Partypipo schreef:Mij maakt het vrij weinig uit of er muziek is of niet op mijn begrafenis of crematie of iets: ik ben dan toch dood.
Ik treed je wel bij. Al blijven die daar twee jaar staan treunen en op de single van Clauseau: Afscheid van een vriend...'
Ik kom ten eerste niet terug en ten tweede zal dat liedje na twee jaar toch mijn weggerotte strot uitkomen. Muziek op een begrafenis! De gekken!
Wie wil de eer toebediend krijgen de 'dj' van de begrafenis te zijn?
Je tekent een contract waar in kleine lettertjes staat: in geval van kastijding is het op eigen verantwoordelijkheid dat je hen niet wegjaagt door 'boe' te roepen en zal zodoende in de kosten van je gebroken hersenpan moeten delen;
Maar elk nadeel hebbe in zo'n geval een voordeel en dat is dat onze sponsor van de muziekinstallatie: 'patatimilatie.' één gratis aardappel wegschenkt per kei die jij op je hoofd als een spiegeleitje breekt. Lees goed: ' U mag kiezen uit drie nummers, te weten: De Macarena, de vogeltjesdans zonder stoelen dit keer, (niet alles willen hé) en de Samba.
Het is de bedoeling om de mensen een goed humeur op de begrafenis te bezorgen en wij doen dit met tijdloze muziekkunstklassiekers. (Willy Sommers, Mama's Vestje en Duf dames Dope vonden dit na unaniem overleg en beraadslaging (duurde lang man, twee uur) de songs die universeel bij elke begrafenis wel zouden passen.
Weet je, moest ik nu nog goed horen zou ik het best begrijpen dat ze zo hun blijde nagedachtenis aan me willen schenken maar ze schijnen vergeten te zijn dat ik doof geboren ben.