een keertje om te zien wat het was, maar ik vond niets boeiend genoeg om te blijven doen. En eigenlijk vind ik tripmiddelen ook wel in een andere categorie thuishoren dan stimulanten of downers, toch zeker op gebied van reden tot gebruik.

Maar ik kan zeker wel in je punt komen. Het eerste jaar dat ik MDMA probeerde vond ik dat geweldig, ik wachtte netjes tot mijn 3 maanden gedaan zijn, maar dit gebeurde wel met ongeduld. Tegenwoordig gebruik ik 2x op een jaar, gewoon op een geniaal feest, maar ik kijk er dan niet extra naar uit, dat feest is gewoon geniaal. Uiteindelijk gebeurd het ook gewoon omdat het kan, en om het eens extra speciaal te maken, maar ik zou niet met minder genegenheid terugkijken naar die avond als ik nuchter was geweest.

Als ik dan naar vrienden kijk die een uur of twee chagrijnig rondlopen tot ze eindelijk een pilletje kunnen fixen, terwijl ze voor het feest er wel even hard naar uitkeken als ik, kan ik zeker wel begrijpen wat je bedoelt, maar gewoon al dat gedrag zien heeft eigenlijk altijd excessief gebruik bij mij vermeden.

Nouja, het hele punt dat ik eigenlijk wil maken met mijn veel te lange posts is dat ik eigenlijk wel akkoord ben dat met de tijd zoiets uiteraard verminderd, maar als er een perfect moment zou zijn, dan ga ik er ook wel voor, geen reden om het puur uit principiële overwegingen te vermijden dan, omdat er geen oorspronkelijk probleem was. Zo ongeveer wat Tomzor bedoelt dus. Als er een probleem is of je er altijd mee bezig bent, gaat dat echt de kwaliteit van je nuchtere leven niet ten goede.

Ik ben het ook met je eens dat gevoelsmatig tripmiddelen in een iets andere categorie liggen omdat het niet een ervaring verbetert, maar een ervaring op zichzelf is. Je kan niet diezelfde ervaring meemaken op eigen kracht zeg maar. Maar voor de eenvoud van de discussie kunnen dat maar misschien even beter buiten beschouwing houden, al snap ik heel goed wat je bedoelt.

je moet gewoon kijken naar of je het nog leuk vind zo niet dan stop je

nuchter zijn is kut. ik vind high zijn beter dan nuchter zijn. denk er maar eens goed over na om het te proberen. probeer het anders gewoon een x.

voldie schreef:je moet gewoon kijken naar of je het nog leuk vind zo niet dan stop je

Ik denk dat dit een foute instelling is. Als je eenmaal regelmatig gebruikt is het leuker om onder invloed te zijn dan nuchter te zijn. Het moet wel heel erg mis gaan wil je dan besluiten te stoppen omdat het niet leuk meer is. Over de grote lijnen denk ik dat het veel mensen uiteindelijk heel erg beperkt en een mindere levenskwaliteit veroorzaakt. Wat een makkelijke weg lijkt om een dagje een makkelijke leuke dag of avond te hebben, kan op termijn juist voor het tegenovergestelde zorgen. En dan heb ik het niet eens over de schade, alleen het feit dat je er dagelijks mee bezig bent. Net als gamen of zo veroorzaakt het een gemakkelijke houding. Dat is niet goed.

ParadijsVogel schreef:Ik gebruik al niet zo vaak drugs, maar waar ik wel vanaf wil is het roken van tabak en wat minder wiet roken. Voor de rest heeft mijn gebruik niet echt negatieve invloed op mijn leven.

Precies hetzelfde geldt ook voor mij. Heb ook niet zo'n probleem om van drugs af te blijven, tenzij het iets is wat ik nog niet heb geprobeerd Alleen een beetje minder blowen lijkt me wel al een tijdje een goed plan...

Goed topic trouwens gman wel goed als mensen hier even over nadenken, al denk ik niet dat wat tekst van een vreemde op een forum de gewenste invloed zal hebben. Niet geschoten is toch altijd mis

Bertje schreef:nuchter zijn is kut. ik vind high zijn beter dan nuchter zijn. denk er maar eens goed over na om het te proberen. probeer het anders gewoon een x.

Blijf alsjeblieft weg uit dit topic want ik wil een serieuze discussie, anders pm ik wel een mod om je posts hier te laten verwijderen. Of voeg wat toe aan de discussie.

Tomz0r schreef:Goed topic trouwens gman wel goed als mensen hier even over nadenken, al denk ik niet dat wat tekst van een vreemde op een forum de gewenste invloed zal hebben. Niet geschoten is toch altijd mis

Thanks Ik wil mensen niet direct inspireren tot stoppen met drugs, maar het lijkt me inderdaad wel nuttig als mensen er iets bewuster mee om gaan (geldt ook voor mezelf nog steeds hoor). Het is gewoon een gevoel in me wat momenteel aan het groeien is en ben benieuwd hoe anderen erover denken. Ik heb het idee dat jij (wonderbaarlijk genoeg ) door hebt wat ik precies bedoel. Bijvoorbeeld paradijsvogel voldie en hamakun hebben volgens mij niet precies door wat ik nou wil zeggen. Zoals ik al zei dat is ook heel lastig en ik snap het zelf ook niet helemaal, maar het gaat niet eens per se om het drugsgebruik zelf, het gaat meer om een principiële kwestie ofzo.

Aub meer reacties van mensen of ze langzaamaan drugs achter zich willen laten, het ontgroeien, het zat zijn, of whatever. Natuurlijk kun je niet zeggen dat je drugs echt stom vind want als je een lijn pep neemt springt je beloningscentrum een gat in de lucht. Misschien is het ook wel zo dat je pas kan begrijpen wat ik bedoel, als je hetzelfde gevoel al een beetje hebt? Het is een soort van een bepaald inzicht in je drugsgebruik misschien.

Natuurlijk wil ik elke paar weken pep, meerdere keren per jaar X, regelmatig wat G, dat is allemaal onwijs lekker en je kan het op zich als je je aan bepaalde regels houdt erg verantwoordelijk gebruiken, waardoor het een toevoeging op je leven is. Maar wil 'jij' echt die drugs, of zijn het je vorige drugservaringen die je doen verlangen om af en toe nog wat te gebruiken?

Ik kan een voorbeeld geven van Decibel 2012. De dag ervoor luisterde ik het anthem en had er met een vriend over dat ik het eigenlijk een beetje vond tegenvallen. Toen naar Decibel geweest, en sindsdien vind ik dat anthem helemaal geweldig. Maar vind ik het wel écht geweldig? Het is de drugsgeïnduceerde ervaring waardoor ik het nu zo leuk vind. Ergens vind ik dat niet kloppen.

Eerst een tijd dagelijks MXE gebruikt, dat werd echt een probleem, ook op het werk. Eerlijk gezegd haat ik het om nuchter te zijn, maar er komt toch wel een einde aan m'n drugsgebruik. Ik maak deze post later af, geen zin om een heel verhaal op mn telefoon te typen.

Gman007 schreef:Natuurlijk kun je niet zeggen dat je drugs echt stom vind want als je een lijn pep neemt springt je beloningscentrum een gat in de lucht.

Dit is eigenlijk wat ik nog wou zeggen, of in ieder geval er op verder gaan. Dit is namelijk in mijn ogen ook het probleem, ook van matig gebruik. Deze ervaring waarbij er chemisch iets in je hoofd gebeurt wat nuchter niet te evenaren is, blijft een tijdje in de je hoofd zitten.

Omdat dat dan een soort referentiekader wordt, denk ik dat toen bijvoorbeeld het zonnetje de afgelopen weken tevoorschijn kwam, ik als ik recreatief drugs zou gebruiken in nooit zo een gat in de lucht zou springen en gelijk 2 weken lang met een super blij hoofd rondliep dan dat ik nu doe. Als ik lijntjes nam en deze ongeveer gelijke blijheid zou kunnen opwekken wanneer ik wou, zou die zon al minder boeiend zijn en minder een hoofdzaak voor mijn humeur. Ik denk dat meer drugsgebruikers dit hebben, en gezien de makkelijkheid van die blijheid van drugs en onnatuurlijkheid er van, denk ik dat er onverschilliger wordt gereageerd op leuke dingen.

Ik heb best veel vrienden die nu in zo'n periode zitten die ik op mijn 17de had, dat ze om de 2 of 3 maanden een pilletje gebruiken op een hardstyle of techno feest, en ik merk echt dat ze allemaal best wel veranderd zijn daar door. Zelf zullen ze het niet zo zien en ik zou het zelf ook niet zo zien als gebruiker, maar er komt toch een soort halve obsessie die best erg ten nadele is van veel dingen die anders veel leuker zouden zijn. Maar dit is dus moeilijk te zien als gebruiker

Hoe Azymuth zijn gebruik beschrijft zou het best kunnen dat hij een uitzondering is, maar over het algemeen denk ik toch dat mijn verhaal in mijn beleving in ieder geval opgaat voor de meeste gebruikers.

Tomz0r, bedankt voor een keer niet trollen en een waardevolle toevoeging Je stijgt in aanzien!

@de rest; het gaat niet echt om gevaar voor verslaving dit topic. Ook niet direct overmatig gebruik. Expres heb ik het niet in het verslavingsgedeelte gezet daarom. Zelfs een sporadische gebruiker zou de gedachtes kunnen hebben die ik nu heb. Willen jullie niet liever sommige dingen 'puur' ervaren? Drugs is gewoon nep, het is wel leuk, maar het is een neppe leuk. Realiseren jullie je dat, of realiseren jullie het maar accepteren jullie het? Of denk je dat de ervaring wel 'echt' is?

Gman007 schreef:Denken jullie er wel eens over na om op een bepaald moment helemaal ermee te stoppen? Ik denk dat het er voor mij wel aan komt in de toekomst, en dat ik daarna alleen nog sporadisch iets gebruik.

Sporadisch gebruiken is niet stoppen, of ben ik nu te zwart-wit bezig? Een roker "stopt" ook iedere dag een aantal keren

Ik denk dat de gedachten compleet voor altijd stoppen ook averechts kan werken. Je legt meer nadruk op de bedoeling dat je nooit meer dient te gebruiken waardoor triggers/cue's die je aan drugs laten denken voor worstelingen kunnen zorgen en misschien relapses in de vorm van binges. Als je met jezelf de afspraak kan maken dat je later in de maand of ergens verder in de toekomst een aparte dag uitzoekt om een keer te gebruiken is misschien minder stressvol dan tegen de gedachten worstelen "ik mag nooit meer". Niet dat ik wil zeggen dat dit de oplossing is, voor mij is dit echter wel een factor.

Het moeilijke is natuurlijk dat drugs de illusie van controle kunnen creëren en dat sommige mensen verslavingsgevoelliger zijn dan andere om welke reden dan ook. In die zin blijft het dan ook een gevaarlijke kwestie, want sporadisch gebruik kan omslaan in veelvuldig gebruik of langzaam aan kruipt het erin door bijvoorbeeld het probleem van tolerantie. De persoonlijke factoren voor motivatie tot gebruik spelen natuurlijk ook sterk mee.

Ik zie mijzelf nooit volledig stoppen. Er is voor mij een periode geweest waarin ik het zag fout gaan met Ketamine gebruik. Gelukkig heb ik mezelf in de hand gehouden en lukt het mij vrij probleemloos om het nu bij sporadisch gebruik te houden. De toekomst voorspellen kan ik niet, maar zoals situatie momenteel is ben ik vrij tevreden mee. Mijn perspectief is dan ook voornamelijk recreationeel, mijn drug of choice zijn voornamelijk psychedelica waarbij verslaving ook al een stuk moeilijker word vanwege tolerantie en dus een verminderde ervaring.

Als drugs verweven zijn in je gedachten als: "ik heb <x> nodig om ..." dan zit je wat mij betreft in het gevaren gebied. De vrijheid waarover je spreekt is dan inderdaad geen vrijheid want de vrijheid op drugs is voorwaardelijk (de drug is nodig, dus eigenlijk ben je afhankelijk). Dit is natuurlijk geen gezonde manier om te cope met bijvoorbeeld emoties, problemen en situaties. In principe gaat je functioneren dan afhangen van een drug. Deze kwestie ligt natuurlijk wat anders voor mensen met een gediagnoseerde (geestens)ziekte.

Bottom line blijft wel dat drugs over het algemeen een negatieve invloed uitoefenen op het lichaam.

Tomz0r schreef:Ik denk dat het slecht is voor je ontwikkeling als je bij veel leuke of moeilijke momenten drugs gebruikt en dat je er veel meer uit haalt en veel meer karakter hebt als je gewoon nuchter je dingen doet.

In je geheugen word een hoop informatie opgeslagen waaronder associaties en emotionele staten. Als jij dus leuke of moeilijke situaties gaat associeren op jonge leeftijd met drugsgebruik dan zullen de strategieen die jij ontwikkeld om om te gaan met de wereld negatief beinvloed kunnen worden. Een coping strategie die afhankelijk is van een drug maakt het dan mogelijk moeilijker voor de persoon om nuchter met deze problemen om te gaan. Daarnaast kunnen de belonings pathways tijdens de ontwikkeling negatief beinvloed worden door drugsgebruik waardoor biologisch gezien je meer verslavingsgevoelig kan worden. Cocaine is hier een goed voorbeeld voor.

Gman007 schreef:Willen jullie niet liever sommige dingen 'puur' ervaren?

Wat bedoel je met sommige dingen? Voorbeelden? Iemand die ervoor kiest om MDMA te doseren op een festival een keer op de zoveel tijd zou eigenlijk geen/weinig issues hebben met het 'puur' ervaren van het festival lijkt mij en al helemaal niet het 'puur' ervaren van het normale dagelijkse leven. Anderzijds kan ik je vraag interpreteren als dat deze impliceert dat er al constant-veelvuldig gebruik is waardoor het 'puur' ervaren een bewuste overweging word tot het niet consumeren van drugs. Eigenlijk komt dit dan weer terug bij het "ik heb <x> nodig om ..." denken.

Gman007 schreef:Drugs is gewoon nep, het is wel leuk, maar het is een neppe leuk. Realiseren jullie je dat, of realiseren jullie het maar accepteren jullie het? Of denk je dat de ervaring wel 'echt' is?

Waarom nep? Waar trek je de lijn dat iets nep word? De ervaringen en emoties op drugs voelen niet bepaald nep aan. Het feit dat deze teweeg worden gebracht door een stofje lijkt mij daar los van te staan, immers ons hele wezen functioneert op dit principe. Is de scheidingslijn dan de externe invloed (innamen drugs) die bepaald of het echt of nep is? Hoe zit het dan met caffeine en de invloed van voeding?

Ik realiseer mij dat er een verschil is tussen ervaringen zoals deze nuchter en met illicit drugs teweeg worden gebracht. Nep noem ik het echter niet, ik zie het meer als een andere versie van de realiteit naast de nuchtere realiteit. Studies met psychedelica hebben ook aangetoond dat deze blijvende positieve veranderingen teweeg kunnen brengen in persoonlijkheid. Is dit niet een indicator dat drugs juist niet nep zijn?

Waarde Gmann.

Tof dat je ons deelgenoot maakt van de zelfreflectie die zich bij je manifesteert.
De drang om uit een cyclus te stappen die je als ongezond opvat is een voorteken voor betere tijden die in het verschiet liggen als je er echt voor gaat. Wellicht zal het in de aanvangsperiode stevig knokken worden. Is echter meer dan de moeite waard.

Pussydon heeft al opgemerkt dat je cognitief heel wat in je mars hebt. Je beschikt over een scherp psychologisch inschattingsvermogen en weet de zaken tot de wezenlijke kern terug te brengen. Doe daar wat mee man! Ga weer studeren.
Mocht je dat nog steeds serieus van plan zijn, dan staat het regelmatig gebruik van drugs die strategie nogal in de weg. Heb velen gezien wiens goede intenties schipbreuk lopen door geblow, gesnuif, gezuip.
Vooral uppers zijn desastreus voor de hersenstructuur en vragen een lange herstelperiode.
Die kun je beter skippen. Zonder kan je jezelf veel beter concentreren en zie je de waarde en schoonheid van de aspecten die het bestaan vormen veel beter.

Zoals Claviceps hierboven benadrukt, is compleet stoppen vaak een onwerkbaar scenario.
Als je sterk in je schoenen staat, zou je er voor kunnen kiezen jezelf af en toe te belonen.

We praten er nog over mattie

Claviceps schreef:...

Ik bedoel met sporadisch gebruik dat ik dezelfde ervaringen veel vaker nuchter mee maak dan met drugs. Een voorbeeld hiervan kan ik festivals noemen. Nu gebruik ik altijd 'iets' op een festival; voegt dat wat toe? Ja in een zekere zin wel, ik voel me blij, ik voel me fit, ik ga op in de muziek. Je hebt gelijk dat je dat 'echt' voelt, maar ik ben het niet eens met de oorzaak. Het 'neppe' wat ik bedoel is bijvoorbeeld geillustreerd in mijn voorbeeld van decibel. Opeens vind ik het anthem geweldig. Dat komt niet door decibel zelf, maar door de xtc die ik had genomen, daar ben ik van overtuigd. Je koppelt alles wat daar gebeurt gewoon aan zo'n extreem positief gevoel dat alles meteen een stuk leuker lijkt dan dat het op een nuchtere manier was geweest.

Over psychedelica; dat ben ik op zich wel met je eens maar zoals eerder gezegd kunnen we dat beter even buiten de beschouwing laten omdat ik vooral eigenlijk meer de party-drugs bedoel, en het anders een heel chaotische discussie wordt.

Ik doel ook niet per se op verslaafde/risico-mensen, de gehele drugscommunitie kan mijn vraag in z'n hoofd hebben spoken. Van mensen die elke dag gebruiken tot mensen die eenmaal per jaar gebruiken.

Claviceps schreef:Als drugs verweven zijn in je gedachten als: "ik heb <x> nodig om ..." dan zit je wat mij betreft in het gevaren gebied.

Ik hou mezelf voor de gek door te denken dat ik net zoveel plezier kan hebben zonder drugs als met drugs. Maar dat is toch per definitie onmogelijk? Drugs neem je toch altijd als toevoeging? Je neemt het zodat het nog éxtra leuk wordt. Je kan op zich prima je vermaken zonder drugs, maar stel dat je wat zou nemen, wordt het per definitie nog leuker (enkele uitzonderingen missschien daargelaten).

Claviceps schreef:Wat bedoel je met sommige dingen? Voorbeelden?

Als voorbeeld weer 'festivalmensen'. Laten we het simpel houden en over persoon X discussieren die 2 x per jaar naar een festival gaat en daar een bescheiden dosis xtc neemt. Persoon X heeft geen problemen met zn gebruik, zn normale leven is gewoon normaal en denkt hij niet aan dope. Maar toch die 2 x per jaar dat ie wat gebruikt op die festivals ... Hij zal wss wel uitkijken naar de festivals omdat hij zich er altijd zo vermaakt (niet eens direct uitkijken naar drugsgebruik), maar zit onbewust dit drugsgebruik niet aan het 'algemene vermaken' gekoppeld? Als hij 5 x nuchter naar een festival zou zijn gegaan, zou hij dan nog een 6e keer gaan? Doordat hij elke keer drugs gebruikt weet ik zeker dat hij een stuk meer geneigd is om alsnog te gaan, niet voor de drugs, maar voor de leuke ervaring. Maar hij heeft niet door dat onbewust de drugs hier heel veel invloed op heeft.

Claviceps schreef:Waarom nep? Waar trek je de lijn dat iets nep word?

Ik bedoel met nep dat je iets voelt wat je niet had gevoeld als je niks genomen had. Het kan een kwestie van persoonlijke definities zijn, maar in mijn ogen is alles wat je voelt tijdens drugsgebruik wel echt aanwezig (niet bepaald nep nee), maar de oorzaak is gewoon een chemische stofje wat het forceert wat je voelt. Voelt dat niet een soort van 'fout' aan? Dat een drug voor jou bepaald hoe je je voelt en of je je vermaakt of niet? En natuurlijk kun je het niet echt zwart wit bekijken, er is een groot grijs gebied van eigen vermaak en drugsgebruik wat verweven is (caffeine en voeding), maar hopelijk snap je welke kant ik op ga en kun je daarop inhaken!

Bedankt!

davy jones schreef:Waarde Gmann.

Tof dat je ons deelgenoot maakt van de zelfreflectie die zich bij je manifesteert.
De drang om uit een cyclus te stappen die je als ongezond opvat is een voorteken voor betere tijden die in het verschiet liggen als je er echt voor gaat. Wellicht zal het in de aanvangsperiode stevig knokken worden. Is echter meer dan de moeite waard.

Pussydon heeft al opgemerkt dat je cognitief heel wat in je mars hebt. Je beschikt over een scherp psychologisch inschattingsvermogen en weet de zaken tot de wezenlijke kern terug te brengen. Doe daar wat mee man! Ga weer studeren.
Mocht je dat nog steeds serieus van plan zijn, dan staat het regelmatig gebruik van drugs die strategie nogal in de weg. Heb velen gezien wiens goede intenties schipbreuk lopen door geblow, gesnuif, gezuip.

Dank voor uw complimenten (en poseidon!). Ik studeer momenteel nog, maar mijn cijfers konden een stuk hoger zijn. Ik ben er vrij zeker van dat ik de verkeerde studie heb gekozen omdat ik mezelf nog niet echt ontwikkeld had toen ik eraan begon, en niet goed wist wat ik wilde. Ik lees meer informatieve psychologische boeken uit vrije wil dan dat ik boeken lees van mijn studie

Ik denk dat te zijner tijd ik vanzelf steeds zekerder word van de acties die ik moet ondernemen, en de keuzes die ik moet maken. Uiteindelijk geloof ik wel dat men terecht komt waar hij/zij hoort te zijn, dus vanuit dat opzicht maak ik me er niet zo druk om. Maar ik ben wel veel bezig met of ik meer mijn passies achterna kan gaan. Het zal jullie ook niet ontgaan zijn dat de interactie tussen man en vrouw mij enorm interesseert, en niet eens omdat ik de vrouwen leuk vind, gewoon omdat ik het leuk vind de redenatie voor bepaalde acties te achterhalen en over na te denken.

Als het mij lukt te switchen naar iets wat precies in mijn straatje ligt, zal ik daar ook zeker helemaal voor gaan. Ik ben wel het type 'of ik doe er alles voor, of ik ben een lambal'. Dat ligt echt direct aan mijn motivatie. Bijvoorbeeld zal ik nooit voor een meisje het eten betalen op het moment dat ze verwacht dat ik betaal. Maar een meisje wat aanbiedt haar deel te betalen; voor haar zal ik dan gehele rekening betalen. Maar goed dit is meer voor mijn andere topic

Ik hou mezelf voor de gek door te denken dat ik net zoveel plezier kan hebben zonder drugs als met drugs. Maar dat is toch per definitie onmogelijk? Drugs neem je toch altijd als toevoeging? Je neemt het zodat het nog éxtra leuk wordt. Je kan op zich prima je vermaken zonder drugs, maar stel dat je wat zou nemen, wordt het per definitie nog leuker (enkele uitzonderingen missschien daargelaten).

Lange feesten zou ik in ieder geval nooit volhouden zonder dope, maar aan drugsgebruik in andere sociale situaties zitten inderdaad nadelen (afstomping van zintuigen en andere gedachtegangen, het drugs-stigma nog negerend) en verandert de ervaring meestal compleet. Of dat op dat moment positief of negatief is kan je niet zeggen, maar op de lange termijn zal het geen voordelen meebrengen.

Ik heb verder nog relatief weinig ervaring, wel aardig wat uitgeprobeerd maar het meeste niet vaak en ook met vaste personen. Als ik vooruitdenk zal mijn uitzicht op drugs en stoppen later vast ook wel zo zijn maar het is verder nog nooit misgelopen, en zolang het goed gaat zie ik geen reden om mezelf dit te ontzeggen.

FrozenToast schreef:Lange feesten zou ik in ieder geval nooit volhouden zonder dope, maar aan drugsgebruik in andere sociale situaties zitten inderdaad nadelen (afstomping van zintuigen en andere gedachtegangen, het drugs-stigma nog negerend) en verandert de ervaring meestal compleet. Of dat op dat moment positief of negatief is kan je niet zeggen, maar op de lange termijn zal het geen voordelen meebrengen.

Is dat dan niet je lichaam die je vertelt dat je het niet volhoudt, en door drugs te nemen je het waarschuwingssysteem van je lichaam uitschakelt? Ik ben er zelf ook schuldig aan hoor, daar niet van, maar vraag me steeds meer of dat dat waarschuwingssysteem niet een belangrijkere stem moet hebben dan de stem van drugs.

Compleet stoppen zal ik waarschijnlijk nooit. Niet met psychedelica in elk geval, maar zeer sporadisch gebruik, twee keer per jaar ofzo, of jaarlijks. Als ik kinderen heb zal ik waarschijnlijk voor zeer lange tijd stoppen.
Wel ben ik onlangs gestopt met speed. Ik kan niet omgaan met speed, dus heb ik besloten er ook niet meer mee om te gaan. Ik vind het nog steeds een goede keus. Geen speed is fijn.