Proloog
In mei van dit jaar zijn we met school op schoolreisje geweest. Een sporttweedaagse met als bestemming de Ardennen. Op de eerste dag stond meteen een wandeling door de Ardennen op de planning. Dat leek ons perfect voor LSD. Prachtige natuur en een stralende zon.
De trip
We begonnen 's ochtends al met onze eerste zegel. Die namen we op het moment dat we de bus in zijn gestapt. Ruim een uur later, vlak voordat we aankwamen, begon de LSD zijn werk al te doen. Het plafond van de bus was bekleed met een fleurig kleurenpatroon, al de kleuren begonnen langzaam te bewegen en hun eigen leven te leiden. Prachtig gewoon ! We hebben beide het laatste kwartier van de reis naar het plafond gekeken.
Toen we eindelijk aangekomen waren, hadden we een half uur om onze spullen naar het huisje te brengen en weer terug naar de bus te lopen. Eenmaal in het huisje aangekomen besloten we om nog een zegel te nemen. Zo gezegd, zo gedaan. Ondertussen was het half uur al weer eventjes voorbij zonder dat wij dat beseffen. We waren veel te druk bezig met onze visuals en het huisje te verkennen.


Toen we in de bus zaten besloten we om goed op de tijd te gaan letten, we konden niet nog meer van die akkefietjes gebruiken.
Eenmaal aangekomen bij de plek waar we gingen wandelen besloten we om nog maar een zegel te leggen. Zo begonnen we aan onze wandeling. En wat was het prachtig. Alles had een LSD-achtige gloed over zich heen. De bomen, het gras, de lucht, enz. We keken onze ogen uit. Op een gegeven moment had ik een heel speciale visual op de bomen. De bomen werden letterlijk uit elkaar getrokken tot op atoom niveau. Uit de takken ontstonden lijnen door de lucht, die aan het einde leken op allemaal kleine atomen. Echt een briljante visual !

Tussen de groepen naaldbomen hing een mysterieuze damp die net zichtbaar was, het water schitterde in de zon. Ik was net een klein kind, grote glimlach op mijn gezicht, lachen en genieten van alles wat ik zag. Alsof ik de eerste keer in een bos kwam. Geweldig.
De namiddag activiteiten waren tennis en trampoline springen. Ik ga daar niet te diep op in. De visuals verdwenen en ik was bijna weer nuchter. Dat lag echt aan de setting.
Toen ik weer buiten was, tegen het avondeten aan, hebben we nog een zegel bijgenomen. Niet lang daarna kwamen de visuals heel subtiel terug.
Nu hadden we tot 22u vrije tijd, tijd voor ketamine dus. De huisjes lagen aan een meer, een meer in stand gehouden door een dam. Het had zelfs een klein strandje. Daar zijn we dan ook gaan liggen met de ketamine neusspray. De zon ging bijna onder, een prachtig zicht zo aan dat water. Ik heb zelfs een tijdje, met mijn zonnebril op, in de zon gekeken. Totdat ik besefte dat het niet goed voor mijn ogen was.

In het begin voelde ik er niet echt veel van, dus nog maar een paar snuifjes. De waarheid was dat het gewoon pas laat insloeg. We stonden op om richting ons huisje te lopen en ik kreeg een enorme inslag. Ik weet niet meer hoe ik tot het huisje ben geraakt zonder te vallen. De hele wereld was zo vaag als het maar kon zijn. Tegelijkertijd liepen er leerkrachten rond, ik moest wel normaal doen.

We moesten nog gaan bowlen die avond, dat was echt geen aangename activiteit. Maar goed dat was snel voorbij. Terug naar het huisje en nog een zegel leggen. De laatste voor vandaag.
We zijn toen nog tot diep in de nacht door gegaan met de ketamine. Matige visuals met geweldige lachkicks.

Slot
Uiteindelijk zijn we rond 5u 's morgens gestopt met de ketamine. Toen we hebben we nog minstens tot 6u wakker gelegen om dan een uurtje te slapen tot 7u. Toen moesten we helaas alweer op voor onze tweede dag in de Ardennen. Dat werd een nuchtere dag.

Waarschijnlijk had ik nog veel meer kunnen vertellen over die dag, maar het is een trip van al even geleden.
Ik hoop dat jullie het fijn vonden om het te lezen.

Dit is trouwens niet iets wat ik iemand zou aanraden om te doen. Je moet toch een ervaren tripper zijn, om met de verschillende situaties om te kunnen gaan.