Homepage Drugs Trip Reports Verslaving Stimulanten Verdovende Middelen Tripmiddelen More...

Zamnesia banner   Drugs testen banner

Paddo's - Het Monster

Voor al je psychedelische avonturen.

Paddo's - Het Monster

Berichtdoor Anjuna » wo jul 16, 2014 5:45 pm

Dit verhaal is ook te lezen op mijn nieuwe site; http://www.paddoblog.nl

‘De spanning begint nu wel te komen.’ Sam zat tegenover me op het matras in mijn kamer. Het laatste daglicht scheen door de gordijnen naar binnen. Ik had de kaarsen vast aangestoken. Vandaag zou Sam voor de eerste keer gaan reizen. Ik deed de paddo’s in zijn soepkom, terwijl ik rustig luisterde naar wat hij te vertellen had. Al meer dan een jaar geleden hadden we afgesproken om eens samen te gaan trippen. Ik had er niet vaak meer aan gedacht, tot Sam me twee maanden geleden een smsje stuurde met de vraag wanneer het zou gaan gebeuren. Nu was het juiste moment. Ik had genoeg ervaring opgedaan om deze reis als begeleider in te gaan. Sam had zich ’s middags ingelezen op mijn blog. Het voelde goed.

Nadat we beiden dezelfde hoeveelheid paddenstoelen hadden gegeten, verplaatste ik me naar het bed. Sam ging liggen op het matras. Net als bij de trip met Thijs, had ik mijn kamer als ceremonieruimte ingericht. Dit keer waren de wierook en de plant aanwezig. Al snel begonnen de paddo’s hun werk te doen. De hallucinaties kwamen sneller en omvangrijker dan ik op basis van de dosis had verwacht. Ik zag iets wat ik nooit eerder had gezien. Over mijn hele kamer lag een web van oranje draden verspreid, als het netje van de mandarijnen uit de supermarkt. Terwijl ik er naar keek leek het zich steeds verder uit te breiden. Af en toe hoorde ik Sam een geluid maken. Ik zette de muziek van Stars of the Lid aan en dreef weg in een heerlijke staat van rust.


Sam was rechtop gaan zitten. Hij draaide zijn lichaam en bewoog met zijn armen. Ik observeerde hem terwijl hij zijn nieuwe staat van zijn aan het ontdekken was. Rustig. Af en toe een geluid van verwondering. Hij sloot zijn ogen en er verscheen een glimlach op zijn gezicht. ‘Wauw, het is echt net zoals in die filmpjes.’ Het was mooi om hem te zien genieten. ‘Is het erg als ik zo moet kotsen?’ De vraag kwam uit het niets. ‘Nee.’ Sam leek opgelucht. ‘Ik wil graag ontdekken, maar mijn lichaam wil niet. Ik denk dat er eerst iets uit moet voordat ik verder kan.’ ‘Zal ik een emmer voor je pakken?’ ‘Graag.’ Ik bedacht me dat ik voortaan een kotsbak klaar moest hebben staan tijdens de ceremonies.

Kokhalzend hing Sam boven de bak. Ik was bij hem op het matras komen zitten. Behalve wat keelklanken, kwam er niks door zijn slokdarm. ‘Ik wil dat het er uit gaat.’ Hij klonk gefrustreerd. ‘Waarom komt het nou niet? Ik bleef even stil voordat ik hem een antwoord gaf. ‘Misschien moet je het idee van kotsen loslaten. Als het komt dan komt het.’ Hij ging er niet mee akkoord. ‘Mijn lichaam zegt me dat het er uit moet. Ik kan geen rust vinden zolang ik moet kotsen.’ Sam jammerde. Ik zweeg.

Sam had zijn kotsneigingen met rust gelaten en lag te kronkelen op het matras. Hij leek in de war. Af en toe vroeg hij om hulp. Er was niks wat ik voor hem kon doen. Hij begon te rollen en te kreunen. Ik bleef rustig zitten en vroeg me af welke kant dit op zou gaan. Moest ik gewoon wachten tot het weer beter met hem ging? Hoe lang zou ik dan moeten wachten? Zou ik mezelf staande kunnen houden? Sam legde zijn hoofd op mijn been. Hij kneep in mijn voet. Ik deed niks. Razendsnel stond hij op. ‘Ik ga even naar de wc.’ In een flits was hij uit de kamer verdwenen.

Ik nam de tijd om me naar binnen te richten. Het was goed. Sam kwam terug en ging weer op het matras liggen. ‘Sebas?’ Hij klonk angstig. ‘Zitten we allebei in onze eigen trip, of zijn we samen?’ ‘We zijn samen.’ ‘Dus we kunnen over alles praten?’ ‘Ik ben er voor je.’ ‘Kunnen we over alles praten?’ Sam had zijn stem verheven. ‘Alles mag.’ ‘Gelukkig… gelukkig. Ik dacht even dat we niet met elkaar konden praten.’ Hij klonk opgelucht en wanhopig tegelijk. ‘Ik wil je niet verstoren Sebas.’ ‘Je verstoort me niet.’ ‘Ik wil je niet verstoren.’ ‘Het is goed.’ Sam maakte zich klein. ‘Je bent zo groot Sebas… zo groot.’

Het leek niet goed te gaan met Sam. Hij was boos op zichzelf. Boos omdat hij bang was dat ik last van hem had. ‘Ik wil gewoon begrijpen hoe deze tripwereld werkt.’ Hij verontschuldigde zich. ‘Ik wil gewoon… Shit, nou doe ik het weer fout. Sorry!’ Ik kon weinig met de woorden van Sam. Hij was zijn eigen strijd aan het leveren. Steeds kwam er weer een verontschuldiging. Hij begon harder te praten. Loze kreten. ‘Ik vergeet steeds… Ik vergeet steeds… AAAAH!’ Een schreeuw. Hij zat vast. Ik sloot mijn ogen. ‘Sebas?’ ‘Ja?’ ‘Mag ik van jou ontdekken hoe de tripwereld werkt?’ Sam vroeg het alsof zijn leven er van af hing. Hij keek me angstig aan, wachtend op een antwoord. ‘Ja.’ Dit proces zou zich nog een tijd lang herhalen.

Ik dacht dat ik het goede deed, maar in plaats van dat Sam rustig werd, begon hij steeds meer mijn aandacht te trekken. Het werd moeilijk voor mij om gefocust te blijven. Ik wist niet goed wat ik moest doen en vroeg me af hoe ik hem door deze reis zou gaan begeleiden. Misschien had ik toch minder paddo’s moeten eten. Ik dacht aan Jeroen. Wat zou hij in dit geval doen? Ik kreeg de behoefte om met hem te spreken. Misschien was ik toch nog niet klaar om te begeleiden en moest ik nog dingen leren. Wat wist ik nou? Waar waren mijn medicijnen? Ik zat daar maar te zitten terwijl Sam vroeg om mijn hulp. Ik werd onzeker over de afloop. Wat als we aan het eind van de avond op deze manier uit elkaar zouden gaan? Ik zal hebben gefaald.

Ik zette de muziek uit. ‘Zullen we een lied spelen?’ Sam had zijn eigen gitaar meegenomen. Hij pakte het instrument en begon er als een gek op te rammen. Ik probeerde wat noten te spelen, maar kreeg al snel door dat het geen zin had. Ik liet de gitaar in mijn armen rusten. Sam begon te soleren. De wanhoop klonk door in zijn spel. ‘Hoor je het?’ Het bleef stil. ‘HOOR JE HET?’ ‘Hmm.’ Ik richtte mijn gezicht naar beneden. ‘Sebas. Sebas? Ik wil dat je er bij blijft.’ ‘Ik ben er.’ ‘Waarom zeg je dan niks?’ Ik hield mijn mond. Sam ging languit op het matras liggen en schreeuwde een paar keer zo hard als hij kon. Ik dacht aan Thijs. Hij was ook ergens in huis. Wat zou hij denken? Ik keek naar Sam. Ineens zag ik het. Het was een spel. Zijn ego was me aan het testen. Het was goed om er niet in mee te gaan. Ik had mijn vertrouwen in het zwijgen hervonden.

Het was een mooi moment. De ontwikkeling was weer in zicht. Ik zweeg niet alleen meer van buiten, ook van binnen was het rustig geworden. Ik wist dat Sam er beter uit zou komen als ik niet meeging in zijn spelletje. Ik dacht aan mijn uit de hand gelopen LSD-trip, en herkende het gevoel dat ik toen had ervaren in Sam. De paniek. De woede. Sam was niet meer boos op zichzelf, hij richtte zijn woede nu op mij. ‘Sebas?’ Geen antwoord. ‘Sebas? Toon eens wat initiatief. Laat eens wat van jezelf zien!’ Waar hij zich eerst tegenover me had verontschuldigd, was hij me nu aan het beschuldigen. ‘Het doet je allemaal niks hè? Dat is jouw probleem. Het doet je niks. Het laat je koud.’ Hij had gelijk. Het deed me niks, omdat ik wist dat het niet Sam was die tegen me praatte. Het was Het Monster. Ik voelde me vredig.

Ik liet Het Monster uitrazen. Op elke mogelijke manier probeerde hij mijn aandacht te krijgen. Soms kneep hij in mijn hand. Als hij me maar geen pijn doet, dacht ik. Dat zou niet binnen de spelregels passen. De beschuldigingen bleven komen. Woorden zonder inhoud. Waar Het Monster me eerst groter dan zichzelf wilde maken, probeerde hij me nu te kleineren. Ik had plezier in het toneelstuk. Ik wist dat het goed zou komen. Er kwam ruimte voor mijn eigen processen. Ik dacht aan Maartje. Aan Jeroen. Aan Paddoblog. Ik had de hele week aan de site gewerkt. Zo hard, dat ik mezelf af en toe uit het oog was verloren. Ik had weinig geslapen, weinig gegeten en nauwelijks gedoucht. Het was een opoffering die ik had moeten maken om de site af te krijgen voordat ik op vakantie ging. Toen ik Paddoblog ’s middags online had gezet was ik in een soort trance gekomen. Ik had nog nooit zo hard aan iets gewerkt.

Het Monster besloot het over een andere boeg te gooien. ‘Je bent gewoon ongelukkig, hè? Dat is het. Je bent ongelukkig.’ Hij zette muziek aan – Radiohead – en raasde door. ‘Ik ben gewoon gelukkig hoor. Waarom kan jij dat nou niet zijn, Sebas? Waarom? IK VOEL ME GEWELDIG!’ Ik wist niet waar hij het over had en genoot van de bekende nummers die voorbij kwamen. Het Monster barstte uit in een tragische lach. ‘Arme Sebas… arme Sebas.’ Hij omhelsde me. Het was de slapste omhelzing die ik ooit had gevoeld. ‘Kom maar. Het is al goed. Ik wil je helpen. Mag ik je helpen?’ Ik kreeg een kusje op mijn wang. Het Monster zat goed in zijn rol. Ik moest een lach onderdrukken. Ik wilde het toneelstuk niet verstoren.

Ineens liep Het Monster de kamer uit. Ik volgde hem om te kijken of alles goed ging. Hij stond bij deur van de badkamer en keek me verbaasd aan. ‘Wat?’ Ik zag dat ik me geen zorgen hoefde te maken en ging terug naar mijn kamer. Het Monster begon te schreeuwen. 'THIJS? THIJS!?' Shit, kan ik Thijs hier nog buiten houden? Nee. Als dat maar goed gaat, hopelijk gaat hij er niet in mee. Ik hoorde Thijs de trap af komen. ‘Wat is er?’ ‘Het is Sebas. Het gaat niet goed met hem. Hij zegt niks. Wat moeten we doen?’ Ze kwamen de kamer binnen. ‘Hoe kunnen we Sebas helpen?’ Thijs keek naar mij. 'Sebas hoeft niet geholpen te worden.’ ‘Wat?’ ‘Sebas hoeft niet geholpen te worden.’ Opnieuw moest ik mijn lach inhouden. ‘Hoe gaat het Sebas?’ Thijs kwam op de bank zitten. ‘Goed… goed.’ Ik lachte. ‘Mooi. Kunnen jullie zo beneden gaan zitten? Ik wil gaan slapen.’ Ik dacht aan Het Monster. ‘Ik denk dat je iets later moet gaan slapen.’ Het Monster liep meteen naar de boxen om de muziek zachter te zetten. Ineens zag ik Sam weer. Thijs ging naar bed. Het was goed.

Sam was op mijn bed gaan liggen. Ik zat op het matras op de grond. Af en toe kwam Het Monster nog met een stuiptrekking tevoorschijn. Meestal was het stil. De muziek klonk prachtig. Op dit moment was ik verbonden met een allesomvattend bewustzijn. Ik kreeg het idee dat de muziek die ik hoorde was ontstaan vanuit dit bewustzijn. De gezongen teksten sloten aan op het moment. Tijd bestond niet meer, waardoor het leek alsof ik in de toekomst kon kijken. Ik zag Maartje.


Sam was aan het fluisteren. Ik voelde de liefde in mij groeien. Toen hoorde ik zijn woorden. Steeds harder. ‘Dankjewel… dankjewel…’ Het gevoel werd sterker. Sam keek me aan. Ik merkte dat mijn blik was gericht naar de kaars op de kast. Terwijl Sam mij bedankte, bedankte ik God. Toen ik daarna naar Sam keek kon ik het niet meer inhouden. Ik barstte uit in een keiharde lachbui. Soms leek het op huilen. Het was gelukt. Sam had Het Monster verslagen. Ik had het hem alleen laten doen, doordat ik niets meer had gedaan dan er te zijn. Ik was in staat geweest om hem te helpen, omdat ik hem zichzelf had laten helpen. Ik had de ruimte gegeven aan alles. Ik had Het Monster niet willen verdrijven. Ik had geweten dat Het Monster niet echt was; een toneelstuk. De snelste manier om dat aan Sam te laten zien was door er niet in mee te gaan.

Sam keek me blij en verbaasd aan. De hele avond had hij me stil zien zitten en nu was ik aan het lachen. Ik bewoog me en zong mee met de stem van Thom Yorke. Het was klaar. Ik kon weer naar buiten. Ik rapte mijn lied. Sam zong. We omhelsden elkaar en dronken water. Water is een medicijn. Sam was tot rust gekomen, maar leek nog niet goed te bevatten wat er net gebeurd was. Ik vertelde hem dat ik God had gezien. Hij had zich geopenbaard in de vorm van het licht van de kaars. Nu leek Sam nog verbaasder. Ik bedacht me dat dit misschien niet het juiste moment was om over God te beginnen. We hadden net een zware reis achter de rug. ‘Ik geloof dat ik het ook heb gezien. Ik voelde de aanwezigheid. Maar dat kan toch niet waar zijn? God bestaat toch niet?

God bestaat niet, God gaat buiten het bestaan om. Het is onmogelijk om over God te praten. God is het onbenoembare. Het allesomvattend bewustzijn. Het ene. De Bron. God is alles wat buiten het verstand om gaat. Het is geen Christelijke God, geen boeddhistische God en ook geen Islamitische. Het is geen van deze goden en al deze goden tegelijk. Elke religie heeft altijd naar hetzelfde verwezen. Vandaag stuurde Sam me deze tekst van Andy Weir. Het was goed.
Laatst bijgewerkt door Anjuna op wo jul 16, 2014 7:28 pm, in totaal 1 keer bewerkt.
Anjuna
Offline
 

Re: Paddo's - Het Monster

Berichtdoor goejezuen » wo jul 16, 2014 6:51 pm

goed verhaal :P ik zou wel benieuwd zijn hoe de trip voor hém was vanuit zijn kant gezien 8-)
én leuke site, het kan inderdaad nog elke kant in :) laten we hopen dat er veel mensen zijn die hierdoor inspiratie er uit kunnen halen :grin:
goejezuen
Belezen Gebruiker
Offline
 
Posts: 111
Geregistreerd: za maart 12, 2011 10:01 pm

Re: Paddo's - Het Monster

Berichtdoor Winnie » ma jul 21, 2014 5:15 pm

Ik lees je reports er graag ^^
Knap dat je het monster erin herkend, had ik waarschijnlijk niet gekund, helemaal in meegaan, drama, blablabla xd

crayon-eating motherf*cker
Avatar gebruiker
Winnie
Experimenterende Gebruiker
Offline
 
Posts: 47
Geregistreerd: di mei 13, 2014 9:01 pm

Re: Paddo's - Het Monster

Berichtdoor XM77 » di jul 22, 2014 1:31 am

Fascinerend. Je bent een goede schrijver, dat was al langer duidelijk, maar dit report vind ik specifiek extra fascinerend om een paar redenen.

Allereerst heb je het over Het Monster, dat staat zelfs in de topictitel. Hoe zie je dit monster precies? Is het een deel van Sam, of is het een negatieve kracht van buitenaf, of bevindt het zich in de paddo's?

Ik moest zelf namelijk enigszins denken aan een idee van Ann Shulgin dat ze beschreef in het boek TIHKAL, over de zogenaamde 'Beast-Survivor'. Ze heeft een tijd lang als soort van freelance psychotherapeut gewerkt met MDMA, en kwam er gaandeweg achter dat veel mensen een 'duistere' kant hebben, een kant van zichzelf die ze eigenlijk haten en ver hebben weggestopt... maar wel heel machtig is, en in feite een soort 'overlevingsstand' van de persoon in kwestie behelst. Ik weet niet of je bekend bent met het concept? Misschien is er een verband, ergens, tussen Het Monster dat je beschrijft en de Beast-Survivor van Ann Shulgin.

Ten tweede heb je het over God. Ik ben zelf sinds mijn trip op 25I-NBOMe een dikke maand geleden veel gaan nadenken over God en de wijze waarop die zich manifesteert in trips. Het wordt me uit dit report niet helemaal duidelijk hoe je tegen God aankijkt, maar ik vond het verhaal van Andy Weir (nooit van gehoord verder trouwens) heel boeiend. Ik heb zelf ook weleens gezegd "misschien geloven we toch allemaal in dezelfde God, alleen weten we het nog niet van elkaar". Denk je echt dat het onmogelijk is om over God te praten? Als je de aanwezigheid van God kan voelen, dan is het ook mogelijk om er iets over te zeggen, toch? Zou er niet een manier kunnen zijn om de eigenschappen van God, binnen of buiten onze definitie van 'bestaan', verder te onderzoeken, of lijkt je dat onnodig?

(mocht je interesse hebben, mijn report van vorige maand: tripreports-psychedelica/25i-nbome-psychedelica-voor-gevorderden-t9607.html )
XM77
Belezen Gebruiker
Offline
 
Posts: 246
Geregistreerd: wo feb 23, 2011 2:41 pm

Re: Paddo's - Het Monster

Berichtdoor Anjuna » wo jul 23, 2014 12:34 am

XM77 schreef:Allereerst heb je het over Het Monster, dat staat zelfs in de topictitel. Hoe zie je dit monster precies? Is het een deel van Sam, of is het een negatieve kracht van buitenaf, of bevindt het zich in de paddo's?

Ik zie Het Monster als het ego dat zich verzet tegen de realiteit. Eerst was er een verontschuldiging, toen een beschuldiging. Maar wie beschuldigt wie en wie verontschuldigt zich voor wat? Door mijn ego niet in dit spel mee te laten gaan werd Sams ego ontmaskerd. Een ego bestaat namelijk alleen bij de gratie van een ander ego; het is een vorm van afgescheiden zijn.

XM77 schreef:Ten tweede heb je het over God. Ik ben zelf sinds mijn trip op 25I-NBOMe een dikke maand geleden veel gaan nadenken over God en de wijze waarop die zich manifesteert in trips. Het wordt me uit dit report niet helemaal duidelijk hoe je tegen God aankijkt, maar ik vond het verhaal van Andy Weir (nooit van gehoord verder trouwens) heel boeiend. Ik heb zelf ook weleens gezegd "misschien geloven we toch allemaal in dezelfde God, alleen weten we het nog niet van elkaar". Denk je echt dat het onmogelijk is om over God te praten? Als je de aanwezigheid van God kan voelen, dan is het ook mogelijk om er iets over te zeggen, toch? Zou er niet een manier kunnen zijn om de eigenschappen van God, binnen of buiten onze definitie van 'bestaan', verder te onderzoeken, of lijkt je dat onnodig?

Ik heb je report gelezen en kan me vinden in de volgende gedachtegang over religie; 'alles draait om bidden, ritueeltjes en van alles wordt verboden of verplicht.' Dit is precies de reden waarom ik denk dat je niet over God kunt praten. God is iets persoonlijks. Uiteraard verwijst elke gelovige naar dezelfde God, of beter gezegd; hetzelfde religieuze gevoel. Naar de buitenwereld toe wordt dit gevoel vertaald naar het bestaan van één of meerdere goden, die op een bepaalde manier aanbeden moeten worden. Dit kan op oneindig veel manieren gebeuren, maar uiteindelijk gaat het om het idee dat in de richting wijst van iets groters. Onderzoek naar God is onmogelijk, omdat God datgene is wat buiten onze belevingswereld omgaat; dat wat niet met het verstand te vatten is. Het kan alleen worden gevoeld.
Anjuna
Offline
 

Re: Paddo's - Het Monster

Berichtdoor XM77 » wo jul 23, 2014 1:09 pm

Even offtopic: ik heb geprobeerd je een PM te sturen, maar volgens mij werkt het forum niet helemaal mee. Heb je iets ontvangen of niet?
XM77
Belezen Gebruiker
Offline
 
Posts: 246
Geregistreerd: wo feb 23, 2011 2:41 pm

Re: Paddo's - Het Monster

Berichtdoor Anjuna » wo jul 23, 2014 2:59 pm

Zie PM :)
Anjuna
Offline
 

Re: Paddo's - Het Monster

Berichtdoor manoes » do jul 24, 2014 8:17 am

ik wil ook paddoos heb ze geprobeerd te kweken maar kreeg een infectie door schimmel.
Vroeger was ik verliefd op Karin A.; ik leerde haar kennen in Dijk en Duin. Zij was niet verliefd; toch vond ze het goed dat ik voor haar knielde en haar met mijn mond in liefde diende.
Daar ben ik haar nog altijd dankbaar voor.
他妈的万歳
万歳
Avatar gebruiker
manoes
Belezen Gebruiker
Verbannen
 
Posts: 239
Geregistreerd: za maart 15, 2014 5:58 pm


  • Gelijkaardige topics
    Reacties
    Bekeken
    Laatste post

Keer terug naar Tripreports - Psychedelica

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 1 gast

Royal Queen Seeds banner