dit is een verhaal over een liquid junkie. Er is een periode geweest nog niet eens zo heel erg lang geleden dat acid toch echt wel mijn top priority was en waarin gebruik plaats maakte voor misbruik. Iedereen weet dat je met acid een zieke tollerantie opbouwt en je steeds meer moet nemen om er iets van te voelen. Visueel trippen is dan allang geschiedenis moet je weten en alleen de mind speelt dan nog mee! Dit verhaal is gebasseerd op waarheid en voor mijn eigen protectie kan ik niet elke detail aan het licht brengen. afijn Acid is voor mij het meest geweldige stofje wat er is en het gaf me zo'n verschrikkelijk lekker gevoel. Toen ik het net ontdekt had vond ik dit stofje te heilig en gebruikte ik het 3 x per jaar ofzo. maar na de tijd verstreek werd dit al snel maandelijks toen om de twee weken daarna elke week en toen om de 2 dagen daarna elke dag. elke dag heb ik maar 5 dagen volgehouden want dat werkte niet zo goed. Dus weer terug naar om de dag. Op een gegeven moment zag deze dag er als volgt uit. Wakker worden 6 druppels eten douchen en naar het werk vlak voordat ik aan de slag ging weer 2 druppels toen tijdens de lunch nog 4 druppies en daarna elke keer als ik voelde dat de intensiteit begon weg te ebben weer een paar druppies zo had ik voor dat ik thuiskwam ongeveer 16 druppels aka 1600 mics tot mij genomen. Dit lijkt veel maar het heeft het effect van een normaal trippie denk ik.
Voor mij was het 1 dag werken dan een dag vrij dus als ik thuis kwam eerst even jointje opsteken om het effect wat te versterken hapje eten en gaan bedenken wat ik deze avond zou doen vaak zo hard mogelijk trippen in hoeverre dit dan ook nog mogelijk was... in deze periode die 4 maanden geduurd heb zat ik op mijn piek gebruik en ging er minimaal 1 flesje liquid per week doorheen. (hoezo lsd kan niet verslavend zijn? tis toch veel te intens om dat continu te willen? uitzondering uitzondering uitzondering) na 2 maanden had ik geen filosofische gedachtes meer wist ik niet meer wat er in mijn omgeving gebeurde was mijn hoofd 1 grote soep van chaos en tereur en kwamen black outs steeds frequenter voor kon ik me totaal niet herinneren wat ik gedaan had wat ik aan het doen was en of ik mijn dosis acid al had gehad de ja of de nee. na de derde maand begonnen er rare dingen te gebeuren dingen waar ik liever niet overspreek dus dat ga ik ook maar niet doen. Wel d8 ik dat ik bezeten was de stem die je in je hoofd hoort als je na denkt (die kent iedereen wel) alleen was deze stem niet van mij en was hij heel kwaadaardig zijn lach oftewel mijn lach zal ik nooit vergeten zo ontzettend freaky. Ik was nu allang niet meer mij zelf maar compleet iemand anders. Iemand die echt zieke plannen smeden op papier ik werd een gevaar voor mezelf en nog veel belangerijker de maatschappij.
I was brainwashed met het kleine beetje wat er nog van mij was overgebleven probeerde ik te vechten tegen deze duivel dit heeft geresulteerd in kopstoten tegen muren daardoor een gebroken neus waar ik ook 2 weken mee rond gelopen heb. Ik ben die maand niet mijn huis uitgeweest ik bestelde eten en vroeg of ze het voor me deur wouden zetten en het geld gaf ik door de brievennbus. ik was compleet paranoide ik wou niet spreken want ik was bang dat de stem in mijn hoofd ze iets verschrikkelijks aan ging doen.
zo dat is wel een beetje mijn verhaal.
Overigens heb ik niemand in mijn familie met geesteziektes of paranoide gedrag. 6 maanden later is de stem in mijn hoofd weg maar is mijn korte termijns geheugen een zeef kan ik nog steeds niet goed functioneren in de maatschappij. weet ik vaak niet eens hoe ik een simpel probleem zou moet oplossen. communicatie is heel lastig geworden. nadenken komt bijna niet voor het is vaak heel stil in mijn hoofd en is die periode in mijn leven eerder een zwart gat dan een positieve spirituele ervaring.
Mijn ervaring te vaak en te veel acid maakt je hoofd echt kapot vandaar mijn reactie. Verder moet je natuurlijk compleet zelf weten wat je met je leven doet. Ben er alleen wel achter dat het als kasplantje een stuk minder leuk is.
peace i'm out
brombeer