Is verslaving een ziekte?
Zelf heb ik een aantal opnames meegemaakt. Waaronder een in Castle Craig (Schotland). Waar ze werken volgens het 12-stappenprogramma (Het Minnesota-model). Castle Craig noemt zichzelf een ziekenhuis en de mensen die ze behandelen patiënten.
Tijdens de detox kregen we een bewijsvoering voorgeschoteld.
ik heb even snel wat dingen bij elkaar gezocht om jullie van die bewijsvoering een idee te geven.
Ook misschien nuttig, een definitie van ziekte.
Ziekte
Ziekte is een schadelijke lichamelijke of psychische afwijking van een organisme. Meer specifiek is het een verstoring van de homeostase, het zelfregulerend proces waarbij biologische systemen hun stabiliteit bewaren door zich aan te passen aan de omstandigheden. Dit gaat vaak gepaard met symptomen die wijzen op de abnormale toestand. Gezien de vele verschillende ziekten is een eenduidige definitie echter niet goed mogelijk en is een scherpe afbakening tussen ziekte en gezondheid niet altijd duidelijk.[1] Daarbij speelt ook een rol dat het begrip ten dele cultureel is bepaald, wat bijvoorbeeld blijkt uit de medicalisering van de samenleving.
Dopamine
Verslaving is een goed te behandelen hersenziekte
Verslaving is een chronische hersenziekte die mentaal, fysiek en spiritueel ongemak tot gevolg heeft. Wanneer iemand alcohol of drugs gebruikt komt er in de hersenen dopamine vrij. Dopamine is een zogenaamde 'neurotransmitter' (boodschapper) in de hersenen die het ‘beloningssysteem’ van de hersenen stimuleert. De hersenen associëren het nemen van alcohol en sommige varianten van drugs met een aangename beloning. Andere drugs hebben een verdovend, pijnstillend of hallucinerend effect. Omdat de hersenen blijvende herinneringen van deze ‘beloningen’ bewaart, kan het stoppen met alcohol of het nemen van drugs dwangmatig zijn waardoor het zeer moeilijk is om te stoppen. (CastleCraig.nl)
Erfelijkheid
Overerving
Uit onderzoek blijkt ook dat de gevoeligheid voor verslaving overerfbaar is. Er zijn bepaalde genen die het drinkgedrag van mensen beïnvloeden. Uit een onderzoek met ratten blijken echter niet alleen de genen bepalend te zijn. Ook de omstandigheden bepalen de gevoeligheid voor verslaving. Uit onderzoek blijkt dat ratten en muizen in stressvolle situaties meer drinken. En vermoedelijk is dat bij mensen hetzelfde. En als zwangere ratten cocaïne (ook een verslavende stof) kregen toegediend, dan zijn de nakomelingen gevoeliger om verslaafd te raken.(NRC)
Allergie
Verslaving is wat makkelijker te begrijpen door het te zien als een omgekeerde allergie. Niemand heeft er moeite mee om een allergie als een ziekte te zien: het feit dat je lichaam heftig reageert: bijvoorbeeld huiduitslag krijgen van varkensvlees, noten of aardbeien.[...] Bij ons verslaafden gebeurt eigenlijk hetzelfde: ons lichaam reageert heel heftig op bepaalde stoffen. Alleen is de aard van de reactie omgekeerd: in plaats van een afstotingsreactie hebben we een aantrekkingsreactie. Daardoor krijgt een verslaving ook veel meer grip op je leven dan een allergie. Als je eenmaal weet dat je doodziek wordt van pinda’s, eet je ze niet meer. Maar als je eenmaal weet dat je je heerlijk gaat voelen na een paar biertjes, wil je dat steeds vaker. (Mirage verslavingszorg)
Slagingspercentage
Voordat ik bij Castle Craig terecht kwam, heb ik bij Parnassia een week op de detox doorgebracht, dit was geen prettige ervaring, er was geen programma, veel hardcore-junkies die pauze kwamen houden voor de 40e keer, veel doorloop/wisselingen, agressie, succespercentage van puur alleen de detox was iets van 2 a 3 procent, volgens de staff daar. Ik vond dat zelf aannemelijk, maar dat is mijn weinig wetenschappelijke, persoonlijke ervaring. Hier heb ik ook geen bron van. Het zou eerlijker zijn om de cijfers van Castle Craig tegenover een daadwerkelijk programma te zetten, maar ik kan zo gauw geen cijfers vinden. Castle Craig claimt een slagingspercentage van, nou, kijk maar:
DSM
DSM-IV-criteria
In de DSM-IV-TR staan de middelen-gerelateerde stoornissen beschreven op As I, Klinische stoornissen. Diagnostische criteria voor drugsmisbruik en afhankelijkheid (DSM-IV-TR): Middelenmisbruik:
Misbruikpatroon van het middelgebruik leidt tot klinisch significante beperkingen of distress wat zich laat zien door één of meer van de volgende karakteristieken binnen een periode van 12 maanden:
Terugkerend middelmisbruik wat resulteert in het niet kunnen voldoen aan grote eisen van het werk, op school of thuis.
Terugkerend middelenmisbruik in situaties waarin het fysiek gevaarlijk is
Terugkerend middelenmisbruik-gerelateerde legale problemen
Doorgaan met het middelenmisbruik desondanks terugkerende sociale of interpersoonlijke problemen te hebben die veroorzaakt zijn door of verergerd zijn door de effecten van het misbruik.
Symptomen voldoen niet aan de criteria van drugsverslaving voor dit type middel.
Middelenverslaving wordt gediagnosticeerd als 3 of meer van de volgende symptomen zich tegelijkertijd voordoen binnen 12 maanden:
Tolerantie treedt op, dat wil zeggen dat er steeds meer van het verslavende middel nodig is om het gewenste effect te bereiken of dat steeds minder effect optreedt bij het gebruik van eenzelfde hoeveelheid van het verslavende middel
Er treden ontwenningsverschijnselen op, specifiek voor dat middel, of er worden gelijksoortige middelen genomen om de ontwenningsverschijnselen het hoofd te bieden.
Het middel wordt in steeds grotere hoeveelheden genomen, over een langere tijd dan eigenlijk de bedoeling was
Er is de drang om te stoppen met het middel, verschillende (mislukte) pogingen zijn ondernomen om te stoppen, te minderen
Veel tijd wordt gestoken in het verkrijgen van het middel en/of het gebruiken van het middel
Belangrijke sociale activiteiten, werk en/of vrijetijdsbesteding worden opgegeven of verminderd voor het middelengebruik
Ook al weet de persoon dat het middel dat wordt genomen zorgt voor fysieke of psychologische aandoeningen of verslechtering daarvan, hij of zij blijft doorgaan met het gebruik ervan.
(Wiki)
[mocht iemand betere bronnen hebben, post ze a.u.b.]
Nu ben ik vrij wantrouwig van aard en vind ik de bewijsvoering 'discutabel' at best, het probleem met een deel van de psychiatrische stoornissen is de gebrekkige of zelfs afwezige fysieke grondslag. Voor bijv. persoonlijkheidsstoornissen is (nog) geen oorzaak te vinden, ADHD is controversieel, depressie is aan inflatie onderhevig. Het is erg moeilijk om psychiatrische stoornissen 'hard' te maken. Dit is ook voor de kritiek van toepassing.
Een bekend voorbeeld dat vaak door tegenstanders wordt aangehaald is Mao Zedong
De Chinese dictator Mao Zedong was de beste verslavingstherapeut ter wereld, grapt Dalrymple half serieus. Toen Mao begon met het executeren van drugsdealers en verslaafden was het opiumprobleem in dat land immers snel genoeg voorbij. De gebruikers die overleefden, kozen vanzelf eieren voor hun geld.-Theodore Dalrymple (NRC)
Het internet staat vol met artikelen en meningen van mensen die menen dat de psychiatrie een grote hoop leugens is. Bij het woord ziekte denken sommige mensen aan kanker en diabetes en dat staat in schril contrast met iemand die drugs gebruikt tot diep in de nacht en z'n bed niet uit wilt 's ochtends. Die mensen hebben geen ziekte en ook geen arbeidsethos, is een veelgehoorde opvatting.
Stemming, motivatie, inhibitie, concentratie, et cetera. zijn afhankelijk van een goed functionerend brein, daar kan van alles mis zijn. Dat is waar want het rijmt. Dat iemand drugs gaat gebruiken kan dus evengoed een gevolg zijn van een een tekort/overschot aan [x] of gebrekkig ontwikkelde hersengebieden die bijv. impulscontrole regelen. Depressie, Borderline en ADHD zijn met verslaving in verband gebracht.
Het idee dat verslaving enkel en alleen aan keuzes ten grondslag ligt, roept bij mij de vraag op waarom de een wel verslaafd raakt en de ander niet terwijl ze dezelfde keuzes maken.
Uit mijn eigen omgeving: we blowden allemaal iedere dag, ieder weekend werd er gezopen, xtc geslikt, coke of pep gesnoven. Sommigen zijn gestopt zonder enig probleem hiermee te hebben, naar eigen zeggen. Anderen hebben hulp gezocht en zijn nu ook gestopt of geminderd. En een paar zijn echt naar de klote gegaan.
Discipline is te smal om het allemaal mee af te doen, Castle Craig zat/zit vol succesvolle zakenmannen met gezinnen.
Dat iemand een ziekte heeft wil echter niet zeggen dat het verder een toffe dude is, sommige liegen, stelen, manipuleren. En het is goed mogelijk om te stoppen wanneer de verslaafde zelf voldoende gemotiveerd is. Iemand veroordelen omdat hij z'n afspraken niet nakomt of anderen meesleurt in ellende is dus wat mij betreft ook niet verkeerd omdat iemand een ziekte/stoornis heeft waar dit uit voortvloeit.
Wel vind ik het kortzichtig om de ziekte/stoornis hierom te ontkennen. Net zoals de mensen die er heilig van overtuigd zijn dat het wel zo is omdat ze dit zelf zo hebben ervaren.
De behandeling op basis van het 12-stappenprogramma schijnt effectiever te zijn, maar het zou me niets verbazen als deze cijfers op een of andere manier rammelen. Zo stuurt Castle Craig mij nog regelmatig vragenlijsten die ik maar 1 of 2 keer heb ingevuld, als dat de onderzoeksmethode is kun je je afvragen hoeveel mensen zo'n vragenlijst invullen en hoeveel dat eerlijk doen.
Om niet helemaal agnostisch in vertwijfeling te eindigen,
ik werk zelf in de ouderenzorg. Ik zie dagelijks de effecten van Alzheimer, Vasculaire Dementie, hersenbloedingen, Parkinson. Een hersenbloeding kan een totale karaktertransformatie tot gevolg hebben, mensen met frontaalkwabdementie raken hun impulscontrole kwijt.
De' ziel' als los van het lichaam ben ik ongeloofwaardig gaan vinden, ik denk dat mensen hun hersenen zijn en afhankelijk van hoe die in elkaar zitten.
Ik geloof dat stoppen voor de een moeilijker is dan voor de ander en dus eigenlijk ook dat verslaving een stoornis of onderdeel van een stoornis genoemd kan worden, maar ook dat iedereen verslaafd kan raken aan bijv. heroïne. Dat maakt het lastig.
